Μάλλον θα το τσεκάρω παρά το γεγονός ότι έχοντας καεί από χρόνια κατανάλωση αμέτρητων σειρών, πλέον προτιμώ να βλέπω ταινίες. Δυνατό κάστινγκ πάντως. Naomi, ο γαμάτος τύπος από Breaking Bad/Better Call Saul, Βarbara Sukowa-θεά, το κοριτσάκι που λες είναι τελικά δύο! Δίδυμες μάλλον
Αν και πρέπει να το ψάξω αυτό, γενικά είναι πολύ συχνό να γίνεται casting διδύμων σε τέτοιες ηλικίες, και σίγουρα υπάρχει και νομοθετικό υπόβαθρο (child labor laws κτλ). Σε πάρα πολλές ταινίες και σειρές έχουν δίδυμα παιδιά να υποδύονται τον ίδιο ρόλο.
Διαφωνώ με την αντιμετώπιση σου για τις σειρές , οι οποίες κατ’εμε πλέον είναι σε ίδιο επίπεδο με ταινίες όσον αφορά την παραγωγή, κι έτσι υπάρχουν ευκαιρίες για πιο αναλυτικό και εν τέλει καλύτερο storytelling. Με μένα έχει συμβεί το αντίθετο, όπου πλέον δύσκολα θα κάτσω να δω 2 ώρες ταινία όταν υπάρχουν τόσες γαμάτες σειρές εκεί έξω
Το θέμα για εμένα είναι η επένδυση σε χρόνο. Η σειρά δεν θα είναι μόνο για 2 ώρες αλλά για 10 και παραπάνω. Άσε που πολλές σειρές ξεκινάνε γαμάτα αλλά στην συνέχεια δεν παλεύονται ( πχ the walking dead) και μέχρι να τις τελειώσεις το πράγμα καταντάει αγγαρεία. Η παραγωγές στις σειρές όπως λες έχουν πραγματικά ξεφύγει και επίσης βλέπουμε πολλούς πρωτοκλασάτους ηθοποιούς κάτι που δεν ίσχυε παλιότερα. Αν κάτι είναι κοντά στα γούστα μου δεν θα πω όχι. Απλά πλέον προτιμώ το φορμάτ μιας ταινίας. Δύο ωρίτσες και ξεμπερδεψες!
Και εγω προτιμω σειρες γιατι θα καθησεις 45 λεπτα -1 ωρα.Λογω ελλειψης χρονου ειναι αρκετα δυσκολο να δεις 2-2,5 ωρες ταινια σερι.Οταν το κανουμε και παλι την σπαμε στα μισα και την συνεχιζουμε καποια απο τις επομενες μερες.
Εξαιρετικο Α24 σουρεαλ indie διαμαντακι με τον Νικολα, που δεν ειχα ακουσει καθολου και εξεπληξε!
Με πολυ κοινονικο σχολιο για το κονσεπτ της φημης στον συγχρονο κόσμο, τα social media, τις διαφημιστικές εταιρείες κλπ, ο Cage παιζει εξαιρετικα τον “βαρετο” του ρολο.
Ενας αοσμος και βαρετος καθηγητης πανεπιστημιου, ξαφνικα αρχιζει να εμφανιζεται στα ονειρα ασχετων ανθρωπων (!). Μια πολυ ευχαριστη ψυχολογικη σουρεαλ σατιρα.
Ω, να σου…
Δεν θυμάμαι ποιος και τι, αλλά θαρρώ πως ήταν κάπως χλιαρές οι κριτικές εδώ μέσα.
Προσωπικά, με πήρε και με σήκωσε (φαντάσου να το είχα δει και στην αίθουσα, δηλαδή).
Επίσης, σε όλη την ταινία μόνο vibes ως ακολούθως.
The wilderness is gathering all its children in…
ναι ωραίο όντως και στην αίθουσα ήταν δυνατό
Εξαιρετική ταινία δράσης, με μπόλικη Ινδία, και μουσικά και ως κοινωνικό σχόλιο. Τρελό ξυλίκι, κάτι ανάμεσα σε Tarantino & John Wick.
Με όρους τυπικής ορθότητας θα έπρεπε να κάνω αυτό το ποστ στο “περί σειρών γενικά”, επέλεξα να το κάνω εδώ όμως γιατί ουσιαστικά πρόκειται για δύο ταινίες - απλά, συνήθως, σπασμένες σε 6 επεισόδια.
Έχει πλέον εικοσαρίσει βέβαια (2003) αυτή η 6ωρη μίνι σειρά με σκηνοθέτη τον μεγάλο Mike Nichols (RIP), βασισμένη στο διμερές θεατρικό έργο Angels in America: A Gay Fantasia on National Themes του Tony Kushner, κάλλιο αργά παρά ποτέ όμως για ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχω δει ποτέ σε οθόνη. No, seriously. Τα πάντα στο Angels αγγίζουν την τελειότητα: Ευφυές σενάριο με ορισμένους από τους καλύτερους διαλόγους που έχουν ακουστεί ποτέ, ώριμες, on-point ερμηνείες (από όλο το καστ και όχι μόνο από τους “κράχτες” Meryl Streep / Al Pacino / Emma Thompson), πλάνα και εικόνες σπάνιας ομορφιάς, μουσική από άλλο πλανήτη (ειδικά αυτό το εισαγωγικό θέμα, από τα ωραιότερα που έχω ακούσει ποτέ σε ταινία ή σειρά ή οτιδήποτε) και ένα ανθρωπιστικό μήνυμα που πάει πολύ παραπέρα από το (στην επιφάνεια) “γκέι άντρες προσπαθούν να τα βρουν με τους εαυτούς τους και τους γύρω τους στην Αμερική του Ρέιγκαν”.
Όχι απλά προτείνεται, επιβάλλεται.
Word.-
Το γαμίδι με τσίτωσε άσχημα. Για low budget ταινία είναι μούρλια. Κι εξαιρετική μουσική. Στο διάολο, με στρέσαρε το μπουρδέλο, αλλά μπράβο του:
Από εμένα είναι όχι 100%.
Ίσως το πιο αδιάφορο slasher της εποχής εκείνης που έχω δει.
Μια παράξενη ταινία, σίγουρα μια προσπάθεια εκμετάλλευσης της μανίας του κοινού με το “Jaws” του 1975. Φυσικά δεν τη φτάνει, αν και διαθέτει αρκετά “τυράκια” για να πέσεις στη φάκα της: Ρίτσαρντ Χάρις, Σάρλοτ Ράμπλιν, νεαρή σαγηνευτική Μπο Ντέρεκ, όμορφα πλάνα στο νερό, μουσική του μαέστρου Μορικόνε.
Το σενάριο είναι αρκετά παράξενο.
Είναι η μόνη ταινία εκδίκησης που γνωρίζω, πέρα από τον Κινγκ Κονγκ, με πρωταγωνιστή ένα… ζώο!
Είχε παίξει πολύ στην ελληνική τηλεόραση - τη θυμάμαι πολύ έντονα μικρός !
Είδα για πρώτη φορά μετά από σχεδόν δεκαετία το Interstellar.
Απίστευτη ταινία που έχει γεράσει καταπληκτικά, και αναμφισβήτητα η καλύτερη του Nolan για μένα, ίσως σε ισοπαλία με το Dark Knight.
Μπόνους το ότι το είδα με ένα σωρό 12-17χρονα στο σχολείο στα πλαίσια ενός project , και έβλεπα τις φάτσες τους να έχουν συγκλονιστεί και συγκινηθεί όσο περισσότερο γίνεται.
Είδα το αρκετά χαϊπαρισμένο Godzilla Minus One. Συμπαθητικό σίγουρα αλλά κάπως ξύλινο και by the numbers.
Επίσης στο ertflix το…
Δεν είναι η καλύτερη κωμωδία έβερ αλλά την κάνει την δουλειά της. Σε μια εποχή που οι καλές κωμωδίες γίνονται όλο και σπανιότερες η Γαλλία κάτι κάνει.
Πολύ κλάμα
Ηθελα να δουμε κατι χαλαρό και βαλαμε το Madame webb.Οκ ουτε χαλια ουτε καλο.Περνας ενα ευχάριστο 2ωρακι.
Εμεις χθες ειδαμε το talk to me και ήταν τιμιοτατο θριλερακι με possession θεματολογία.