21 grams κλασσική πλέον ταινία η οποία μου … την ψυχούλα αλλά δεν πείραζει.
Crank
Γρήγορο και γαμάτο! Το 2 στο σινεμά μεθαύριο.
Το “άγιο” τριήμερο στο χωριό ήταν ό,τι έπρεπε για σινεφίλ καταστάσεις.
Για πάμε λοιπόν…
Ευχάριστα πέρασε η ώρα με το “Die Fetten Jahre Sind Vorbei (Οι Μέρες της Αφθονίας σας Εϊναι Μετρημένες)” αλλά ως εκεί. Ούτε κάποιο ουσιώδες μήνυμα, ούτε τίποτα φοβερές ερμηνείες, ούτε καμιά ενδιαφέρουσα ανάπτυξη χαρακτήρων. Θα ξεχαστεί γρήγορα, τουλάχιστον από εμένα. To “Flandres (Φλάνδρα)” τoυ Bruno Dumont (με βραβείο στις Κάννες το 2006) καταθέτει μια αρκετά ωμή όψη του πολέμου -οποιαδήποτε σύγκριση με φούσκες τύπου Στρατιώτης Ράιαν είναι χωρίς νόημα- τόσο από την πλευρά των στρατιωτών στο μέτωπο όσο και αυτών που μένουν πίσω και ζουν στην αβεβαιότητα. To κακό με την ταινία αυτή (όπως και με πολλές άλλες του “κουλτουριάρικου” ευρωπαϊκού κινηματογράφου) είναι η προσέγγιση που έχουν στους διαλόγους. Ελάχιστοι και όταν υπάρχουν σπάνια ολοκληρώνονται. Ο διάλογος όμως είναι διάδραση μεταξύ ανθρώπων άρα και συστατικό ανάπτυξης ενός χαρακτήρα. Με την έλειψη αυτού, ο χαρακτήρας μένει ανολοκλήρωτος σε σημείο που δύσκολα ταυτίζεσαι μαζί του και ουσιαστικά τα όσα (δραματικά) εκτυλίσσονται στο έργο σε αφήνουν μάλλον αδιάφορο. Κλείνω με το “Sweet & Lowdown (Συμρφωνίες και Ασυμφωνίες)” όπου ένας μαγευτικός σκηνοθέτης (ναι, ο Woody Allen) παραθέτει την βιογραφία ενός -μη υπαρκτού- κιθαρίστα της jazz τον οποίο υποδύεται ένας εξίσου μαγευτικός ηθοποιός (ναι, ο Sean Penn). Τα λόγια είναι περιττά, δείτε το.
Χθες το βράδυ είδα το “Αμήν” του Κώστα Γαβρά. Τα λόγια είναι περιττά όταν μιλάμε για αυτόν τον σκηνοθέτη.
Συμφωνώ σε όλα.
Εγώ είδα το A Fish Called Wanda και απλά είναι γαμάτο, η σκηνή που μιλάει ρώσικα ο Cleeze είναι έτη φωτός μπροστά.
Nα το δει οπωσδήποτε όποιος δεν το χει κάνει.
Νομίζω την παράσταση κλέβει ο Κάλβιν Κλάιν πάντως με τον εντελώς πανηλίθιο χαρακτήρα του.
Και ξαναείδα για 3η φορά το Shaun of The Dead, και τελικά λέω ότι ενώ είναι πιο “αγγλικό” και καμμένο από το Hot Fuzz, και καλύτερα σκηνοθετημένο, προτιμώ το 2ο, λόγω ατμόσφαιρας και ίσως πιο ρεαλιστικού χαρακτήρα.
πηγαίνω με πολύ αργούς ρυθμούς το ξέρω…Χθες είδα το Dark Knight…
Σιγά.
Εγώ ακόμα δεν το έχω δει.
Από την άλλη σήμερα το πρωί είδα το έπος του Inarritu, "Amores Perros (Χαμένες Αγάπες)", για το οποίο κάθε σχόλιο είναι περιττό. Είναι από τις ταινίες που ΚΑΘΕ σινεφίλ οφείλει να έχει δει. Το κόνσεπτ είναι όπως και στα γνωστά σας 21 Grams και Babel αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με πολύ πιο μεστά πλασμένους χαρακτήρες και τις μεταξύ τους διαδράσεις (αναφέρομαι κυρίως στο κατ’ εμέ μετριότατο Babel, το 21 Grams ήταν κι αυτό εξαιρετικό). Αγάπη, πόνος, προδοσία, κυνισμός, συνειδητοποίηση, ΑΠΩΛΕΙΑ. Γιατί όλοι μας είμαστε ΚΑΙ αυτά που έχουμε χάσει…
Συμφωνώ σχεδόν με όλα όσα λες(Το Βαβέλ μου άρεσε πολύ παρότι και εγώ το θεωρώ τη χειρότερη από τις 3 αυτές ταινίες) . Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Inarritu έχει μια καθοδική πορεία αν σκεφτεί κανείς ότι από αυτές το Αmores Perros γυρίστηκε πρώτο και το Babel τελευταίο. Ίσως θα έπρεπε να προσπαθήσει και σε κάτι διαφορετικό από αυτό το είδος ταινιών( 3 ιστορίες που στην πορεία ανακαλύπτουμε οτι συνδέονται με κάποιο τρόπο μεταξύ τους.)
στη ΝΕΤ είχε ένα καλό ταινιάκι τις προάλλες. κουίζ σόου ο τίτλος νομίζω.
Αυτήν χθες!
Τελείωσε 2.32,έφτασα σπίτι 3.23…
Καλή,όχι τπτ συγκλονιστικό
Είδα το City of Ember. Αρκετα καλή για να περάσει ένα απογευματακι χαλαρά, όπως λέμε και στην Θεσσ/νίκη.
Επίσης ξεκίνησα να βλέπω το Big Bang Theory, καλό, αλλά, δε τρελάθηκα. Θα του δώσω αλλη μία ευκαιρία.
Βασικά μου τη δίνει ο ψηλός σπασίκλας, νομίζω απο την πολυ σπασικλίλα που πάει να παίξει του έχει βγει σε gay.
Τελιωσα όμως, το Boston Legal και το Burn Notice. Οποίος δεν τις έχει δεί να τρέξει αμέσως.
Π’αρτε μια γευση για το τελευταίο.
My name is michael westen.
I used to be a spy until…
We got a burn notice on
you. You’re blacklisted.
When you’re burned,
you’ve got nothing
no cash, no credit, no job history.
You’re stuck in whatever city
they decide to dump you in.
Where am I?
Miami.
You do whatever work comes your way.
You rely on anyone who’s
still talking to you.
A trigger-happy ex-girlfriend…
An old friend who used to
inform on you to the fbi…
you know spies – a bunch
of bitchy little girls.
Family, too…
hey, is that your mom again?
Bottom line – until you figure out who
burned you, you’re not going anywhere.
Μom, Sam , Michael, Fiona (L-R)
Ton τελευταιο καιρο
zabriskie point
1969 του antognioni…Δεν με τρελανε…Οπως δεν με τρελανε και το επαγγελμα ρεπορτερ που ειχα δει παλιοτερα.Φυσικα κακη ταινια δεν την λες με τιποτα αλλα εμενα δεν μου εκανε το κλικ.
H daria hailprin θεα…Την ερωτευτηκα.
Η σιωπη της Λορνα…Ειναι των Βλεγων Ντανσεν…Μια αλβανιδα που θελει να γινει βελγιδα και να βγαλει καποια λεφτα κανει λευκους γαμους…Παρα πολυ καλο.
The End of the Affair (1999) του Neil jordan
http://www.cine.gr/film.asp?id=1266&session-id=06e20601f91c133e523475f6e6b34339
Ο ορισμός της αισθηματικής ταινίας κατά τη γνώμη μου. Φοβερές ερμηνείες και ολοκληρωτικό σμπαράλιασμα της καρδίας. Δείτε το!
Ατρωτος (2006) του Ronny Yu
http://www.cine.gr/film_redir.asp?film=Huo%20Yuan%20Jia%20-%20�������%20-%20AKA%20%3A%20Fearless
Απομίμηση του ‘‘Τίγρης και Δράκος’’ αλλά εντελώς αποτυχημένη,τετοια αριστουργήματα δύσκολα ξαναγίνονται. Δεν έβγαλα κανένα νόημα και ούτε ευχαριστήθηκα την δράση. Συμπέρασμα: Τεράστιο χάσιμο χρόνου.
Sex Drive : http://www.imdb.com/title/tt1135985/
Kωμωδια με εναν παρθενο που παιρνει κρυφα το αμαξι του αδερφου και ταξιδευει 9 ωρες
για να “δει” απο κοντα μια γκομενα που γνωρισε στο ιντερνετ.
Βεβαια το ταξιδι δεν διαρκει μονο 9 ωρες και συμβαινουν τα απειρα μεχρι να φτασει αλλα και οταν
φτασει.Ωραια κωμωδιουλα γενικα,οχι τιποτα συνταρακτικο αλλα οχι για πεταμα.
its all gone pete tongue…η στα ελληνικα, ο κουφος dj!!!(αλλα σιγα μην το βρει κανενας αμα το ζητησει ετσι γιατι κλασσικα καμια σχεση η μεταφρασεις στα ελληνικα απο τα αγγλικα οταν προκειται για ταινιες…κατανταει πολυ κουλο το θεμα ωρες-ωρες!!!)perfect!!
Misery. Επος. Απλά.
Prizzi’s Honor, πάρα πολύ καλό.
Μαύρη κωμωδία - παρωδία γκαγκστερική, πολύ κέφι ο Νίκολσον, γαμάτη πλοκή, δείτε το.
Salems Lot…Στίβεν Κινγκ:!:
Το έχουμε δει, το έχουμε δει… Άπαιχτο…
Αριστόγατες και πάλι. Τι θεΐλα.