Aρκετα καλη & διασκεδαστικη
Tην ειδα και εγω πριν κατι μερες.Καλη ταινια για το στυλ της.
Θεουληδες οι 3 φιλοι του τυπου.
το night date βαρετο του θανατα…
κριμα και μου αρεσει ο carell
batman begins Και the Dark night χτες και προχτες…
μαρεσαν και τα δυο,με αποκορυφωση το dark knight…οχι τοσο για τις σκηνες δρασεις,αλλα για το οτι η ταινιες σε βαζουν μες το κλιμα απτην αρχη και σε κραταν εκει μεχρι το τελος…επισης ποτε δε πιστευα πως θα υπαρξουν και να αναπτυχθουν σε ταινια απο κομικ τοσο εντονοι και αληθοφανεις χαρακτηρες και φοβεροι διαλογοι γεματοι απο κοινωνικα και φιλοσοφικα μηνυματα…
πηραν ισως το καλυτερο χαρακτηρα της μαρβελ,τον βγαλαν απτη “ρετσινια” του κομικ και τον καναν σοβαρο εργο…
το είχε η tv…απλά ευχάριστο…
…ότι πρέπει για Καλοκαιρινό βραδάκι:):!:
πολυ ωραια ταινια απο ρωσια!! τη συστηνω ανεπιφυλακτα!!!
μένα μ’ άρεσε πολύ.
την ειχα δει πολυ αργα και κουρασμενος και δεν μου εκανε κλικ…
θα την ξαναδω
φοβερη ειναι!!!
Trivia:εχω διαβασει οτι ο μικρος γιος πεθανε μερικους μηνες μετα την ολοκληρωση της ταινιας…
αν και πιστεύω ότι η ταινία περισσότερο απευθύνεται στους φαν του ιδιώματος και όχι σε κάποιον άσχετο , παραξενεύομαι πως η παράνοια και ο μισανθρωπισμός μπορούν να γίνουν τέχνη η οποία στο τέλος γίνεται αυτοκαταστροφική για τους καλλιτέχνες . στα μειον της ταινίας θεωρώ το γεγονός πως περισσότερο ασχολείται με το τι έκαναν τα μέλη των συγκροτημάτων πέραν της μουσικής (εμπρησμούς εκκλησιών , πολιτικές ιδεολογίες , “διαστροφές” , κλπ) .
θα την ξαναέβλεπα ? ναι , αρκεί την επόμενη φορά να ξέρω περισσότερα για το κίνημα . 8)
Έχωκιεγώ το τζαζζζ του καλητέχνη-σκηνοθέτη οπότε θα κάνουμε ντουέτο:p 
:!:
βασικά για το defendor ελεγα… :-s
ηθελα χρονια να το δω…
Guess who’s coming to dinner
Ταινία του 1967 σχετικά με το γάμο μιας εύπορης λευκής και ενός επιτυχημένου μαύρου στη Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Το θέμα έχει πολύ ενδιαφέρον και μου άρεσε που το προσεγγίσαν αισιόδοξα, αλλά δυστυχώς αυτό αφαιρεί ρεαλισμό από το έργο, ενώ κάποιοι διάλογοι παραήταν μακροσκελείς και κουράζουν. Συμπαθητικό ήταν πάντως.
Το The Others…ότι πρέπει για να περάσει η ώρα:):!:
οταν για 90 λεπτά εχεις 12 διαφορετικούς χαρακτήρες μεσα σε ενα δωμάτιο, πανω απο ενα τραπέζι και δεν βαριέσαι ουτε για μισο δευτερόλεπτο μάλλον εχεις μια [SIZE=“4”]ΜΕΓΑΛΗ [/SIZE]ταινία…
έπος το αποπάνω, πρέπει να ξαναειδωθεί.
άσε που ενέπνευσε και ένα επεισόδιο βερόνικα μαρς 
είδα Saboteur, του αλφρέδου προφανώς. καλούλι.