γενικα αυτη η ταινια θα μπορουσε να λεγεται
‘η πουστια ως πρωτευον δομικο στοιχειο της ανθρωπινης ψυχης’
περαν των πλανων πουναι σαν να βλεπεις πινακα (νταξ τυφλος νασαι το βλεπεις)
περαν των φωτισμων/καδρων/κινησεων(και μη) που εχει
αυτο που με εκανε να μονολογω και να λεω ‘α ρε καριολη σταν’ ειναι το λεπτο,σχεδον ανεπαισθητο κλεισιμο του ματιου του σε ολο αυτο το γαιτανακι πουστιας,προδοσιας κ διπλοπροσωπιας που υπαρχει στην ταινια απο την αρχη μεχρι το τελος
σαν να μας λεει
‘μαλακες ανθρωποι αυτο εισαστε.κατσαριδες.πουστηδες,παρτακηδες,συμφεροντολογοι,gone with the wind.μα πανω απο ολα περαστικοι,παροδικοι,προσωρινοι.εκει που γαμας θαρθουν να σε γαμησουν ολα πληρωνονται και ολα δανεικα ειναι’
ασε που η ταινια ειναι [SIZE=“4”]ambient συμφωνια[/SIZE]
ο πουστης ο κουμπρικ πρεπει να πηγαινε τοσο σφαιρα γενικως το μυαλο του που τα εβλεπε ολα ενα κλικ πιo αργα slow motion κ ετσι (ενα πραγμα σαν τον NEO στο matrix)
και το ολο ‘βλεμμα’ του ,τρομερος ελεγχος και αυτοσυγκρατηση,δεν κρινει τπτ απλα παρουσιαζει τα γεγονοτα και σου λεει κατσε σκεψου κ βγαλε ακρη μονος σου τι θελω να πω (και) με αυτη την ταινια
αν δεν καταλαβεις ποσο αληταρας ηταν σαν μυαλο κ σαν σκηνοθετης και ποσο μισανθρωπος/ουμανιστης (δεν εχω καταληξει ακομα αν αγαπουσε,μισουσε η απλα διασκεδαζε με το ανθρωπινο ειδος (μας) χανεις το μισο fun απο τις ταινιες του
Κωμικη Τραγωδια.Καθε ταινια του τελικα ειναι αυτο το αμαλγαμα.Κωμωδια και δραμα.Ελπιδα και απελπισια.Φως και σκοτος.Σκατα και ζαχαρη.Διαλεγεις και παιρνεις.
οποτε βλεπω ταινια του καυλωνω με το μυαλο του,με την ‘ματια’ του,με τον στρατηγικο σχεδιασμο του down to the tiniest detail
Στρατηγος Κουμπρικ
Ναπολεων Κουμπρικ (κατσε να σκουπισω τα φλοκια …)