ΤΟ ΠΑΚΕΤΟ ομως στο οποιο στα προσφερουν ολα αυτα ενα σκετο μηδενικο. απο τη μεση της ταινιας εκανα προσευχες να τελειωσει και καταρες που εχει μια ωρα ακομη. ουσιαστικα η λεξη ειναι το cinematography που λενε και οι ξενοι. μηδεν. τιποτα. κατι γελοιες στιγμες με γιγαντια μωρα κ ετσι οσο και να ειναι στη φαντασια, στο ονειρο κλπ αν ειναι υπερβολικες-σε διαρκεια πχ- σε κουραζουν πολυ.
το πιο τραγικο απ ολα ειναι οτι επειδη ειχα ακουσει τοσο καλα λογια περιμενα ματαια πως θα βελτιωθει με το περας του χρονου (το αντιθετο εγινε) και ειχα πεισου κ τους γυρω μου :?
τεσπα γουστα ειναι αυτα, απλως σε σινεμα θεατρο κλπ, το περιτυλιγμα παιζει το ρολο του. οκ δηλαδης, δεν ειχαν τα εφε τοτε. το καταλαβαινω. τι μου βαζουν τα μωρα-τερατακια και τον γκομενιαρη ικαρο. ηδη ηταν φαντασιας η ταινια…
δηλαδη εσυ βρισκεις ψυχαγωγικο το να παλευει αυτος ολη την ωρα με το γιγαντιο τερας-μωρο στον υπνο του? εγω το αντεξα μια, αντε και δευτερη αλλα καποια στιγμη πχ αρχισα να τα παραταω… η ταινια θα μπορουσε να ειναι κορυφαια αν δεν ηταν τραβηγμενη απο τα μαλλια…
Δεν υπάρχει μόνο το ψυχαγωγικό στον κινηματογράφο φίλε. Δεν είναι λουνα παρκ, τέχνη είναι και δεν είναι πάντα εύπεπτη ούτε εύκολη ούτε δημιουργεί πάντα ευχάριστα συναισθήματα.
Βασικά μόλις κατέβασα μια director’s cut έκδοση (δεν έχω ιδέα ποια από όλες) και θα πέσει προσεχώς μια καλή επανάληψη.
εγω παλι οχι… ειναι κριμα ταινιες με εξυπνο σκεπτικο να μην μπορουν να σταθουν μετα απο καποια χρονια.
@ντεντ: φυσικα και δεν ειναι. και το πρωτο πραγμα που ειπα για την ταινια ειναι οτι μου αρεσε το μηνυμα που θελει να περασει και οτι εχει πολυ καλες ιδεες και μηνυματα. τι να το κανω ομως οταν τα σερβιρει ετσι. τα μηνυματα τα πηρα. δεν λεω λοιπον οτι δεν την καταλαβα αλλα οτι δεν την ευχαριστηθηκα… αν με πιανεις…
δεν θελω να σε αγχωσω αλλα ολες η ταινιες του γκιλιαμ βασιζονται στο ονειρο…
βασικα παιρνουν ενα ονειρο η παραμυθι το αποδομουν και παιρνοντας δραματα καθημερινης ζωης η καποιο κοινωνικο μηνυμα το επανασυνθετει και ουσιαστικα εχει τη δυναμη κατι πολυ ασχημο να φαινεται πολυ ομορφο χωρις να ειναι! να το βαζει σε εναν δικο του κοσμο…
οπως προειπα μου αρεσαν σχεδον ολα στη σκεψη. η αποδοση τους δεν μου αρεσε. αυτη οφειλεται βεβαια και στα μεσα της εποχης αλλα:
αν δεν τα εχεις κινησου πιο “εξυπνα” χωρις αυτα.
εχουμε δει και αλλους που ακριβως επειδη δεν τα ειχαν δεν εκαναν “υπερβολες” και ηταν πολυ περισσοτερο κοντα στην πραγματικοτητα. το ωραιο στις ταινιες φαντασιας ειναι να σε κανουν να πιστεψεις οτι το φανταστικο θα μπορουσε να υπαρξει…
Εμενα αντιθετος μου αρεσε παρα πολυ.Απιστευτα καλογυρισμενη και στη σκηνοθεσια και στη φωτογραφια.
Εχει αυτην την αισθηση που σου αφηνουν ταινιες που πραγματευονται τετοιες ιστοριες αλλα πραγματικα την χαρηκα.
Ο Bale πραγματικα απιστευτος σιγουρα αξιζε την υποψηφιοτητα για τα Oscar (και που τελικα το πηρε! ) και η ιστορια ηταν δυνατη.
Έτσι είναι αυτά…τραβηγμένα αστεία, εδώ πάντως έχουμε μια ταινία, απ’τις πρώτες στο είδος τους…όταν την είδα πριν πολλά χρόνια, είχα γελάσει με την ψυχή μου:):!:
