και ενω το περιμενα πατατα δεν ηταν κακο. Εχει να κανει με εναν εξωγηινο που ζει στην Γη και ειναι ο επομενος στοχος μιας αλλης εξωγηινης φυλης που θελει να σκοτωσει ολους τους εναπομειναντες επιζωντες της φυλης του πρωταγωνιστη. Οχι κατι τρελο, αλλα εχει καλη δραση και στο τελος στο αφηνει ετσι που λογικα θα βγει και δευτερο.
Επισης ειδα το The Tempest
που ειναι βασισμενο στο γνωστο εργο του Shakespeare, το οποιο ειναι απο τα πιο “ψυχεδελικα” του και ισως και το τελευταιο του. Η ταινια ειχε πολλα εφε και ειχαν αλλαξει τον βασικο χαρακτηρα του Προσπερο που ειναι αντρας, σε γυναικα. Ηθελα να το δω και ειχα την περιεργια πως θα ηταν. Τελικα μου αρεσε, απλα θελει να καταφερεις να μπεις στο κλιμα της ταινιας. Αρκετα περιεργη και ιδιαιτερη.
Και τελος ειδα και το Hanna
το οποιο εχει να κανει με ενα κοριτσακι που εχει εκπαιδευτει απο τον πατερα της να γινει ο τελειος δολοφονος και να ζει σε ακραιες συνθηκες. Στη συνεχεια το κοριτσακι γινεται στοχος καποιων πρακτορων και πρεπει να επιζησει. Πολυ ενδιαφερον το σεναριο, ωραιες ερμηνειες αλλα πολυ αργη η ταινια. Σε καποια σημεια αυτο χρειαζοταν, αλλα μετα οταν περιμενες να γινει λιγο πιο γρηγορη, αυτη συνεχιζε να παει αργα. Μου αρεσε, αλλα με κουρασε λιγο ο ρυθμος της.
Είχα δει το remake του Burton το όποιο μου φάνηκε καλό χωρίς να με ενθουσιάσει αλλά δεν είχα δει μέχρι σήμερα το original. Ωραία ταινία μάλλον καλύτερη από την πιστή πάντως εκδοχή του Burton αλλά δεν μπαίνεις και τόσο εύκολα στον αρκετά παιδικό κόσμο της. Πάντως ωραία πέρασε η ώρα. Gene Wilder vs Johny Depp… μάλλον ισοπαλία
Με το ρυθμό της έδενε τέλεια το σάουντρακ.
Indeed, ίσως παραήταν αργή για action movie. Αλλά εμένα μου άφησε ένα πιο υπαρξιακό τοιούτο, μια τέτοια αίσθηση γενικά, οπότε ήταν ό,τι πρέπει.
PS. Action movies με άφθονη τροφή για φιλοσοφικά δοκίμια από τη μια, wannabe φιλοσοφημένες αλλά τελικά jeez-got-anything-to-say-at all αλτερνατιβιές από την άλλη…γαματότατο φαινόμενο της εποχής μας
Βασισμένο στην αληθινή ιστορία της Junko Furuta, άν και δε μας δείχνει τα πράγματα ακριβώς όπως έγιναν και θα μπορούσε να είναι πιο καλογυρισμένο, το ότι συνέβη πραγματικά σίγουρα είχε ενδιαφέρον…
Προειδοποίηση γιι’αυτούς που θα δούν το Attack The Block: [B]μην περιμένετε να έχει zombie![/B]
Ontopic για σήμερα:
Ιαπωνικό Baseball. Κανονικά είναι σειρά το συγκεκριμένο, πρίν απ’τη ταινία δηλαδή έχει κάμποση ιστορία, την οποία θα έπρεπε να εξηγεί περιληπτικά. Δε το κάνει, κι έτσι νιώθουμε να βλέπουμε κάτι σαν τον μεγάλο τελικό μόνο…
Αθήνα του 1971. Τρελά κυνηγητά με αμάξια στον Πειραιά, την Ποσειδώνος και τη Βασιλίσσης Σοφίας, Πλάκα, ολίγη από Κέρκυρα, Μπελμοντό, Σαρίφ και Νταϊάν Κάνον παιδούλα. Α, και η έκπληξη: μουσική Μορικόνε!
Μόλις τελείωσε ένα ντοκιμαντέρ στη ΝΕΤ με θέμα το ‘‘μακελειό’’ όπως το αποκάλεσαν στο Όσλο και στο νησί Ουτόγια στη Νορβηγία τον Ιούλιο που μας πέρασε.Ήταν σοκαριστικό.Δε μπορούσα να σταματήσω να κλαίω.Έδειχναν σκηνές από το ελικόπτερο με τον δράστη σε στολή αστυνομικού να πυροβολεί κυριολεκτικά όποιον έβρισκε μπροστά του.Τα παιδιά βουτούσαν στα παγωμένα νερά και κολυμπούσαν για να σωθούν.Κάποιοι τολμηροί τους περιμάζευαν με βάρκες.Η αστυνομία έφτασε μετά από μία ώρα.Πολλά παιδιά δεν ήξεραν τι να πιστεψουν…αν ήταν όντως αστυνομικοί.Σιγά σιγά άρχισαν να βγαίνουν από τις κρυψώνες τους.Παντού νεκροί,στο σύνολο 77 αθώες ψυχές,μέσος όρος ηλικιών 15-25 ετών.Ενα ολόκληρο έθνος θρηνεί.Οι περισσότεροι ήξεραν και κάποιο από τα θύματα.Κάποιο κορίτσι είπε “Φανταστείτε αν ένας μπορεί να μισεί τόσο πολύ,τότε πόσο πολύ μπορούμε να αγάπησουμε όλοι εμείς”
‘‘Oταν ο τρόμος χτύπησε τη Νορβηγία’’ λέγεται το ντοκιμαντέρ.ήταν σε επανάληψη.Στα αγγλικά ήταν τα σχόλια αλλά περισσότερο νορβηγικά άκουγες από τις καταθέσεις των μαρτύρων κλπ
Θρίλερ περισσότερο παρά δράμα, με μπόλικες αστείες σκηνές, είναι για την ζωή που κάνει ένας πλούσιος χρηματιστής γιάπης, που το πρωί είναι μέλος της ΓουολΣτρητ, το βράδυ σκοτώνει κόσμο χωρίς κίνητρα ιδιαίτερα. Ο Μπέηλ το χω ξαναπεί, είναι ο καλύτερος ηθοποιός του σήμερα, ο τύπος πέρα από ικανότατο μάνατζερ προφανώς, είναι ταλεντάρα και μπορεί να παίξει τα πάντα. Μόνο γι αυτόν αξίζει να δεις την ταινία. Η οποία είναι καλή, κάτι της λείπει ωστόσο να θεωρηθεί κάτι παραπάνω.
Έπος. Ο συσχετισμός με το Shaun of the Dead το αδικεί. Στην πράξη η διάθεση της ταινίας είναι πολύ διαφορετική από τις δημιουργίες του Pegg, αφού αυτή εδώ στην ουσία αποτελεί κοινωνικοπολιτικό σχόλιο και μάλιστα το πιο αιχμηρό και επίκαιρο που έχω δει τα τελευταία χρόνια σε ταινία.
Μοιραζόμενη βέβαια με τα Shaun of the Dead και Hot Fuzz την ίδια απίστευτη αίσθηση ρυθμού.
Τελικά οι Άγγλοι μια ζωή θα κάνουν κάτι καλύτερα από τους Αμερικάνους… ακόμα κι όταν οι Αμερικάνοι το έχουν κάνει πρώτοι.
Άλλο ένα άστοχο, ανούσιο, άκαιρο, ποζεράδικο σχόλιο. Τί θα γίνει πια με σένα ρε Βόιντερ.
Ενδιαφερον ταινια που καταγραφει το χρονικο της κρισης του 2008 στης ΗΠΑ και τους χειρισμους του τοτε υπουργου οικονομικων Χενρι Πολσον.
