Τόσο πολύ σου άρεσε ?
Είναι όντως καλογυρισμένη και πειστικές ερμηνείες κλπ, αλλά την περίμενα πιο bizarre και περίπλοκη ειδικά στο σενάριο.
[B]Transformers Dark of The Moon[/B]
Ντάξει…με το ζόρι την τελείωσα
Πολύ χάλια τα σενάριο, με ρομπότ-κομπάρσους και για bad guy αυτόν τον παπάρα:
[SPOILER]
[/SPOILER]
Μόνο η μάχη Prime vs Sentinel vs Megatron άξιζε
[B]
The Hangover 2[/B]
Πολύ κατώτερη της πρώτης, καλύτερα να μην έβγαινε 2η
και τώρα βλέπω Carlos…σαν να είναι λίγο βαρετό όμως…προτιμούσα Σύμπλεγμα Μπάαντερ - Μάινχοφ ή Σαλβαντόρ στο είδος…
Ειδα χτες Rise of the planet of the apes,αρκετα καλο.
Πειτε καμια καλη σαπια κωμωδια να δω σημερα.
Kung pow
[B]οι τρεις ταφες του μελκιαδες εστραδα[/B]
ενας υμνος στη φιλια που αμφιβαλω αν υπαρχει σε τετοιο βαθμο στις μερες μας.ο σκληροτραχηλος περκινς ειχε υποσχεθει στον φιλο του πως αν πεθανει,θα τον μεταφερει στο χωριο του να ταφει.οταν τον σκοτωνει κατα λαθος ενας μπασταρδος ρατσιστης συνοριοφυλακας αποφασιζει να εκπληρωσει την υποσχεση του παιρνοντας και τον φονια μαζι.ο τομι λι τζοουνς με καθηλωσε πραγματικα με την ερμηνεια του.και μια ερωτηση αν το εχει δει καποιος
[SPOILER]το χωριο του που στην πραγματικοτητα δεν υπηρχε,ηταν πως φανταζοταν ο ιδιος το σπιτι του?[/SPOILER]
Αυτη η ταινια ειναι καλη,αλλα πολυ υπερτιμημενη.Ειχε πλασαριστει ως το υπερτατο αριστουργημα και δεν ειναι σε καμμια περιπτωση.
συμφωνώ!!!
εγώ διαφωνώ 
Εγω συμφωνω μ’αυτον που διαφωνει.
Δεν ξερω αν ειναι ή πλασαρεται σαν υπερτατο αριστουργημα παντως ειναι ταινιαρα.Θα μπορουσε ανετα να ειναι βιβλιο του McCarthy.Την βαζω διπλα στο No Country for Old Men.
χαχ και εγω τον μακ αρθυ σκεφτηκα!χαλαρα θα μπορουσε να το χε γραψει
ψάχνωντας απεγνωσμένα για κάτι παρόμοιο με το Enter The Void και τα ψυχεδελικά του χρώματα μα και την ατμόσφαιρα του δρόμου, έπεσα πάνω σε αυτή την ας πούμε μοντέρνα διασκευή. Η οποία άν και είναι αρκετά καλά φτιαγμένη, με εξίσου όμορφα σκηνικά με χρώματα και λοιπά, κάπου μου μοιάζε φτωχή και χωρίς νόημα. Ήθελε ψυχή…
Βασικά δεν το έβαλα εκεί αυτό γιατί δεν πολυκολλάει εκεί. Είνια πιο classic νοοτροπίας ας πούμε ταινία. Κοίτα, κάκιστο δεν το λες, έχω δει και πολύ χειρότερα. Αλλά απλά να περάσει η ώρα με ίσως 1-2 καλές στιγμές. Τίποτα παραπάνω…
παρατραβηγμένη σε ορισμένα σημεία να μη ξέρεις άν πρέπει να γελάσεις ή να κλάψεις, ψυχικά άρρωστη…αλλά κι αληθινή! Σε μοναχικούς ανθρώπους απευθύνεται περισσότερο, οι άλλοι μπορεί να την βρούν γελοία, μπορεί και χωρίς νόημα.
Αυτό το “αληθινή” είναι που σε θέλει να κλάψεις, πραγματικά. Δεν ξέρω για την ταινία, μου κίνησε το ενδιαφέρον βέβαια, αλλά αν δεις συνέντευξη/ρεπορταζ για τύπους που τα έχουν με κούκλες, είναι το λιγότερο θλιβερό.
Γάμησε τα, απ’τη πολλή αποξένωση όλοι θα καταντήσουμε να αγαπάμε κούκλες στο τέλος…
Δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε είναι η αλήθεια.
Αυτή νομίζω την είχε αναφέρει κι ο the_horror παλιότερα. Με γελοίο ρόλο του Ryan Reynolds με βαμμένο ξανθό μαλλάκι και στολή σούπερ ήρωα, μας δείχνει τη μοναχική ζωή ενός αποτυγχημένου συγγραφέα, που στη προσπάθεια του να γράψει το καινούργιο του βιβλίο, μετακομίζει στην εξοχή γνωρίζωντας μία μικρούλα. Μου θύμισε Lost In Translation, και αρχικά μου φάνηκε κάπως αργό, αλλά απ’το τίποτα καλό για το απογευματάκι σας.
Walker (1987)
Η ιστορια του W.Walker που το 1855 εισεβαλε στη Νικαραγουα,αυτοανακηρυχθηκε προεδρος και τελικα εκτελεστηκε λιγα χρονια αργοτερα.Η ταινια θαφτηκε απ’ολους οταν βγηκε,κοινο και κριτικους και πλεον θεωρειται cult!
Καλο acid western,που σε καποια σημεια αγγιζει τη φαρσα,με πολλα στοιχεια πολιτικης σατιρας και κριτικης(η ταινια κυκλοφορησε το '87 εν μεσω εμπλοκης των ΗΠΑ στη Νικαραγουα).Στα συν,βεβαια,η μουσικη επενδυση απο τον τεραστιο Joe Strummer.
την ειδα χτες…για να μπαινω στο κλιμα για το βραδυ…