Woody Allen - Broadway Danny Rose (1984)
συνεχιζοντας τη φαση βουντι αλεν (θα κατσω να δω και πολλες αλλες του αυτες τις μερες) πετυχα αυτη την απιστευτη ταινια με φοβερη σκηνοθεσια αλλεν (αν οχι η καλυτερη σιγουρα απ τις καλυτερες) φοβερη αισθηση και φοβερη σκηνογραφια και σιγουρα πολυ καλο σεναριο (που τα βρισκει ο πουστης). οι οπαδοι του αλεν πρεπει σιγουρα να κατσουν να τη δουν
εψες ειδα αυτο
αισθητικα υπεροχη.λες και ειχε βγει απο αλλες εποχες.
Δεν θυμάμαι άν το έχω ξαναναφέρει. Ένα απ’τα καλύτερα Thai-horror films. Όπως διαπιστώνουμε κι απ’τον τίτλο έχει να κάνει με νοσοκόμες, οι οποίες δεν είναι άρρωστες ακριβώς, απλά τις παρενοχλεί ένα φαντασματάκι (ή κάτι τέτοιο στο περίπου). Σε μία σκηνή με τα μαλλιά θύμιζε το Exte του Sion Sono, ενώ ο όλος φωτισμός με πράσινο-κόκκινο-μώβ θύμιζε έντονα Tokyo Gore Police κάτι που μας χαροποιεί, παρόλο που δεν είναι τόσο αστεία ταινία.
Μόλις τελείωσε η προβολή της ταινίας που αναφέρθηκε πολύ εδώ μέσα τον τελευταίο καιρο. Αναφέρομαι στο Drag Me To Hell. Καλή, αλλά υποφέρει από όλα τα κλισέ των ταινιών του είδους. Βλέπεται άνετα, αλλά σίγουρα δεν θα την τοποθετούσα στα τοπ της προηγούμενης δεκαετίας. Επίσης, μου θύμισε αρκετά το thinner, λόγω της κατάρας της τσιγγάνας…
…το Scream 4…αρκετά καλύτερο απ’ότι περίμενα:):!:
Pump up the volume(1990)
Προτεινεται σε εφηβους με προβληματισμους και αναζητησεις,οι γερομπαμπαληδες ας προσπερασουν.Δεν λειπουν οι κλισεδουρες και τα διδαγματα αλλα τουλαχιστον εχει καλο soundtrack(Pixies,Soundgarden,Ice-T etc)
Αξεπέραστες στιγμές καΐλας…
ειδα το source code. ευχαριστο ηταν και σχετικα γρηγορο.
παιρνοντας αφορμη απο το θρεντ του jiopa ειδα το [B]ασε το κακο να μπει[/B] το οριτζιναλ.μερικες σκεψεις
[SPOILER]καταρχας μεγαλο ΣΥΝ γυρισμενο στη σουηδιαρα.εχω κολλημα με τις εκει περιοχες αρα θα μου αρκουσε και μονο να χαζευω τα τοπια.συνεπως μεγαλο πλεονεκτημα η ατμοσφαιρα.επισης μου αρεσε γενικοτερα το μηνυμα που ηθελε να περασει περι μοναξιας και τα σχετικα,οπως και το θεμα της επιλογης μεταξυ καλου και κακου(η γυναικα επελεξε να εκτεθει στο φως και να πεθανει).επισης ο τσιπιρικος μεγαλος παιχταρας.φοβερη ερμηνεια.το οτι αυτος επιλεχθηκε ως ξανθος ενω η κοπελα ως μελαχρινη θελω να πιστεψω οτι ηταν σκοπιμο(κατα τα βιβλικα προτυπα αγγελου καλου με το κακο,αλλα εκει πανω ετσι ειναι ολοι γουατεβα)
τωρα αρνητικα περισσοτερο συναισθημα απο οσο θα ηθελα.μερικες φορες ηταν υπερβολικο.και το τελος με προβληματισε λιγο.εγινε ουσιαστικα ο νεος της συνοδος?αναμεικτα συναισθηματα γενικα[/SPOILER]
θα το διαβασει κανεις ολο αυτο?πφφ.δειτε την παντως.
H ταινια αν μη τι αλλο ειναι ιδιαιτερη κι ο ξανθος πιτσιρικας ειναι καταπληκικος!!!
Σιγουρα εχει πολλα στοιχεια που την κανουν πολυ αξιολογη και ξεχωριστη,αλλα νομιζω κατι της ελειπε για να χαρακτηριστει αριστουργημα!!!
Να γκρεμιστεί το σπίτι του τύπου που την έγραψε και να τον πλακώσουν τα ντουβάρια. Ψυχοπολακώθηκα βραδιάτικα…
…το The Hurricane, με τον Ντένζελ Γουάσιγκτον να αξίζει για δέκα όσκαρ, όχι για ένα…και δεν το πήρε…και με τον αξέχαστο Ροντ Στάιγκερ:):!:
καπως ετσι το βλεπω και εγω.οτι κατι ελειπε.κριμα γιατι πιστευω οτι το αξιζε.btw εχω σκουσει οτι το βιβλιο ειναι ακομα καλυτερο:p
Μία απ’τις καλύτερες ταινίες με ζόμπι/βρυκόλακες σε πρωταγωνιστικό ρόλο, με υπέροχο σενάριο! Φανταστείτε τι θα γινόταν άν χάνατε το κολλητό σας, κάνατε τη κηδεία του κι επέστρεφε νεκρός σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά το διασκεδάζατε κι όλας! Κάτι τέτοιο μας δείχνει το ταινιάκι, το βρήκα πολύ ενδιαφέρον, και σας το προτείνω!
Παρακαλείστε να το μεταφέρετε στο horror/cult/b movies! 
Ναι το σκέφτηκα αλλά δε το λές και τόσο horror αλλά μαύρη κωμωδία/zombedy, μόνο που ξεφεύγει απ’τα συνηθισμένα, ακόμα κι απ’το Fido! Ούτε cult έγινε ακόμα (άν και το βλέπω σύντομα), ούτε b-movie είναι…
Ας αφήσουμε τα zombies στον b χώρο όπου και ανήκουν! Λέμε όχι στην mainstreamοποίηση της σάπιας σάρκας! Χαχαχα! :lol:
Κατά τη γνώμη μου είναι ήδη mainstream, από τότε που ξεκίνησαν να τα παίρνουν στη πλάκα. Τώρα έχουν και πρωταγωνιστικό ρόλο, δές και το Wasting Away που τους προσθέσαν μέχρι και ρομαντικά στοιχεία.
Μέτριο δράμα με λυκειόπαιδα (ή κάπου εκεί κοντά ηλικιακά) να ζούν το παραμύθι τους. Στην ουσία πρόκειται για μία ιστορία που προσπαθεί να υμνήσει τη φιλία, μπλέκωντας τις σχέσεις και το πάρε δώσε του πρωταγωνιστή με τη πρώην και τη νύν. Τα λυκειόπαιδα αυτά έχουν κόλλημα με flamethrowers και αυτό είναι το μόνο ξεχωριστό στοιχείο. Άν προσθέταν λίγη ναρκομανία, περισσότερη βία, και το κάναν πιο ψυχεδελικό αντί για σκέτο κίτρινο, θα ήταν πιο ενδιαφέρον.