Έλα ρε καλούτσικο είναι…
γουστα ειναι αυτα/…
οχι μονο καλουτσικο…:bow2: :bow2: :bow2: :bow2: :bow2:
Ειδα τις προαλλες το Paris Je t’aime. Διαφορων σκηνοθετων. Μικρες ιστοριες αγαπης που εξελισσονται στους δρομους του Παρισιου. Περιμενα απλα να δω γραφικους δρομους και να χαρω σαν κοριτσι κι εγω αλλα η ταινια ηταν πολυ παραπανω (και δεν το σκεφτηκα… τοσοι σκηνοθετες, ολοι κλασσικα μελι γαλα θα δειχναν;). Ειχε οτι μπορεις να φανταστεις… βαμπιρ που ερωτευονται ανθρωπους, μιμους, τυποι που σπανε στο ξυλο καποιον αλλο στα καλα του καθουμενου. Πολυ ωραιο!
Το 'χα δει και εγω το Paris je t’aime και μ’αρεσε παρα πολυ.
The Bucket List: Είχα διαβάσει πολύ κακές κριτικές. Δεν ήξερα τι να περιμένω, μα το είδα για τον προφανή λόγο… Δεν τόξερα πως μπορεί να κλάψει ο Τζακ, ενώ κι έκλαψα με ταινία μετά από πολυυυυυύ καιρό…
Αφήστε που σε μια φάση χώνει και το Tush!!! :thumbup: Γενικά πολύ καλό.
Η διπλη ζωη της Βερονικα. ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΟ! Απο καλλιτεχνικη αποψη υπεροχο… σκηνογραφια + φωτογραφια+ μουσικη! Απο νοηματικη επισης τελειο! Ποιοι ειμαστε, τι θελουμε και αν σκεφτομαστε με την λογικη η το συναισθησμα. Καλλιτεχνικη και νοηματικη αποψη περαν του ποσο ελεγαν μονα τους ταιριαξαν τελεια!
Batman Begins
Δεν ήμουν ποτέ οπαδός των Batman , οπότε ας μην παραξενευτούν οι φανατικοί του.
Το βρήκα πολύ καλύτερο από το προηγούμενο που είδα , του Tim Burton.
Δεν πρόκειται να δω άλλο τώρα εκτός από αυτό που είναι να βγει (που βασικά μου κέντρισε το ενδιαφέρον για να δω το Begins.)
Πολύ καλή ταινία.
Μου άρεσε ο επίλογος.
Ότι πρέπει για το Dark Knight…8)
Καλα νταξει οτι καρτουν της Marvel εχει γινει ταινια ειναι απλα απιθανο. Μ’ αρεσουν πολυ. Ειδικα τα X-Men.
Τεσπα.
Εγω ειδα το Π του Αρονοφσκι. Πολυ psycho και το ασπρομαυρο ηταν ο,τι επρεπε! Ενταξει το τελος με τρελανε και δεν ξερω αν η ταινια ειναι αισιοδοξη η απαισιοδοξη.
Γενικα εχει να κανει με το αν ειναι καλο ο ανθρωπος να καταλαβει τον κοσμο κτλ.
Tου Μπάρτον τα έχεις δει και τα δύο ή μόνο το πρώτο; Αν όχι δες και το Batman Returns και θα με θυμηθείς… Στα άλλα συμφωνώ.
Ο Batman είναι της DC.
Ε το 1ο μόνο με τον Jack.
Δεν μάρεσε η πολύ gothic-ίλα του Burton.
Αυτό.
Θα το τσεκάρω κάποια στιγμή αυτό με τον Πιγκουίνο…
Λολ. #-o
Τα κομικ γενικοτερα τοτε :Ρ
Ειδα χθες το Γυμνο Γευμα (να ‘ναι καλα τα περιοδικα 
) του Κρονενμπεργκ.
Πολυ psycho και γι’ ακομη μια φορα ειχε πρωταγωνιστη με σκληρα χαρακτηριστικα στο προσωπο (ακυρη παρατηρηση). Τεσπα, μιλαει για το πως φυλακιζεσαι στον εφιαλτη που δημιουργεις και που τελικα εξαρτιεσαι απο κατι δυνατο παρα απο κατι που σ’ αρεσει (ο εφιαλτης στην προκειμενη περιπτωση - που ειναι τα ναρκωτικα). Περιπλοκο ειναι βασικα. Αρκετα καλο αλλα το βραδυ νομιζα οτι περπατανε πανω μου ζουζουνια :Ρ
Προχθές είδα το Jackie Brown.
Καλή ταινία, φοβερό σενάριο και καλή σκηνοθεσία από τον θεό Κουέντιν.
Δεν συγκρίνεται με τα αριστουργήματά του όμως. (Reservoir Dogs , Pulp Fiction).
Αγγλικός τίτλος?
Ον τόπικ:
The Third Man: Πολύ μυστηριώδες, με ενδιαφέρον και ΤΕΛΕΙΑ ανατροπή στο τέλος! Εγκρίνω.
There Will Be Blood: Απίστευτη ερμηνεία, και από τον D. D. Lewis, και από τον πάπαρδο. Έξυπνοι διάλογοι, αλλά πολύ τραβηγμένη η ταινία σε διάρκεια.
Dances With Wolves: Ωραίο ήταν, δεν έφερε όμως και τη συντέλεια του κόσμου… Δεν ήταν για 7 Όσκαρ… Κάποιοι διάλογοι ήταν χαζοί… Η πλοκή του όμως είχε πολύ ενδιαφέρον, κι έθιγε σημαντικά θέματα.
Godfather III: Όχι ισάξιο των άλλων 2, παρόλα αυτά δεν ήταν κακό. Η κόρη του Coppola έπαιζε ΑΠΑΙΣΙΑ, ενώ κι ο Andy Garcia, αν και πολύ καλός συνήθως, εδώ δε μάρεσε. Ωστόσο ο Πατσινούλης ήταν κορυφαίος, και η πλοκή αρκετά καλή (μέτριο το τέλος).
Barry Lyndon: Καλό ήταν, όμως πολύ κατώτερο από Κουρδιστάν, 2001, Strangelove, FMJ, Shining.
Αγγλικός τίτλος?
La Double Vie De Veronique ειναι ο κανονικος τιτλος νομιζω…
καλυτερα να δεις την τριλογια (μπλε-ασπρη-κοκκινη) πρωτα
την εχω δει εγω…
Χαχα, σημερα ειδα την Μπλε ταινια(η πρωτη απο την τριλογια)!
Αρκετα καλη αλλα μια ολοκληρωμενη αποψη θα δημιουργηθει οταν δω και τις αλλες δυο.
Εχει να κανει με την συμπεριφορα του ανθρωπου και το πως μερικα πραγματα που εχουν βαση την αγαπη σε κανουν να λειτουργησεις και να μην παρατησεις καποια πραγματα. Πως ξαναγεννιεσαι τεσπα (και το εδειξε μαλιστα μ’ εναν πολυ ωραιο τροπο).
απο κισλοφσκι δειτε οπωςδηποτε τον δεκαλογο!!!