χθες
[B]Frailty [/B]
ωραίο θριλερακι με , πιο πολύ Stephen King ιστορία, πεθαίνεις!
ενας σχετικά νέος πάει στο γραφείο ενος πράκτορα του fbi και αποκαλύπτει οτι ο δολοφόνος κατά συρροή που ψάχνουν, είναι ο αδερφός του. τα άλλα στην οθόνη. μόνο σποιλερ παρά κάτω
Eψες ειδα το Σερλοκ Χολμς με τον Ρομπ Νταουνι Τζουνιορ. Θα μπορουσε να ειναι πολυ χειροτερο και υποθετω πως στο σινεμα θα μου αρεσε πολυ περισσοτερο,αν εξαιρεσουμε το βιασμο που εφαγε ο χαρακτηρας σε σχεση με τα βιβλια :lol: Αμα βαριεσαι και θες ξυλικι που να περιβαλλεται και απο λιγη ουσιωδη υποθεση αξιζει.
…γαμάτη ταινία, με πολύ καλή πλοκή, αλλά ο Ελληνικός τίτλος, ‘‘Το Σπίτι Του Κακού’’, απ’τους αθλιότερους:):!:
Χμ, το περιμενα λιγο καλυτερο. Ουτε κρυο ουτε ζεστη, κουραστηκα σε καποιες στιγμες, απο την μεση και μετα με τραβηξε καπως παραπανω.
Πολυ ομορφη μουσικη υποκρουση παντως και πανω απ’ολα τα υπεροχα σκηνικα που παραπεμπουν σε ενα μουντο, σουρεαλιστικο, ονειρικο παραμυθι, τρομερο στησιμο πραγματικα!
Τι να πεις! 90 λεπτά όλο μαλακίες και εκεί που πάει να γίνει λίγο σαχλό με έρωτες κλπ ευτυχώς συνεχίζονται οι μαλακίες και δεν χάνει καθόλου! 90 λεπτά χωρίς σοβαρότητα, 90 λεπτά καφρίλας. Φοβερή η 4άδα, θα βγει και 2ο το 2013!
Ομολογώ πως θα γελούσα περισσότερο αν το βλεπα με παρέα, δεν το ευχαριστήθηκα ίσως όπως του άξιζε.
Ο Τομ Χάρντυ πριν δώσει ξύλο σαν Bane, είχε κάνει ήδη το αγροτικό του στο “Bronson” (το οποίο δεν το δα ακόμη, αλλά ξέρω ότι έδερνε συνέχεια), και σε αυτό. Υποδύεται ένα μυστικοπαθή, χαμηλών τόνων, αγέλαστο νέο που επιστρέφει μετά από 14 χρόνια από τους πεζοναύτες (στο μεταξύ δεν ξέρουμε τι έκανε σε αυτά τα 14 χρόνια, παρά μόνο ότι είναι ήρωας πολέμου) και συναντάει τον πατέρα του για να τον προπονήσει για ένα μεγάλου τουρνουά πάλης με έπαθλο 5 χαρτιά, για να τα δώσει στην οικογένεια ενός χαμένου συμπολεμιστή του.
Στο ίδιο τουρνουά θα λάβει μέρος ο αδερφός του (Τζόελ Εργκεγτον), ήσυχος, οικογενειάρχης που τα βράδια παλεύει να βγάλει το κάτι παραπάνω για το ζην, που θα παλέψει για να σώσει το σπίτι από την τράπεζα και την οικογένειά του από χρεωκοπίες. Γυναίκα του η Τζένιφερ Μόρρισον ( η Κάμερον δηλ, <3).
Ετσι θα βρεθούν αντίπαλοι.
Το μόνο κοινό είναι η απέχθεια προς τον πατέρα τους (Νικ Νόλτε), πρώην αλκοολικός, και νυν προπονητής του Τομ.
Δηλαδή μια τέρμα κλισαρισμένη χολυγουντιανή ιστορία.
Παρόλα αυτά, αν και παραπάνω από δίωρη, κυλάει σαν νερό.
Πολύ καλές ερμηνείες (ειδικά του Νόλτε), αρκετό καλό ξύλο, εξαιρετικό (αν και όπως είπαμε προβλέψιμο και επιτηδευμένα δραματικό) φινάλε.
Πολύ καλή ταινία.
Οχι τόσο δυνατό και ανθρώπινο σαν το πρώτο, αλλά πιο αστείο και με πιο ωραία εικόνα.
Αναμφισβήτητα καλό, ωστόσο εγώ προτιμώ το 1ο. Μέχρι να δω και το 3ο τουλάχιστον.
[B]Dark Shadows[/B]
Από τις πλέον αναμενόμενες ταινίες της χρονιάς για μένα, οι αρνητικές κριτικές που πήρε μου είχαν κόψει λίγο την φόρα και ακόμα πιο αρνητικές εδώ μέσα με έκαναν να απογοητευτώ πριν καν την δω.
Λοιπόν σε καμιά περίπτωση δεν ήταν τόσο κακή όσο διαβάζω σχεδόν παντού. Ο Burton ήθελε πολύ να κάνει μια ωραία μίξη του Sweeney Todd με το Death becomes her αλλά δεν του βγήκε και τόσο. Όπως και να έχει πάντως ήταν αρκετά διασκεδαστική, αρκετές χιουμοριστικές πινελιές ήταν πετυχημένες ενώ όλο το καστ των ηθοποιών φαινόταν να το απολαμβάνει. Όχι στις καλύτερες του Burton φυσικά αλλά σίγουρα δεν μπαίνει και δίπλα σε αποτυχίες όπως το Alice.
…τό’δα πρόσφατα και πάνω κάτω συμφωνώ με τον Dead:):!:
Ειδα το Raven προχτες,αρκετα καλο,ισως επρεπε να τον παρουσιασει πιο παρανοϊκο και σκοτεινο τον Ποε,αλλα και παλι μ’αρεσε πολυ.
χθες στο star
πρωτη φορα το ειδα και ειναι μετριο προς καλο
[SPOILER]ΥΠΟΘΕΣΗ: Λέγεται πως η έπαυλη στην κορυφή του λόφου ήταν κάποτε άσυλο για τους ψυχικά διαταραγμένους. Οι ασθενείς του μια μέρα, ξεσηκώθηκαν καίγοντας ζωντανούς τον κλινικάρχη και το υπόλοιπο προσωπικό. Φήμες, πως τα πνεύματα των βίαια δολοφονημένων ανθρώπων δεν έχουν εγκαταλείψει την έπαυλη, κυριαρχούν και είναι πολλοί εκείνοι που θεωρούν το σπίτι στοιχειωμένο. Πριν 8 χρόνια ένας πολυεκατομμυριούχος έδινε αμοιβή 1 εκατομμύριο δολάρια σε όποιον παρέμεινε και επιβίωνε μια νύχτα στην έπαυλη. Αποτέλεσμα ήταν ο ανεξήγητος και μακάβριος θάνατος του ίδιου και τεσσάρων από τους πέντε συμμετέχοντες. «Σήμερα», οχτώ χρόνια μετά, η μόνη επιζήσασα εκείνης της βραδιάς, Σάρα Γούλφ, βρίσκεται νεκρή από μυστηριώδη αίτια. Η αδελφή της, Άριελ, αδυνατώντας να πιστέψει πως η Σάρα αυτοκτόνησε, αποφασίζει να διερευνήσει με ακρίβεια τα αίτια του θανάτου. Ένα δέμα, σταλμένο από την αδερφή της λίγο πριν πεθάνει, επιβεβαιώνει τις υποψίες της πως κάτι μυστήριο κρύβεται πίσω από τον θάνατο της Σάρα. Σίγουρη πλέον πως η αδερφή της δεν αυτοκτόνησε η Άριελ ετοιμάζεται να ξεκινήσει ένα ταξίδι με? αμφίβολο προορισμό και άγνωστο αποτέλεσμα?
[/SPOILER]
Πότε ωμό και σοκαριστικό, πότε πρόστυχο και χυδαίο, αρκετές φορές και σιχαμένο αλλά και εμπολουτισμένο με χιούμορ και σαρκασμό, μιλάμε για σπουδαία ταινία.
Και το τέλος πραγματικά πρωτότυπο.
Intouchables!
πολυ καλη ταινια!
απογοητευση…
ναι, η ιστορια ειναι γαματη γιατι και το κομικ ειναι κλασσικο
ομως η σκηνοθεσια δεν υπαρχει, ειναι απλα μια διεκπεραιωση, δεν σε αγγιζει, δεν σε καθηλωνει, απλα σου δειχνει τις σημαντικες σκηνες του κομικ χωρις καμια ιδιαιτεροτητα, τιποτα…
επισης
ΕΛΕΙΝΟ ANIMATION!!!
Δλδ ποσο δυσκολο ειναι, ολοκληρη Warner να προσλαβει 5 σοβαρους καλλιτεχνες να κανουν κατι ξεχωριστο για ενα κλασσικο εργο??? Στατικα τα παντα, κουνιονταν κανα στομα, κανα ματι, σε 5 σκηνες ξυλου κτλ εβλεπες λιγο ενταση αλλα τιποτα, 0, ο πατος του πατου του animation…
γενικα απογοητευση, τζαμπα η πρσπαθεια…
το μονο + οι φωνες που ηταν κομπλε, αλλα και παλι, ηθελα παραπανω ενταση σε στιγμες και παθος στις ερμηνειες, παρολο που καθε ηθοποιος ταιριαζε με τον χαρακτηρα που επαιζε…
κριμα…
Και μόλις το ανακάλυψα (και κατέβασα) το από πάνω και λέω ωραία θα γαμάει.
Μόλις είδα το Invictus στο Star… Γάμησε η ταινία. Απλά και όμορφα!
Φετινή “ρομαντική κομεντί” που για κάποιο λόγο μου άρεσε αρκετά. Βγάζει γέλιο σε κάποιες φάσεις. Αγγλικός τίτλος [B]“Love And Other Troubles”[/B].
Το είδα και εγώ. Πάνω κάτω συμφωνώ, πολύ στατικό το animation προσπάθησε βασικά με αυτόν τον τρόπο να πιάσει την σκοτεινή ατμόσφαιρα του κομικ. Οι φωνητικές ερμηνείες και η μουσική το ανέβασαν αρκετά πάντως προσφέροντας μερικές ανατριχίλες.
Βασικά όλη η ταινία έμοιαζε σα να έβλεπες τα storyboards από μια επερχόμενη live action ταινία. Σε πόρωνε αλλά σε άφηνε στο τέλος με την προσμονή της κανονικής ταινίας. Speaking of that, πόσο γαμάτο θα ήταν ο Nolan να έκανε μια τελευταία επιστροφή για την μεταφορά του στον κινηματογράφο. Αναρωτιέμαι ποιος θα μπορούσε να παίξει τον Batman σε αυτή την περίπτωση.
Τόσο καιρό να την έχω και να την δω μόλις χθες.
Epic is epic.
Ηταν που ήταν απολαυστικό το οπτικό θέαμα, έρχεται και ο θεούλης Simon Pegg και δανείζει την φωνή του σ’εναν απίθανο χαρακτήρα. Καλύτερο πιστεύω από τα προηγούμενα δύο αλλά και πάλι λέω ότι δεν έχει την δύναμη του πρώτου.
Θρυλική ταινία, τι παραπάνω να πεις. Υμνος στην δύναμη του διαλόγου, κοινωνικές αναφορές, πάθος και ένταση και όλα αυτά σε μια αίθουσα, που νομίζεις ότι είσαι ο 13ος εκεί μέσα. Και ο χρόνος πραγματικός. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν ο κατηγορούμενος είναι αθώος ή ένοχος και ευτυχώς δεν εστιάζει εκεί.
Headhunters
Πρέπει να έχει αναφερθεί εδώ μέσα αν θυμάμαι καλά. Από Νορβηγία μας έρχεται αυτή η ταινία. Crime movie επί της ουσίας με έναν αντιπαθητικό κλέφτη έργων τέχνης να μπλέκει με τον λάθος άνθρωπο. Το σενάριο μοιάζει να έχει βγει από το Hollywood, η μάλλον η υπόθεση μοιάζει να έχει βγει από εκεί μιας και το σενάριο εδώ είναι πιο δουλεμένο αν και αρχικά σου δίνει την εντύπωση πως έχει πολλές τρύπες. Αλλά είναι η πολύ καλή σκηνοθεσία που δίνει μεγάλη δύναμη στην ταινία και κάνει ακόμα και τις πιο απίθανες καταστάσεις ρεαλιστικές. Μεγάλο ατού ο πρωταγωνιστής που από τέρμα αντιπαθής αρχικά καταφέρνει στο τέλος να σου γίνει συμπαθής, τουλάχιστον σε εμένα ανέλπιστα. Anyway πολύ καλή ταινία να την δείτε.
Όσο υπάρχει η φωνή της κουην Λατίφα, το audio μέρος της ταινίας είναι κατεστραμμένο
