…αξίζει τίποτα άλλο;…πέρα από την Σκάρλετ;:):!:
γενικα ειναι μετριο και πολυ κατωτερο του 1 αλλα δες το για να εχεις μια συνολικη γνωμη για το universe που χτιζουν οι ταινιες που οδηγησαν στο Avengers. Αυτο μαζι με το Captain America ειναι οι που εχουν τις περισσοτερες αναφορες και σεναριακες γεφυρες για το Avengers
και που είναι το κακό? 
Ενδιαφερον θεμα και δεν το συναντας και συχνα σε ταινιες, ειχε τις πολλες και πετυχημενες ανατροπες του, εναν καλο Joe Mantegna (αλλα αχωνευτο προσωπικα), ισως περιμενα κατι παραπανω συνολικα αλλα περασε ευχαριστα η ωρα.
Το τρικ με τον φακελο και τα λεφτα θελω να το δοκιμασω παντως
Α ρε μικρε,εισαι ωραιος ρε…
Ακου συμβουλη:Oπου βλεπεις να εμπλεκεται το ονομα του [B]David Mamet[/B],δοκιμασε αφοβα και δεν θα χασεις.
Καυ φυσικα παιζει και η μορφαρα [B]Joe Mantegna[/B]!!!
To [B]Mulholland Drive[/B] που αναφέρθηκε το έχω κατεβασμένο πριν από το καλοκαίρι και ακόμη να το δω
Καλά που μου το θυμίσατε
[B]Τhe Cabin In The Woods[/B]
Πώς να εκφέρεις γνώμη μετά από όσα έχουν ειπωθεί?
Όταν παιζόταν στο σινεμά σκεφτόμουν να πάω να το δω…μέχρι που είδα το τρέιλερ:p
Κάπου το γάμησαν και ψόφησε πιστεύω
Για Mamet θα ψαχτω περαιτερω, δεν πρεπει να εχω δει κατι αλλο απο αυτον. Οσον αφορα τον Mantegna, οκ, πρεπει να παραδεχτω πως στο House Of Games ηταν παρα πολυ καλος, απλα η πρωτη φορα που τον ειδα ηταν στο τριτο Godfather, ε και δημιουργηθηκε μια ατυπη “εχθρα” προς αυτον, καταλαβαινεις, θαρρω
5 φοιτητές ιατρικής, σε ένα παιχνίδι με σκοπό ποιος θα κάνει τον τέλειο φόνο. Φοβερό ταινιάκι!
[B]Songs From The Second Floor (Roy Andersson)[/B]
Στη δεύτερη ανάγνωση η ταινία απογειώθηκε - τελικά η ντεμί εντύπωση της πρώτης φοράς ήταν απλά και μόνο λόγω συνθηκών. Ένας ακόμα εξαιρετικός Σκανδιναβός (τόσο σε καταγωγή αλλά και τεχνοτροπία) κινηματογραφιστής με κάτι πολυ σημαντικό να πει. Μια κοινωνία στο απόλυτο αδιέξοδο της σπασμένης επικοινωνίας και των ανάπηρων συναισθημάτων, μοιάζει να χτυπά το κεφάλι της στον τοίχο, εξορίζει την ποίηση στο τρελάδικο (γεια σου μεγάλε Andrey) και δείχνει ανίκανη να αντιμετωπίσει κατάματα την αλήθεια (και τη λύση), παρ’όλο που τα σωθικά της πονούν βαθιά και ειλικρινά, μα τυφλά.
Αριστούργημα.
ναι ναι ναι και ναι! 
αν και έπρεπε να τα γράψεις στο “Ποια ταινία ξαναείδατε σήμερα;”
Kαι λιγα λες, μεγαλη ταινια
Το [B]Μulholland drive[/B] ειναι ενα κινηματογραφικο ποιημα και αποτελει το αποκορυφωμα του Λιντσοκικου σινεμα!Μεσα στη δεκαδα των αγαπημενων μου ταινιων.
Λοιπον, ας προτεινω 3 βραδινες ταινιες (1 πολυ καλη και 2 χαβαλεδιαρικες):
[B]Triange[/B]: Μια δοση Μulholland drive + μια δοση Memento + το μαρτυριο του Σισυφου. [U]Μην το χασετε![/U]
Υπαρχει στο Youtube και θα μαθετε και Τουρκικα (εχει Τουρκικους υποτιτλους):
http://www.youtube.com/watch?v=sK3JIBC8hIw
Για οποιον γουσταρει το στυλ ταινιων του Ρομπέρτο Ροντρίγκεζ με αρκετο χαβαλε:
[B]Nude Nuns with Big Guns[/B]
[B]Zombie Strippers![/B] (με μεγαλο πρωταγωνιστικο ρολο)!
το green street hooligans ειδα χτες, νταξει καλο ηταν αλλα προς το τελος με χαλασε λιγο…
Ροακ.
Χρησιμοποιώντας μέλλοντα χρόνο (θα δω το βραδάκι με την κινηματογραφική μας ομάδα)
[B]“Homo, Compagno, Amico”[/B], βέβαια είναι ντοκιμαντέρ
45 χρόνια μετά το θάνατο του Ερνεστο Τσε Γκεβάρα
Aguirre, the Wrath of God (1972)
Η μεγαλομανια , η ματαιοδοξια , η τρελα της εξουσιας.
Ολα στο προσωπο (ή μαλλον στην σκατοφατσα) του Αγκιρε.
Φοβερη ερμηνεια απο τον Klaus Kinski που λεγεται οτι στα εξαντλητικα γυρισματα μεσα στην ζουγκλα εβγαλε απ’τα ρουχα του τον Herzog με τις ιδιοτροπιες του και η παραγωγη σχεδον ματαιωθηκε.
Παρ’ολα αυτα μαλλον ειναι το καλυτερο δειγμα της μεταξυ τους συνεργασιας.
Καταπληκτικες εικονες (αξεχαστη η αρχικη σκηνη με τους κονκισταδορες να κατεβαινουν τις Ανδεις),αργοι ρυθμοι,σχεδον ανυπαρκτοι διαλογοι και υποβλητικη ατμοσφαιρα για την οποια βοηθαει πολυ και το μεγαλειωδες soundtrack απο τους Popol Vuh.
Μιλαμε για ταινια αριστουργημα.
Δωσε!!!
Χαλαρα μεσα στο top ten των αγαπημενων μου ταινιων ever!!!
Συμφωνώ απόλυτα με τους συντοπίτες μόρτες για το Aguirre. Πέραν όλων των άλλων (που έγραψε ο MyNameIsMud) πρόκειται για μοναδική περίπτωση ιδανικής εικαστικής ένδυσης της εν προκειμένω ανεπανάληπτης μουσικής του Florian Fricke. Φυσικά ισχύει και το αντίστροφο. Η ταινία χωρίς τη μουσική και η μουσική χωρίς την ταινία φαντάζουν λειψά.
Βy the way τις προάλλες χρειάστηκα τη βοήθεια ενός φίλου στην εύρεση μιας καλής ταινίας μυστηρίου:
Δεν είχα αμφιβολία πως θα ήταν πετυχεσά. Η εμπνευσμένη και καθόλου by the book σκηνοθεσία του Rian Johnson (η γεωμετρία στα φυσικά και αστικά τοπία ήταν σκέτη απόλαυση), η υψηλού επιπέδου ερμηνεία του Joseph Gordon-Levitt και η διάχυτη noir ατμόσφαιρα μιας κατά τα άλλα σύγχρονης ταινίας ήταν αρκετά για να καραγουστάρουμε. Επίσης στα συν οι ευφυείς διάλογοι και η ιδιαίτερη γλώσσα του σεναρίου, το οποίο επίσης έγραψε ο Johnson, δομώντας την πλοκή απλά και συνάμα ευφυώς. Ταινίες σαν το Brick δυστυχώς σπανίζουν σήμερα.
ΥΓ: Ταινιόμουτρο Jiopa thanx για άλλη μία φορά. Είσαι θεούλης και το ξέρεις. Ψωνίσου ελεύθερα…το αξίζεις[SPOILER]…μερικές φορές…:p:har:[/SPOILER]
Get a room!
[SPOILER]Είναι όντως μέγα αριστούργημα η Μάστιγα του Θεού.[/SPOILER]