…το ‘‘7 Ευχές’’…ότι πρέπει για χαλάρωση μετγά απο μια διαβολοβδομάδα στο γραφείο:):!:
Νομιζω εκανες ενα λαθος! Ειπες οτι ηταν ωραιο και εβαλες εικονα του Safety not guaranteed!
Περα απο την πλακα, μου φανηκε μεγαλη μουφα η ταινια. Τι σου αρεσε; Ρωταω για να δω μηπως πεις καμια λεπτομερεια που μου διεφυγε και αλλαξω γνωμη.
Για λεπτομέρειες διάβασε το ποστ 10935 του Κρίμσον, καλά τα λέει.
Εγώ μούφα το περίμενα πάντως, αλλά τελικά πέρασε ευχάριστα η ώρα.
Το βρήκα ανεξάρτητο, γλυκόπικρο, με ωραία μουσική, αισιόδοξο, ήμουν και σε τρελό μουντ όταν το το έβλεπα, έπινα σοκολάτα και ήμουν χωμένος στα σκεπάσματα. Γι’ αυτό μ’ άρεσε. 
μια χαρά ταινία είναι το safety!
ναι ρε παιδιά. ωραία ταινιούλα!! δεν νομίζω να ζητούσε κάτι περισσότερο κάποιος απο αυτό που έδωσε.
Τι λέει ο Σ. Δημήτριος, αξίζει;
εγώ είδα αυτό.
The hole
Το όποιο είναι η κινηματογραφική επιστροφή του σκηνοθέτη Joe Dante (Gremlins, Innerspace, Explorers και άλλα). Το trailer και οι καλές κριτικές με έκαναν να περιμένω κάτι ανάλογο των παλιών ταινιών του αλλά ούτε καν. Δεν είναι κακή μεν, αλλά περισσότερο θρίλερ β’ κατηγορίας που θέλει να τρομάξει και να δημιουργήσει ατμόσφαιρα αλλά δεν τα καταφέρνει τόσο καλά σε κανένα από τα δύο. Αξίζει για το καλό τελευταίο τέταρτο πάντως.
μην περιμένεις κάτι οσκαρικό… αλλά για την καλτίλα και τον χαβαλέ το βλέπει κάποιος άνετα πιστεύω…
…http://www.imdb.com/title/tt1735898
…σήμερα τό’δα…ότι πρέπει για δυο ώρες χαλάρωσης, μέχρι εκεί
:):!:
[B]Ferris Bueller’s Day Off[/B]
Δεν ξέρω πως μου είχε ξεφύγει αυτή η ταινία. Κλασική κωμωδία των '80 με αμερικανάκι που κάνει ευφάνταστη κοπάνα από το σχολείο για να περάσει όσο καλύτερα γίνεται με το φιλαράκι του και την κοπέλα του. Ο Broderick στον ομώνυμο ρόλο δίνει ρέστα και δεν θυμίζει τον λαπά στον οποίο μεταμορφώθηκε αργότερα. Με ένα soundtrack ανάλογο της εποχής και διάφορες απίθανες καταστάσεις η ταινία είναι ο ορισμός του fun. Από τον σκηνοθέτη/σεναριογράφο John Hughes που έχει κάνει επίσης τα Breakfast club, Planes, Trains & Automobiles, Home Alone (και πολλές άλλες μαλακίες βέβαια που δεν τις αναφέρω 
).
Ήθελα να δω κάτι μικρής διάρκειας και διάλεξα το παρακάτω από τον φάκελό μου με τις ταινίες :
[FONT=“Trebuchet MS”][CENTER][SIZE=“4”][B]Simón del Desierto[/B][/SIZE] (aka “Simon of the Desert”) [1965]
[/CENTER]
Εξαιρετική επιλογή. 45 λεπτά απόλαυσης σε ένα από τα “χαμένα” διαμάντια από τη μεξικάνικη περίοδο του Luis Buñuel. Γνωστός για τις “αιρετικές” απόψεις του περί Χριστιανισμού και λοιπών οργανωμένων θρησκειών, βασίζει την ταινία στην ιστορία του οσίου Συμεών του Στυλίτου.
Τον 4ο αιώνα μ.Χ., ο Σιμόν επιθυμώντας να έρθει πιο κοντά στο Θεό, έχει κατασκευάσει έναν στύλο στον οποίο στέκει ασκητικά, κάνοντας νηστεία, για 6 χρόνια, 6 μήνες και 6 μέρες (τυχαίο? ;p).
Ιερείς ετοιμάζονται να τον χρίσουν άγιο, μα αυτός αρνείται θεωρώντας τον εαυτό του αμαρτωλό και ανάξιο αυτού του τίτλου.Δεκάδες πιστοί συρρέουν για να προσευχηθούν και να ζητήσουν τη βοήθειά του, προσμένοντας ένα θαύμα του.
Διάφοροι χαρακτήρες διασχίζουν την έρημο με σκοπό να τον συναντήσουν, ανάμεσά τους και ο Σατανάς, ο οποίος διαφορετικά μεταμφιεσμένος κάθε φορά, προσπαθεί να τον ξεγελάσει.
Θα υποκύψει τελικά ο Σιμόν στους πειρασμούς του ? …
Ο φίλτατος Λούης λοιπόν, στηλιτεύει (το πιάσατε το υπονοούμενο… ;p) δίχως φραγμούς ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όπως η θρησκεία, με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο. Φτιάχνοντας έτσι όπως μόνο αυτός μπορεί, ένα φιλμ γεμάτο από το μοναδικό, άπιαστο, καυστικό χιούμορ του (από το αεροπλάνο στο εξώφυλλο μπορείτε να πάρετε μια ιδέα…).
Το τέλος είναι ΕΠΟC !
Επειδή είναι λίγο κούραση να το κατεβάσετε, το βρήκα ολόκληρο να το στρημάρετε (και με ελληνικούς υπότιτλους παρακαλώ) εδώ :
[B]http://www.youtube.com/watch?v=0eywWKU8P_4[/B]
Δείτε το όλοι asap :!:[/FONT]
[SPOILER]
Μία από τις μορφές του Σατανά ;p
[/SPOILER]
Ειδα το Dark City.
Like
[B][U]Anatomy Of A Murder[/U][/B]
Ένα κλασσικό πλέον δικαστικό θρίλερ με τον αγαπημένο J.Stewart στο ρόλο του δικηγόρου υπεράσπισης ενός κατηγορούμενου για δολοφονία . 160 λεπτά περνάνε αέρας μέσα από στιγμές αγωνίας αλλά και χιούμορ. Προσωπικά το αγάπησα ελαφρώς λιγότερο απ’το “Witness For The Prosecution” του B.Wilder που είναι στην ίδια κατηγορία. Εδώ δεν έχουμε τόσο μια σύγκρουση χαρακτήρων(που θα χρειαζόταν ίσως μια βαθύτερη ανάλυση/σκιαγράφηση), όσο την εφαρμογή/παρουσίαση συνεχόμενων δικηγορικών πρακτικών για την τελική νίκη στη δικαστική αίθουσα. Αστείες ατάκες , “μη νόμιμες” ερωτήσεις για τη δημιουργία εντυπώσεων, αντιπερισπασμός ως προς το πλάνο υπεράσπισης, συνεχόμενες διακοπές κλπ κλπ… Κάτι σαν εγχειρίδιο για νέο δικηγόρο… Ο τρόπος που δίνει ο Preminger τέλος στην ταινία , δείχνει πως μικρή σημασία έχει εν τέλει η απόφαση…
Υ.Γ. Ψάχνοντας να δω τι έχει γραφτεί , έπεσα πάλι σε Brein.d3d και το To Kill A Mocking Bird που είναι η επόμενη στη σειρά. Κλασικούρης
Χαχαχ…ε αφού δεν τα γράφουνε οι ειδήμονες αναγκάζουμαι να τα λέω εγώ ο αμπαλέας ;p
Αν μπω σε λογική σύγκρισης, το Mocking Bird είναι μακράν ανώτερο. Βασικά είναι πιο ολοκληρωμένη ταινία, η δίκη δεν είναι ο πυρήνας της, παρά μόνο το τέλος της. Από τις ταινίες must-see γενικά.
Στην Ανατομία ενός Εγκλήματος πάντως, προσωπικά μου φάνηκε λίγος ο Stewart. Σε μερικά σημεία ήταν και λίγο θεατρικός, με την έννοια της υπερβολής.
Για μένα, To Kill A Mocking Bird >>> Witness For The Prosecution > Anatomy Of A Murder.
Τσέκαρε και το Μπουνιουέλ πιο πάνω, είναι και μικρούλι.
Υ.Γ.: Private Joker, οι λέξεις δεν χρεώνονται…
Ε τα εχουν πει πολλοι αλλοι σε αυτο το θρεντ για το dark city,δε νομιζω κανα δικο μου μακριναρι να προσφερε κατι παραπανω…
δυο ταινιες
[B]never let me go[/B]
θα θελα να γραψω δυο λογια,αλλα βασικα οτι και να πω θα ειναι σποιλερ.βασισμενη σε βιβλιο που διαβασα προσφατα,ειναι εξισου καλη με αυτο.χωρις την τεραστια ανατροπη,με φιλοσοφικα διλληματα,μια αρκετα καλη ταινια γενικα.
[B]the intouchables[/B]
παρα πολλοι εχουν γραψει καλα λογια και προφανως δεν θα ειμαι η εξαιρεση.ισοπεδωσε τα παντα.εξαιρετικοι και οι δυο πρωταγωνιστες,μακαρι να εβγαιναν περισσοτερες αντιστοιχες ταινιες στις μερες μας.τοπ σκηνη για μενα αυτη στο τελος με τους πραγματικους αθικτους.εσεις οι λιγοι που δεν την εχετε δει ακομα σπευσατε.
Προφανώς +1000 για Intouchables.
Για την αντρίλα της υπόθεσης…
Είδα χτες το ‘‘Jabberwocky’’ και σήμερα το ‘‘meaning of life’’ και τα δύο των αγαπημένων Monty Python. Μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκα. Σε σημεία βαρέθηκα κιόλας. 
Καμία σχέση με το Holy Grail που το έχω δει 2-3 φορές και το θεωρώ υπέρτατο.
Σειρά έχει το life of Brian, σκέφτομαι να το δω μία από αυτές τις μέρες…και κάτι μου λέει ότι δεν θα απογοητευτώ, μιας και μόνο καλά σχόλια έχω ακούσει. Για να δούμε.
Α! Στο meaning of life υπάρχει μία σκηνή σχετικά προς το τέλος, με τον Τζον Κλιζ που κάνει τον σερβιτόρο και είναι κι ένας χοντρός που ξερνάει. Σκέτη καφρίλα η σκηνή. Μου θύμισε πολύ μία σκηνή από την ταινιούλα των beatles ‘‘magical mystery tour’’ όπου ο Λεννον κάνει τον σερβιτόρο και φτυαρίζει τόνους μακαρονιών στο πιάτο μιας χοντρής κυρίας 
[SPOILER]
[/SPOILER]