ΜΟΛΙΣ τελειωσα το 2001 a space odussey του kubrick και εχω να πω μονο…ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΕΓΙΝΕ?
Εμενα μ’έψησες να το κατεβάσω πάντως,ελπίζω να δικαιώσει τις προσδοκίες μου:p
Διάβασε το βιβλίο, η ταινία δεν την παλεύει.
Μια χαρά τη…παλεύει για τα ΔΕΔΟΜΕΝΑ της[B] δεκαετίας 60΄’[/B]:lol:
αν δεν καταλάβατε, να σας εξηγήσω περικαλώ: [I]παιδιά των λουλουδιών ~ μαστούρα~ βίβα μαριχουάνα ~ LSD ~ φανταχτερά (λουλουδάτα) χρώματα ~ αναρχία ~ ελευθερία (π.χ. του αφηγηθείν όπως καρα-γουστάρεις) ~ υποκουλτούρα (όσο πιο “σοφιστικέ” τόσο το καλύτερο [/I]και…
…έχετε το Κιουμπρικ-ικό [B]κινηματογραφικό ΕΠΟΣ[/B].8)
[I]Διότι ο σκηνοθέτης μορφάρα μεν, αδύνατον όμως να μην επηρρεαστεί από το ισχυρό περιρρέον κλίμα της εποχής αυτής δε…[/I]
Συμφωνώ και μυριοχιλιοπροσκυκώ!
…περί του [B][SIZE=“3”]rock’n’rolla[/SIZE][/B] του ίδιου δημιουργού, η γνώμη σας;;;:roll:
Rock n Rolla μαρεσε αλλα οχι το καλυτερο του Ritchie…
Προτιμω Lock Stock.
Να υποθέσω ότι το [U]Lock Stock[/U] το έχεις δει ε;
E, μετά απ’ αυτό, και το revolver και το RocknRolla τα βλέπεις απλά για να περάσει η ώρα.
δεν εχω δει ουτε rock n rolla ουτε lock stock. κατεβασμα επειγοντως ?
lock stock εννοειται γτ ειναι η καλυτερη του Ριτσι, ροκ ν ρολα ειναι ο παρα πολυ φτωχος συγγενης των 2 αποπανω, αμα τις δεις και τις δυο, ριξε κανα βλεφαρο αμα δεν βαριεσαι…
αλλα λοκ στοκ και σνατς ειναι hands down τοπ.-
Γουάτ; Lock Stock το βάζεις αμέσως. Μέχρι και το snatch θα ξεχάσεις, πίστεψέ με.
χαχα τοσο καλο ε ? ετσι οπως γαμησε το σνατς, δεν το βρισκω απιθανο! θα το κατεβασω ασαπ, ευχαριστω!
Kαλό το στυλάκι και η αλητεία του Ρίτσι, αλλά άνετα γίνεται μανιέρα…δεν ξέρω, η αποθέωση των ταινιών μου φαίνεται λίγο over-the-top. Ίσως ορθά κατ’εμέ δημιούργησε τα Σερλοκ Χολμς.
Γενικά δεν τα πάω καλά με τις ταινίες που δίνουν υπερβολική έμφαση στο να είναι κουλ (και λίγα πράγματα από τ’άλλα). Ψυχαγωγικές, μαγκιά, κλανιά και κωλοκουβαρίστρα, περνάς καλά, αλλά δεν μπορώ να τις πάρω πολύ σοβαρά. Τα ίδια για Ταραντίνους, Rodriguez κτλ κτλ. Προσωπική άποψη και αισθητική πάντα.
I couldn’t agree more!
εγω νομιζω παλι οτι τα 2 πρωτα εργα του Ταραντινο και του Ριτσι, δεν εχουν σχεση με αυτο που περιγραφεις ως coolness διχως ουσια…
μανιερα ναι, γιαυτο και το ροκ ν ρολλα ηταν αδιαφορο και το Jackie Brown κτλ πατατιες, αλλα ειδικα για lock stock-που πιασαμε τωρα- δεν νομιζω οτι ισχυει το αποπανω…το σνατς ειναι αυτο που περιγραφεις, μια απλα γαματη κουλ ταινια αλλα το λοκ στοκ ειχε λιγοτερο χιουμορ και περισσοτερη διαθεση να ασχοληθει ουσιαστικα, με βρετανικο φλεγματικο τροπο με τα κακοποια στοιχεια του συγχρονου Λονδινου και να πει μια πιο ουσιαστικη ιστορια που φερνει και λιγο σε αρχαιοελληνικο δραμα/τραγωδια αλλα και κωμωδια-δεν ειναι τυχαιο τιποτα σε αυτη τη ταινια, ουτε ο Νικ δε Γκρηκ:p…
δεν μπορω να καταλαβω ωρες ωρες πως αναγνωριζουμε παπαριες των 70ς και 60ς απο Ιταλιες, Αμερικες κτλ με κουλ φανκυ δραση και καλτιλα και οχι τα αποπανω που ειναι και καλυτερες ταινιες overall…
παντως ο Ριτσι ειναι καμμενο χαρτι, γυρισε 2 ταινιες και μετα τον κατεφαγε το συστημα…ομως 2 ταινιες οι οποιες ειναι απο τις καλυτερες των 2 τελευταιων δεκαετιων…οσο θυμαμαι τη σκηνη στο Λοκ στοκ πριν το μεγαλο πιστολιδι δακρυζω, τοσο αστεια, τοσο τραγικη, τοσο fucking brilliant!
Mε βάση αυτά που γράφεις δεν απέχουμε και πολύ…ίσως έδωσα έμφαση παραπάνω στη συνολική εικόνα του συγκεκριμένου σκηνοθέτη, στα επιμέρους ναι, δε θα μηδενίσω σίγουρα.
Μπορεί ο Ρίτσι να παρουσιάσει τον βρετανικό υπόκοσμο παρα πολύ καλά, δεν αντιλέγω. Απλά όπως βλέπεις και από την καριέρα του, του πήρε 4 ταινίες για να πει κάτι που θα μπορούσε να πει και με μία. Περισσότερο κρίνω σκηνοθέτη παρά συγκεκριμένες ταινίες…πίστεψε με το Lock, Stock μια χαρά το είχα απολαύσει, απλά όταν έβλεπα την ίδια και την ίδια προσπάθεια με κάθε ταινία, στην τελική για να πούμε τι ( ε κάπου με κούρασε το όλο θέμα. Πήγε να γίνει κάτι σαν τον Τιμ Μπάρτον (στη νοοτροπία). Κάπου το κατάλαβε και ο ίδιος γι’αυτό προσπαθεί να κάνει και κάτι διαφορετικό τώρα, πάντα με δικά του στοιχεία βέβαια.
υ.γ.: κι εκεί στο “από τις καλύτερες των τελευταίων δεκαετίων” που λες, σαφώς και τις έχω πιο κάτω από αυτό…
Τίποτα το ιδιαίτερο αλλά περνάει ευχάριστα η ώρα.
Μεγάλος Πολάνσκι άλλη μια φορά. Παίρνει σε 80 λεπτά 4 καταπληκτικούς ηθοποιούς και τους βάζει να περνούν από κάθε ανθρώπινο συναίσθημα που υπάρχει (και κατάσταση).
Εξαιρετική κωμωδία πάνω στην κρυφή πτυχή που κρύβει ο καθένας.
σε συνέχεια της επιλογής μου τον τελευταίο καιρό να βλέπω ότι μαλακία παίζει σε τζάμπα, περίμενα πολλά λόγω Στίλερ, πήρα τα @@ μου γιατί η ταινία είναι πίπα…έχει 5-6 σκηνές που οκ, γελάς αλλά γενικά μάπα, άλλο ένα τζάμπα δίωρο \m/
υγ. ο Ayoade μόνο για ΙΤ Crowd, αλλού όχι ή έστω με έναν σοβαρό ρόλο, εδώ χαραμίστηκε και με εκνεύριζε κιόλας…
Δευτερη συναπτη ταινια που την χαρακτηριζεις πιπα.αλλα οταν το ειπα εγω για το ‘‘The Proposition’’,επιχειρηματολογουσες για το οτι δεν ειναι δυνατον να απαξιωνουμε ταινιες χαρακτηριζοντες τες απλα’‘μαπες’’.
Ταινια με Ben Stiller καθησες να δεις,πως μπορεις να εχεις απαιτησεις?Ειναι σαν να μου λες:’‘Kαθησα να δω ταινια με Σεφερλη και ειχα απαιτησεις να γουσταρω κιολας!!!’’
Οπως λεει και ενας φιλαθλος της Νικης …No Hard Feelings!
lol, ειναι σα να μου λες ‘‘ειπες πιπα το ‘Ξανθιες Γκομενοι’ αλλα οταν εγω ειπα πιπα το ‘Δεσμωτη του Ιλιγγου’-btw επίσης παντελως ακυρες ταινιες μεταξυ τους- επιχειρηματολογουσες για το οτι δεν ειναι δυνατον να απαξιωνουμε ταινιες χαρακτηριζοντες τες απλα’‘μαπες’’ ‘’
δεν υπαρχει λογικη στην παραπανω προταση
Επισης ο Στιλερ ειναι απο τους καλυτερους κωμικους της γενιας του/ασχετο αν εχουν περασει τα χρονια και λογικα πλεον ειναι στη δυση του και αυτος, αμα δεν εχεις χιουμορ ή γελας μονο με τον Μπαστερ Κητον επειδη θεωρειτε κλασσικος-και ειναι- ασχετο αν τα gangs του σημερα φαντασουν προσχολικης ηλικιας δεν φταιω εγω:p