H πρώτη ποιά είναι ρε μάγκες, το αφισόνι δεν το εμφανίζει σε μένα
τις τελευταιες 10 μερες λογω ασθενειας εχω δει τα εξης:
The amazing spiderman
The incredible Hulk
Antz
Hotel Transylvania
Frankenweenie
το spiderman δεν μου αρεσε καθολου πολυ παιδικο μου φανηκε…τα υπολοιπα καλες ταινιες αλλα τιποτα wow ή κατι…μια φορα να τα δεις περναει η ωρα ευχαριστα!
αυτα… 
To La Cara Oculta
αλλά ισχύουν αυτά που είπε και ο Scourge. Mην διαβάσεις πλοκή και μην δεις trailer.
^ Tην έχω δει, δυστυχώς αφού είδα πρώτα το τρέιλερ :thumbdown:
Λες και το έκαναν επίτηδες
Καλά το the guard απλά τα σπάει. Όντως καλύτερο και από τα 2.
Με ψήσατε με το ‘‘La cara oculta’’ και το κατέβασα. Δεν είδα ούτε trailer ούτε πλοκή, θα το δω σήμερα μάλλον. Ελπίζω να μην είναι πατάτα.
+1 σε ολα, το ειδα σημερα και βαρεθηκα ελεεινα, στο τελος το πηγα στο fast forward
το the Guard ηταν ταινιαρα οπως και το In Bruges βεβαιαως
Εντάξει, έξυπνο το ‘‘La cara oculta’’, αλλά με ξενέρωσε πολύ το τέλος. Περίμενα κάτι πολύ καλύτερο.
η γνώμη μου παραμένει η ίδια μάλλον, η ιστορία με τον αγρότη στην αρχή και το γάλα + αυτη της παμπ με τα χαρτιά είναι εκπληκτικές, τρελή ένταση, τρελή κλιμάκωση και βέβαια, ειδικά στην δεύτερη τρομεροί διαλόγοι…
τώρα οκ, σαν σύνολο δεν με κάλυψε, ότινάναι κοινώς… ασύνδετη, άκυρα flashbacks-forwards, καμία συνοχή + νταξ, δεν ξέρω αλλά το όλο φινάλε για άλλη μια φορά μου φάνηκε απαράδεκτο… πρέπει να ζοριστεί πολύ κανείς για να βγάλει ένα σούπερ ντούπερ ψαγμένο ‘‘νόημα’’ τύπου πχ ‘ο κινηματογραφος ξαναγράφει μόνος του την ιστορία’ ή παρόμοιου τύπου παπαριές που διάβασα εδώ και κεί… ή να παίρνει ποσοστά ξέρωγω… επίσης πολύ κούραση με τους διαλόγους, νταξ, το τριπάκι έχει αρχίσει να τα φτύνει από μπαταρία ‘‘διάλογος-κλιμάκωση-έκρηξη’’ Χ 100 σε κάθε ταινία, οκ, προβλέψιμο και κουραστικό, carry on…
E κλασσικά ισχύουν και τα ήδη γνωστά, σινεφίλ αναφορές Χ 100 οκ, δεν είναι ούτε τέχνη ούτε κάποιο επίτευμα για να αξίζει εύσημα-τουλάχιστον με τον τρόπο που το κάνει-…γύρνα μια κανονική ταινία ρε ζώον, αφού ΦΑΙΝΕΤΑΙ ξεκάθαρα ότι τόχεις!
πάντως το διασκέδασα περισσότερο από την πρώτη τραγική φορά στο σινεμά… αν τουλάχιστον έμενε σε αυτές τις 2 ιστοριούλες παραπάνω και έκοβε τις καγκουριές και έκανε και τις υπόλοιπες στο ίδιο ύφος+ είχε και καμιά σοβαρή ανάπτυξη χαρακτήρων θα μίλαγα για αγαπη…
πιστεύω σε βάθος χρόνου και άμα το ξαναδώ ίσως γίνει ένα bad movie i love φάση…
υγ. αλήθεια, δεν μπορώ να ξεκολλήσω από την σκηνή στην πάμπ, είναι απλά ΤΕΛΕΙΑ!
εε μα πια θα το κατεβάσω να το ξαναδώ κ εγώ έτσι που τα λες :roll:
το περίμενα πως και πως, αγαπάω υπερβολικά το In Brudges, φτιάχθηκα από τα καλά σχόλια κατά βάσει, οπώτε ψιλοέπεσα από τα σύννεφα μόλις τελείωσε… δεν ξέρω, δεν είναι ότι δεν μου άρεσε, ήταν ότι δεν μου άρεσε καθόλου
Οριακά το τελείωσα, με πολύ ζόρι… γέλασα σε 1-2 σκηνές, δεν μου άρεσε καμία ερμηνεία ενώ μάλλον θα το ξαναδώ μπας και βρώ ένα όλο λόγο ύπαρξης και θεματικής ενότητας…
Δεν ξέρω, τεράστια απογοήτευση για μένα…
όπως και το πρώτο μέρος, μουσικάρα, καλό voice acting, απαράδεκτο animation και σκηνοθεσία…
κρίμα το κλασσικό κομικ, τώρα σαν σύνολο που τα βλέπω και τα δύο είναι εξωφρενικά μικρά και ασήμαντα μπροστά στο πρωτότυπο…γκαζμάδες, δεν μπορούσαν να προσλάβουν κανα σοβαρό στούντιο για το animation και κανα πιο έμπειρο σκηνοθέτη του χώρου…
ντάξει έγω είδα το american pie reunion κι ενώ περίμενα να ναι τρελή μπαρούφα ήταν αψογότατο. Σε φάση που νοστάλγησα δηλαδή. Πέρα από τα κλασσικά συναισθηματικά σημεία των αμερικάνικων κομέντι είχε κάποιες απίστευτες σκηνές.
recommended για χαλαρό βραδάκι
Πρώτη φορά είδα το L’Avventura του Αντονιόνι. Κατανοείς με τη μία το λόγο για τον οποίο είναι από τις σημαντικότερες ταινίες που έγιναν ποτέ, αποδομεί το σινεμά του παλιού καιρού με τόσο εμφατικό τρόπο και μας εισάγει σε μια νέα εποχή που ενσωματώνει όλες εκείνες τις σημαντικές κοινωνικές αλλαγές που συνόδεψαν την άνοδο της αστικής τάξης.
Η ταινία ασχολείται με την αποξένωση στις διαπροσωπικές σχέσεις που επέφεραν αυτές οι κοινωνικές αλλαγές, το σενάριο είναι απλούστατο αλλά παρ’όλ’αυτά ΑΡΙΣΤΟΤΕΧΝΙΚΟ και αντιλαμβάνομαι ότι ο τίτλος της ταινίας πρέπει να είναι ειρωνικός (μιας και κάθε άλλο παρά περιπέτεια είναι αυτό που βλέπεις να εξελίσσεται).
Aπίστευτα όμορφη Μόνικα Βίττι.
H άλλη ταινία που είδα ήταν το Picknick at Hanging Rock του Peter Weir, πάντα ήθελα να το δω κι όλο το ανέβαλλα…
Μια ταινία για την οποία οι χαρακτηρισμοί “απόκοσμη”, “μυστηριακή”, “ονειρική” αιτιολογούνται στον απόλυτο βαθμό. Μοιράζεται ένα κοινό χαρακτηριστικό στην πλοκή με το Avventura το οποίο όμως έχει άλλη αφετηρία άλλη διαδρομή και άλλο τέλος. Εδώ σχολιάζεται η απελευθέρωση (στα όρια της εξαϋλωσης/εξαφάνισης) από ένα καταπιεστικό περιβάλλον, μοτίβο που επανέλαβε χρόνια αργότερα ο Weir με τον πασίγνωστο Κύκλο των Χαμένων Ποιητών. Νομίζω πως ταινίες σαν τα Ουράνια Πλάσματα του Jackson θα πρέπει να βασίστηκαν σε κάποιο βαθμό σε αυτή την ταινία.
Όχι η πιο αρσενική ταινία που θα δείτε στη ζωή σας:p, αλλά αξίζει πολύ κατά την ταπεινή μου και συστήνεται.
Στο 7 psychopaths η Κιριλένκο είναι ότι καλύτερο έχει να δείξει η ταινία.
[B]Η ΕΚΛΕΙΨΗ
Η ΝΥΧΤΑ[/B]
Μ.Αντονιόνι.
[I](Ειδικά η πρώτη με το εκπληκτικό φινάλε -βεντάλια εικόνων από τοπία και ανθρώπους περιξ του υπο ανέγερση οικήματος, είναι όλα τα λεφτά. Δεν χορταίνεις να τις βλέπεις και να τις ξαναβλέπεις…)[/I]
Split Second (1992)
Τιμια 90s περιπετεια/scifi με Rutger Hauer σε ρολο γαμαουα μπατσου (ντεμεκ Κομπρετι)
και Kim Cattrall με μαυρο καρεδακι στα ντουζενια της.
[SPOILER]Γαμω η σκηνη που αναβει την πουρακλα με το καμινετο! 
[/SPOILER]
Την είδα εΠίτελους. Όμορφη ταινία με φύση, θάλασσα, χρώμα, νόημα. Σου δίνει ελπίδα και σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Μου άρεσε περισσότερο απ’το Beasts of the Southern Wild.
‘’[B]Murder in the First[/B]’’(1995) του [B]Marc Rocco[/B]
Yπαρχουν πολλοι τροποι να κανει κανεις μια ταινια με φυλακες.Ο πρωτος τροπος ειναι να κανει ενα action movie,με κρατουμενους να πλακωνονται μεταξυ τους,ο κακος διευθυντης να τα εχει κανει πλακακια με τον αρχινταβατζη των κελιων και μας να γουσταρουμε ξυλικι και δραση.Ο δευτερος ειναι να βαλει κανεις τη φυλακη στο παρασκηνιο,να την χρησιμοποιησει σαν μεσο κι ακολουθως να κανει μια ταινια για να μιλησει για το δικιο και το αδικο,την ελευθερια,την εμμονη των δικηγορων να χρησιμοποιουν διαφορες υποθεσεις προς ιδιον οφελος και αλλα παρεμφερη θεματα.Προσωπικα ,για να το ξεκαθαρισω αυτο,μου αρεσουν και οι δυο τροποι ‘‘εκμεταλλευσης’’ του θεματος ‘‘φυλακη’’.
Ο σκηνοθετης [B]Μarc Rocco [/B] προφανως εχει επιλεξει τον δευτερο τροπο για να διηγηθει την αληθινη ιστορια του [B]Ηenri Young[/B]([B]Kevin Bacon[/B]) ,ο οποιος ρποσπαθησε να αποδρασει απο το [B]Alcatraz [/B]μαζι με αλλους συγκρατουμενους,αλλα συνελληφθησαν κι ο ιδιος περασε τρια χρονια στην απομονωση μεχρι που τη μερα που βγαινει απο εκει σκοτωνει στην τραπεζαρια τον αλλο συγκρατουμενο που τον ειχε '‘καρφωσει’'στον αυστηρο διευθυντη([B]Gary Oldman[/B]).Απο εκει και μετα ενας νεος δικηγορος([B]Christian Slater[/B]) αναλαμβανει την χαμενη αυτη υποθεση και καταφερνει αφ?ενος να γινει φιλος με τον κατηγορουμενο κι αφ?ετερου να πληξει το σωφρονιστικο συτημα της [B]Αμερικης [/B]των ?40?s.
Πολλου δυνατοι διαλογοι,εξαιρετικος [B]Kevin Bacon[/B] ,πολυ καλος [B] Christian Slater [/B]και δευτεροι ρολοι απο [B]Brad Durif[/B] και την προσωπικη λατρεια [B]William Macy[/B] στο ρολο του δημοσιου κατηγορου.
Η ταινια ειναι ενας συνδυασμος prison movie και courtroom drama,ειναι πολυ δυνατη και την προτεινω τοσο σε αυτους που τους αρεσουν οι ταινιες με φυλακες,αλλα και σε εκεινους που αγαπουν τα δικαστικα δραματα!
αν πας στις αγαπημένες μου ταινίες, ειναι μέσα 