Τι dvd/ταινία στην tv είδατε σήμερα...;;;

[B]50/50[/B]

Κομεντί με τον Λεβίτ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι μια ιστορία του ταξιδιού του ήρωα στην μάχη του με τον καρκίνο. Ωραία ταινία, αμερικανιά με το χαπι εντ, τους τιμάει όμως ότι δεν το γυρίσανε σε love story αλλά μένουν στην ιστορία του ήρωα. Σε μια τέτοια κομεντί που αγαπούν οι Αμερικάνοι κρίνεται απαραίτητος και ένας δευτεραγωνιστής φίλος του ήρωα που θα ναι κουλ και θα δανείζει ατάκες και γέλιο και αυτός είναι ο Σεθ Ρογκεν, πολυτάλαντος και σωστή επιλογή, ενίοτε άλλες ατάκες του είναι χοντράδες και ανούσιες άλλες απολαυστικές.
Ο Λεβίτ δεν είναι κανά τέρας ηθοποιίας αλλά η φυσική του εκφραστικότητα τον κάνει να ναι πάντα καλός σε ότι ρόλο και να παίξει.

[B]My Left Foot[/B]

Μια μινι βιογραφία του Kρίστι Μπράουν, ζωγράφος που έπασχε από εγκεφαλική παράλυση και μπορούσε να κινήσει μόνο το αριστερό του πόδι. Ευφυής, με κοινά συναισθήματα όπως κάθε άνθρωπος, ενίοτε μεγάλο πουστράκι και με κοφτερό χιούμορ. Ωραίο και αυτό, δεν καταντάει μελό ευτυχώς.
Για τον καλύτερο ηθοποιό όλων των εποχών τι να πεις, τρομακτική ερμηνεία. Πρέπει να κάνουμε ένα τοπικ για την καριέρα του μάλλον.

[B]Adams æbler[/B] (Adam’s Apples)

Νεοναζί είναι αναγκασμένος να εκτελέσει κοινωνικό έργο σε μια ενορία όπου υπεύθυνος είναι ο Ιβαν. Οταν φτάνει εκεί θα ανακαλύψει πόσο καλοκάθαγα περιεργος είναι ο Ιβαν και ότι το περιβάλλον που αποτελείται από άλλους δύο τρόφιμους είναι έξω φρενών.

Η ταινία είναι μια διασκευή στον βιβλικό μύθο του Ιωβ, που ο θεός τέσταρε την υπομονή του με τις αμέτρητες συμφορές που του χε στείλει.

Από τις πιο όμορφες και καλές ταινίες που έχω δει ποτέ, από τους Δανούς περιμένεις ούτως ή άλλως υψηλού επιπέδου ταινίες, γιατί αφενός βγάζουν λίγες κάθε χρόνο αφετέρου η κυβέρνησή τους δίνει μεγάλη σημασία στον τομέα του κινηματογράφου και επενδύει πολλα λεφτά.

Μάυρη κωμωδία με πολύ πικρό, κυνικό χιούμορ (εκ μέρους του Ιβαν κυρίως) και πολλές σουρεαλιστικές σκηνές, ανθρώπινη και με καταπληκτικές ερμηνείες.

Την προτείνω ακράδαντα!

Eίδα και το [B]Iron Man 2[/B], καλό και αυτό, δεν θυμάμαι το πρώτο να το συγκρίνω μαζί του αλλά το σίγουρο είναι ότι αξιοποιούν κάθε δολλάριο που πέφτει. Και ο Downey Jr πόσο καλή επιλογή είναι, ο πιο cool ηθοποιός που υπάρχει.


Άλλη μιά ιαπωνίλα με 3 ιστορίες. Ξεκινάμε με έναν ιό που τους κάνει όλους ζόμπι, συνεχίζουμε με το ρομπότ που ήταν μέσα του ο Βούδας, και τελειώνουμε βλέπωντας πως ένα κοριτσάκι προκάλεσε τη καταστροφή του πλανήτη από μετεωρίτη.

Ωπ, ενδιαφέρον αυτό. Θα τσεκαριστεί.

ΦΟΒΕΡΑ και το 1 και το 2…!!

Μακράν μια από τις καλύτερες ταινίες που είδα ποτέ…

"Ένα αυτοσχέδιο αποχαιρετηστήριο πάρτυ για τον καθηγητή John Oldman, που επρόκειτω να συνταξιοδοτηθεί, εξελίσσεται σε μια “μυστηριώδη ανάκριση” μετά την αποκάλυψή του τελευταίου στους συναδέλφους του, ότι δε γερνάει ποτέ και ότι ζεί εδώ και 14000 χρόνια στη γή απλά αλλάζοντας ζωές… Με ένα ανατρεπτικό τέλος… :-k


Τον Takeshi Kitano οι περισσότεροι τον ξέρουμε (κι αν όχι υπάρχει δικό του θρεντ). Το τελευταίο του δημιούργημα που είδα ήταν το Outrage το 2010, το οποίο αν κι έκανε επιτυχία δε μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε, αλλά για κάποιο λόγο μου έμεινε στο μυαλό. Εδώ έχουμε τη συνέχεια του η οποία προχωρά την ιστορία.

ταινιαρα!!

Προσωπικα το ‘‘Outrage’’ με ενθουσιασε.Η συνεχεια του λεει?

Το 1 είχε κάπως μπερδεμένη ιστορία για μένα, δύσκολα συγκρατούσα ποιός είναι ποιός. Το 2 νομίζω είναι λίγο πιο απλό, και βασίζεται περισσότερο στην εκδίκηση. Ο Otomo που θεωρούσαν νεκρό τελικά ήταν φυλακή, ε και μας δείχνει πως ξαναποκτά πίσω ότι έχασε. Ελάχιστοι πρωτότυποι θάνατοι, ένας με μπλακεντέκερ πχ και ένας με μηχάνημα που πετούσε μπαλάκια του μπέηζμπωλ.

…το ‘‘Βαριά Ερωτευμένος’’ με τον Τζακ Μπλακ:):!:

[B]*jiopas[/B] no3

[SIZE=“4”][COLOR=“DarkRed”]
[B]Le huitième jour - The Eighth Day[/B][/COLOR][/SIZE]
[B]http://www.imdb.com/title/tt0116581/[/B]

ο Georges που πάσχει απο σύνδρομο down και ο Harry που εχει επαγγελματική επιτυχία και οικογενειακή αποτυχία συναντιούνται κατά τύχη .και οι 2 ψάχνουν πράγματα που είτε δεν υπάρχουν είτε είναι εκεί μπροστά τους αλλά οι προσωπικές επιλογές τους,τους έχουν κάνει να μην τα βλεπουν.

πολύ όμορφη ταινία που προσπάθεια της δεν είναι να κάνει τον θεατή να συγκινηθεί με το πρόβλημα του Georges αλλά να προβληματιστεί με τις επιλογές που κάνουμε οι “κανονικοί”(σε πολλά εισαγωγικά) άνθρωποι όταν και καλά έχουμε μπει σε ενα πρόγραμμα στη ζωή μας.
οι αστείες στιγμές της ταινίας βγάζουν αβίαστο γέλιο, οι συναισθηματικές δεν είναι με επίκεντρο το πρόβλημα down(εκτός απο στιγμές που δεν θα γινόταν και αλλιώς) αλλά μέσω του πόσο προβληματικοί είμαστε όλοι μας, ο ρυθμός είναι πολύ κάλος και το τέλος έξυπνα δοσμένο για να μην “μείνεις” πάνω του αλλά στο νόημα της ταινίας.
*εξαιρετικό το πρωταγωνιστικό δίδυμο

[I][SIZE=“4”]την πρώτη μέρα δημιούργησε τον ήλιο.που μας καίει τα μάτια.και μετά δημιούργησε την γη
την δεύτερη μέρα δημιούργησε την θάλασσα. είναι υγρή! που βρέχει τα πόδια μας όταν περπατούμε μέσα της. μετά δημιούργησε τον άνεμο.που μας γαργαλάει.
την τρίτη μέρα δημιούργησε το γρασίδι. που όταν το κόβεις…κλαίει.πονάει.θα πρέπει να το παρηγορήσεις.να του μιλήσεις με γλυκύτητα. αν ακουμπήσεις ενα δεντρό, γίνεσαι και εσυ δέντρο.
την τέταρτη μέρα έκανε της αγελάδες. όταν αναπνέουν βγαίνει ζεστός αέρας.
την πέμπτη μέρα έκανε τα αεροπλάνα. αν δεν τα πάρεις, τότε μπορείς να τα κοιτάς που περνούν.
την έκτη μέρα δημιούργησε τους ανθρώπους. τους άντρες, τις γυναίκες, τα παιδιά. εγω προτιμώ τις γυναίκες και τα παιδιά γιατί δεν σε τσιμπούν όταν τους φιλάς.
την έβδομη μέρα , για να ξεκουραζόμαστε έκανε τα σύννεφα. αν τα κοιτάξεις για πολύ ώρα , βλέπεις μέσα τους ζωγραφισμένες ιστορίες.
και τοτε αναρωτήθηκε αν έλειπε κάτι.
την όγδοη μέρα έκανε…[/SIZE][/I]

Να εισαι καλα Crimson.
Μιλαμε για ταινιαρα!!!

Richard III (1995)

Σύγχρονη μεταφορά του έργου του Σαίξπηρ κάπου πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο.
Ο τεράστιος Ιαν ΜακΚελεν έχει αναλάβει σενάριο και παραγωγή, προσπαθώντας να το συμπεριλάβει το έργο σε μιάμιση ώρα με πιο απλό και κατανοητό σενάριο από του αυθεντικού έργου.
Πολύ ενδιαφέρον έργο, είναι αρκετά δύσκολο ακόμη και σε αυτή την πιο απλή μορφή και με καταπληκτικές ερμηνείες. Αξίζει για όσους θέλουν να έχουν μια πρώτη επαφή με τα κείμενα του Σαίξπηρ.

Bronson

Η ιστορία του πιο βίαιου καταδίκου της Μεγάλης Βρετανίας.
Σκηνοθεσία και φωτογραφία στα βήματα του Stanley Kubrick στο Clockwork Orange και μια από τις καλύτερες ερμηνείες όλων των εποχών. Δεν νομίζω ο Hardy να ξεπεράσει εαυτόν, είναι απλά τέλειος.
Ωστόσο η ταινία δεν λέει πολλά. Είναι πολύ βαρετή σε σημεία της και στο τέλος τα 85’ της φαίνονται πολύ περισσότερα.
Αξίζει μόνο για τον Hardy.

Wrong place, Wrong time, Wrong number! 8)


Άλλο ένα ψυχολογικό θριλλεράκι που δημιουργεί ατμόσφαιρα, και προσωπικά μου θύμισε λίγο Suspiria και Rosemary’s Baby, εξαιτίας των μάγισσων, της διαβολικής μουσικής, της εγκυμοσύνης κλπ. Καμία σχέση όμως, εδώ έχουμε τη νέα ταινία του Rob Zombie. Η οποία περίμενα να είναι πιο μεγάλη κι εντυπωσιακή. Ίσως η επόμενη να είναι πιο mainstream.

Rob Zombie μου άρεσε πάρα πολύ η πρώτη ταινία που έκανε house of 1000 corpses αλλά στο remake του Halloween με απογοήτευσε. Αυτήν θέλω να την δω αλλά λίγο τον φοβάμαι.

Μέτρησε πολύ το House of 1000 corpses. Το Lords το περίμενα και κατέβηκε ήδη για να το δω το βράδυ. Δεν νομίζω να με απογοητεύσει. Εξάλλου αυτό το σκουπιδοattitude που ακολουθεί ο Ροζ Μπόμπι και στις ταινίες του και στη μουσική του δεν με χαλάει. Τουλάχιστον έτσι μου το βγάζει.

Έχουμε και τη λατρεία : [SPOILER][/SPOILER]

Ωστόσο τώρα θυμήθηκα πως έχει κάνει και μια ακόμα ταινιάρα πριν ασχοληθεί με τα halloween το πολύ καλό Devil’s rejects. Ελπίζω το Lords να είναι κάπου ανάμεσα σε αυτά τα 2.

Δυστυχώς δεν είναι. Έχω δει και το House of 1000 corpses και το Devil’s Rejects, το Lords προσπαθεί να δείξει περισσότερη σοβαρότητα (γι’αυτό το έβαλα σ’αυτό το θρεντ) και μοιάζει σαν να το γυρίσαν με χαμηλότερο budget.

Καλό… Γίνεται ακριβώς ότι λέει ο τίτλος… Εν τω μεταξύ, ο σκηνοθέτης πρέπει να είναν φαν του Ταραντίνο…

Ένα πιστόλι σε λάθος χέρια, τη λάθος στιγμή… Και ξανά σε λάθος χέρια… Και ξανά… Και ξανά…

#-o