[SPOILER]Βέβαια, η μητέρα, τουλάχιστον έτσι όπως το εξέλαβα εγώ, αφήνεται να εννοηθεί ότι είναι παλιό μέλος (ίσως και στέλεχος) της οργάνωσης, που μαθαίνει τα πάντα… και μετά βέβαια πάει και τα σφυρίζει στους Άγγλους. Είναι τυχαίο που υπονοείται ότι για τους Βρετανούς το δικό της ρουφιανιλίκι θεωρείται πιο σημαντικό απ’ αυτό της κόρης της; Μπορεί και να πέφτω έξω σ’ αυτό. Τέλος πάντων, μικρή σημασία έχει.
Οι τύψεις και οι αβεβαιότητες είναι ένα στοιχείο που δε δηλώνεται ρητά πουθενά, αλλά δεν ξέρω, εγώ μια τέτοια “υπόγεια” αίσθηση εισέπραξα. Ότι πλέον ο IRA δεν έχει καμιά τύχη και αναλώνεται σε αλληλοσπαραγμούς και ταλαντεύσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι η μόνη επιτυχημένη δράση από τη μεριά του IRA είναι στο τέλος, με την εκτέλεση (κλασσικά με “death by bombing”) του Βρετανού πράκτορα, μια σκηνή εξαιρετικά αμφιλεγόμενη. Τι εννοεί μ’ αυτή τη σκηνή ο ποιητής; Ότι η αδίστακτη μαχήτρια του IRA περίμενε σ’ όλη την ταινία να του τη φέρει, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε ότι θα την πλήρωνε και κάποιος άλλος δικός της; Και μάλιστα εν τέλει, πιο δικός της δε γινόταν; Ότι ήταν “αχάριστη” που τον έφαγε ενώ της έσωσε τη ζωή; Ή μήπως ότι τον εκδικήθηκε επειδή… δεν ήθελε να του κάτσει; Γενικά, πολύ προβληματική σκηνή. Όσο για τους δισταγμούς και το “δράμα” του Βρετανού πράκτορα, εκεί ειδικά είναι που “ζωγράφισαν” οι δημιουργοί της ταινίας. Εν τέλει το κίνητρό του ήταν… οι κάβλες του. Απίθανα και τραβηγμένα απ’ τα μαλλιά όλα αυτά.
Πάντως, ενδιαφέρουσες οι σκέψεις σου, με προβλημάτισαν και μ’ έκαναν να ξανασκεφτώ κάποια πράγματα για την ταινία.[/SPOILER]
[SPOILER]Η τελική σκηνή εγώ περισσότερο σαν εκδίκηση την είδα για την ανάμειξη που είχε στα οικογενειακά της (προφανώς τον θεώρησε υπεύθυνο για τον θάνατο της μητέρας της) τουλάχιστον εγώ εκείνη την στιγμή έτσι το εξέλαβα.
Καλά ο χαρακτήρας του πράκτορα στην ταινία ήταν γενικά παράξενος και σε πολλά άστοχος όπως πχ σκηνή του φιλιού για αυτό και τον θεωρώ χωρίς ρεαλιστική υπόσταση.
Ενδιαφέρουσα ταινία πάντως αν μη τι άλλο. Με βλέπω να αρχίζω να ψάχνω την ιστορία του IRA
[/SPOILER]
Kick-Ass 2. Ταλαιπωρημένη ταινία, στην αρχή μάθαμε ότι θα την αναλάβει άλλος σκηνοθέτης, μετά ότι ο Carrey δε θα τη προμόταρε λόγο βίας (τι φλώρος), και ότι μάλλον δε θα παιχτεί στη χώρα μας (χεστήκαμε), λες και κάποιος ήθελε να αποτύχει επίτηδες. Με ελάχιστες δημιουργίες ο Jeff Wadlow όμως καταφέρνει να παραδώσει μία αξιόλογη συνέχεια, η οποία είναι το ίδιο διασκεδαστική και μας απογειώνει, προχωρώντας την ιστορία όπως πρέπει. Όσοι ξέρουν το κόμικ μαντεύουν πάνω κάτω τι θα δούν, τον μεν Dave να εξελίσεται σαν μασκοφόρος γνωρίζωντας τους Justice Forever, η δε Mindy προσπαθεί να έχει μία φυσιολογική ζωή, ενώ ο κακός ο Chris αποκτά νέα ταυτότητα και τη δική του ομάδα από κακοποιά στοιχεία. Γονείς πεθαίνουν, κάμποσοι άλλοι σκοτώνονται, και τη παράσταση κλέβει για άλλη μία φορά η Hit-Girl, το κοριτσάκι αυτό δε φαίνεται να είναι και τόσο καλά στα μυαλά του, μέχρι και ενέσεις αδρεναλίνης βαράει! Αν περιμένετε η ταινία να είναι παιδική λόγο χαρακτηρών ή θεματολογίας τότε θα εκπλαγείτε. Και τελικά ο μόνος χαμένος εδώ είναι ο Carrey, που παίζει κι ελάχιστα.
Αυτήν εδώ την είχα ως την επόμενη που θα δω εδώ και κανένα μήνα. Τελικά κατάφερα και την είδα σήμερα.
Απλά μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς (θα έλεγα καλύτερη αν δεν υπήρχε το before midnight). 2 πιτσιρικάδες πιάνουν φιλίες με έναν τύπο που κρύβεται σε ένα μικρό νησί. Ο Ελις (ένας από τους πιτσιρικάδες) θα τον βοηθήσει όταν μάθει πως ο Mud αγωνίζεται για να ξαναβρεθεί με την αγαπημένη του. Ο μικρός στα 14 του πιστεύει στην αγάπη και θέλει πεισματικά να την δει να δικαιώνεται, είτε είναι μεταξύ του Mud και την αγαπημένη του είτε μεταξύ των γονιών του που βρίσκονται ένα βήμα από τον χωρισμό, είτε τέλος μέσα από τα δικά του σκιρτήματα με μια μεγαλύτερη και όμορφή κοπέλα του σχολείου.
Από την περιγραφή που έκανα δεν χρειάζεται και πολλά ακόμα για να καταλάβει κανείς πως εδώ έχουμε με μια ταινία ενηλικίωσης, με τα πράγματα να μην έρχονται φυσικά πάντα όπως τα φαντάζεται ο Ελις. Μελαγχολική, λυρική σε σημεία, θρίαμβος του storytelling θυμίζοντας τόσο το Stand by me όσο και το Huckleberry finn του Twain η ταινία είναι απλά υπέροχη.
Αυτες οι ταινιες ειναι ολες απο την ιδια “παστα”: αν εχεις δει μια ειναι σαν να τις εχεις δει ολες.
Αλλωστε,οι γνωμες/κριτικες του καθενος ΔΕΝ ειναι αντιπροσωπευτικες της ποιοτητας της ταινιας. Ο καθενας ας σχηματισει τη δικη του γνωμη.
Τελικά την είδα. Μεγάλη ηλιθιότητα. Θα βάλω 1 σε λίγο.Με όση λιγότερη σοβαρότητα και να την κρίνεις πάλι θα πεις πόσο κακή ταινία είναι. Δεν καταλαβαίνεις για ποιο λόγο γίνονται όλα, πως, ξενερώνοντας με την κακή σκηνοθεσία και έρχεται το τέλος που σου λύνει τις απορίες χωρίς όμως να σου αλλάξει την κακή άποψη που έχεις εδώ και ώρα. Καθόλου διασκεδαστική
Επίσης, αυτός ο Ruffalo δεν με έχει πείσει ακόμη. Θεωρώ ότι είναι κακός ηθοποιός…αλλά είναι γλυκός άνθρωπος.
@norda είδες τι πίπα που ήταν ρε; Απορώ του voider γιατί του άρεσε.
Ρε να φανταστείς τον τελευταίο καιρό ήμουν πολύ σε φάση con/heist σειροταινίες, και σαν τέλος είδα αυτή τη μαλακία και προσγειώθηκα ανώμαλα. Αρχικά σκεφτόμουν ότι αν είναι κάτι σε φάση Prestige/Illusionist meets Oceans/Hustle κλπ κλπ εδώ είμαστε, αλλά παπάρια.
Κάπου πήρε το μάτι μου ότι θα βγάλουν και συνέχεια; ffs.
Από την αρχή δεν περίμενα να μοιάζει σε Prestige ή τίποτα παρόμοιο αλλά πίστευα κάτι πιο χιουμοριστικό. Ούτε καν αυτό. Το Incredible Burt Wonderstone την πάτησε την ταινία.
Ο Βοιντερ είναι σωστός κριτής για αρρωστίλες, στα άλλα μπερδεύεται.
Το 7,3 του imdb με κάνει και απορώ. Δεν επηρεάζομαι από βαθμολογίες του ακόμη και αν ψηφίζω.
και για μενα ειναι καλός, απλά μερικές φορές μοιαζει να πάσχει απο αυτήν την ασθένειά που μοιάζουν μερικές ερμηνείες σου το ιδιο λόγω μη πλαστικότητας σε παίξιμο και σε εκφράσεις του σώματος/προσώπου… πως λέγεται να δεις… αααα.! κιανουριβιτιδα:p
ΧΑχαχαχα,Συμφωνώ!!Δεν ξέρω αν λέγεται Κιανουριβιτιδα αλλά ώρες ώρες οι εκφράσεις του είναι ίδιες. Επίσης κάτι που με ενοχλεί στους ηθοποιούς είναι να μην καταλαβαίνω τις κινήσεις του στόματος και το πως μιλάνε. Δηλαδή ότι μιλάνε μέσα από το στόμα. Μου τη σπάει. Και ο Ruffalo το έχει αυτό.
Εγω πηγα να δω το Now You See Me προχτες, και διαβασα το πρωτο σχολιο του τορρεντ που εβαλα να το κατεβασει μπας και λεει αμα ειναι καλη ποιοτητα.
Και ο γαμιολης που το εγραψε ελεγε τι γινεται στο τελος της ταινιας (ποιος ειναι ο fifth horseman ή κατι τετοιο).
Ε κατεβασα χριστοπαναγιες και ξαναειδα Lock,Stock & 2 Smoking Barrels που ειχα 5 χρονια να το δω.
Επισης, προτεινετε οσοι ξερετε ταινιες σε τετοια φαση (ληστειες και απατεωνιες κι ετσι), το γουσταρω πολυ αυτο το ειδος.
