[B]This is the end[/B]
Εντάξει είχε τις στιγμές του αλλά τα αμερικανάκια μόνο κρύα αστεία για σεξ γράφουν και τίποτα άλλο, κούραση και μόνο κούραση από την πρώτη μισή ώρα. Οι σκηνές αυτοσαρκασμού ήταν μακράν οι καλύτερες και δυστυχώς οι πιο λίγες. Δεν κάθονταν να δουν το the world’s end πρώτα να μάθουν τίποτα the british way λέω εγώ.
^αυτήν ήταν να δω για βράδυ, αλλά έριξα κέρμα και κέρδισε αυτήν:
[B][SIZE=4]
The Way Way Back
[/SIZE][/B]
[B]http://www.imdb.com/title/tt1727388/[/B]
ο πιο-νρτοπαλος-πεθαινεις 14χρονος Duncan πάει διακοπές για το καλοκαίρι στο σπίτι του γκόμενου της μάνας του που εχει χωρίσει εδω και κάμποσο καιρό. πιο βαρετά δεν θα γινόταν. πατριός, ετεροθαλής αδερφή, και τίποτα να κάνει. και πιεσμένος για όλα. γνωρίζει όμως έναν περίεργο τύπο που δουλεύει στον τοπικό θαλάσσιο κόσμο και την διπλανή κοπέλα…
πολύ καλή, feel good ταινία για όλους. ΟΧΙ φουλ κωμωδία καθώς πραγματεύεται κάμποσες δύσκολες καταστάσεις φτάνοντας αρκετές φορές στο δράμα(οταν το αφήσει ο Rockwell ). και με ωραίο νόημα.
Sam Rockwell να ζει τον τρελό του χαρακτήρα στην ταινία, πολύ διαφορετικός Steve Carell σε σχέση με οτι εχει κάνει εως τώρα(γυρνά το ρε μαλακα και θα κάνεις ταινιαρες!). ωραίος ο μαζεμένος και ντροπαλός πιτσιρικας(αν και οχι 14χρονος…)
χειροκρότημα στους Nat Faxon, Jim Rash για την ταινία.
‘’[B]Killer Joe[/B]’’ (2011) του [B]William Friedkin[/B]
Σαν λατρης της δεκαετιας του 1970 και δη των crime/mystery/action films εδεησα επιτελους να δω την πιο προσφατη ταινια του σκηνοθετη του ‘’[B]The Exorcist[/B]’’…
Πραγματικα μου εκανε εντυπωση το κινηματογραφικο στυλ και υφος του [B]Friedkin[/B] που ακομη και τωρα στα 80 του δειχνει να ειναι μερακλης και να εxει ορεξη τοσο για action οσο και για gore.
Eνας τυπος ο οποιος τα εχει κανει σκατα με τα ναρκωτικα και τον κυνηγανε οι προμηθευτες πειθει τον πατερα του να σκοτωσουν τη μητερα του για να παρουν τα λεφτα απο την ασφαλιστικη καθως η μικροτερη κορη που ζει πλεον μαζι τους ειναι η δικαιουχος.Ετσι προσλαμβανουν εναν επαγγελματια δολοφονο για να τους κανει τη δουλεια…
Αν και ο [B]Friedkin[/B] ειναι γνησιο τεκνο της αισθητικης των 1970’s εδω δειχνει να αγγιζει εμμεσως τα 1970’s μεσω του στυλ a la [B]Τarantino[/B] που επιλεγει να υιοθετησει.Δεν νομιζω οτι ενας τετοιος σκηνοθετης χρειαζοταν να επηρεαστει απο αυτον που κατακλεβει οτι εχει βγει στη δεκαετια του 1970 κι απλα πουλαει μουρη και στυλ.
Εστω κι ετσι το ‘[B]Κiller Joe[/B]’’ κυριως στο τελος σκληραινει απιστευτα πολυ σε σημειο να αγγιζει το horror και ειναι μια δυνατη απολαυστικη και με παλιομοδιτικο υφος ταινια!!!
Το τελος ειναι κυριολεκτικα κουφο κι απιστευτο και αφηνει ακομη εντονοτερα το στιγμα της μαυρης κωμωδιας που ειναι πραγματικα διαχυτο σε ολη την ταινια…
Θα τσεκαριστει σιγουρα.Ο Friedkin ειναι μια κατηγορια μονος του.
Είδα και εγώ το [B]machete[/B]. Οκ το γάμησαν και ψόφησε όμως, δεν είναι η υπερβολή που πειράζει είναι πως δεν υπάρχει ίχνος κάποιας υποτυπώδους έστω συνοχής. Το σενάριο είναι λες και το έγραψαν μερικά 5χρονα και παρόλο που αυτό δεν θα αποτελούσε απαραίτητα μειονέκτημα για το είδος… ε εδώ κάπως είναι, κουράζει υπερβολικά. Άσε που ακόμα και εδώ η Μισελ παλι λίγα δείχνει. [-X
The World’s End.
Μια συμβουλή προς όσους σκοπεύουν να δουν την ταινία αλλά δεν έχουν μάθει ή έχουν ξεχάσει τη βασική υπόθεσή της: [U]μην[/U] την τσεκάρετε (την υπόθεση) πριν το δείτε. Απλά ξεκινήστε το χωρίς να έχετε ιδέα. Έτσι το mind blow θα είναι πιο απολαυστικό. Π.χ. εγώ. Μου είχαν πει τι παίζει πάνω-κάτω γύρω στο καλοκαίρι, αλλά από τότε μέχρι απόψε που έκατσα να το δω, το χα ξεχάσει. Και τελικά ήταν πολύ καλύτερα. Πάμε τώρα στα σπόιλερς.
[SPOILER]Ιδανικό, ιδεώδες, right-on-the-money φινάλε για την ήδη κλασσική cornetto trilogy. Η τριάδα Wright-Pegg-Frost πραγματικά δεν μπορεί να κάνει λάθος. Τόσα χρόνια έχουν περάσει από το Hot Fuzz κι ακόμα περισσότερα απ’ το Shaun of the Dead, κι αυτοί δεν έχουν χάσει την ικανότητά τους να σατιρίζουν με τόσο στοργικό τρόπο, ως γνήσιοι φανς, το cult/b-movie genre. Και να κάνουν οποιαδήποτε σάτιρα/φόρο τιμής σε οποιοδήποτε υπο-είδος τόσο φρέσκια και διασκεδαστική. Αλλά ο βασικότερος λόγος για να λατρεύεις αυτά τα κατεστραμένα αγγλάκια είναι η πλήρης ασοβαρότητα που διαπνέει το έργο τους. Κάτι που γίνεται ακόμα πιο εξωφρενικά αστείο και χοντροκομμένο από την επίφαση σοβαρότητας και “δράματος” που βάζουν σε ό,τι κάνουν. Τους φαντάζομαι να είναι μαζεμένοι και να λένε “hey, ας γυρίσουμε την απόλυτη καμενιά για εξωγήινους που προσπαθούν να κυριεύσουν με αθόρυβο τρόπο τη Γη μέχρι που τους σταματάνε τρεις τύποι τύφλα στο μεθύσι (και όπως θα λεγε κι ο lil’ Martin, “wtf?!”), και μετά να δούμε μήπως κάποιοι αρχίσουν να λένε ότι η ταινία είναι μια αλληγορία για την πορεία της ανθρώπινης κοινωνίας, ένας στοχασμός για το ανθρώπινο είδος, ένας βαθιά συγκινητικός ύμνος στα ιδανικά της ελευθερίας και της ανδρικής φιλίας, και άλλα τέτοια”. Και μετά όταν όντως θα διαβάζουν τέτοια σχόλια, απλά να γαμιούνται στα γέλια.
Πιο ωραίοι τύποι, πεθαίνεις.[/SPOILER]
Μα ο Machete δε θέλει σενάρια, θέλει απλά να σκοτώνει!
Μη μου πεις ότι και τα Expendables σου άρεσαν λόγο σεναρίου. Αυτές τις ταινίες τις βλέπουμε για τη βία και τους χαρακτήρες τους, τα άλλα είναι σε δεύτερη μοίρα και συγχωρούνται.
Τη Michelle Rodriguez ειδικά, θέλω να τη θηλάσω:!:[SPOILER]Βολεύομαι και με Karla Pirata εναλλακτικά.=P~[/SPOILER]
Όπως το λες! Πολύ κάψιμο και πραγματικά γέλασα πολύ, μόνο που θα ήθελα λίγο Sisters Of Mercy παραπάνω 
Συμβουλή: μην την δείτε με γκόμενα ή με φιλικό ξενέρωτο ζευγάρι!
Επαυξανω οτι αποθεωτικο κομμεντ για το World’s End προηγηθηκε. Το περιμενα τοσο καιρο να βγει σε καλη ποιοτητα, αλλα αξιζε η αναμονη.
[SPOILER]δεν σε ξενέρωσε λιγάκι η τελευταία σκηνή που παραγγέλνει τα νερά; [/SPOILER]
Καλά δεν διαφωνώ, άλλωστε έγραψα πως συνήθως αυτό δεν είναι μειονέκτημα αλλά μια κάποια συνοχή της θες ρε γαμώτο, εδώ γίνοταν της τρελής, χανόταν εντελώς η μπάλα. Δεν ξέρω εμένα κάπου με κούρασε. 1-2 σκηνές αν μου άρεσαν, 3η ταινία δεν βλέπω πάντως αν βγει εκτός αν μου υποσχεθεί κάποιος ότι η Μισελ θα τα πετάξει επιτέλους :!:
[SPOILER]Μπα.
Στην αρχή μόνο όταν λέει “five waters” ήμουνα (κλασσικά) σε φάση “wtf”, αλλά μετά όταν πάει ν’ αρχίσει η σφαγή, με τον Gary να είναι σε φάση “ΤΑ ΝΕΡΑ ΜΟΥ ΡΕ ΜΗ ΣΑΣ ΓΑΜΗΣΩ ΟΛΟΥΣ” με είχε πιάσει νευρικό. :’)
Ήταν άλλη μια σκηνή που Wright και Pegg απλά πουλάνε τρελίτσα, και το κάνουν με τον σταθερά άψογο τρόπο τους.
Ή, αν θες, μου θύμισε αυτές τις σκηνές από γουέστερν που ο μυστήριος cowboy πάει στο σαλούν και ενώ όλοι οι υπόλοιποι πίνουν ουίσκι, εκείνος ζητάει απ’ τον μπάρμαν… γάλα ή κάτι τέτοιο (ή σαν τον Τζο το Λεμονάδα που ζητάει λεμονίτα!), και όταν οι υπόλοιποι τον παίρνουν στο ψιλό, τους παίρνει όλους ο διάολος. :D[/SPOILER]
[B]ΓΑΜΑΕΙ ΡΕ![/B]
Την ειδα και εγω χτες.Τρομερη ταινια και εχωντας δει και το αμερικανικο αντιπαλο δεος εχω
να πω οτι δεν το φτανει ουτε για πλακα !
Μπορω να πω πως με εξεπληξε η εμφανιση της Lady Gaga! Εδω που τα λεμε,καλυτερα να παιζει σε ταινιες,παρα να τραγουδαει.Την έκανε την επιτυχία του ο κερατάς. =D>
Μετά το δεύτερο Machete είπα να τσεκάρω άλλο ένα φετινό λατινοξεκωλιάρικο exploitation. Ίσως ταίριαζε στο άλλο θέμα, μα δεν είναι horror. Επηρεασμένη απ’τα Grand Theft Auto, μας τα θυμίζει έντονα στις διαδρομές με το αυτοκίνητο και τις αποστολές καθώς εξελίσσεται η ιστορία. Αν και δεν είναι τίποτα σπουδαίο έχει τη δράση του, για τη μόλις 1 ώρα και 10 λεπτά που διαρκεί. Εννοείται όμως ότι δε καταφέρνει να φτάσει το δημιούργημα του Rodriguez.
Θέλω να γράψω τα πάντα αλλά είμαι ανήμπορος. Έχω φάει ένα αμόνι στο κεφάλι κι όλη μέρα τριγυρίζω με τα πρόσωπα των Gong Li και Faye Wong στο κεφάλι μέσα. Βασικά αν το έχει δει κάποιος ας το συζητήσουμε, το 'χω ανάγκη.
Ταινία που αλλάζει ζωές και είναι ήδη στο top 10 μου.
[B]!Ay Carmela! [/B](1990 Carlso Saura)
Mε τίτλο το πασίγνωστο τραγούδι των δημοκρατών και βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό.
1938 και 3 ηθοποιοί δρόμου(σαν τα δικά μας τα μπουλούκια) που γυρίζουν εδώ και κει διασκεδάζοντας το δημοκρατικό στρατό για ένα κομμάτι ψωμί (ξεροκόματο που σπάνε στα 3), θα πέσουν όμως πάνω στους κακούς (που έχουν όχι μόνο καλύτερο εξοπλισμό αλλά και αχνιστό φαγάκι, κρασάκι κτλ) και για να σώσουν το τομάρι τους θα πρέπει να δώσουν μια παράσταση για κείνους τραγουδώντας ενάντια στους κόκκινους και την ιδεολογία τους.
Δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας θα κινηθεί σε χαλαρά ρυθμούς με παραπάνω χιούμορ από ότι χρειάζεται (γενικά ταινίες που χώνουν δράμα, τραγωδία και κωμωδία μαζί με ξενερώνουν). ίσως φταίει ότι είναι η πρώτη φορά που είδα ταινία με χιουμοριστική ματιά πάνω στο θέμα αν και οι συμβολισμοί δίνουν τους έξτρα πόντους τελικά:
[SPOILER](η Καρμέλα ως Ισπανία που θυσιάζεται ενώ αγωνίζεται για το καλό, ο Παουλίνο πιο ρεαλιστής προσπαθεί να σωθεί αφού δε βλέπει να υπάρχει διέξοδος και ο μουγκός Γκουσταβέτε που θα βρει τη φωνή του με μια κραυγή όταν η Καρμέλα εκτελείται (η ελπίδα για το μέλλον?) [/SPOILER]
Αυτό το χα δει όταν είχε βγει - χρόνια και ζαμάνια δηλαδή.
Το κακό σημάδι είναι ότι δε θυμάμαι απολύτως τίποτα.
Πάντως επειδή γενικά όταν γουστάρεις ένα φιλμ έχω παρατηρήσει ότι υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να αρέσει και σε μένα, θα το ξαναδώ για να διαμορφώσω -και πάλι (;)- άποψη.
Οπότε εν όψει ανταλλαγής απόψεων κράτα το μέσα σου για λίγες μέρες, και πρόσεχε μη σκάσεις.
