επιτελούς και κάποιος. ρε φίλε πόσο γάμησε. άνοιξε το μυαλό του εκει. και το πέτυχαν τόσο καλό που δεν μπορεί να μην νιώσεις. έστω να γελάσεις, να χαρείς, κάτι τελος πάντων.
και στο συνολο της πολυ ωραια η ταινια.
επίσης είδα χθες το [B]enough said[/B]. πολύ ωραία ταινία για ενηλίκους. για τους μεσήλικες και για την οπτική των σχέσεων και των πραγμάτων που συχνά είναι διαφορετική ανάλογα απο που κοιτάς
Η εναλλαγή συναισθημάτων, από εκεί που ψάχνεται να δει τι είναι αυτό το καινούριο πράγμα που ακούει, μετά που κουνιέται πάνω κάτω, μετά που χτυπιέται σαν τρελός, το air drumming με το ασύλληπτο βλέμμα, στο τέλος τα δάκρυα, ε τι να λέμε. Και στο σπίτι τους όταν o Peel έβαλε το τραγούδι ήθελα να σηκωθώ να αρχίσω να χοροπηδάω μαζί τους.
Άνετα στο τοπ3 μουσικών ταινιών μου μαζί με Walk The Line και Crazy Heart.
ναι ρε φίλε. !!!
και όντως το walk the line καλό
Εντάξει φτάνει. Το κατεβάζω.
…ότι πρέπει, για την ώρα
:):!:
Το Lone Survivor … Πολύ πιο δυνατό απ’ ότι το περίμενα.
Οι αμερικανοί σαν να έχουν καταλάβει ότι πια αυτό το “power ranger με μια σφαίρα γαμάω τους πάντες και ρίχνω και το ελικόπτερο (π.χ.)” δεν περνάει πια… Χιλιοπαιγμένο…
Δείτε το ΧΩΡΙΣ προκαταλήψεις και θα σας αρέσει… Πραγματική Ιστορία. Αρκετά “προσγειωμένο”. Μοναδική ένσταση οι διάλογοι, θα μπορούσαν να γίνουν πιο “δυνατοί”. :!:
Διαφωνώ. Το βρήκα τρελή αμερικανιά. Τύφλα να έχει ο Ράμπο 2,3,4 κλπ: Ο άλλος τρώει 15 σφαίρες στο ψαχνό, κατρακύλα και δυο φορές στον γκρεμό και δεν παθαίνει τίποτα και από πάνω 20 άτομα να βαράνε στον γάμο του καραγκιόζη.
Έλα ρε συ… Κατ’ αρχάς το πιστολίδι με τους Ταλιμπάν, αλλά και γενικά σε μια τέτοια κατάσταση έτσι είναι. Καμιά 200-αριά άτομα δεν τους ενδιαφέρει που βαράνε. Απλά να έχουν όγκο πυρός για να μη γλιτώσει κανείς.
[SPOILER]
Και όπως είδες μια χαρά τα καταφέρνουν.
Αμερικανιά θα ήταν αν ζούσαν ΟΛΟΙ ξέρω 'γω με όλα μέλι γάλα στο τέλος. Οι σκηνές με τα τραύματα θα μπορούσαν να είναι λιγότερες, αλλά τελικά όπως είδες υπέκυψαν όλοι. Και μέχρι να υποκύψουν δεν ήταν και νίντζα…
Ο άλλος ήταν με ένα μάτι και ένα χέρι και ένα πόδι και ακόμη πάλευε… κούτσα κούτσα σιγά σιγά και όχι “τρέχοντας όπως το μικρό σπίτι στο λιβάδι” όπως σε άλλες ταινίες"[/SPOILER]
Επίσης,
[SPOILER]
Πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε η απόφαση να αφήσουν το βοσκό και τα παιδιά να φύγουν… Δηλαδή από εκεί που είχαν το πλεονέκτημα, μετά από λίγο βρέθηκαν σε μάχη… Απλά όπως είπα ο διάλογος εκείνος (π.χ.) που είναι να αποφασίσουν αν θα τους αφήσουν ή όχι θα μπορούσε να γίνει πιο “έντονος” ,
ή ας πούμε η σκηνή που πρέπει ο άλλος ετοιμοθάνατος να πάει ψηλά για να επικοινωνήσει, καταλαβαίνεις κι εσύ σαν θεατής (όπως και αυτοί οι 2 στην ταινία από το βλέμα τους) ότι δεν θα έχει επιστροφή, ότι πάει για να πεθάνει…
Η σκηνή με το ελικόπτερο? Που πήγαν χαμένοι ΌΛΟΙ τσάμπα??? [/SPOILER]
Έτσι ΔΕΝ είναι οι αμερικανιές (για μένα)… αλλά Οκ, σεβαστή η γνώμη του καθενός. στο κάτω κάτω το γούστο είναι κάτι υποκειμενικό… Απλά γι’ αυτό και αρχικά έγραψα δείτε το ΧΩΡΙΣ προκαταλήψεις, για κάτι τέτοια “θεματάκια” (π.χ. γρεμός) που υποτίθεται, επειδή είναι biography, όντως συνέβησαν. Κάποιος/οι
[SPOILER]Ο Μάρκους[/SPOILER]
τα διηγήθηκαν και βασίστηκε η ταινία πάνω σε αυτά… Αυτά και χωρίς παρεξήγηση έ!
Είδα κι εγώ το Good Vibrations. Τεράστια λατρεία. Πολύ καλογυρισμένη, δυνατό καστ, με τον ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ τυπά που έκανε τον Χουλευ πάνω απ’ όλους, ενώ για τα γεγονότα που περιγράφονται δεν έχω λόγια.
Η σκηνή στη συναυλία από την αρχή μέχρι το τέλος είναι ίνσταντ κλάσσικ.
Τα σέβη μου στον Κρίμσον.
Προδέρμ κι αγάπη.
Νέα ταινία Ben Stiller και σίγουρα η καλύτερη της καριέρας του! Απ’την αρχή φαίνονται τα ωραία πλάνα στη πόλη, κάνωντας μας να σκεφτούμε πως πρόκειται για αξιόλογη φρεσκαδούρα και μοντερνιά, ίσως εξαιτίας και του υπερβολικού γαλάζιου. Σε συνδιασμό με τον πρωταγωνιστή και το συνήθειο του να χάνεται σε φαντασιώσεις όπου ζει περιπετειώδες καταστάσεις, η ταινία γίνεται κάπως surreal/αστεία. Κι αυτά είναι που μετράνε, γιατί το σενάριο αν και περνά σωστό μήνυμα περί ζωής, είναι πιο απλό. Αξίζει αν θέλετε να δείτε κάτι όμορφα γυρισμένο, όχι τόσο να προβληματιστείτε.
…καιρό είχα να δω το ορίτζιναλ…εννοείται ένα απ’τα καλύτερα θρίλερ
:):!:
Her
Καταρχήν αυτή η ταινία δεν έχει καν βγει στις ελληνικές αίθουσες ακόμα. Ήθελα να περιμένω να την δω σε μια σκοτεινή αίθουσα για πρώτη φορά, αλλά τελικά δεν άντεξα και έβαλα το screener.
Μου αρέσουν τα παράξενα love story. Τις περισσότερες φορές δεν έχει σημασία αν έχουν καλό τέλος η όχι. Απλά μου αρέσει να είναι διαφορετικά, παράξενα, πρωτότυπα αλλά θέλω να μοιάζουν αληθινά. Ε εδώ έχουμε ακριβώς αυτό στην καλύτερη δυνατή version του. Ένα love story που ξεκινάει από την ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία, για επαφή αλλά συγχρόνως και την αδυναμία του να τα καταφέρει σε αυτό που ψάχνει και θέλει όσο τίποτα άλλο.
Ο Theodore είναι ένας μοναχικό τύπος που θα προσπαθήσει να καλύψει αυτό ακριβώς το κενό που νιώθει με ένα λειτουργικό σύστημα υψηλής τεχνητής νοημοσύνης. Την Samantha. Ο Spike Jonze θα το ντύσει με μερικές από τις πιο μελαγχολικές εικόνες που έχουμε δει σε ταινία. Είναι απίστευτο πόσο αληθινό μοιάζει ένα ζευγάρι που δεν βλέπεις ποτέ μαζί στην οθόνη. Οι ερμηνείες τόσο του Phoenix όσο και η φωνητική μόνο ερμηνεία της Johansson είναι απλά μοναδικές. Ζεστό, όμορφο, ερωτικό, μελαγχολικό, έντονο και κυρίως τόσο μα τόσο αληθινό, αυτό είναι ένα από τα καλύτερα love story ever. Οι ανατροπές προς το τέλος απλά θα έρθουν ως υπενθύμιση του αρχικού μηνύματος της ταινίας. Ανάγκη για επικοινωνία.
Από τις πιο όμορφες ταινίες που έχω δει και σίγουρα στις καλύτερες του 2014 από τώρα. Κρίμα που το είδα σε screener και όχι σε κινηματογράφο αλλά αυτό ίσως και να διορθωθεί.
Επίσης είδα και το Passion του De Palma και ο μόνος λόγος που το αναφέρω είναι για να προειδοποίησω όσους σκέφτονται να το δουν. Εντυπωσιακά κακή ταινία και τεράστιος ξεπεσμός για έναν σκηνοθέτη που μας έχει δώσει τόσο καλές ταινίες παλιότερα. Η χειρότερη του ταινία και ας έχει βγάλει αρκετές κακές τελευταία.
Μόλις το είδα και εγώ.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΤΑΙΝΙΑ το βάθος στο οποίο μας οδηγεί ο Jonze είναι ασύλληπτο. Ο έρωτας, ο πόνος για την απώλεια αλλα και η σημασία της ανθρώπινης επικοινωνίας σε όλο της το είναι.
Phoenix, Adams, Johansson σε ερμηνείες ζωής (η καλύτερη του Phoenix) σενάριο που έτσι όπως το βλέπω θα είναι έγκλημα αν δεν πάρει όσκαρ, απίστευτη φωτογραφία.
Μακράν η καλύτερη ταίνια που είδα στην οσκαρική χρονία 2013.
Καλό μου ακούγεται το Her. Θα τσεκαριστεί…
Η αλήθεια είναι πως το Passion είναι remake του γαλλικού Crime D’ Amour, το οποίο είναι και μια κλάση ανώτερο πιστεύω. Δηλ. προτιμήστε το γαλλικό (original) αν βρίσκεστε σε δίλημμα…
Είδα και εγώ χθες το her μιας και το περίμενα πως και πως και δεν απογοητευτηκα. Θα ξεθάψω lost in translation και 2046.
Eίδα το [B]Gravity[/B] αλλά απογοητεύτηκα. Τελείως διαφορετικό από αυτό που περίμενα. Δεν ήταν (πολύ) κακή σαν ταινία αλλά κατώτερη των προσδοκιών μου.
Επίσης είδα και το Repulsion. Γαμηστερή ταινία με φοβερή ατμόσφαιρα και τίγκα στην παράνοια. [SPOILER]Και με νορμάλ τέλος για τα δεδομένα του Πολάνσκι[/SPOILER]
…και μένα δεν με ενθουσίασε, αν και οι Μπούλοκ,είναι πολύ πάνω απ’τα στάνταρ της…δεν με χάλασε βαίβαια,αλλά κιεγώ βρήκα υπερβολικό τον ντόρο:):!:
The Place Beyond the Pines
Αυτό είναι το sequel του crash. Οκ όχι ακριβώς αλλά θα μπορούσε και να είναι. Είναι σαν να ήθελε κάποιος να δώσεις τις ίδιες θεματικές της ταινίας του Haggis προσπαθώντας να βελτιώσει λίγο την κατάσταση, να κάνει μια λιγότερο “στημένη” ταινία. Ως ένα σημείο τα κατάφερε εκτός από το τελευταίο εκβιαστικό μισάωρο που μου θύμισε γιατί το crash είναι μια πολύ μέτρια ταινία και χάλασε τις αρκετά καλές εντυπώσεις που μου είχε αφήσει ως εκείνο το σημείο.
Το ειδα κι εγω το Good Vibrations. Εξαιρετικη feel-good ταινια. Δεν γινεται να μην αρεσει σε οπαδο της ροκ μουσικης.
Η σκηνη που αναφερθηκε και πριν, που ο Τερρυ βιωνει για πρωτη φορα πανκ λαηβ, δεν γινεται να μην σε αγγιξει. Ταυτιζεσαι αυτοματα μαζι του, θυμασαι οτι καποτε και συ ενιωσες ακριβως το ιδιο (οχι απαραιτητα σε πανκ λαηβ, αλλα σε λαηβ). Ακομα και οι θυσιες που κανει και εχουν τοσο μεγαλο αντικτυπο στην προσωπικη του ζωη δε θα σου φανουν τοσο υπερβολικες,γιατι ακριβως καταλαβαινεις απο που πηγαζει η αγαπη και το παθος του για τη μουσικη.
Δειτε την.
Κι εγώ το δα.
Εντάξει θεωρώ ότι υπερβάλλετε λίγο, η ταινία δεν ήταν ακριβώς το έπος που την παρουσιάζετε ξέρω γω. Είναι βέβαια μια πολύ καλή ταινία που χαρακτηρίζεται από το κλασσικά καλό/ποιοτικό βρετανικοϊρλανδικό χιούμορ και τους έξυπνους διαλόγους. Είναι όντως αδύνατο να μην αρέσει, ειδικά στους οπαδούς της σκληρής μουσικής - βέβαια η μουσική αυτή καθαυτή δεν είναι ό,τι καλύτερο (ΧD), αλλά τέλος πάντων (ντάξει το Teenage Kicks όντως ήταν και είναι πολύ μεγάλο κομμάτι). Επίσης ο Richard Dormer είναι πραγματικά απίστευτος στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Μεγάλη ερμηνεία. Και οι υπόλοιπες, στους δεύτερους ρόλους, καλές είναι.
Πάντως μέχρι τώρα δεν έχει γίνει εδώ καμία αναφορά στο κομμάτι του πολιτικοκοινωνικού σχολίου της ταινίας, εγώ θα γίνω για άλλη μια φορά ο κακός και θα πω ότι είναι αρκετά προβληματικό και αμφιλεγόμενο. Θα βάλω λίγα πράγματα επ’ αυτού σε σπόιλερ και όποιος θέλει τα διαβάζει.
[SPOILER]
Γενικά ως “αφετηρία” είμαι κι εγώ με τον Τέρι Χούλι που δεν ήθελε να διαχωρίζει τον κόσμο στο Μπέλφαστ σε προτεστάντες και καθολικούς. Μαζί του σ’ αυτό. Η υλοποίηση όμως αυτής της ιδέας μπάζει. Γενικά το σενάριο μάλλον τηρεί ίσες αποστάσεις και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές της εποχής των Troubles, κι αυτό είναι σαφώς η επίσημη βρετανική γραμμή στο θέμα την οποία είναι αδύνατο για μένα να συμμεριστώ. Δεν μπορούν να μπουν στο ίδιο τσουβάλι το να υπερασπίζεσαι ένοπλα το κομμάτι εκείνο του βορειοϊρλανδικού λαού που βρίσκεται υπό άγριο διωγμό (έστω και με στρεβλούς τρόπους και αντιλήψεις), με το να στηρίζεις το ίδιο το βρετανικό κράτος στη Βόρεια Ιρλανδία, νομίζοντας ότι υπερασπίζεσαι τη δική σου “κοινότητα”, των προτεσταντών. Απλά δε γίνεται αυτό το πράγμα. Στην πράξη η στάση που λέει όχι στους δογματικούς-θρησκευτικούς διαχωρισμούς, την οποία κρατούν οι “καλοί” της ταινίας, μετατρέπεται σε μια λίγο πολύ χίππικη, ακίνδυνη, νερωμένη εκδοχή της υπέρβασης του προαναφερθέντος δογματικού διαχωρισμού.
Κατά τ’ άλλα βέβαια εννοείται ρισπέκτ στον Χούλι που προτίμησε να φάει ξύλο από loyalist ναζιστάκια, αν και προτεστάντης ο ίδιος, απ’ το να υποκύψει στην τρομοκρατία και τη μισαλλοδοξία. :)[/SPOILER]
