πολυ καλη
και το θεμα και η σκηνοθεσια γαματη
Bomb City
Ταινιαρα βασισμένη σε αληθινή ιστορία με bonus αφήγηση από Marilyn Manson, ένα κατηγορώ στην αμερικάνικη δικαιοσύνη. Must.
φαίνεται απίστευτη ταινία. άραγε έχει κυκλοφρήσει σε dvd …χλωμό
1 Like
γίφι ρε 
2 Likes
ενδιαφέρουσα ταινία. Ωραίοι ηθοποιοί με πολύ καλές ερμηνείες, ατμόσφαιρα , edgar allan poe
η υπόθεση ψιλοκλασσική πλέον, δεν θα σας εκπλήξει κάπου αλλά πιστεύω δεν θα σας νοιάζει γιατί θα την απολαύσετε
να την δείτε
εξαιρετική παπαριά του σωρού της Marvel, με μοναδικό ατού το soundtrack, κάποιες χορογραφίες μάχης και λίγο τον Jordan…η δε απεικόνιση κάθε πιθανού και απίθανου αφρικανοκλισέ που μπορεί να σκεφτεί ένα παιδί 8 χρονών όταν του λέει κάποιος ‘‘μαύρος’’ και ‘‘Aφρική’’, σε συνδυασμό με την ουσία της ιστορίας που είναι η κλασσική τυπική marveliα και δεν έχει καμία ουσιαστική διαφορά και αν ήταν λευκοί οι πρωταγωνιστές ή κινέζοι ή ερυθρόδερμοι, κάνουν την ταινία οριακά ρατσιστική στο πως ‘‘αντιλαμβάνεται’’ και απεκονίζει τον μαύρο πολιτισμό της Αφρικής… αλλά υποθέτω για το κοινό που απευθύνεται, δεν έχει καμία σημασία - ίσα ίσα που δε θα το κατάλαβε καν- οπότε τζάμπα το πολύ-σκέφτηκα και εγώ…overall πάντως μια μαλακία και μισή…
κρίμα για τον Κούγκλερ, ελπίζω να μην ξανασχοληθεί ποτέ με τέτοιες πίπες…
μετά έπαιξε αυτό
το οποίο δεν ξέρω αν ήταν χειρότερο από το Black Panther, ήταν σίγουρα όμως πιο βαρετό και ακόμα πιο του σωρού…περίμενα να τελειώσει πως και πως, κράτησα μόνο λίγο τα εφέ, που δεν ήταν κάτι που δεν έχει ξαναδεί κανείς αλλά οκ, ήταν αρκετά πρωτότυπα για τα δεδομένα της Marvel και λίγο θύμισαν σε σημεία τις παλιές ιστορίες του Strange που διάβαζα όταν ήμουν στη φάση…πλοκή υποτυπώδης, χιούμορ απαράδεκτο και παντελώς εκτός τόπου, κακός κλασσικά απλά για να υπάρχει, βαρετός Κούμπερμπατς -που ούτως ή άλλως τον βαριέμαι σχεδόν παντού-, ανύπαρκτοι β ρόλοι, μια ταινία τόσο fast food και αποστειρωμένη που πραγματικά ήταν σαν να έχει βγει από εργοστάσιο παραγωγής παρόμοιων marvel ταινιών…
τέλος,υπέμεινα για 2η φορά μετά το λάθος να το δω σινεμά το Thor Ragnarock, το οποίο οκ παπαρίτσα αλλά τουλάχιστον αν έλειπε το υπερβολικό χιούμορ + είχαν δώσει ένα καλύτερο lore στην Χέλα κτλ -αν ήταν anyway λιγότερο τυποποιημένο marvel-, είχε πολλά αξιοπρεπή στοιχεία για να κατέληγε μια αρκετά πιο διασκεδαστική κωμωδία επιστημονικής φαντασίας…αλλά overall μαλακιούλα, που όμως για 2η φορά το είδα αρκετά άνετα, σίγουρα καλύτερο από τα 2 παραπάνω τραγικά
όπως και να έχει, συμπληρώσα τα marvel (νομίζω) που δεν είχα δει πριν το infinity war επειδή κάποια που ήθελε να δειτο Infinity war μπήκε σε mode να δει ότι Marvel της είχε ξεφύγει και με πήρε και μένα η μπάλα αναγκαστικά 
Μαλακία, φταίω όμως
πόρισμα δεν υπάρχει, 20πόσες ταινίες marvel, κρατάω Avengers 1 - Winter Soldier, μετά τα Infinity War-Civil War, το ημιαποτυχημένο but with so much more potential Avengers 2 και τέλος το Guardians 1 -που ξεφούσκωσε πολύ με τον καιρό but still-…όλα τα άλλα, ψόφος.
Μαζί σου, αλλά γιατί “ψόφος” στο Iron Man1 
Εμένα btw μου άρεσε και το Homecoming αλλά οκ, καταλαβαίνω γιατί μπορεί να έφαγε θάψιμο. Το άλλο όμως νόμιζα ότι ήταν κατά γενική ομολογία των φανς από τις καλύτερες ταινιές του MCU, όχι ε; (εκτός και αν ξέχασες να το γράψεις)
Οντως το ξεχασα 
Και iron man 1 λοιπον, ξεχαστηκα, ξεκαθαρα iron man 1 (αν και το 3 ειναι το official guilty pleasure bad movie i love μου )
Κωμικοτραγικη ταινιαρα με θεο Μπουσεμι και λατρεια Τhora Birch
2 Likes
O Hirokazu Koreeda είναι από τους καλύτερους σκηνοθέτες αυτή την στιγμή. Δεν έχει και πάρα πολύ καιρό που τον ανακάλυψα (τα τελευταία χρόνια στον Ιαπωνικό κινηματογράφο έχω μείνει μόνο στα animaion τους). Κέρδισε τον χρυσό φοίνικα στο τελευταίο φεστιβάλ των Καννών και μιας και μέχρι σήμερα είχα δει μόνο 2 ταινίες του (το πολύ καλό I Wish και το συγκλονιστικό Nobody Knows ) είπα να δω 2 ακόμα που τις είχα εύκαιρες.
Still Walking
Όπως και σε αυτές που είδα έτσι και εδώ ασχολείται με την Ιαπωνική οικογένεια. Τούτη εδώ έχει χαρακτηριστεί η καλύτερη του και ο λόγος είναι μάλλον οι ομοιότητες με Ozu. Ουσιαστικά τον αντιγράφει σκηνοθετικά, μικροί χώροι, προσεκτικά κάδρα, μηδενική κίνηση της κάμερας, και φυσικά στο επίκεντρο η σύγκρουση της παλιάς και νέας γενιάς. Πολύ ωραία ταινία, το σενάριο κυλάει πολύ οργανικά δίνοντας σιγά σιγά τους χαρακτήρες και τα μυστικά που έρχονται μέσα από καθημερινούς διαλόγους. Μάλλον όχι η καλύτερη του για μένα (πολύ δύσκολα θα ξεπεραστεί το Nobody Knows) αλλά προτείνεται 100%.
Και εδώ παραμένει η θεματική της Ιαπωνικής οικογένειας. Σε πολύ πιο σύγχρονο πρίσμα. Και σε σκηνοθεσία και στο σενάριο. Παρότι η σύγκρουση των γενεών δεν λείπει, εδώ μένει πολύ πιο κοντά στην νέα γενιά σε μια αρκετά φεμινιστική ταινία που όμως δεν προσπαθεί να διαφημίζει τις προθέσεις της, όπως θα έκανε ένας άλλος σκηνοθέτης αν γυριζόταν στο Hollywood. Παρότι σε σημεία γίνεται ολίγον μελό δεν χάνει σε τίποτα από τις προηγούμενες του. Και αυτή προτείνεται για όσους αρέσει αυτό το σινεμά. Εδώ εμένα μου θύμισε λιγάκι και μερικές animation όπως το Only Yesterday (είπαμε λιγάκι μόνο).
Ποιοι Τσακ Νόρις,Βαν Νταμ,Στέιθαμ,Σιγκάλ και Μπρους Λι. Θα μπορούσε να μπει και στην κατηγορία cult. Ο τύπος είναι απλά ισοπεδωτικός και χαρίζει λίτρα αίματος. Στο imdb έχει λάθος τρέιλερ, τόσο cult είναι η ταινία 
1 Like
ti einai auto? sequel tou Narc? oh kai liga gia ton 8eo Bruce dioti 8umasai ti epa8e o Chuck Norris etsi?
The Invisible Guest
Ισπανική ταινιαρα! Δείτε το με την πρώτη ευκαιρία
2 Likes
2 Likes
eixa xronia na tin do. not bad at all
Indie Lovecraftian mystery horror - εξυπνη σκηνοθεσια που καταφερνει μια πολυ ατμοσφαιρικη και καλοφτιαγμενη ταινια σε στυλ Mark Cahill (Another Earth, I Origins), OA, Sound of My Voice.
November
Θεοπάλαβη ταινία. Παραγωγή από Εσθονία. Δύσκολο να την περιγράψει κανείς. Είναι ένα ανακάτεμα παγανιστικών παραδόσεων, τοπικών δεισιδαιμονιών που παίρνουν ζωή σε ένα χωρίο της Εσθονίας, με χωρικούς που προσπαθούν να βρουν τρόπο να ξεγελάσουν τους πάντες, ακόμα και τον διάβολο, για να κερδίσουν κάτι, λίγο χρυσό παραπάνω ή ακόμα και για ένα πανωφόρι (και μέσα σε όλα υπάρχει και η διείσδυση του χριστιανισμού στις ζωές τους). Φαντασία, τρόμος, μαύρο χιούμορ και στην μέση ένα όμορφο love story μεταξύ 2 νέων. Δεν έχει μεγάλη συνοχή και αρκετές φορές ξεφεύγει εντελώς αλλά σε βάζει από νωρίς στο παλαβό κόσμο της και δεν σε αφήνει μέχρι το καταπληκτικό φινάλε. Δεν είναι midfuck με την έννοια ενός μεγάλου μυστηρίου που πρέπει να λύσεις, είναι από τις ταινίες που απλά αφήνεις να σε παρασύρουν και όπου σε βγάλει. Η ασπρόμαυρη φωτογραφία είναι out of this world. Πρέπει να είναι μέσα στις 4-5 πιο όμορφες ταινίες που έχω δει στην ζωή μου. Θα την πρότεινα ανεπιφύλακτα ειδικά για όσους θέλουν κάτι διαφορετικό και πιο πειραματικό.
5 Likes
Μας εφτιαξες. Θα εκτιμησει πολυ το παρεακι μου
