Όσοι έχετε Νέτφλιξ δείτε πάραυτα το ιταλικό “On My Skin”. Να δείτε επίσης το Σικάριο 2 όπου ο σκληρός μαδαφάκα Μπενίτσιο, όταν παίζει μόνο με το βλέμμα είναι απολαυστικός και γενικά αυτή η συνεννοήση που υπάρχει διάχυτη στην ταινία μεταξύ των πρωταγωνιστών χωρίς πολλά λόγια, της πάει πολύ.
Να δείτε τέλος και το Mandy με τον Κέητζ. Το γιατί ελπίζω να το αναλύσουμε σε κανα άρθρο σινέ.
Mandy νυκτες πρεμιερας ειναι το νο1 αναμενομενο
Τα πάντα σε αυτή την ταινία από το trailer, τις αφίσες, τις φάτσες των πρωταγωνιστών δείχνει σαν ένα ακόμα nostalgia επεισόδιο του Stranger Things. Και για περίπου 1 ώρα και κάτι είναι ακριβώς αυτό. Αρκετά προβλέψιμο στις συμπεριφορές των teenagers πρωταγωνιστών του αλλά και στο μυστήριο που προσπαθούν να λύσουν και φυσικά γεμάτο με pop culture αναφορές. Έλα όμως που καταφέρνει να δώσει ένα αρκετά συναρπαστικό τελευταίο μισάωρο που σε αποζημιώνει για τα καλά και το βάζει πολύ πάνω από κάθε επεισόδιο του Stranger Things.
Κλασσικό short-of-western με τα έργα και ημέρες του θρυλικού διδύμου παρανόμων… πρώτη εκ των δύο συνεργασιών Newman - Redford με την χημεία τους να συγκαταλέγεται στις καλύτερες στην ιστορία του κινηματογράφου -δεν ξέρω αν οριακά και μόνο λόγω όγκου ταινιών οι Matthau - Lemmon τους ξεπερνάνε-, πριν το The Sting μερικά χρόνια μετά πάλι από τον George Roy Hill στη σκηνοθεσία… εξαιρετικό λιτό και απέριττο σενάριο -το οποίο νομίζω βραβεύτηκε κιόλας- που ξεφεύγει εύκολα από την κλασσική νόρμα του μέσου western και χτίζει ένα πολύ ευχάριστο και ιδιαίτερα χιουμοριστικό στόρυ πάνω στην ιδιαίτερη φιλία των 2 παρανόμων και την τρίτη της παρέας, την σύζυγο του Sundance, σκηνοθεσία που εύκολα μεταπηδά ανάμεσα στη κωμωδία, το western, την περιπέτεια και το δράμα, μουσική εξαιρετική και περιέργως άκρως ταιριαστή με την ταινία παρόλο το διαφορετικό της ύφος σε σχέση με το είδος… γενικά από όπου και αν το πιάσω, κλασσικό μέχρι τέλους… το πρώτο τέταρτο αργεί λίγο να σε βάλει για τα καλά στην ιστορία και θέλει λίγο υπομονή να δεις που το πάει, αλλά ανταμοίβει στην πορεία…
Όπως και να έχει, εξαιρετικό έργο, βγάζει μια νοσταλγία αν το δεί κανείς σήμερα για το τι ταινίες γυρίζονταν κάποτε και ότι -κλισέ ή όχι είναι αλήθεια-, τέτοια έργα δεν βγαίνουν πια σήμερα…kudos
Την είδα χτες. Ωραίες ερμηνείες και ατμόσφαιρα αν και ψιλιάστηκα νωρίς το τι παίζει. Όπως και να’χει σε κρατάει.
Ok επειδή βαριέμαι στο γραφείο και μόνο + είμαι να αρρωστήσω οπότε δεν πολυδουλεύω 
χτες βράδυ στην τηλεόραση
και εκεί που έχω λιώσει καναπέ με ότι χάπι υπάρχει, τσάγια χαρτομάντηλα και κουβέρτες τσουπ σκάει μύτη out of nowhere ο καλύτερος μου φανταστικός φίλος της παιδικής μου ηλικίας σε μια από τις πιο iconic και σωστά σκηνοθετημένες/δομημένες εισαγωγές στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου και δη αυτού της καθαρόαιμης ψυχαγωγικής περιπέτειας και λέω ‘‘ναι, εδώ ήμαστε’’… 2 ώρες σχεδόν μετά η γνώμη που είχα ανέκαθεν και θα έχω για αυτή τη ταινία δεν αλλάζει, ένα από τα πιο pivotal σημεία του σύγχρονου αμερικάνικου κινηματογράφου διασκέδασης, μια ταινία από τους τίτλους αρχής έως τέλους άψογη σε κάθε επίπεδο, μα θες σκηνοθεσία, θες ερμηνείες, θες soundtrack, θες ήχο, θες σενάριο και κεντρικό στόρυ, θες gags, θες iconic moments…
Αν και είχα να το δω πολλά χρόνια (περίεργο για μια ταινία που μέχρι και μια ηλικία την έβλεπα 2-3 φορές το χρόνο), μου έκαναν ξανά εντύπωση όλα τα παραπάνω συνδυαστικά, όπως και η σκέψη του πως θα φαινόταν αυτή η ταινία στην εποχή της το 1981 στο ευρύ κοινό… αυτός ο τρόπος που Lucas-Spielberg-Kasdan συνέδεσαν αυτά τα cliffhanger serials των 40ς και 50ς σε μια σειρά από πολλαπλές σεκανς δράσης που συνδεόντουσαν μεταξύ τους με τόσο απλό και άμεσο τρόπο όταν χρειαζόταν, πρέπει να ήταν εκπληκτικά πρωτότυπο και ψαρωτικό για το κοινό του 1981, διάολε είναι και για το σημερινό -όταν βλέπεις πχ ότι νέα ταινία marvel ή αυτά τα σκουπιδοstarwars που βγάζει η Disney τώρα να προσπαθούν όλα να ακολουθήσουν το ίδιο μοντέλο -μαγκάφιν->καταδίωξη και δράση ανα τέταρτο, ανάσα για 5λεπτο και ξανά πάλι->τέλος- και να αποτυγχάνουν παταγωδώς-… όπως και η δουλειά των κασκαντέρ στις σκηνές αυτές (καλά στην καταδίωξη πρέπει να έπαιξε πολύ νοσοκομείο) και η σφιχτή σκηνοθεσία με καθαρά πλάνα χωρίς shacky cams και χαζομάρες ή τρομερά σεμιναριακά καδραρίσματα (όπως στη σκηνή πχ του περιστρεφόμενου αεροπλάνου που ο Indy βλέπει τον τρόπο διαφυγής στο βάθος και ξαφνικά το βάθος θολώνει και μπαίνει δεξιά πρώτο πλάνο το πρόσωπο του καραφλού ναζί μηχανικού σαν να σου λέει ‘‘εγώ είμαι το εμπόδιό σου τώρα’’, τρομερής comic strip λογικής σκηνοθετημένο κάδρο), φανταστική χρήση του soundtrack και εξαιρετικά ongoing comic gags που σπάνε όταν χρειάζεται όσο χρειάζεται την δράση…
highlight διαχρονικό (καλά τι να λέμε, όλη η ταινία αλλά τεσπα) η εισαγωγή, το sword vs gun, τα φίδια, η καταδίωξη και φυσικά το δικό μου αγαπημένο, η μάχη πάνω/κάτω από το προσγειωμένο περιστρεφόμενο αεροπλάνο… τελειότητα
Το Jaws είναι διαχρονικά η αγαπημένη μου ταινία του Spielberg -και σίγουρα μάλλον μια από τις λίγες αγγλόφωνες ταινίες που εντάσσω στο πρoσωπικό μου top 10 ever- αλλά ο Indy με τον ET φλερτάρουν ‘‘επικίνδυνα’’ και αυτές μια παρόμοια αλλά και άλλου είδους τελειότητα (όπως βασικά σχεδόν όλες οι ταινίες του Spielberg πλην ελαχίστων, μέχρι αρχές του '90)…
αιμα αιμα και Rambo
Νέα ταινία από Saulnier την οποία και περίμενα πως και πως μετά τα εξαιρετικά Blue Ruin και Green Room. Οι κριτικές δεν ήταν και οι καλύτερες όμως ενώ ο κόσμος έριξε τρελό θάψιμο στα μεγάλα site. Επειδή ήταν και παραγωγή Netflix ομολογώ με επηρέασε κάπως αφού με εξαίρεση του Anihhilation (αν και αυτό δεν ήταν παραγωγή Netflix αλλά απλά το αγόρασε) οι ταινίες του καναλιού αυτού συνήθως είναι από χάλια ως εντελώς χάλια.
Ήταν απλά εξαιρετική! Αρκετά πιο φιλόδοξη από τις 2 προηγούμενες αλλά χωρίς να αλλάζει και τόσο την θεματική του, συνεχίζοντας να ψάχνει τις πιο σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης. Καθόλου τυχαία το πεδίο που διαλέγει για την ιστορία του είναι η, περικυκλωμένη από χιόνι και αγέλες λύκων, Ανταρκτική και η μοναδική φορά που φεύγουμε από εκεί είναι για μερικά λεπτά μόνο στην έρημο της Μέσης Ανατολή και τον πόλεμο των Αμερικανών εκεί.
Πολύ αργοί ρυθμοί, αρκετός μυστικισμός αλλά και αρκετή δράση και γραφική βία σε σημεία. Η πλοκή χτίζει το μυστήριο πολύ ωραία αλλά αποφεύγει να δώσει την παραμικρή εξήγηση για τα πως και τα γιατί, κάτι που δικαιολογεί ως ένα βαθμό το θάψιμο που έχει πέσει. Ομολογώ πως αρχικά μου φάνηκε και εμένα κάπως, το όλο πράγμα μας άφησε σε μεγάλο βαθμό στο σκοτάδι παρότι βέβαια αυτό εν τέλη δεν χάλασε το σχόλιο που ήθελε να κάνει ο σκηνοθέτης. Αλλά μετά από τόσο built up και τόσο μεγάλη ένταση που κατάφερε να χτίσει επί σχεδόν 2 ώρες αρχικά σου κακοφαίνεται που σε αφήνει έτσι.
Βέβαια όπως διάβασα τελικά η ταινία βασίζεται σε βιβλίο, και παρότι η μεταφορά είναι πιστή σε πολύ μεγάλο βαθμό, σε αντίθεση με τον σκηνοθέτη, ο συγγραφέας δεν αφήνει άλυτο το μυστήριο του. Όσο το σκέφτομαι όμως τόσο περισσότερο νομίζω πως η εξήγηση του βιβλίου στην πραγματικότητα δεν δίνει κάτι παραπάνω στην ταινία. Δεν θα άλλαζε κάτι επί της ουσίας απλά θα εξυπηρετούσε λίγο περισσότερο την δική μας περιέργεια.
Σε κάθε περίπτωση σχεδόν απαιτείται και μια δεύτερη προβολή.
Μιλάμε για παπαριά μεγατόνων από όπου και να την πιάσεις. Η πρώτη του 1973 είναι κι αυτή χάλια στην μεταφορά από τα βιβλία, τουλάχιστον όμως παραμένει καλή ταινία. Αυτή εδώ, αντί να κάνει μια καινούργια και πιο πιστή μεταφορά είναι ρημέηκ της παλιάς ακόμα και στον τρόπο που μίλαγε ο Χόφμαν.
Και οι δυο ταινίες δεν δείχνουν ούτε το 1/10 από τα βιβλία και για κάποιον μυστήριο λόγο παρουσιάζουν τον Ντεγκά ως κεντρικό χαρακτήρα. Πίπες. Ούτε τεταρτοπέμπτος δεν είναι, άσε που ο Πεταλούδας πρέπει να χε κάνει καμιά δεκαριά απόπειρες απόδρασης.
Υπάρχουν αρκετοί και γαμάτοι χαρακτήρες που ούτε τους ακούμπησαν, όπως και περιστατικά και καταστάσεις μεγάλες σε διάρκεια που ούτε με αυτά ασχολήθηκαν. Τα βιβλία αυτά θέλουν 10 ωριαία επεισόδια σε μια σεζόν και τέλος. Και για Πεταλούδα τον Τομ Χάρντι.
Αν έβλεπε ο μακαρίτης ο Σαριέ τι έγραψε και τι γύρισαν, πιθανότατα θα έμπαινε αυτοβούλως στα κάτεργα.
θρίλερ με έντονο σασπένς/βία/κωμωδία/Νότια Κορέα,τι άλλο θές?Δες την!!!
Αρκετά καλό ψυχολογικό θρίλερ με ανατροπές!Αξίζει!
το είδα τυχαία σε σπίτι κολλητού στη nova μεταγλωτισμένο ( μέγα λάθος που προφανώς δεν το αποφεύγεις σε κανάλι ) . Δεν είχα ιδέα τι αφορά ο χαρακτήρας , τώρα διαβάζω ότι είναι παιδικά βιβλία , για τα οποία βλέπω στο ιντερνετ ότι έπεσε σοβαρός “βιασμός”
Παρόλα αυτά, μη γνωρίζοντας όλα αυτά, βρήκα αυτήν την animated ταινία πάρα πολύ καλή . Εξαιρετικό CGI . Εντυπωσιακό
Το χιούμορ για τα γούστα μου πολύ καλό, ψιλοδάκρυσα απ το γέλιο σε κάποια σημεία . Νομίζω το ευχαριστιέται άνετα ένας ενήλικος γιατί παρόλο που είναι PG ( όχι πάρα πολύ ) θα βρεις πράγματα και referensces να γελάσεις .
Επειδή γουστάρω καφρίλα, ανωριμότητα και κλισέ , βρήκα κάποια ελάχιστα τέτοια και εν τέλει έμεινα ικανοποιημένος . Διάφορα κλισέ για τα περισσότερα ζωάκια , είχαν πλάκα
Έσκισε η ταινία,φοβερό ξύλο με πολύ πετσόκομμα και ευφάνταστους τρόπους να σκοτώσεις κόσμο και κοσμάκη
Το Searching είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ανίς Σαγκάντι,ένα αγωνιώδες θρίλερ που εκτυλίσσεται σχεδόν μέσα από οθόνες υπολογιστών και κινητών.
Υπόθεση:
Ο Τζον Τσο υποδύεται τον Ντέιβιντ Κιμ, έναν πατέρα του οποίου η 16χρονη κόρη εξαφανίζεται ξαφνικά. Μια τοπική έρευνα ξεκινά κι ένας ντετέκτιβ αναλαμβάνει την υπόθεση, όταν όμως περνούν 37 ώρες χωρίς κανένα νέο στοιχείο, ο Ντέιβιντ αποφασίζει να ψάξει στο μόνο μέρος όπου κανείς δεν κοίταξε ακόμα, εκεί όπου βρίσκονται όλα τα μυστικά σήμερα: το λάπτοπ της κόρης του.
Στην ταινία θίγονται σημαντικά προβλημάτα όπως:
1)Η μη σωστή επικοινωνιακή προσέγγιση του γονέα σε ψυχολογικα θέματα-τραύματα του παιδιού του
(και ειδικά οταν νομίζει ‘‘στον δικό του κόσμο’’ οτι ξέρει τα πάντα για το παιδί του και στην πραγματικότητα δεν ξέρει τίποτα για την ψυχή του)
2)Ο εθισμός στον κόσμο του ιντερνετ και η εμπιστοσύνη των νέων σε άτομα που βρίσκονται πίσω από ένα χαζοκούτι
Πρέπει να υπάρχουν και αυτές οι ταινίες με τα συγκεκριμένα θέματα και ας νομίζουμε οτι τα γνωρίζουμε!
Ο χρόνος της ταινίας κύλησε εύχαριστα,χωρίς να με κουράσει,είχε αγωνία-μυστήριο και καλό ρυθμό και είναι όντως έξυπνη ιδέα του Σαγκάντι να μας παρουσιάσει με αυτό τον περίεργο τρόπο την ταινία.
Το μόνο αρνητικό για μένα είναι λίγο το τραβηγμένο φινάλε αλλά ok δεν με χάλασε κιολας.
Ένα ζευγάρι ανακαλύπτεται αιχμάλωτο στο ίδιο του το σπίτι. Οι δύο γονείς είναι κακοποιημένοι και σύντομα διαπιστώνεται πως ο εννιάχρονος γιος τους έχει απαχθεί. Η υπόθεση θα φέρει τον ντετέκτιβ Νικ Κάφμαγιερ αντιμέτωπο με το παρελθόν του, κοιτάζοντας κατάματα το κακό. Καθώς νέα στοιχεία έρχονται στο φως, ο Κάφμαγιερ θα προσπαθήσει να κρατήσει τις ισορροπίες στην προσωπική του ζωή, ενώ η υπόθεση παίρνει απρόβλεπτη τροπή. Και καθώς ξετυλίγει το κουβάρι του αινίγματος, κάτω από το βάρος των απρόβλεπτων ανακαλύψεων για το παρόν και το παρελθόν, ο πραγματικός εφιάλτης ξεκινά…
Πολυ καλό,δυνατό θρίλερ,σκοτεινό και ασχολείται με ένα γαμημένο θέμα που πάντα με κάνει να δακρύζω από τα νεύρα μου…αυτά!!Δείτε την!
Την ποσταρες ακριβώς την στιγμή που έψαχνα να βρω ταινία
Βέβαια τώρα δεν έχω όρεξη ούτε νερό να πιω
Ιδιαίτερα σκληρή αλλά όντως εξαιρετική
2 ακόμα ταινίες που είδα αυτές τις μέρες και πιστεύω οτι αξίζει να τις τσεκάρετε
Ο Asger Holm (Jakob Cedergren), ενώ είναι σε διαθεσιμότητα από τον ενεργητικό ρόλο του αστυνομικού, εργάζεται στην τηλεφωνική γραμμή επειγόντων περιστατικών. Αναμένοντας την έκβαση του δικαστηρίου για να επιστρέψει στην ενεργό δράση, ξεκινά έναν ακόμα αγώνα με τον χρόνο: δέχεται το τηλεφώνημα μίας γυναίκας, της Iben (Jessica Dinnage), που του λέει ότι την έχουν απαγάγει. Τότε ο Asger αναλαμβάνει να ανακαλύψει τα στοιχεία της υπόθεσης μέσα από τους τηλεφωνικούς διαλόγους του με την Iben, την κόρη της και τους συναδέλφους του χωρίς να βγαίνει από τα όρια του αστυνομικού τμήματος.
Η ταινία διαρκεί 85 λεπτά(καλό αυτό),έχει σασπένς,ανατροπή και η πλοκή σε κρατάει σε εγρήγορση μέχρι το τέλος.Πολυ καλή και η ερμηνεία του Jakob Cedergren
Ο πρώην κατα συρροή δολοφόνος Byung-su πάσχει από άνοια σαν συνέπεια ενός τροχαίου ατυχήματος πριν από 17 χρόνια. το ίδιο ατύχημα που τον σταμάτησε από τις δολοφονίες του και του επέτρεψε να ζήσει μια φυσιολογική ζωή με την αγαπημένη του κόρη. Έτσι, όταν μια σειρά δολοφονιών συμβαίνει κοντά στην πόλη του, ο Byung-su ανησυχεί αν οι δολοφονίες είναι δικές του πράξεις κατά τη διάρκεια που θολώνει η μνήμη του. Στη συνέχεια όμως συναντά τον Tae-ju και συνειδητοποιεί ότι εκείνος είναι ο κατά συρροή δολοφόνος. Ο Byung-su προσπαθεί να βρει τεκμηριωμένα στοιχεία ότι ο Tae-ju είναι ψυχοπαθής, επειδή ο νεαρός δολοφόνος είναι αστυνομικός και δεν μπορεί να πείσει τους συναδέλφους του στην αστυνομία για το ποιος είναι στην πραγματικότητα. Ο Tae-ju φλερτάρει την κόρη του Byung-su. Ο δεύτερος ενω η αρρώστια κάνει την μνήμη του όλο και πιο πιο αδύναμη , πρέπει να βρει έναν τρόπο να προστατεύσει την κόρη του από τον Tae-ju.
Ολα τα λεφτά ο Kyung-gu Sol(αυτός ειναι και ο λόγος που πρεπει να την δείτε),ο άλλος χαρακτήρας δεν με επεισε.Εχει και Memento στοιχεια!!