Μου ηρθε φλασια τωρα
Αμα δεν τα εχεις δει τσεκαρε τα
Olympus has fallen
London has fallen
Angel has fallen
Τα έχω δει και τα 3 αυτά, αρκετά ευχάριστα
Ειδα χθες το The Wailing
Καλα αυτοι οι Κορεατες δεν πιανονται σε ιδεες
Ομολογώ ότι στα 45 μου χρόνια δεν είχα πιάσει καθόλου το franchise Mad Max. Χθες είδα το πρώτο φιλμ του 1979 και μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα. Αν σκεφτούμε ότι ουσιαστικά πρόκειται για ένα ανεξάρτητο φιλμ με πολύ χαμηλό μπάτζετ, άγνωστους εκτός Αυστραλίας ηθοποιούς και ερασιτέχνες σταντ μεν, το αποτέλεσμα ήταν κάτι πολύ πάνω από τις προσδοκίες των δημιουργών του. Ακόμα και σήμερα προσφέρει δυνατές στιγμές και είναι ίσως το πρώτο dystopian movie που έτυχε επιτυχίας και αναγνώρισης.
Και μην ξεχνάμε το impact σε στυλ που είχε το Mad Max 2 πίσω στα 80s!
Ταινιάρες.
Mad Max μαζί με Alien είναι μακράν τα αγαπημένα μου κινηματογραφικά franchises. Μέχρι και το 3ο μου αρέσει, αναγνωρίζω πως είναι το κατώτερο αλλά δεν παύει να με ικανοποιεί.
Τρία πράγματα που δεν θα ξεχάσω ποτέ:
-
Το σοκ όταν είδα την δεύτερη ταινία. Πρέπει να ήμουν με το στόμα ανοιχτό για 2 ώρες. Είχα δει το 1ο, περίμενα κάτι αντίστοιχο, ήμουν εντελώς απροετοίμαστος. Καλύτερο chase scene EVER επίσης.
-
Η συγκίνηση όταν είδα το Fury Road δεν περιγράφεται, είχα κολλήσει στην άκρη του καθίσματος σαν μικρό παιδί και είχα σχεδόν βουρκώσει. Ταινία 100% φτιαγμένη για την σκοτεινή αίθουσα.
-
Φτάνω βραδάκι στην Ρίγα, καταλήγω στο χόστελ, ξεφορτώνω. Δεν ήταν πολύ αργά, είχα δει ένα μυστήριο ημιυπόγειο μπαράκι καθώς ήμουν στο δρόμο με το λεωφορείο, άρα λέω να πάω για μια μπυρίτσα. Μπαίνω μέσα, προβολή Fury Road με ευλαβική προσήλωση όλων των παρευρισκομένων. Αποδεικνύεται πως κάθε βδομάδα διαλέγουν να δουν μια ξεχωριστή ταινία και εγώ έπεσα πάνω σε αυτό. Τρελή έκπληξη, μεγάλο σκάλωμα, ιδανικό καλωσόρισμα στην χώρα. Μετά είχε και γνωριμίες και πολύ ωραίες μουσικές (και κερασμένες τεκίλες αν θυμάμαι καλά).
Ω νε. Το είδα δύο φορές σινεμά και 2-3 σπίτι, αυτές τις μέρες θα παίξει και μια επανάληψη στο μαντ μαξ γενικώς και θα πάει για μία ακόμα προβολή και Άντε Γεια.
Είδα εψές το Κοναν μετά από αιώνες. Τα λόγια είναι περιττά, η συγκίνηση μεγάλη και το ερώτημα ένα: Πού είναι το παρτ 2?!
Και μιας και το έφερε η κουβέντα, έχει δει κανείς το ασπρόμαυρο Fury Road? Αν ναι, γνώμη;
<3
Το pt2 κοντευει να γινει cult αστικος διαδικτυακος μυθος, στην προβολη του Conan στο midnight express φετος μου το ανεφεραν αλλα 2 παιδια κοινης παρεας, μη φορουμικοι δη μυστες…
Ισως ριξω καποια στιγμη κανενα post-χειμαρο αληθειας ιδρωτα ατσαλιου κ αιματος στο αρμοδιο τοπικ εδω, μιας κ το σινε ροκιν 7 πεθανε παραπονεμενο…
Είδα χθες το 2ο Mad Max. Χωρίς να με χαλάσει, δε μου άφησε την ίδια γεύση που μου είχε αφήσει το 1ο. Ήταν πιο “φωτεινή” ταινία, πιο αισιόδοξη. Ίσως περίμενα κάτι το ίδιο μουντό και απαισιόδοξο με την 1η ταινία. Καταιγιστική δράση, αλλά πλέον έχουμε δει σκηνές καταδίωξης πολύ καλύτερες από αυτές.
Μαζι με french connection, bullit, ronin, blues brothers, raid2 και fury road, still οι καλυτερες σκηνες καταδιωξης in film γενικοτερα, εν ετη 2020… νομιζω η τελικη καταδιωξη του mad max 2 ειναι μαθημα κινηματογραφου, ανεξαρτητου ειδους
Μιας και το θύμισε ο Lupin
Γατάκια !!!
Πού είναι το Vanishing point; Ιεροσυλία…
Ακόμα ψάχνω να βρω μια ταινία του Τομ που να είναι μέτρια…
Iσχυει +1 plus γαματο soundtrack
Οπτικά απτις κορυφαίες ταινίες που έχω δει. Πανέμορφη. Θα μπορούσα να βλέπω τη δεύτερη ιστορία κάθε μέρα, μάλλον ήταν και η αγαπημένη μου.
Αριστούργημα. Την έχω κατεβάσει να την ξαναδώ, αλλά δεν το έχω επιχειρήσει ακόμα μιας και την πρώτη φορά είχα την τύχη να την δω σε πανί.
Τεράστιο έπος, ίσως η καλύτερη ταινία που έχω δει φέτος.
3 ηθοποιοί, 5 κομπάρσοι και μια τρύπα. Και η μουσική βέβαια παίζει σημαντικότατο ρολο
Αυτή εδώ του 1964 είναι σωστά;;;
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΤΑΤΗ.
Από τις καλύτερες ταινίες WWII που έχουν βγει, με υπέροχο soundtrack και που σε κάνει να αναρωτιέσαι -και πάλι- πότε θα μπορέσουμε κι εμείς να γυρίσουμε μια τέτοια ταινία. Φτάσαμε 2020 και η δικαιολογία είναι ακόμα πως έχουμε πολύ ήλιο σαν χώρα και δυσκολεύει τη δουλειά του φωτιστή.