++ το christmas chronicles 2 που είχα δει πέρσι το πρώτο, αλλά μνιεχ και τα soul, borat 2, i’m thinking of ending things, ma rainey’s black bottom, re-animator
Πες αποψαρα για Harry Potter και κανε και ranking. Δεν υπαρχει ξεχωριστο τοπικ?
Το Batman Returns ειναι απο τις αγαπημενες μου ταινιες ολων των εποχων και καποτε ηταν η αγαπημενη.
Διαμορφωσε και το πως θελω τις γυναικες. Ξανθιες με ανοιχτοχρωμα ματια, ζιβαγκο οταν ειναι σοβαρες και κολλητα λατεξ οταν οχι, γλυκες, ευαισθητες και σεξι ταυτοχρονα, και χαοτικες με υπαρξιακα προβληματα (δεν εχει παει καλα ως τωρα)
Νομιζω θεωρειται κλασικη απο περιπου μισο νανοδευτερολεπτο αφου προβληθηκε
Είχα να κάνω μαραθώνιο χαρρυ ποττερ εδώ και χρόνια, ιν φακτ από τότε που βγήκε η τελευταία ταινία, οπότε γάμησε αυτό και οκ, προφανώς το καλύτερο είναι το τρίτο. Όταν ήμουν πιο μικρή οι αγαπημένες μου ήταν η 2η και 4η. Και γενικά είμαι στις 1-4, λόγω ηλικίας που τις έβλεπα και του πιο παραμυθένιου ύφους (+ της μεγαλύτερης εγγύτητας στα βιβλία). Η 5η έχει την Αμπριτζ που οκ, έχει το ενδιαφέρον της και που με τα μάτια ενός ενήλικα φαίνεται ως μια κάποια τρελή κριτική στο πολιτικό γίγνεσθαι των ημερών, ενώ η χειρότερη είναι σαφώς η 6η. Η τελευταία έχει την κορύφωση και την δράση, οπότε αναγκαστικά πάει ψηλά στο ρανκινγκ και η μεταφορά του πρώτου μισού του 7ου βιβλίου, αν και όταν την είχα δει σινεμά μου είχε φανεί βαρετή, είναι μια χαρά σοβαρότατη και στέκεται, ενώ κάνει ωραίο, ατμοσφαιρικό και αργό χτίσιμο για το τι έπεται και παίρνει και έξτρα πόντους για το εχπληχτικό ανιμεησο. Σαφή κατάταξη όμως δεν μπορώ να κάνω ακόμα, γιατί δεν μπορώ να δω 100% χωρίς τα nostalgia goggles και, παρά εμφανείς αδυναμίες που υπάρχουν, λατρεύω τις πρώτες ταινίες. Ψήθηκα να κάνω μια μαζική παραγγελία πάντως τα βιβλία στα αγγλικά, ίσως να το δρομολογήσω από Μάρτη. Εντωμεταξύ, είναι 8 ταινίες και οκ, μεγάλη επιτυχία το να είναι ατ ληστ αξιοπρεπή τόσα instalments σε ένα τέτοιο φραντσαιζ. Ή τουλ εμένα έτσι μου φαίνεται, που έχω μεγαλώσει με αυτά τα βιβλία - και μετέπειτα και τις ταινίες.
Κατέβασα και εξτεντηντ χομπιτ-άρχοντα αλλά αυτό δεν έχει πάρει ακόμα σειρά.
Όσο για την τριλογία σταρ γουορς, συνηθίζω να την βλέπω ανήμερα τα χριστούγεννα (κι αν δεν βγει το κάψιμο, απλώνει στις επόμενες μέρες τελοσπάντων), αλλά φέτος δεν το έκανα.
Παραβλέποντας τις γλαφυρές περιγραφές σου ;p, η φαιφερ είναι η απόλυτη κατγουμαν, αρρωσταίνω.
Ωραίες επιλογές. Μια ερώτηση μόνο. Το “It happened on 5th avenue” που το είδες; Εννοώ σε τι ποιότητα υπάρχει εκεί έξω. Το είδα μια φορά πριν μερικά χρόνια σε ένα μέτριο dvdrip και από τότε δεν έχω βρει καμιά καλή κόπια.
Τα Shop Around the Corner και It’s A Wonderful Life τα βλέπω κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Το πρώτο μόλις φέτος κυκλοφόρησε σε bluray επιτέλους αν και προς το παρόν μόνο Αμερική.
Καλα ουτε καν ομως. Το βιβλιο ειναι καλυτερο μεν (ισως το καλυτερο της σειρας) αλλα κι η ταινια γαμω ειναι. Απλα δυστυχως εκοψαν 2 απο τις 5 αναμνησεις του Tom Riddle στην ταινια, και δεν μπορω να καταλαβω τον λογο.
Το Order Of The Phoenix ειναι για μενα και το χειροτερο βιβλιο, και η χειροτερη ταινια μακραν. Πλατιαζουν και τα δυο χωρις κανεναν λογο, ενω η ταινια ειναι ασυνδετη, με κακο pacing, με περιεργο portrayal του Harry Potter, γενικα ειναι λιγο τρικυμια (και παλι βλεπεται ευχαριστα οπως ολες οι ταινιες)
Εγω ομως μπορω γιατι τις ειδα ολες ενηλικας και ημουν 20 χρονων οταν βγηκε η πρωτη
Prisoner of Azkaban
Goblet Of Fire
Deathly Hallows (τις βλεπω ως μια ταινια)
Half Blood Prince
Philosopher’s Stone
Chamber Of Secrets
Order Of The Phoenix
Και για τα βιβλια μιας και κανεις δε με ρωτησε:
Half Blood Prince
Goblet Of Fire
Prisoner of Azkaban
Deathly Hallows
Philosopher’s Stone
Chamber Of Secrets
Order Of Th Phoenix
Εξι ειναι οι ταινιες, 7 μαζι με το Rogue One
Τι εχουν οι περιγραφες μου?! Η Φαηφερ ειναι η απολυτη γυναικα γενικα.
Η μλκια ειναι οτι εχοντας διαβασει τα βιβλια αρκετες φορες δεν μπορω να τα αποσυνδεσω ευκολα, δηλαδη πιο δυσκολα θα κρινω την ταινια ως ταινια και δεν θα παιξει ρολο στην τελικη μου αποψη το ποσο καλα μεταφερθηκε το βιβλιο. Ισχυει και με τον Αρχοντα αυτο, ξερω πολυ κοσμο που θεωρει την δευτερη ως την καλυτερη, για εμενα ειναι η χειροτερη λογω καποιων παρεκκλισεων στην αποδοση. Στο Χομπιτ ο πιο πολυς κοσμος θεωρει το πρωτο 45λεπτο βαρετο και ανουσιο, για εμενα ειναι ισως το χαιλαιτ ολης της τριλογιας ακριβως γιατι ειναι τοσο πιστο στο βιβλιο, πιο πολυ στην ατμοσφαιρα που ηθελε να περασει ο Τολκιν.
Ξεκινησε γαματα, εκανε μια κοιλια εκει με το ειδυλλιο αλλα τελείωσε γαματα. Πολυ ωραιο το σαουντρακ και τα ειδικα εφε. Ειχε πολυ διαφορα απτο βιβλίο, κριμα που δεν βαλαν τη σκηνη απτο Walpurgisnacht, θαταν κορυφη.
Μεγαλος καλλιτέχνης ο Μουρναου οπως και ναχει
Και μένα το 6ο είναι το αγαπημένο μου βιβλίο, τα δένει όλα. Ευχαριστώ που πιάσατε αυτή την κουβέντα, θα ξαναδιαβάσω τα βιβλία και θα προετοιμάσω μαραθώνιο για τις ταινίες, έχω κοντά δύο χρόνια.
Η ιστορία με τα ραβδιά είναι ο ορισμός του καλού writing. Λέει όσα χρειάζεται και το αφήνει. Γιατί??? I need answersss, που είναι ο Γκρίντελβαλντ, τι έγινε στη μονομαχία, πως πέθανε η Αριάνα ααααααααα
Για να συμπληρώσω το ποστ στις ταινίες της χρονιάς, μερικά από όσα είδα στις γιορτές που δεν ήταν φετινά:
Μαραθώνιος extended 4K LOTR, καλά πήγε αυτό.
Το έχω καθιερώσει κάθε 31/12, έτσι και φέτος:
Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω αυτή την ταινία υπερκλασική, θεμελιώδη, επιδραστική και άλλα ωραία, θα αρκεστώ να πω πως επηρέασε τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες σε βαθμό να κλέβουν αυτούσιες σκηνές (για σένα λέω Λάμψη - και όχι μόνο). 100 χρόνια ταινία εν τω μεταξύ, ελαφρύς υπαρξιακός τρόμος.
Τριλογία πακέτο: Nosferatu αλλά μαζί με αυτά τα 2:
(αν δεν το έχετε δει, μην μείνετε στο στοιχείο του τρόμου, αλλά στην θέληση του σκηνοθέτη να αναδείξει ένα σινεμά μιας άλλης εποχής - πολύ καλύτερα από κάτι πρόσφατες ταινίες γκουχ)
(μέγας είσαι Herzog και θαυμαστά τα έργα σου)
Απαραίτητο πέρασμα πριν βυθιστώ στο Ιαπωνικό avant-garde/new wave cinema του '60:
Άριστο, over the top blockbuster που παίζει στο κόκκινο σε σκηνές δράσης, σκηνογραφία, μουσική, χορογραφίες τα πάντα όλα, ενώ όσο απλοϊκό και αν είναι το στόρυ, λειτουργεί ιδανικά και μάλιστα με δυνατά plot twists που είναι λειτουργικά ως προς το συναίσθημα.
Αγνοούσα την ύπαρξή του, όπως και του έργου του σκηνοθέτη, μετά και από συζητήσεις έμαθα πως μάλλον εγώ ήμουν “πέρα βρέχει”, αλλά θα πω πως αξίζει να το δείτε. Θα σας μείνει. Γιατί δημιουργεί κάτι άχρονο, μπλέκει με κλειστά κοινωνικά φαντασιακά και στο βάθος υπάρχει η ουσία της κατάβασης/ανάβασης με τρόπο αρκετά πειραματικό για την εποχή του και τα εγχώρια δεδομένα. Και πολλά είπα χαχ
Θα επανέλθω θαρρώ. Now I am complete.
edit:
Το ίδιο είχα σκεφτεί και εγώ όταν το είχα ξαναδεί αφού διάβασα το βιβλίο.
Προσωπικά την θεωρώ τρομερά υπερεκτιμημένη αν έχει πράγματι τέτοια αποδοχή, αλλά δεν έγινε και τίποτα μπορεί να μην μου κάνει απλά. Μικρό το κακό
Εμενα μου φανηκε κατι σαν δευτερης διαλογης Τιγρης και Δρακος
Εβγαιναν με το τσουβαλι τοτε τα σουρρεαλ ασιατικα mythology blockbusters.
Αυτο ειναι απο τα καλυτερα, αλλα οταν η φαση εγινε μανιερα καπου τα βαρεθηκα ολα.
Ζανγκ Ζιγι ομως παντρευομουν ανετα (και αυτην, ναι)
Το θεωρώ ανώτερο και από το “Τίγρης Και Δράκος” αλλά και από το “Hero” που είναι του ίδιου σκηνοθέτη, βασικά είναι από τις ελάχιστες ταινίες που με έκαναν να μην με ενδιαφέρει η πλοκή (που έχει αρχή μεση και τέλος αν και τίγκα κλισέ) και να χαζεύω το οπτικοακουστικό κομμάτι.
Αλλά καταλαβαίνω πως είναι λογικό να τα βαρεθείς, ίσως να το πάθαινα και εγώ αν είχα δει παραπάνω από 2-3 (αυτά που ανέφερα εδώ).
Ανεκαθεν, αλλα ακομα περισσοτερο τελευταια, δεν μπορω να δω μια ταινια πολυ σοβαρα αν δεν εχει πλοκη ή αν δεν μου αρεσει η πλοκη, οσο καλη και να ειναι οπτικοακουστικα.
Ο κινηματογραφος ειναι μεν visual medium, αλλα δεν μπορω τις ταινιες που δεν εχουν να μου προσφερουν κατι να σκεφτω και να επεξεργαστω. Σε αυτο δεν βαζω φυσικα τις brain dead ταινιες οπως τα Transformers και τα Fast and Furious που τα απολαμβανω και τα βλεπω πολυ ευχαριστα μονο για τη μαλακια και τιποτα αλλο.