Σου άρεσε; Την θεωρώ εντυπωσιακή ταινία.
Υποψιάζομαι για ποιά σκηνή, αλλά δεν είμαι και σίγουρος.
Πάντως αξίζει να αναφέρω πως ο Μπέργκμαν στις “Άγριες Φράουλες” έφτιαξε γράμμα λατρείας προς την ταινία, όχι μόνο για τις ομοιότητες της πλοκής και της δομής, όσο και γιατί πήρε τον γερασμένο τότε Victor Sjöström να πρωταγωνιστήσει. Δηλαδή αν λατρεύετε αυτή την ταινία, δείτε το Carriage.
Έκανα περίπου 20 λεπτά να συνηθίσω γιατί νόμιζα πως έβλεπα άλλη ταινία, αν σου έχουν αποτυπωθεί αυτούσιες όλες οι σκηνές τότε η διαφορά είναι εμφανής.
Εγώ θα πω πως του έλειπε η βρωμιά και το fog of war, δεν ξέρω, πολύ γυαλισμένο και έχανε αρκετά (αυτό βέβαια με ενοχλεί στα πάντα πλέον), δεν με απογοήτευσε όμως πέρασα υπέροχα γιατί έπεισα τον εαυτό μου πως βλέπω άλλη ταινία.
Σε μερικές σκηνές πάντως όπως στο Forest Of Fangorn μέτρησε πολύ. Γενικά δεν με έβγαλε πολύ off από την εμπειρία. Μάλιστα, επειδή πλέον καλώς ή κακώς η τριλογία δείχνει τα χρόνια της, ίσως να μου ήταν και πιο εύκολο να κάνω μαραθώνιο σε αυτή τη μορφή και να μην τα δω αποσπασματικά. Σε μπέρδεψα λογικά, συγγνώμη.
Δεν θεωρώ το “House Of Flying Daggers” braindead ταινία πάντως, και ούτε θεωρώ κακή την πλοκή, ίσα ίσα. Επίπεδη μπορεί, κλισέ ναι, προβλέψιμη όχι τόσο. Είναι συμπληρωματική στο γενικότερο κομμάτι, που συνειδητά πατάει στο over-the-top που εξήγησα, αλλά το κάνει με ένα τρόπο που (για μένα) δεν είναι κιτς αλλά τίγκα αποδοτικός. Για μένα πάντα.
edit: Επίσης, ξαναλέω (ο οπαδός):
Είναι και πως τα συνδέει ο καθένας μες το μυαλό του.