Είδα χθες το Blade Runner 2049.
Το είχα δει σινεμά και μου άρεσε, το είδα ξανά τώρα και μου άρεσε ακόμα πιο πολύ.
Δεν είχα δώσει τότε πολλή σημασία στο ρομάτζο του Ρέπλικα Κ/Τζό με την CG Τζόι αλλά τελικά είναι πολύ σημαντικό μέρος της ταινίας.
Επίσης θυμόμουν ότι ο Κ/Τζο είχε σχέση με το ορφανοτροφείο, δλδ είχε μεγαλώσει και αυτός εκεί, αλλά τελικά δεν στέκει αυτό. Απλά είχε τις μνήμες της κόρης, δεν είχε ζήσει ποτέ εκεί.
Άλλωστε σαν ρέπλικα, δεν γίνεται να έχει παιδική ηλικία, αλλά λανθασμένα μου είχε μείνει στο μυαλό ότι είχε συνυπάρξει με την Στελίν στο ορφανοτροφείο
Αδικημένη σαν ταινία, όπως και το ορίτζιναλ στην εποχή του.
ενα θέμα που έχουν τα cgi είναι το uncanny valley. άλλο το βάρος/φυσική. στο Avatar είναι τόσο πολλά που συνηθίζεις σε ενα X level CGI που δεν πολυ αλλάζει. Σε πολλές άλλες ταινίες η εναλλαγή γίνεται απότομα και σου σπάει έστω και υποσυνειδήτα το immersion.
Black Adam, καλό για DC, τυπικός rock, καλό για ποπκορν/κομικ.
Bullet Train, χαβαλεδάκος, αλλά πολύ στημένο με χαρακτήρες χωρις βάθος, ντάξ, για το θεαμα συμπαθές. Το εγγλέζικο ντουέτο σπάει μπάλες. αυτά.
Στο Κατάρ μπορεί να κούρασαν, αλλά στις ταινίες μυστηρίου παραμένουν κορυφαίοι. Ειδικά αν έχει και ψυχιατρείο η υπόθεση, όπου σχεδόν κανείς από όσο φαίνεται δεν παίρνει τα φάρμακά του. Με λίγα ψήγματα από Shutter Island, μάλλον από τις καλύτερες Netflix ταινίες.
Πανω σε αυτα που γραφετε…Το Αvatar το ειχα δει στο σινεμα τοτε σε 3D εκδοση…Απεριγραπτα ομορφο…Οτι πιο ομορφο εχω δει ποτε σε ταινια…
Το Bladerunner 2049 ειναι απιστευτη ταινιαρα και ανετο 10αρακι για μενα…
Είδε κανείς το Banshees of Inisherin μπας και βγάλουμε κάποια άκρη;
Summary
Ήμουν έτοιμος να πιστέψω πως όλοι γύρω του Φάρελ πέθαιναν κι αρνιόταν να το αποδεχθεί (η γριά Χάρος, τα μαύρα πανιά στο πλοίο που έφυγε η αδελφή του, αλλά μάλλον έχει να κάνει με τον εμφύλιο η όλη φάση).
Ειδα 3 χρονια αφου βγηκε στους σινεμαδες, την παπαριά του Rian Johnson με τιτλο Knives Out. Το ειδα γιατι ηθελε το κοριτσι, και τωρα σε λιγο θα δουμε στα καπακια και το Glass Onion. Επιτηδες περιμενα 3 χρονια να την δω, ωστε να αφαιρεσω στον μεγιστο βαθμο οποια προκαταληψη ειχα εναντιον αυτου του υπερμαλακα λογω του The Last Jedi πριν 5 χρονια.
Η ταινια ξεκινησε καλα μπορω να πω, αφου εχω μονο θετικα λογια για τις ηθοποιιες, την μουσικη και την ατμοσφαιρα. Η φωτογραφια του Rian Johnson μου φαινοταν παντοτε εξαιρετικα βαρετη και κλισε, και απορω πως καποιοι την θεωρουν ωραια, αλλα και σε αυτην την ταινια ειχαμε τις κλασικες ληψεις που ξεσηκωνει απο κλασικους μετρ του ειδους. Τεσπα αυτο δε μας ενοχλει, δεν εχω κανενα προβλημα με μια καλη στιβαρη σκηνοθεσια που ακολουθει ολους τους κανονες και ολα τα κλισε. Ως εκ τουτου, η σκηνοθεσια του μπορω να πω οτι ηταν μια χαρα.
Αυτο με το οποιο εχω προβλημα, ειναι οτι τα μηνυματα που θελει να περασει το συγκεκριμενο ανθρωπαριο ειτε με αφηνουν αδιαφορο ειτε μου ειναι απωθητικα, ενω μιλαμε πλεον για αποδεδειγμενα ΚΑΚΟ σεναριογραφο, ο οποιος θα επρεπε μαλλον να περιοριστει στο να σκηνοθετει σεναρια απο αλλους, οπως για παραδειγμα με τα 3 επεισοδια του Breaking Bad που σκηνοθετησε (ασχετα αν αυτο με την μυγα ηταν σκουπιδαριο). Οι τρυπες στο σεναριο δυστυχως φτιαχνουν ντονατ μεσα σε ντονατ μεσα σε ντονατ, οπως θα ελεγε κι ο Μπενουα Μπλανκ, και οι αποφασεις και συμπεριφορες ολων των πρωταγωνιστων δεν βγαζουν απολυτως κανενα νοημα. Με κορυφαια στιγμη της ταινιας (σποιλερ για οσους δεν το εχουν δει ακομα) την φαση που η καμαριερα ξερει ακριβως ποιος ειναι ο ενοχος, τον εχει στο τσεπακι της με αδιασειστα στοιχεια μετα την αυτοψια του θυματος, και αντι να παει στην αστυνομια, απειλει τον ενοχο, με τον οποιο κανει ραντεβου σε εγκατελειμμενο πλυντηριο χωρις φωτα, αοπλη, μονη της, και εντελως απροστατευτη. Το συμπερασμα που βγαζω πλεον για τις ταινιες του Rian Johnson ειναι οτι γαμανε, αν εχει κανει καποιος λοβοτομη πριν. Περαν του παραδειγματος που ανεφερα, υπαρχει αλλη μια ντουζινα εντελως ακυρων πραξεων και αποφασεων των χαρακτηρων, μονο και μονο για να προχωρησει η “πλοκη”.
Παρολα αυτα, χαιρομαι παρα πολυ που οι (πληρωμενοι) κριτικοι κινηματογραφου που ολως τυχαιως ειναι φιλοι της γυναικας του εκθειαζουν τις ταινιες του, και μακαρι να δουμε και 3η, και 4η και 8η ταινια με τον Benoit Blanc. Οσες ταινιες χρειαστει βασικα, ωστε να μην υπαρχει καν φοβος και υποψια για συμμετοχη σου σε μελλοντικο Star Wars μεχρι την στιγμη που θα ψοφησει.
Μπα, θα μπορουσα να αναφερω και επι μερους επιχειρηματα για τα προβληματα της ταινιας, παντα συμφωνα με την δικη μου νοοτροπια και την δικη μου οπτικη οταν βλεπω κινηματογραφο. Η οπτικη ενος 50χρονου privileged white dude που ειναι χαιδεμενος απο τους κριτικους και παρουσιαζει ψευτο-woke διαλογους οι οποιοι ειναι και καλα edgy (διχως φυσικα να ειναι), με αφηνει παγερα αδιαφορο.
Βασικα βλεποντας και το Glass Onion στην συνεχεια, μιλαμε πλεον για 5 ταινιες σερι του Rian Johnson, οι οποιες φωναζουν στον θεατη “Κοιτα ποσο γαματος ειμαι και τι εξυπνο σεναριο που εγραψα” , οταν στην πραγματικοτητα το plagiarism εχει παει συννεφο, και το χειροτερο, τα σεναρια του ειναι απλα χαζα, και εχουν ως target audience ακριβως τους δηθεν που θα ψαρωσουν και θα πουν “ωωω τρελο plot twist ετσι?” , χωρις να μπορει να το στηριξει και με καποια εξυπνη ιδεα.
Μπορεις βεβαια αν βολευει να αγνοησεις ή/και να ακυρωσεις οσα γραφω λογω της προκαταληψης σου εναντι της προκαταληψης μου Δεν περιμενω αλλωστε και πολυ καλυτερα πλεον οταν συνδιαλεγομαι για αθλητικα, κινηματογραφο, μουσικη, κτλ. Για καποιον λογο οτι διαλογο και να δω σε social media τωρα τελευταια (στην συντριπτικη πλειοψηφια δεν συμμετεχω καν), οταν καποιος διαφωνει με καποιον αλλον αμεσως πεταει την καραμελα του “biased”. Ειναι αλλωστε η ευκολη λυση.
ΥΓ. Τα βρισιδια που ριχνω σε αυτον τον τυπο ειναι πληρως στοχευμενα και καθολου υπερβολικα, και βασιζονται στο οτι μιλαμε για κακομαθημενο τυπακο που κατηγορει την χαμηλη ευφυια οσων δεν βρηκαν καλη την ταινια του. Αντι να το αποδεχθει και να πει “ξερεις κατι, μπορει τελικα να μην εφτιαξα γαματη ταινια”. Βγαζει πολυ κακη εικονα οταν κατηγορει κοσμο ως ρατσιστες και σεξιστες για να στηριξει την ταινια του, ποσο μαλλον οταν η ταινια του εβγαλε προς τα εξω ρατσιστικα και σεξιστικα κλισε με πολυ ασχημο τροπο…
Merry Xmas everybody. Είδα knives out 2 και το ευχαριστήθηκα όσο το πρώτο. Εδώ έχεις το αντίθετο του Σέρλοκ στην κατηγορία who done it. Ο Σέρλοκ έχει αυτές τις τρελές παρατηρήσεις που δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβεις η να δεις από μόνος σου ενώ εδώ ο ντετέκτιβ είναι πιο προσγειωμένος και εσύ μπορείς να εντοπίσεις στοιχεία κλπ. Όμορφο σκηνοθετικά και οπτικά αλλά όχι τίποτα επαναστατικό. Επίσης όμορφες ερμηνείες (από Νόρτον κυρίως που γαμαει παντού)
Προσωπικά γαμάτα πέρασα και οι 2 ώρες φύγανε νεράκι. Τώρα για το αν έχει τουπε ο Τζόνσον και αν σου τρίβει στην μούρη το ιδιοφυές θα πω ότι δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο ποτέ και στις 2 ταινίες αλλά οκ υποθέτω είναι και θέμα οπτικής. Στην τελική πάντως ούτε ο πρώτος ψωνισμενος καλλιτέχνης θα ήταν ούτε ο τελευταίος
Ps Hot take για τα star wars. Καλύτερα να πας να κάνεις κάτι διαφορετικό και ας μην σου βγει όπως το last Jedi παρά να αντιγράψεις δειλά το a new hope η να πετάς άκυρο fan service στο σκουπίδι το rise of Skywalker μπας και το σώσεις σαν τον JJ. Μακάρι να τανε μόνο ο Τζόνσον το πρόβλημα στην σίκουελ τριλογία δλδ
Μονο που ο RJ δεν εκανε ποτε τιποτα διαφορετικο. To Last Jedi ξεχειλιζει απο στυγνες αντιγραφες arcs και plot elements που βρισκει κανεις και σε αλλες ταινιες Star Wars, και στο Clone Wars (απο εκει κι αν εχει κλεψει υλικο…), αλλα και αλλες ταινιες επιστημονικης φαντασιας γενικοτερα. Και σου πεταει κι εναν στρατιωτη να λεει “it’s salt” στον Crait, και καλα για να δειξει οτι δεν ειναι αμμος, κι οτι ειναι κατι διαφορετικο. Οταν ολοκληρη η ταινια ειναι ενα υβριδιο - φτηνη κοπια των Empire Strikes Back και Return Of The Jedi.
Περι ορεξεως κολοκυθοπιτα, αλλα δε νομιζω οτι υπαρχει ουτε μια ταινια του RJ στην οποια να μην σου πεταει στα μουτρα “κοιταξτε, ειμαι ο πιο εξυπνος απο ολους σας και κατακρινω ολους αυτους τους τυπους χαρακτηρων που ειναι ολοι μαλακες ενω εγω ειμαι γαματος”.
Καλα ναι εννοειται. Απλα μπορουμε να κραζουμε και τον πρωτο και τον τελευταιο ψωνισμενο arrogant μαλακακο που εχει φτιαξει καριερα λογω διασυνδεσεων και καλου PR και απο ουσια τιποτα
Δεν θα έμπαινα στην κουβέντα, δεν έχω δει καμία από τις ταινίες που λέτε, αλλά μόλις διαπίστωσα ότι ο Johnson σκηνοθέτησε το Βrick, μια ταινία που σίγουρα θα πρότεινα σε κάποιον να δει, ακόμη περισσότερο αν είναι teenager.
Καλά, εχει μεγάλη σημασία σε τι ηλικία βλέπεις κάποια ταινία για πρώτη φορά. Όταν είδα το Αlien με τα μεγαλύτερα ξαδέρφια μου ήμουν μόλις δέκα και έβλεπα εφιάλτες για βδομάδες . Λογικό θα μου πείτε. Κάπου στα είκοσι είδα τo Donnie Darko και έπαθα πλάκα, έγινε αυτόματα η αγαπημένη μου ταινία. Μετά από χρόνια απλά την βλέπω ευχάριστα με μία δόση νοσταλγίας.
Κι εγώ στα 20 μου το είδα το Donnie Darko και έγινε η αγαπημένη μου ταινία. Παραμένει ακόμα στο τοπ 10 μου ακόμα και 20 χρόνια μετά, καθώς μιλάμε για αριστούργημα . Την είδα πέρυσι ξανά και θυμήθηκα πόσο τέλεια είναι.
Δεν περιμενω αλλωστε και πολυ καλυτερα πλεον οταν συνδιαλεγομαι για αθλητικα, κινηματογραφο, μουσικη, κτλ. Για καποιον λογο οτι διαλογο και να δω σε social media τωρα τελευταια (στην συντριπτικη πλειοψηφια δεν συμμετεχω καν), οταν καποιος διαφωνει με καποιον αλλον αμεσως πεταει την καραμελα του “biased”. Ειναι αλλωστε η ευκολη λυση.