Κάπου εδώ να πω πως “Αλεκσάντερ Πλατς” είναι το nickname στα social του ανθρώπου που στήνει την προβολή.
3 Likes
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑ δεν ανοιξα το λινκ, νομιζα οτι ηταν legit η ερωτηση 
Παρ’ ολα αυτα, η απαντηση μου ισχυει.
Καρφί για “καλύτερες ατάκες” ο jonkyr. 
Βαλε και αυτην:
Δεν ηξερα οτι εχουμε νημα “Καλυτερες Ατακες” στο φορουμ 
Ουτε 15 χρονια δεν μου πηρε.
1 Like
ή αλλιως, Αλέξανδρος Παπαγεωργίου, ο cineκριτικος του Luben
1 Like
Πολύ θανατικό σε ηθοποιούς έχει πέσει μέσα στο 24. Ο θάνατος της μεγάλης Gena Rowlands πριν λίγες ημέρες φαίνεται να πέρασε κάπως στα ψιλά εδώ στο site και γενικότερα στην χώρα μας, ίσως και λόγω των μεγάλων πυρκαγιών. Σύζυγος του σκηνοθέτη και ηθοποιού John Cassavetes, πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες του με πιο γνωστή το Woman Under the Influence. Εγώ θα ήθελα να μιλήσω άλλη μια φορά για το Opening Night του 1977.
Στην ουσία η Rowlands παίζει τον εαυτό της ή μια φανταστική εκδοχή του εαυτού της. Μια διάσημη ηθοποιός λίγο πριν την πρεμιέρα της νέας της θεατρικής παράστασης γίνεται μάρτυρας ενός θανατηφόρου δυστυχήματος που την επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό. Γεμάτη αμφιβολίες για τα πάντα ξανακυλάει στο αλκοόλ, οι συνάδελφοι της δεν ξέρουν πως να την βοηθήσουν, η παράνοια της μεγαλώνει και η μέρα της πρεμιέρας πλησιάζει… Δεν θα πω περισσότερα μόνο ότι από ένα σημείο και μετά δεν είναι πια διακριτό το τι αποτελεί σενάριο του Cassavetes, τι αυτοσχεδιασμός της Rowlands, τι ανήκει στο σενάριο της θεατρικής παράστασης, που είναι και το κεντρικό θέμα της ταινίας και τι οφείλεται στην επήρεια του αλκοόλ που υποτίθεται κατανάλωσε η ηθοποιός πριν βγει στην σκηνή. Τίποτα δεν έχει σημασία παρά μόνο η ερμηνεία αυτής της μεγάλης ηθοποιού που πραγματικά δίνει ρέστα. Προτείνεται αν θέλετε να απολαύσετε ένα ανεπανάληπτο one woman show.
7 Likes
Η δεύτερη φορά ήταν καλύτερη από την πρώτη.
Από τις καλύτερες ταινίες Marvel.
Madame Web χθες!
Τωρα αν πω οτι με την εξαιρεση του εμετικου Venom 2 εχω ευχαριστηθει πολυ περισσοτερο τις ταινιες αυτου του συμπαντος απο ολες τις τελευταιες Μαρβελοταινιες της Ντισνει πως θα σας φανει;
1 Like
Μια χαρά ήταν το Madame Web, και η Ντακότα πολύ αστεία στον ρόλο (με την καλή έννοια). Το είδα στο αεροπλάνο και πέρασα πολύ καλά προσωπικά. Από τις περιπτώσεις που το κράξιμο που έφαγε οφείλεται σχεδόν σίγουρα σε σεξισμό και σε ανούσιο targeting.
Φορά με τη φορά, χρόνο με το χρόνο, το εκτιμώ όλο και περισσότερο…
4 Likes
Ναι ε;
Ίσως πρέπει να του δώσω μια δεύτερη ευκαιρία. Το είχα δει μόνο τότε που είχε βγει και αυτό που μου είχε μείνει ήταν ένα what’s the big deal?
2 Likes
Δες το γιατί μπορεί τα μάτια σου να είναι ακόμα τα ίδια, σίγουρα ομως άλλα πράγματα έβλεπαν πριν 20 χρόνια και άλλα βλέπουν τώρα.
1 Like
Ακομα ετσι ειναι…
Πτηση 11 ωρών, ειδα διάφορα…
Hitman
το ειχα στη λίστα μου ως “την εκπληξη της χρονιας” και αποδειχθηκε, η εκπληξη της χρονιας. Αστειο, φρεσκο, σεξυ, με δυο ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ μουτρακια, νομιζω ο καλοκαιρινος κινηματογραφος στα καλυτερά του. Ο Πάουελ σε συνεχη ανοδική πορεία, η κοπέλα, πεντάμορφη, νομιζω θα μας απασχολήσει πολύ.
Challengers
Δυσκολα ξαναβλεπω ταινιες, και πιο δύσκολα την ιδια χρονια που τις πρωτοειδα. Αλλα ημουν στο αεροπλάνο.
Μου άρεσε ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ πολυ (παίζω και τέννις). Τη δεύτερη φορά επικεντρώθηκα στην κινηματογράφιση - οι τύποι έπαιζαν τέννις και ένιωθες οτι στάζουν πάνω σου.
Υγρή ταινία (#diplis) και η πιο σέξυ της χρονιάς. Κινηματογράφος ουσιαστικός, χωρίς απαραίτητα να φέρει ολο το βάρος του κόσμου. Πληρωσα εισιτηριο και δεν το μετάνιωσα.
6 Likes
To Challengers παίζει να είναι η μέχρι τώρα αγαπημένη μου ταινία κυκλοφορίας 2024 -ή τεσπά μια από τις δύο-τρεις που διεκδικούν την κορυφή
ας αυτο-διαφημιστώ λίγο 
για να μην γράφω τα ίδια και τα ίδια
το Hitman ξενέρωσα που δεν το πέτυχα θερινό και δεν το είδα ποτέ, καλή ευκαιρία να το ψάξω και εγώ για το αεροπλάνο (τι 11 ώρες 
4 και κάτι έχω εγώ μπροστά μου το Σάββατο και ήδη ψάχνω τρόπους να βγάλω λιπόθυμος όλο το ταξίδι )
3 Likes
Λίγες ταινίες μπορώ να πω πως δε μου άρεσαν καθόλου και δε θα ξαναέβλεπα με τίποτα. Το Challengers είναι μια από αυτές. Η μουσική με ενοχλούσε αφόρητα, μου φάνηκε πως κάτι πλάνα τραβούσαν πολύ χωρίς λόγο και θα έπρεπε να είναι πολύ μικρότερη, κάποιες σκηνές (όπως εκεί που καταλήγουν να φιλιούνται οι δύο φίλοι) μου φάνηκαν εντελώς τραβηγμένες χωρίς να δίνουν τίποτα στην ιστορία, ακόμα και οι σκηνές τένις, τόσο αργές με τη μουσική να μου τρυπά τον εγκέφαλο… Δε θα το πρότεινα σε κανέναν. 
Το μόνο που του δίνω, θεωρώ πως το concept είχε potential.
1 Like
Χα, ενω δεν ειμαι ιδιαιτερα φαν του Γκουαντανινο εδω τα παντα νομιζω λειτουργησαν εξαισια. Σεναριο, μουσικη, ερμηνειες και υπερστυλιζαρισμενη σκηνοθεσια ταιριαξαν απολυτα με τον κοσμο του τενις. Για μενα απροσμενη εκπληξη. Και Zendaya πολυ καλη, παρ’ολο που τη θεωρω υπερεκτιμημενη - οκ, ισως οχι το ιδανικο casting μιας και στο ρολο της σεξυ, μοιραιας μπορουσαν να βρουνε μια που ειναι οντως σεξυ και δεν το προσπαθει
My man.
Πήγε να σωθεί λίγο στο τέλος η ταινία αλλά και πάλι δεν το γλυτώνει το βατόμουρο.
Βατόμουρο, που παραδόξως δεν θα δώσω στην Ζ. Κράβιτζ και το Blink Twice της. Συμπαθητικό download 1080p.
1 Like
Σχετικά με το Challengers… Με ιντριγκάρει όταν υπάρχει τόσο διάσταση απόψεων για μια ταινία. Για την ίδια ταινία μια σινεφιλ φίλη μου είπε να μην το χάσω και ένας πιο λαϊκός κολλητός πως είναι η μεγαλύτερη μαλακία που έχει δει τον τελευταίο καιρό. Οπότε θα την βάλω στο τοπ της λίστας μου. χαχα.
Είδα το όχι τραγικό για να περάσει η ώρα και τίποτα απολύτως παραπάνω: Fly me to the moon. Είναι 2 ώρες και 12 λεπτά, εντελώς χωρίς λόγο τεράστιο για χολιγουντιανή ποπκορνιά. Υπήρχαν 2-3 στιγμές γέλιου και το τέλος το τράβηξαν από τα μαλλιά.
2 Likes
Επειδη τσουτσουρώσατε, παμε για ένα κατοσέντονο περί Challengers
Κατ’αρχας υπάρχει παραφιλολογια για την ταινια, καθως το trailer εδειχνε την Ζεντάγια να φιλάει και τα δύο αγόρια, και όλοι πήγαν έτοιμοι στην ταινία να δουν ενα επικ τριολέ.
Φαντάστικο μάρκετινγκ.
Και ειδαν υπό μια εννοια, αλλα όχι όπως το περιμεναν.
Για μενα στην ταινια, το τριο ειναι το context, αλλα το τεννις ο πρωταγωνιστής. Η προσπάθεια, ο μοχθος, η αποτυχια, η αμφισβητηση, και κυριως το brain game του παιχνιδιου.
Από τον Τσιτσιπά, μέχρι την ταινια, το παιχνίδι παιζεται πρωτα στο μυαλο και μετα στο κορτ. Και για μενα, η Ζενταγια που ειναι και το κυριο ατομο γυρω απο το οποιο γυρνάνε όλα, αγαπαει το τεννις και την νικη, πιο πολύ απ’οτι αγαπαει τους δύο.
Παραλληλα ειναι και μια ιστορια αντρικής φιλίας και φυσικά καύλας. Οσο και να μην σου αρεσει η Ζενταγια (κανενα θεμα με τους τυφλους φιλους μας), ο τροπος που την κοιτανε τα αγορια, ε θα σε κανει να το ξανασκεφτεις.
Επισης - η μουσικη, ειναι η μιση ταινια. Αν δεν σε επιασε αυτο, αποκλειεται να σου αρεσε.
Το σχολιο παραπανω μεταξυ σινεφιλ και λαϊκου, με έκανε και γέλασα. Σωστη τοποθέτηση
1 Like