αγαπημενη σκηνη
3 Likes
έκλαψα 
θα ξεχυθώ προς αναζήτηση τώρα του Barcelona που επίσης δεν θυμάμαι καθόλου -μια φορά τυχαία το είδα και αυτό, τα άλλα 3 τα έχω δει σίγουρα 2 φορές το κάθε ένα
.jpg)
Θα χάναμε κάτι αν δεν είχε βγει ποτέ το Romulus; Όχι.
Παρολαυτά και παρά τις ελάχιστες προσδοκίες μου, εν τέλει πέρασα πολύ καλά ειδικά από τα μισά και μετά. Πολύ τίμιο για reboot, προφανώς απεύθυνεται κατά κύριο λόγο σε νεότερες γενιές και όχι σε παλιούς gatekeeper fans που αγχώνονται για το integrity του lore.
Σίγουρα θα μπορούσε να είχε αποφύγει τα τόσα πολλά references στις υπόλοιπες Alien ταινίες, αλλά στην τελική "so what 
" , μην πω ότι στο τέλος μου έλειψε και μία ακόμα προς Predator μεριά.
Μακάρι να είναι έναυσμα για μια πραγματικά καλή sequel ιστορία, δεν το βλέπω, αλλά ποτέ δεν ξέρεις…
2 Likes
Ο θρύλος λέει πως αν παίξεις drinking game με σφηνάκι σε κάθε reference/homage/tribute/Easter egg/whatever του Romulus προς μια παλαιότερη ταινία του ευρύτερου franchise, τότε δεν βγάζεις τέταρτο νηφάλιος
4 Likes
5 Likes
τι ταινιάρα ρε πούστη μου
16 Likes
Aνέλπιστα ευχάριστο animation από την Disney - και όχι την Pixar, όπου σε έναν κόσμο που τα ζώα έχουν εξελιχθεί και ζουν πολιτισμένα μεταξύ τους παραβλέποντας ένστικτα και ράτσες, μια αστυνομικός συνεργάζεται με έναν μικρό-κομπιναδόρο της πιάτσας για να ανακαλύψει τι κρύβεται πίσω από 12 μυστηριώδεις εξαφανίσεις κατοίκων της Zootopia.
Παίρνει σταδιακά μια ωραία τροπή, όταν εμμέσως πλην σαφώς ευθυγραμμίζει μερικές ενήλικες προβληματικές με αυτές που ταλανίζουν τους 2 πρωταγωνιστές -αλλά και την ηθική βάση των βασικών θεμελίων της μεγαλούπολης που ζουν- ενώ έχει συν τοις άλλοις αρκετά καλό και ισορροπημένο χιούμορ (με 1-2 σκηνές να είναι σκηνές ανθολογίας ήδη).
Το ηθικοπλαστικό “μήνυμα” είναι βέβαια αρκετά άγαρμπο σε σημεία, ενώ και το προαναφερθέν χιούμορ δεν χτυπάει πάντα “στόχο”.
Η οικονομία χρόνου λείπει επίσης ελαφρώς από τη ταινία (2 ώρες που κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι μιάμιση) ενώ να πω την αλήθεια, το πιο “μεγάλο” μου κρίμα ήταν πως η συγκεκριμένη ιστορία θα έπρεπε ιδανικά να είχε ανατεθεί σε κανέναν Don Bluth (Secret oh NIMH, American Tail, Land Before Time, All Dogs Go to Heaven κτλ) πριν 30 χρόνια 
- θα ήταν ο ιδανικός δημιουργός να εμφυσήσει την απαραίτητη “σκοτεινιά” που έμοιαζε να είχε ανάγκη σε πολλές στιγμές η ταινία (δη στις πιο ενήλικες στιγμές της) για να απογειωθεί εντελώς.
Overall όμως, ωραίο buddy cop “noir” αλά Disney για όλες τις ηλικίες.
8 Likes
Άσε με να μαντέψω 
Summary
Ο ποντικός Βίτο Κορλεόνε
Και οι λύκοι που αλυχτάνε
4 Likes
ρε, την πιο βασική δεν είπες
Summary
τον δημόσιο υπάλληλο - βραδύποδα 
5 Likes
Ναι ρε μλκ σωστός
2 Likes
Ταινιαρα μεγαλη και πoλυ εξυπνη. Θα την εβαζα στην 10αδα τoυ 2016 πιθανoτατα αν γινoταν σπιν oφ επoς τoυ γνωστoυ παιχνιδιoυ
6 Likes
Summary
Οταν παίζει στο ραδιόφωνο «είμαι μια αποτυχίαααα» πάντα δεν μπορώ να σταματήσω να γελάω
1 Like
Μιας και το ανέφερα παραπάνω και έψαχνα παράλληλα αφορμή εδώ και χρόνια να το αναζητήσω ξανά - Secret of the NIMH του 1982, το κινηματογραφικό ντεμπούτο του μεγάλου Don Bluth ( An American Tail, The Land Before Time, All Dogs Go to Heaven, Rock-a-Doodle αλλά και του θρυλικού Dragon’s Lair και Space Ace για τους PC μύστες κτλ) o οποίος αναχωρεί από την Disney μετά το The Fox and the Hound λόγω καλλιτεχνικών διαφορών και ιδρύει το Don Bluth Productions (μαζί με καμιά δεκαριά συναδέλφους του από την Disney επίσης, που τον ακολουθούν στην αποχώρηση).
Βασισμένο στο παιδικό βιβλίο φαντασίας Mrs. Frisby and the Rats of NIMH του 1972, η ταινία χονδρικά ακολουθεί την Mrs. Brisby, μια ποντικίνα που μένει αναπάντεχα χήρα και στον αγώνα της να σώσει το σπίτι της (και τα 4 παιδιά της) από μια επερχόμενη καταστροφή (το τρακτέρ του αγροκτήματος που μένει ετοιμάζεται να αρχίσει το όργωμα της περιοχής) αναζητά βοήθεια από μια μυστηριώδη φυλή αρουραίων που ζουν μέσα σε μια τριανταφυλλιά - κρύβοντας βαθιά στις ρίζες της ένα σκοτεινό μυστικό.
Από τα πλέον αγαπημένα μου animations σαν παιδί, ιδιαιτέρως σκοτεινό (δεν είναι για πολύ μικρά παιδιά σίγουρα) και με αρκετά ενήλικη αύρα -τόσο θεματικά όσο και ως προς το οπτικό του κομμάτι- το Secret of the NIMH ήταν πάνω κάτω και ένας από τους βασικούς λόγους που προσωπικά δεν “μπήκα” 100% στο Disney train της γενιάς μου (μαζί με ότι soviet animation βλέπαμε μικροί + τα όποια anime έφταναν στα χέρια μας).
Εντύπωση μου έκανε χτες, αρχικά το σχέδιο: μιλάμε για φοβερά εκφραστικό animation γεμάτο κίνηση και ένταση, αλλά και εξωφρενικά σύνθετες εικόνες στα background, με εξαιρετική χρήση σχεδόν κάθε χρωματικής παλέτας → δηλαδή
μιλάμε για φοβερή δουλειά που σμίγει ιδανικά το φανταστικό με το “ρεαλιστικό” ας πούμε, δημιουργώντας ένα πολύ ιδιαίτερο αποτέλεσμα - αν ειδικά συν-υπολογίσει κανείς και τα φοβερά μοντέλα χαρακτήρων →
Tο δεύτερο που κάνει εντύπωση είναι το πως η ιστορία κυλάει με έναν δικό της, αρκετά παιδικό ρυθμό - αλλά παράλληλα διαρκώς, με hints εδώ και εκεί σε κάνει να νιώθεις κάπως “άβολα”, σαν κάτι ιδιαίτερα σκοτεινό να παραμονεύει στις σκιές και πίσω από μερικές χαριτωμενιές ή κωμικά ιντερλούδια - το οποίο έρχεται μοιραία κάπου στα μισά και η ταινία “χρωματίζεται” αυτομάτως με μια ζοφερή ατμόσφαιρα που δεν πνίγει εντελώς την όποια “Disney-ίλα” αλλά την μετατοπίζει σαφέστατα στο πλάι.
Η ηλικία της δεν κρύβεται, ούτε το γεγονός ότι είναι η πρώτη ενός νέου studio (πχ ένα deux ex συμβάν προς το φινάλε, σήμερα το 2025 σίγουρα δεν θα φαντάζει το ίδιο με το 1982, ενώ η ταινία θα χρειαζόταν κανονικά ένα μισάωρο ακόμα να αναπνεύσει καλύτερα) - αλλά παρ’ όλα αυτά, το Secret of the NIMH είναι ένα εξαιρετικό παιδικό animation με ενήλικη λογική και κάτι που θεωρώ πως ένα παιδί από 8-9 ετών και πάνω δεν θα έχει πρόβλημα να παρακολουθήσει/και εννοείται να προβληματιστεί σε κάποια πράγματα, τα οποία υποθέτω θα συζητήσει με τους δικούς του μετά.
(1-2 σκηνές μόνο είναι λίγο “edgy” -έχουν αίμα δλδ (όχι κάτι τρομερό) και βία- αλλά ναι, it is what it is.)
Αυτά, εξαιρετικό - και thanks for the memories, χάρηκα πολύ λες και είδα ξανά μετά από χρόνια έναν πολύ αγαπημένο μου παιδικό φίλο
10 Likes
Όποιος θέλει μπορεί να τσεκάρει την ιντερνετική πλατφόρμα mubi που δίνει προσφορά 3 μήνες / 1 ευρώ . Προλάβετε πάντως πριν τελειώσει.
1 Like
παίζει να το έχω δει διψήφιο αριθμό το 16 λόγω παιδιών ταινιάρα.
2 Likes
Για να τεστάρω καινούρια tv και ηχόμπαρα, κάνω rewatch dune 1 και 2.
Τι επικά σκηνικά ρε μάγκες…
3 Likes
Ξερω ατομο που τα θεωρει βαρετα.
Οκ κανενας δεν ειναι τελειος.
1 Like
Είπα κι εγώ ο καψερός να δω το Babygirl
Που αν δεν έπαιζε η Κίντμαν δεν θα το ακουμπούσα
Και μόλις είδα τους κοιλιακούς της
Κοιτάχτηκα καθρέφτη…Χμ
Και βγήκα Λεωφόρο Καβάλας μπας και με πατήσει καμιά νταλίκα
Αλλά όχι, γύρισα πίσω να δω πόσο μαλάκας ήταν ο Μπαντέρας σαν σύζυγος
Χμ…
Το τελευταίο μισάωρο είναι υπόδειγμα μαλακίας
Γενικά, ούτε περί φύλων, αρσενικών, θηλυκών, πάει την κινηματογραφική παπαριά σε άλλο επίπεδο
Όχι, να το δείτε
Πρόκειται περί εξαιρετικής…
…μαλακίας
7 Likes
Πολύ άδικη η κριτική για το Babygirl
Η ταινία ειναι δύο ταινίες
Από την μια η Kidman, που ειναι και σεξυ και τολμηρη και φοβερη στην ερμηνεία της και γι αυτο ακουγόταν και για τα οσκαρ. Και πολυ γενναια να παρει ενα τετοιο ρολο, σε τετοια ηλικια.
Από την αλλη ο τζιτζιφιογκος, που και κακα έπαιξε, αλλα κυριώς δεν είχε στόχευση σαν χαρακτήρας. Το γεγονός ότι δεν ήξερε αν ήθελε ή τι ήθελε, κόστισε πολύ και έριχνε την ταινία σε επίπεδο Β.
Νομιζω οτι οι κριτικες ειναι μιξ, γιατι κανεις δεν μπορει να συμφωνησει πλεον στο σινεμα αν κατι ειναι Underκαυλε ή overκαυλε.
Εμενα μου άρεσε, δεν τρελάθηκα, αλλα κακή δεν είναι. Ιδιως γιατι ξαναπιάνει θέματα, που σχεδόν το hollywood έχει αφήσει εντελώς.
όποιος θελει να δει ενα καλό babygirl, ας πάει πιο κάτω - για μερακλήδες
1 Like
2 Likes