Edgar Allan Poe

Αν βρεις πολλα παρε καμια συλλογη που να χει και το κορακι. Το κορακι μονο του πρεπει να κανει 3-4 ευρω.

Υ.Γ. Ουτε εγω το γνωριζα οτι επηρεασε Καφκα. Απο αποσπασματα που εχω διαβασει δεν θα μπορουσα καν να το υποψιαστω.

Κι ότι σκεφτόμουν να διαβάσω τίποτα δικό του, γιατί είδα μια συλλογή του στο public και μου έκατσε!
Τελικά είναι καλύτερα στα αγγλικά ή μεταφρασμένα?:-k

συνηθως οι εκδοσεις των ποιηματων ειναι διγλωσσες οπως το κορακι οποτε…

nephelie, οπως ολοι οι συγγραφεις, ετσι και ο Ποε ειναι πολυ καλυτερος στην δικη του γλωσσα. Εφ’ οσον ξερεις την γλωσσα του καθενα ειναι οτι καλυτερο να τον μελετησεις στην δικη του γλωσσα. Αλλα ειναι αυτο που λεει ο Vangelis, το κορακι βρισκεται και σε διγλωσση εκδοση. Γνκ δεν ειναι δυσκολο να βρεις Ποε.

Oτι και να πω ειναι λιγο!
To Κοράκι τα εσπασε αλλα το The Raven γαμησε κανονικα! ^^ :stuck_out_tongue:

Πράγματι…:stuck_out_tongue:

Tα μυθιστορήματα του δεν λένε και πολλά, σχεδόν τίποτα εδώ που τα λέμε αλλά τα ποιήματα του είναι αρκετά καλά.

???
Θα μπορουσες να αναφερεις μερικα για να καταλαβω σε ποια συγκεκριμενα αναφερεσαι?

Εγώ θα έλεγα το ακριβώς αντίθετο. Μήπως δεν έχεις δώσει στα διηγήματά του την προσοχή που τους αρμόζει;;;

Εεε??

Άλλο διηγήματα, άλλο μυθιστορήματα καταρχήν, ο Πόε έχει γράψει ουκ ολίγα διηγήματα, για μυθιστορήματα όμως δεν γνωρίζω αν έχει γράψει έστω και ένα. Και προσωπικά μέσω την διηγημάτων του αγάπησα τον Πόε, του ιδιαίτερου ύφους που έχει και της ποικιλίας που παρουσιάζουν, απο αστυνομικά (αυτός γέννησε το είδος στην ουσία) σε μακάβριες γοτθικές ιστορίες (πάλι, έχει τα πρωτεία)…

Η μάυρη Γάτα, νομίζω πως έτσι την έλεγαν την ιστορία ήταν τέλεια!!! έκτισε την γυναίκα του στον τοίχο αλλά η γάτα τον ρουφιάνεψε στους μπάτσους, καλά να πάθει ας μην της έβγαζε το μάτι!:lol:

Χεχε, ο Μαύρος Γάτος νομίζω ήταν ο τίτλος… Δε το συζητάμε, άπαιχτη ιστορία! Γενικά είχε κάτι απίστευτες ανατροπές στα διηγήματα του, και το χιούμορ γίνεται συχνά γκροτέσκο… Θυμάμαι για παράδειγμα ένα φοβερό δίηγημα του που ο ήρωας είχε ερωτευτεί μια κοπέλα και την παντρεύεται (αν θυμάμαι καλά) και στο τέλος φοράει κάτι γυαλιά (δεν έβλεπε καλά) και διαπιστώνει οτι είχε παντρευτεί μια κακάσχημη γριά… Τα “ματογυάλια” λεγόταν! Βασικά ο τίτλος είναι το μόνο σίγουρο που θυμάμαι απο το δίηγημα, όλα τα άλλα μπορεί να τα λέω και λάθος! Ή η άλλη κλασικούρα, με τον psycho φονιά που είχε κλείσει το πτώμα κάτω απο το πάτωμα για να μη το δει η αστυνομία, αλλά είχε την έμμονη ιδέα οτι άκουγε την καρδιά του πτώματος να χτυπά όλο και πιο δυνατά, μέχρι που στο τέλος δεν άντεξε απο τον “θόρυβο” και παρέδωσε τον εαυτό του… Θεός… :smiley:

Από τα διηγήματά του δεν μου άρεσε κανένα ούτε τα εγκλήματα της οδού μοργκ ούτε ο χρυσός σκαραβαίος και ειδικά η μαύρη γάτα ήταν κακό (μα να είναι η γάτα ο κακός;;).

Aυτο κανει τον Ποε ξεχωριστο και μοναδικο. Ουτως η αλλως η φαντασια ειναι ενα στοιχειο που ο κανεις το δουλευει οπως θελει, και ο Ποε το αποτυπωνει με μοναδικο τροπο.

Συμφωνώ ότι ο τρόπος του είναι μοναδικός αλλά επειδή είναι μοναδικός δεν πάει να πει ότι θα είναι και καλός!

Αν θες να πεις οτι ο Ποε δεν ειναι καλος, τον αδικεις.
Απλα μπορει να μην σε αγγιζει εσενα. Ουτως η αλλως στην τεχνη υπαρχουν παρα πολλοι εκφρασης…:wink:

καπως ετσι ειναι
οπως και με την μουσικη

οταν εχεις επηρεασει κοσμο και κοσμακη δεν μπορεις να θεωρηθεις κακος!

ον τοπικ

εχω διαβασει τα περισσοτερα γνωστα του

Λιγεια
χειρογραφο σε ενα μπουκαλι
μασκα του κοκκινου θανατου
the fall of the house of usher
pit and the pendulum
the facts in the case of mr. valdemar
η αφηγηση του αρθουρ γκορντον πιμ
κλπ κλπ

ολα ητανε μοναδικα
μυστηριωδη
με ιδιαιτερη αισθηση του χιουμορ
τρομακτικα

καταπληκτικος συγγραφεας

Ποιός κακός ρε φίλε???:?

Αποκάλυψε τον φονιά της καημένης γυναικούλας του και τον βασανιστή της. Κατέληξε το κάθαρμα στη φυλακή, μάλλον έγινε σκύλα για κάποιον στα ντους!!!:lol:

Δεν είπα ότι δεν είναι καλός αλλά τα διηγήματά του δεν μου άρεσαν.Τα ποιήματα ήταν τα περισσότερα καλά.Γράφει πολύ περίεργα και δεν συμφωνώ φυσικά με το όποιος έχει επηρεάσει κάποιον είναι και καλός…

Spoilers…:frowning: