Γεια σου ρε Dekay! Συμφωνώ με μόνη τράμπα την θέση 5 με 6!
Παίζει κι αυτό, όντως. Πάντως τα τελευταία χρόνια το ξεπατίκωμα Floyd στο Silent Cries δε με χαλάει όσο κάποτε (σχεδόν καθόλου πια). Αντίθετα, το Sabbath Bloody Sabbath (ουσιαστικά αυτούσιο) στο The Zany Magician προκαλεί αιώνιο γέλωτα. Φυσικά δεν είναι αυτό το κριτήριο, πάνω-κάτω στα ίδια είναι, αλλά με τίποτα για 4 και άνω.
Εκτός από τη φλοϋντίλα που αποπνέει το Silent Cries, και όχι μόνο αυτός ο δίσκος, να προσθέσω και μια χαρακτηριστική μελωδία με πλήκτρα στη μέση του The Apocalypse, πάνω στην οποία αυθόρμητα τραγουδάω I know what I like and I like what I know κλπ. από Genesis.
-
Namaste 2:49
-
Child Migration 5:26
-
Paralized Civilization 7:56
-
Mysterious Monolith 6:40
-
Age Of Insanity 7:12
-
The Apocalypse 11:09
-
Silhouette 3:58
-
Poseidon’s Creation 11:24
-
Time To Turn 4:20
-
The Sun-Song 5:11 -
Horizons 4:09 -
Illuminations 6:30 -
Follow The Light 8:00
-
Awakening Of Consciousness 5:55
-
The Tides Return Forever 7:03
-
Ro Setau 7:02
-
Mystery 8:58
-
Decay Of Logos 8:20
-
Atlantis’ Agony At June 5th 8498,
13 p.m. Gregorian Earthtime 7:55 -
The Bells Of Notre Dame 5:49
-
Thoughts 1:40
Προσκυνάω εν έτη 2014 λέμε…live ανατριχίλα.
double post, με τρέλα!!
Κυκλοφόρησε και το The Vision, The Sword And The Pyre (Part II)
2 Likes
what what whaaaaat? Εισωραίος!!!