Βαριεμαι να ψαξω αν εχουν αναφερθει πουθενα, αλλα ας πουμε πως ειναι οτι πιο ενδιαφερον ακουσα στο 2020 (και ειδα) :
Χαχα ωραία τα 2ο και 3ο πολύ καλό το 4ο και κορυφή το 1ο
1 Like
θα πανε για το 5/5 αυτοι. ασυλληπτη δισκογραφια.
εδιτ: χριστε μου, μπαν επιτοπου στον κουιντομ, γιατι να μαγαρισεις ετσι ενα θρεντ ομορφο;
2 Likes
LOL το Hypa Hypa ειναι κυριολεκτικα το καλυτερο τραγουδι που εχει μπει σε αυτο το θρεντ
Αδιανόητη μπάντα, ντροπή να μην τους έχουμε δει λαιβ ελλαδα, έστω ένα θρεντ μα το Δία…
1 Like
5 Likes
Καλημέρα από το 2010
καληνυχτα μαλλον, τα καθαρά δεν ακουγονται
Δωράκι για τις γιορτές
5 Likes
Γιααααα πείτε.
Tην Παρασκευή κυκλοφόρησε αυτό εδώ:
Ντεμπούτο, και από τη Run For Cover μάλιστα, η οποία πριν λίγους μήνες έβγαλε τη δισκάρα των One Step Closer, ένα από τα άλμπουμ που κράτησα από το 2021, και αντίπαλο δέος του περσινού Turnstile κατ’ εμέ, έτσι για την ίντριγκα 
.
Κατά κάποιο τρόπο, αν και εμφανώς όχι hardcore, οι Anxious ακολουθούν μια παρόμοια πορεία. Εν μέρει λογικό, αφού ο τραγουδιστής και κιθαρίστας Grady Allen παίζει κιθάρα και στους OSC.
Μπλέξιμο emo, pop-punk, post-hardcore, punk, ακόμη και indie, οπότε μάλλον ταιριάζουν εδώ. Νομίζω η μετάβαση από την Triple B στην RFC τα λέει όλα για το από πάνω LP και την σύντομη πορεία τους. Μπορεί να μην είναι γεμάτο από προφανή χιτάκια (αν και μερικές φωνητικές γραμμές κολλάνε - αναμενόμενα) αλλά τα κολπάκια στις συνθέσεις και τα δεύτερα φωνητικά το απογειώνουν.
Hype ή όχι, εμένα (τον ολίγο έως πολύ άσχετο) με έπιασε.
1 Like
1 Like
το εξωφυλλο με κερδισε, το κομματι με λυγισε
1 Like
καποτε ειχα βρει πως να αλλαξω τον τιτλο ενος θρεντ, τωρα δε θυμαμαι να το βρω. (Να βγαλω το core θελω απο το emo, νισάφι)
Τελοσπαντων, για ριχτε μια αυτια εδω παρακαλω
Θελει ακροασεις αλλα ανταμοιβει. Καλο ειναι για την εποχη
1 Like
Ο,τι καλύτερο κυκλοφορεί στο screamo που δεν απαντά στο touchè amorè είναι οι øjne από την Ιταλία.
Το LP τους του 2017 το έχει παρουσιάσει ο Αποστόλης πολύ ωραία στο exchange, και επιτέλους έχουμε νέο υλικό
Highlight η συμμετοχή των - εξίσου πανέμορφων - viva belgrado (españa) στο Occidente
2 Likes
τα λένε αυτοί ωραία, τα λέω και γω ωραία
Ίσως χωράει καλύτερα στο punk rock thread αλλά emo λέει τούτο δω, οπότε ναι
4 Likes
Υπέροχο, υπέροχο screamo από την Γαλλία που δεν εκτελείται με rock όργανα αλλά με βιολί κι πιάνο, έχοντας αναπόφευκτα έναν έντονο chamber folk αέρα.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό EP, με ακόμα πιο εξαιρετική θεματολογία: γονεικότητα…
4 Likes
wow πολυ καλο…
1 Like
Αναβιώνοντας το Emo, ας βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου (στο τόπικ που πέθανε και κηδέψαμε πριν δέκα χρόνια). Σε ό,τι έβαλε σε τροχιά το κίνημα (οι Rites of Spring θεωρούνται ιδρυτές του κινήματος, σωστά?), σε ό,τι μοιάζει αλλά δεν είναι, σε ό,τι είναι αλλά δεν φαίνεται, και σε ό,τι εξελίσσεται, αθόρυβα.
Rites of Spring,
Embrace,
Sunny Day Real Estate,
Texas Is The Reason,
Still Life,
Cap’n Jazz
Armor For Sleep,
The Promise Ring,
Braid,
Brand New,
Jawbreaker,
The Get Up Kids,
Jimmy Eat World,
Taking Back Sunday,
My Chemical Romance,
The Used,
Funeral For A Friend,
Saves the Day,
From First To Last,
Hawthorne Heights,
Pierce The Veil,
Fall Out Boy,
Billy Talent,
Indian Summer,
Saosin,
Silverstein,
Thursday,
Marietta,
Mineral,
At the Drive-In,
Drop Dead, Gorgeous,
Alesana,
Senses Fail,
The Hotelier,
Touché Amoré,
The World Is a Beautiful Place & I Am No Longer Afraid to Die (συνυποψηφιότητα για το πιο emo όνομα μπάντας, μαζί με τους I Hate Myself).
Και χωρίς κανέναν λόγο.
Blessthefall,
Bring Me The Horizon,
Panic! at the Disco (γιατί ο εφηβικός εαυτός μου γούσταρε τον Ryan Ross, χωρίς φόβο και με πάθος!),
Three Days Grace.
2 Likes