οι brand new πριν γινουν μια υπεροχη alternative μπαντα…
Δυστυχώς δε μπορώ να σας βοηθήσω με ιστορικά στοιχεία, γιατί από την ιστορία των μουσικών ιδιωμάτων δηλώνω σκράπας και είμαι μεταξεταστέος.
Εμένα οι πρώτες μου επαφές με emo ήταν πίσω στα 90ς με Weezer (προσκυνάμε) και αργότερα ανακάλυψα Jimmy Eat World, Promise Ring και διάφορους ακόμα. Δε βλέπω πολλά κοινά με τα σημερινά emo συγκροτήματα, αλλά δεν πειράζει.
Surfer πολύ όμορφα τα ποστ σου. Εύγε:wink:
Εντιτ: Θα σκάσω αν δε το πω, αλλά ακούστε το φετινό iForward, Russia! που έχει και screamo στοιχεία μέσα αν και συνολικά εγώ θα το κατέτασσα “indie ό,τι να’ναι”
Έχει ακούσει κανείς My Own Private Alaska? (δε διάβασα όλα τα ποστς, σόρρυ αν αναφέρθηκαν)
Weezer δεν προσκυναμε…προσκυνουσαμε:wink: με εχουν απογοητευσει τελευταια:(. Αλλα αυτοι και οι Jimmy Eat World περισσοτερο College Pop/Rock ειναι παρα emo, screamo κτλ.
Γειά κι από εμένα. Το emo είναι μεγάλη ιστορία και η συνεχειά του (το screamo) έχει αναρίθμιτες underground μπάντες στο ενεργητικό της. Αν βάλουμε ως βάση το καλοκαίρι του 1985 γνωστό ως Revolution Summer στην Washington D.C. από όπου προήλθε όλη αυτή η σκηνή και φτάσουμε στο σήμερα μπορούμε να συζητάμε για σελίδες και σελίδες. Τα περισσότερα συγκροτήματα που αναφέρθηκαν σε αυτό το post είναι πιο πολύ στην κατηγορία του post hardcore ή new school metalcore (ειδικά οι Atreyu είναι τελείως metalcore κατά την ταπεινή μου άποψη). Μία σύντομη ιστορική αναδρομή μπορεί να γίνει διαβάζοντας το fourfa.com, site που διατηρεί μέλος των επανασυνδεδεμένων μετά από 14 χρόνια Portraits of Past (ένα από τα πρώτα emo/screamo συγκροτήματα αν και οι ίδιοι απορρίπτουν αυτόν τον όρο για το ατομό τους). Αναφέρει σε μικρή έκταση την ιστορία του ιδιώματος αλλά επιπλέον προτείνει και κάποιους χαρακτηριστικούς δίσκους των διαφόρων υπο-ιδιωμάτων του emotional hardcore. Πάντως emo και screamo δεν είναι τα κάφρικα, καπάκια μελωδικά φωνητικά αλλά κάτι τελείως διαφορετικό. Για μία ιδέα τι εστί emo προτείνω να ακούσεται τις πρώτες κυκλοφορίες της gravity records και για screamo τη δισκογραφία των saetia. Αποτελούν μία σταγόνα στον ωκεανό αυτού τους είδους μουσικής πρέπει να ενημερώσω αλλά είναι γνωστά συγκροτήματα της σκηνής. Άσχετο αλλά θέλω να πώ ένα μπράβο στα 2 άτομα που το ένα πρότεινε τον απίστευτο δίσκο «Believe in patterns» των I would set myself on fire for you (πειραματικό screamo με βιολί και στοιχεία folk, americana και γενικότερα ότι να 'ναι αλλά τόσο όμορφα δεμένα μεταξύ τους) και τον δεύτερο άτομο που ρωτάει για τους μόνο πιάνο, drums και φωνή My Own Private Alaska (κλασική μουσική με screamo φωνητικά). Αν ενδιαφέρεται κανείς να ψαχτεί παραπάνω με το είδος ως με ρωτήσει, επικοινωνήσει μαζί μου.
+1
Το εμο σαν ιδίωμα έχει τη ρίζα του στο Hardcore και καμια σχέση με ό,τι θέλουμε εδώ να λέμε με εμο.
Απο κει και πέρα…Not my cup of tea at all…Αλλα για να υπάρχει καποιους καλύπτει οπότε…
Γελάω όμως αφάνταστα με αντι-emo δηλώσεις crust-αδων και hardcore-αδων
Το παραδέχομαι…
+1
Nταξ’ το αντι-ήμο εξηγείται εύκολα λόγω της εμπορικής απήχησης του ιδιώματος.
Θυμηθείτε το “γιαούρτια” που τρώγανε οι posers στα 80ς, και τα αντι-grunge γράμματα στο ΜΗ στα 90ς…
Τhat would be me, και αν έχεις να προτείνεις κάτι σε παρόμοιο ύφος θα σου είμαι ευγνώμων.
Πολύ ωραίο το post σου φίλε. :thumbup: Γενικά αυτός ο χώρος καλύπτεται από απίστευτη αμάθεια για τους περισσότερους (κι εμένα μεταξύ τους), οπότε όποιος ξέρει κάτι παραπάνω καλό είναι να συμβάλλει. 
Πολύ γερό ποστ. Το site το είχα ξαναδεί παλιότερα σε ένα αμερικάνικο φόρουμ που έγραφα. Συμφωνούμε σε αρκετά πράγματα για τα πρώιμα χρόνια, με την υποσημείωση πως οι Moss Icon έιδικα στις πρώιμες ηχογραφήσεις τους, είχαν έντονο τον τοπικό πανκ χαρακτήρα της Washington D.C. (harDCore όπως λέν, ασχέτως αν κατάγονται από την Annapolis ) με σαφέστατες αναφορές στους Rites of Spring & Embrace και λοιπούς Revolution summerades. Eπιβίωσαν πολλά χρόνια πάνω απ’τον μέσο όρο και φάνηκε ξεκάθαρα η εξέλλιξη στον ήχο τους.
Κατα τ’άλλα μείνε και δώσε και συ ένα τοπ 10 όσο αφορά τα '90ς. θα το εκτιμούσα πολύ!
To τοπικ αυτο μπηκε ανετα στ’αγαπημενα μου 
Γεια σου ρε Yiasouskata, τα φωτα σου τα χρειαζομαστε.
Οσο για τους Atreyu, ναι οντως θα ηταν πιο λογικο να τους βαλουμε στη metalcore κατηγορια, μιας που ο πρωτος κιθαριστας ( ο κοντος :p) λιγα εχει να ζηλεψει απο shredders κλπ, αλλα πιστευω πως ειναι λεπτη η γραμμη που την χωριζει απο screamo. Ειδικοτερα μιας που τα πιο brutal φωνητικα αντικαθιστουνται απο τα μελωδικα του drummer αφου δεν την πολυπαλευει ο ελληναρας…
Για τον συνονόματο manos87, έχω να προτείνω τους My Own Private Alaska που ειπώθηκαν στο post και τους portrait. Και αυτοί screamo με βιολί, λίγα γυναικία φωνιητικά αλλά πιο ευθύς και λιγότερη πειραματικοί από I Would etc… Στην ίδια φάση με τους τελευταίους (πειραματικοί, βιόλα, γυναικία φωνητικά) είναι οι ache:emelie με μοναδικό υλικό ένα απίστευτο demo τo 2004. Τώρα όσον αφορά το θέμα των στίχων, το screamo kαταπιάνεται όπως κάθε είδος μουσικής με οτιδήποτε αποφασίσει ο μουσικός. Οι saetia είναι επιρρεασμένοι από τον γάλλο ποιητη de Satre(ακούστε πόσο κάφροι ακούγονται και μετά διαβάστε στίχους-θα πάθετε πλάκα), οι Takaru με mathcore επιρροές είναι όσο πιο πολιτικοποιημένοι στιχουργικά γίνεται, οι Αmpere έχουν χρησιμοποιήσει για στίχους τους φράσεις από κείμενα του αναρχικού θεωρητικού Chomsky και Bookofsky, οι Circle Takes The Square με το «As the Roots Undo» (concept δίσκος) εξιστορούν μία μυθολογική ιστορία, οι Pyramids με τους 2 concept δίσκους τους καταπιάνονται στον πρώτο με ένα ταξίδι στο χάος με τρένο και στον δεύτερο με τα ταξίδια στο χρόνο. Ιστορικά τα πρώτα emo, screamo συγκροτήματα ασχολούνταν με τα κοινά, είχαν συνεπώς κοινωνική συνείδηση απλά δεν έγραφαν στους στίχους τους για τα κοινά. Άλλες απίστευτες screamo μπάντες είναι οι θεοί pg. 99 ή pageninetynine (τρελή περίπτωση συγκροτήματος, απίστευτο attitude) και οι city of caterpillar (με τον κιθαρίστα τους να αποτελέι και μέλος των γνωστών Darkest Hour). Αν έχετε slsk είμαι μέσα με το ίδιο ψευδώνυμο. Όποιος θέλει μπαίνει και κατεβάζει.
Να ‘σαι καλά Μόνο αυτό έχω ακούσει απ’ όλα που πρότεινες, το οποίο και είναι δισκάρα!
Επιτέλους άλλος ένας γνώστης
Μην μπερδεύετε το post-hardcore με το emo/screamo, είναι τελείως λάθος.
YiasouSkata φαντάζομαι θα αναγνωρίζεις μερικά απο αυτά τα συγκροτήματα http://www.rocking.gr/modules/forum/showpost.php?p=505375&postcount=3262
Αν και δεν έχω επαφή με το είδος, έχω ακούσει μόνο τους My Own Private Alaska, οι οποίοι είναι ιδιαιτέρως πρωτότυποι με τη χρήση πιάνου, φωνής και drums μόνο. Κατορθώνουν και βγάζουν υπέροχα συναισθήματα συνδυάζοντας φαινομενικά αντίθετα πράγματα.
Προς rip_noob. Ναι, γνωρίζω όλα τα συγκροτήματα που αναγράφεις. Είναι πανέμοργοι δίσκοι αν και από αυτούς ξεχωρίζω τα Funeral Diner / Welcome The Plague Year Split 7" και Funeral Diner / The Saddest Landscape Split 7" (αν σου αρέσουν οι The Saddest Landscape άκου ο καινούργιο σχήμα του τραγουδιστή τους Her Breath On Glass-παρόμοιοι ηχητικά και στιχουργικά) και το 3 σε 1 δίσκο των Bucket Full of Teeth (ελπίζω να έχεις και το IV).
Το IV δεν το έχω (ακόμα).
Σε λίγο έρχεται pg 99/City Of Caterpillar 7" και pg 99 - document 7
Απο καινούριες κυκλοφορίες μάρεσε πάρα πολύ το The Old Road των Mesa Verde
Από Mesa Verde έχω το ep τους (Amor Fati). Καταπληκτικός και ο καινούργιος δίσκος αν και να σου πώ την αλήθεια έχω ένα σκάλωμα(αρνητικό) με αγγλικά συγκροτήματα αλλά τους συγκεκριμένους τους πάω γιατί παίζουν απίστευτα σε φάση Funeral Diner και είναι σκωτσέζοι. Αν σου αρέσουν οι Funeral Diner πρέπει να ακούσεις οπωσδήποτε …Who Calls So Loud(ναι, με τα αποσιοπητικά στην αρχή) με πρωην μέλη των πρώτων. Αφού είσαι από Θεσσαλονίκη πως και δεν ήρθες Daϊtro;
Τους who calls so loud τους άκουσα και είναι αρκετά καλό album. Θέλω να το πάρω αυτό το 2Χ10" 8)
Daitro δυστυχώς δεν μπόρεσα να πάω…
Εσύ πήγες?
Ναί. Πολύ καλά παιδιά και με βαθειά συνείδηση του τί κάνουν. Ξέρει και ο surfer rosa. Πάρε οπωσδήποτε και το καινούργιο ep από who calls… Έχουν ξεφύγει τελείως στα 4 τραγούδια του δίσκου (από ηλεκτρονική μουσική μέχρι folk).
Μόλις ήρθε Wolves/Ampere split
