Με έχει τρελάνει το μυαλό
Νομίζω πως είναι ο καλύτερος δίσκος τους.
Υπερβολικά ώριμος.
ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ; ΣΤΟ ΧΕΒΙ ΜΟΥ; GTFO
(Καταλαβαίνω πως το λες αλεχάντερ, αλλά δε νομίζω ότι είναι ισχύων όρος στην προκειμένη περίπτωση. Σκοτεινός/κατασταλλαγμένος ναι, αλλά παραέχει εφηβικές καύλες για έναν “ώριμο” δίσκο)
Ειμαι σε ενα συγκεκριμενο mood αυτη την περιοδο λογω των επερχομενων συναυλιων του Up The Ηammers και των Primordial, αλλα μετα τις συναυλιες θα ειναι το πρωτο πραγμα που θα ακουσω, διαβαζω τα σχολια και μου τρεχουν τα σαλια…
Αυτό που σκέφτηκα ακούγοντας το την πρώτη φορά είναι πως μετά από 3 “Kill em All” κυκλοφόρησαν το δικό τους “Ride the Lightning”.
Τι εννοώ λέγοντας ωριμότερο: Άλλαξαν ήχο και χαρακτήρα; Όχι.
Έριξαν σε κάποια κομμάτια ταχύτητες, τσιρίδες κλπ και έκαναν Ε-ΞΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΗ δουλειά στις κιθάρες, αλλά και στα φωνητικά. Οπότε περισσότερο σε αυτά τα 2 πάει το “ώριμο” παρά σε οτιδήποτε άλλο 
Κορυφαία στιγμή του δίσκου για μένα το Farewell. Πρώτο μεταξύ ίσων που λένε…
Ναι το κατάλαβα πως το εννοούσες. Απλά με το “ώριμο” ως λέξη καθεαυτή έχω αντίρρηση. Για να είμαι ειλικρινής, το βρίσκω και λίγο μειωτικό ως προς έναν μουσικό να μιλάς περί των “ώριμων” έργων του, πιο πολύ σα δικαιολόγηση αλλαγής ύφους -και ενδεχομένως ολικής, σε μερικές περιπτώσεις και αποτυχημένης που ψυχαναγκαζόμαστε να μας αρέσει- μου ακούγεται παρά σαν πιο κατασταλλαγμένο και ήπιο (όσο ήπιο μπορεί να είναι σε μια τέτοια περίπτωση). Αλλά ντάξει, χάριν κουβέντας τα παραπάνω, όχι ότι εφαρμόζονται.
Ναι, Farewell και Below The Slumber οι προσωπικές μου κορυφές επίσης. Και ίσως τα καλύτερά τους κομμάτια έβερ. Και αλλάζω ανά πάσα ώρα και στιγμή το ομώνυμο με το Slovo, καλό ως From Beyond αλλά το προτιμώ στην “αυθεντική” εκτέλεση.
Δεν το είχα σκεφτεί έτσι μέχρι τώρα, αλλά δεν έχεις άδικο. :thumbup:
Ακόμα πιστεύω πως το Diamonds είναι το κορυφαίο τους αλλά και αυτό εδώ δεν πάει πολύ πίσω! Δυναμίτης πραγματικά, λίγο πιο μελωδικό και μελαγχολικό θα έλεγα αλλά σούπερ!
Αυτό βασικά.
Μου άρεσε πάρα πολύ. Έκαναν όσες αλλαγές έπρεπε για να μην μπορείς να τους κατηγορήσεις ότι παίζουν συνεχώς τα ίδια. Αλλά το καλό για μια ακόμα φορά είναι ότι έγραψαν κομματάρες. Το Below the slumber ξεχωρίζει με την μια, όπως και το Farewell. Δεν είμαι σίγουρος αν είμαι το καλύτερο τους (μάλλον όχι) αλλά δεν έχει και τόσο σημασία. Εδώ και μέρες παίζει μόνο αυτό.
Και Hell Will Follow speed-άτο και γαμάτο! Φοβερός δίσκος!
Μαλάκες είναι καλύτερο από το Diamonds.
Ζημιά ζημιά ζημιά και δάκρυα χαράς στο ομώνυμο
Τρελό κόλλημα το undying evil!
Σιγουρα το καλυτερο εξωφυλλο τους και ισχυρη υποψηφιοτητα για το καλυτερο αλμπουμ και για καλυτερο κομματι. Και Child of the Damned riffin’ στο One With Fire γιατι μπορουν (και ενα καθαρα μπλακ μεταλ ριφ στο Hell Will Follow).
Βασικα αυτοι πολυ απλα οσο πανε γραφουνε και καλυτερα. Ρεουν καλυτερα τα κομματια και σε συνδυασμο με το οτι ο τραγουδιαρης ειναι λιγοτερο τσιριχτουλης κλπ, εχουν γινει λιγοτερο κουραστικοι (συγκριτικα με παλια παντα).
repeat ξανά ξανά και ξανά…
μια απ τα ιδια,το πιασα απο χθες κ περναμε μια χαρα τα 2 μας
Και ξανά και ξανά ! Γάμηθηκε ο Δίας με τους enforcer !
Υγ - γιατι να μην έχω μπαντα σαν τους enforcer ?
Βιντεάρα για την κομματάρα από την δισκάρα!
Καλύτερος δίσκος για το 2015 χαλαρά.
Εγώ το βρήκα απλά ανεκτό.
Τόσο στα speed κομμάτια όσο και στα πιο μελωδικά heavy δεν φτάνουν τις κορυφές των προηγούμενων (1ου και 2ου κυρίως).
Τώρα γίνεσαι πρωτοδισκάκιας όμως και δε σου πάει.
Δευτεροδισκάκιας παρακαλώ :!:
Και τι να κάνω, τα riffs μου φαίνονται απλά ΟΚ και τα ρεφρέν ψιλοαδιάφορα (τα περισσότερα).