Καλά ρε, δεν τα μαθες; Απ’ τη στιγμή που οι Enforcer αποθεώθηκαν από το Χάμμερ είναι και επισήμως δημιούργημα δισκογραφικής και προϊόν hype. Πού ζεις; :roll:
Πάντως ακόμα κι αν δεν ξαναβγάλουν καλό δίσκο, έχουν ήδη δώσει περισσότερα απ’ τους Hammerfall, λέω εγώ.
Την πεταξες.
Δε με απασχολεί. Όσοι θεωρείτε τους Hammerfall γκρουπάρα συνεχίστε να τους ακούτε, fine by me.
Θα συγκρινεις Hammerfall με Εnforcer ρε γεροντα? Νight*Sky, τοποθετησου. 8)
Ε Night*Sky, με τον κώλο έλα ε. 8)
Η αληθεια ειναι οτι εχω διαβασει διθυραμβικες κριτικες ΠΑΝΤΟΥ και οχι μονο απο το χαμμερ.Τοσο αναγκη ειχαμε απο αυτον τον ηχο???Μαλλον ζω ακομα στο παρελθον 
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Το χω ξαναγράψει, η μουσική των Enforcer, δηλαδή το ξερό-άσε-τώρα-τα-σούξου-μούξου-μανταλάκια-και-πάρε-στη-μάπα-το-heavy-metal, δεν είναι μουσική του παρελθόντος, δεν είναι και ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ παρωχημένη, είναι εκτός χρονικών πλαισίων και ορίων.
Απλά θέλει να την παίζεις (αυτή τη μουσική εννοώ μωρέ) με φρεσκάδα, αλητεία και έμπνευση. Οι Enforcer τα έχουν όλα. Κομπλέ.
Συμφωνω απολυτως με τελευταιο ποστ Γρακχου… Οπως ειχα δει και σε ενα κομμεντ κατω απο ενα κομματι τους στο τιουμπ, το χεβυ μεταλ δεν ειναι ξεπερασμενο αλλα διαχρονικο (δεν θυμαμαι πως ακριβως το ελεγε στα αγγλικα). Αν παιζεις πορωτικα και με ψυχη και το νιωθεις (πειτε με γραφικο με ολα αυτα) δεν εχει σημασια αν βγηκε το 80, το 90 ή το 00. Απλα βαζεις το δισκο και απολαμβανεις.
Α και αυτη τη βδομαδα, εβαλα υστερα απο καποιο καιρο το Diamonds. Αγαπες…
δεν υπάρχει μουσική του παρελθόντος…υπάρχει το γαμάει ή δεν γαμάει…
και αυτό [B]ΓΑΜΑΕΙ.!! [/B]
*δηλαδή οτι λεει ο απο πάνω…δηλαδή ακόμη ενα άσκοπο ποστ
edit…Πλέον δεν είναι από πάνω…πρόλαβε ο Martian
Γεροξεκουτης γρακχος. Μην δινεις σημασια. 8)
Fixed 8)
Δεν είναι άδικος ο παραλληλισμός με τους Hammerfall, και τα δύο συγκροτήματα ήρθαν ως αναβιωτές ενός υποτίθεται παλαιωμένου ήχου, με αντίστοιχη αισθητική.
Το 97 είχε πέσει σύρμα ότι θα σκάσει κάτι πολύ δυνατό στο παραδοσιακό μέταλ και θα φέρει τα πάνω κάτω. Αν βγάλουμε τα κόλπα του marketing, τις ποζεριές κλπ. οι Hammerfall για μένα έβγαλαν δύο πολύ σοβαρούς δίσκους (τους δύο πρώτους) και μετά πάτησαν το repeat, έγιναν χειρότεροι και από τους Metallium.
Οι Enforcer κάνουν ότι έκαναν μια δεκαετία πριν και οι Hammerfall ίσως με μεγαλύτερη ορμή, χωρίς πολλές φανφάρες και με μια βασική διαφορά. Οι Hammerfall ήταν side project της ελίτ του NWOSDM, ενώ οι Enforcer είναι μια παρέα επικεντρωμένη σε αυτό που κάνουν. Έχουν δύο στα δύο μέχρι στιγμής και περιμένουμε τη συνέχεια.
Φαίνεται πάντως ότι δύσκολα θα βγάλουν τόσο μέτριο δίσκο σαν το καινούριο Hammerfall,
Το μόνο αλμπουμ Hammerfall που παλεύεται είναι το Glory To The Brave.
Δεν λέω οτι είναι δισκάρα, λέω οτι παλεύεται.
Ο βλαμμένος ο τραγουδιάρης τους είχε την τύχη να συνεργαστεί με έναν απ’τους 10 καλύτερους συνθέτες στο heavy metal (Tsamis) αλλά μυαλό δεν έβαλε, δεν έμαθε.
Οι Enforcer είναι σοβαροί άνθρωποι γιατι ακούνε και παίζουν NWOBHM.
Και ως γνωστόν το NWOBHM και το σωστό επικ είναι τα καλύτερα κλασσικομεταλικά είδη. 8)
imo η μεγαλυτερη διαφορα με τους Hammerfall ειναι οτι οι Enforcer παιζουν με αλητεια, ακουμπανε πιο πολυ στο Heavy και Speed, ενω οι Hammerfall “φασωνονται” πιο πολυ με το Ευρωπαικο Power… αν και μαρεσουν πολυ τα 2 πρωτα, σαν Enforcer δεν ειναι!
Μην κανεις ομως αστοχες συγκρισεις και υποθεσεις.
Το ‘‘καινουριο Hammerfall’’ ειναι το 8ο αλμπουμ της μπαντας. Ας φτασουν και οι Enforcer πρωτα τα 8 αλμπουμς και τοτε θα δουμε τί και πώς.
fixed
πιο έυστοχη η σύγκριση τώρα;
Οχι, γιατι το Renegade ΓΑΜΑΕΙ ! 
Αληθεια, εχουμε κανα ινφο για τον επερχομενο δισκο τους? Καπου αρχες 12 θα βγει, ετσι?
σε κείνα τα live όμως ήταν μια χαρά ενώ ο Tsamis ντρεπόταν που ήταν στη σκηνή φανερά τρακαρισμένος από την απουσία τόσων χρόνων (για να μη δίνουμε credits στους παλιούς, ειδικά σε αυτούς που εχουν ένα cult όνομα αλλά όχι συνέπεια στο χρόνο…)
Ε ναι αλλά αυτό είναι λογικό ρε συ, το λες και μόνος σου. Ο ένας είχε εμπειρία τόσων χρόνων από σανίδι, ενώ ο άλλος ουσιαστικά ήταν σπίτι του, είχε “σκουριάσει” λίγο. Ο Γκρυμ όμως αναφέρθηκε συγκεκριμένα στην αξία του ενός σε αντιπαραβολή με την αξία του άλλου, καθαρά ως μουσικών/καλλιτεχνών δηλαδή.