Επίτρεψε μου να έχω ενστάσεις.
Αλλά εδώ δεν συζητάμε το αν είναι καλό, αλλά το αν είναι μια από τα (καλά) ίδια
Επίτρεψε μου να έχω ενστάσεις.
Αλλά εδώ δεν συζητάμε το αν είναι καλό, αλλά το αν είναι μια από τα (καλά) ίδια
Για τους Enslaved να υποθέσω;
Αυτοί έχουν βγάλει και μέτριους δίσκους, αλλά πες μου τι σε κόπτει και σένα να σε φτιάξω
Ας ξεκινήσουμε από το εξής: Ο Αποστόλης εδώ και κάτι μερούλες έχει γράψει ένα κείμενο δυνατό για τον δίσκο, τόσο που η κάθε του παράγραφος θα μπορούσε ν’ αποτελέσει σε εφτά με οχτώ γραμμές τη δισκοκριτική.
Πάμε τώρα στο “The Eternal Sea”. Πρωτίστως, έχει ανεπανάληπτη εισαγωγή και η συνέχειά του επιβεβαιώνει έναν νομοτελειακό άγραφο κανόνα των μεγάλων μουσικών σχημάτων των '70s: Τα μεγάλα και διαχρονικά τους έπη βασίζονταν στον θεμελιώδη λίθο της εισαγωγής. Εξαιρετική παραγωγή και το σύνολό του με συνεπαίρνει σε τέτοιο βαθμό, που μένω πεινασμένος με το που τελειώνει.
Και μία πρόωρη κουβέντα για τον δίσκο. Ίσως (και με κάθε επιφυλακτικότητα), μουσικά, είναι ο πιο progressive τους δίσκος. Το τονίζω, μουσικά.
Θα επιστρέψω…
Συμφωνώ ότι είναι ο πιο progressive δίσκος τους. Και τρομερός δίσκος, συνολικά.
Τι ΕΠΟΣ είναι αυτό ρε ?
Αρχικά, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Κατά δεύτερον, “The Eternal Sea” από τις κορυφές του άλμπουμ.
Κατά τρίτον, πάρτε το χρόνο σας, λιώστε και μετά πείτε καμιά αποψάρα ρε παιδιά και εδώ.
Πρωτη εντυπωση μετα απο 4-5 ακροασεις πως προκειται για εναν εξαιρετικο δισκο… χωρις να κανει καποιο τεραστιο αλμα μουσικα (δεν θα το περιμενε αλλωστε κανενας απο μια μπαντα 30+ ετων, οσο προοδευτικη- με την σωστη εννοια του ορου- και αν ειναι) ακουγεται πολυ φρεσκος και ικανοποιητικα διαφορετικος στη δισκογραφια της μπαντας- κατι σαν μια διαφοροποιημενη συνεχεια του καταπληκτικου Utgard. Μεχρι τωρα εχω ξεχωρισει congelia, forest dweller, eternal sea και heimdal, με ολα τα κομματια να μου αρεσουν ομως. Θα παρει σιγουρα πολλες ακομα ακροασεις.
To Congelia θυμίζει σε κανέναν άλλο Thorns;
Το αναφέρω φυσικά σαν κομπλιμέντο.
Count me in from the very first moment.
Ρε γαμώτο, εμένα δε μ’ έπιασε όσο εσάς, ρε παιδιά… Συμφωνώ ότι είναι το πιο prog τους (μάλιστα, δεν αντιλαμβάνομαι τη σύνδεση με το προηγούμενο που για ‘μένα είναι σαν τη μύγα μες στη δισκογραφία τους: εντελώς straight-forward για τα μέτρα τους, πιασάρικο, μελωδικό, μικρότερες διάρκειες, έντονα refrain κλπ.), αλλά δυστυχώς ψάχνω με το σταγονόμετρο τα χαρακτηριστικά τους “hooks” που κατά τ’ άλλα πάντα υπήρχαν ακόμα και στα (πρότινος) πιο έντονα prog albums τους (“E”, “RITIIR” κλπ.). Πολύ πληροφορία, σύμφωνοι, και του δίνω ακροάσεις, αλλά δε με κρατάει…
Για μένα είναι το καλύτερο Enslaved αλμπουμ απο εποχής Mardraum και πέρα. Μου αρέσει αυτη η prog επικράτηση. 8/10
Από τη μία μ’ αρέσεις που ξεχωρίζεις τη δισκάρα “Mardraum” (που νομίζω κάπου ξεχνιέται λόγω του πολύ πιο κλασικού “Monumension”), από την άλλη wtf, από τόσα πολλά albums που κυκλοφόρησαν μετέπειτα το τελευταία σου ξεχώρισε τόσο πολύ;
Και όμως !!! Εχω περίεργο γούστο σε ότι αφορά τα άλμπουμ των Enslaved.
Μέτρια:
Enslaved - RIITIIR
Enslaved - In Times
Enslaved - E
Καλά:
Enslaved - Isa
Enslaved - Vertebrae
Enslaved - Axioma Ethica Odini
Enslaved - Monumension
Ελίτ (Mε αυτή την σειρά):
Tα προ Mardraum έχουν την δική του ξεχωριστή κατάταξη
Δεδομένου ότι ακούω metal από το ‘10 και άρα άκουγα μόνο αυτά όταν έβγαιναν, δεδομένου ότι τα θεωρούσα οκ, αλλά δεν καταλάβαινα γιατί τόσος ντόρος, δεδομένου ότι είμαι κι εγώ λίγο περίεργος στα γούστα μου, ίσως εν τέλει αυτό σου το ποστ να μου δίνει πολλά να σκεφτώ, μιας και το Heimdal το αγάπησα κι εγώ, μου φάνηκε οριακά άλλη μπάντα απ’ αυτά που άκουγα εδώ και μία δεκαετία.
Kαι bonus μαλακιουλίτσα