Μetallica

@drenie @QuintomScenario σας πείραξε που είπα για το ύψος του Λαρς σε ένα παιχνίδι αλλά δεν σας πειράζει που στην πραγματικότητα ο Λαρς θεωρείται ντράμερ ε?

1 Like

Περισσοτερο με πειραζει που υπαρχει κοσμος που ακουει αποκλειστικα μπουζουκια και Metallica και τιποτα αλλο :stuck_out_tongue:

1 Like

ChatGPT to the rescue, σε αυτο το παναχρηστο αστειο

Lars Ulrich, the drummer of Metallica, has had a significant influence on many drummers across various genres. Here are some drummers who have cited him as a major influence:

  1. Joey Jordison (Slipknot) - Joey often praised Ulrich’s drumming, noting that Metallica’s music had a profound impact on his own playing style.
  2. Dave McClain (Machine Head) - McClain has mentioned that Ulrich’s work on early Metallica albums inspired his approach to drumming.
  3. Ray Luzier (Korn) - Luzier has expressed admiration for Ulrich’s ability to create memorable and powerful drum parts.
  4. Mike Portnoy (Dream Theater) - Although Portnoy is known for his technical proficiency, he has acknowledged the influence of Metallica’s music and Ulrich’s drumming on his development as a musician.
  5. Mario Duplantier (Gojira) - Duplantier has cited Ulrich as one of his influences, particularly appreciating his showmanship and musical contributions to Metallica【16†source】【17†source】【18†source】【19†source】.

These drummers highlight Ulrich’s widespread influence and the respect he commands within the drumming community, despite criticisms of his technical abilities. His contribution to Metallica’s music and his role in shaping the band’s sound have inspired countless musicians around the world.

5 Likes

ρεαλιστικά, το κακό που έχει ο ulrich είναι οτι ενώ ας πούμε στο μπλάκ ήταν σε ένα αξιοπρεπέστατο επίπεδο, επειδή είχε πιεστεί και στην παραγωγή, μετά το άφησε κτλ. απο την άλλη, είναι ένας από τους δύο κυρίους συνθέτες (σε γαμάτα κομμάτια) και ο στυλοβάτης τους, αφού αυτός τρέχει τη μπάντα. Αλλά το να παίζεις ένα όργανο 100 χρόνια “επαγγελματικά” και να μην έχεις φτάσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο … μέτριος αλλά σημαντικός, κι ας χάνει κατά κράτος κι απο αρκετούς που του ρίχνουν 10ετία.

1 Like

Για να κάνουμε κουβέντα, εγώ δεν ακούω πουθενά το παίξιμο στο Black Album να είναι “καλύτερο” από αυτό στο ReLOAD για παράδειγμα.

Κατά τη γνώμη μου τα αρνητικά του είναι ότι κράτησε μερικές από τις αγαπημένες του τεχνικές σε γεμίσματα κλπ, τις χρησιμοποιεί συνέχεια και γίνεται προβλέψιμος και ότι παράτησε την δίκαση και τα πιο τεχνικά παιξίματα στα live σε τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιος λόγω έλλειψης αθλητικότητας

3 Likes

ε ναι, αλλά γιατί θα έχανε αμέσως το conditioning που είχε μετά απο χρόνια περιοδεία και γενικά σε περίοδο που ήταν “καλά” ? Εξάλλου είναι πιο ροκ, όχι οτι αυτό συνεπάγεται πάρα πολλά, αλλά …οσο για την αθλητικότητα, έχεις πχ τον τομμυ αλντριτζ που είναι 70 + και παίζει και δικασες και τα κέρατα του και είναι σταθερός. έχεις τον απίς. γερούνδιο, αλλά παιχτούρι. για επαγγελματίες οι metallica έχουν δύο πολύ χύμα μέλη μέσα. (γειά σου κέρκ)

2 Likes

Δεν είναι περίεργο πάντως κάποιος πιο μεγάλος να την παλεύει περισσότερο.
Επειδή υποθέσεις κάνουμε… μπορεί απλά να βαριέται, μπορεί να μην προσέχει τον εαυτό του, μπορεί το ροκ στυλ να ήταν αυτό που το άρεσε πάντα, πολλά μπορεί…

Γενικότερα ήταν πιο χύμα η νοοτροπία τους πάντως και είναι στα + τους που δεν το έκρυψαν. Τρανό παράδειγμα είναι που ενώ έχουν τη δυνατότητα, δεν κάνουν κανένα edit σε λάθη που κάνουν live. Live shit, s&m και πολλά live που κυκλοφόρησαν έχουν πολλά λαθάκια μέσα. Από την άλλη τους κάνει λιγότερο απόμακρους όλο αυτό.

Εξαίρεση ο PapaHet που εξακολουθεί να είναι σε άρρωστο βαθμό ακριβής στο παίξιμό του

2 Likes

Νομίζω για τον Λαρς ισχύει το εξής και νομίζω το είχε θίξει και ο παραγωγός του …AJFA. Ακόμα και τις εποχές της δόξας τους, για τα ντραμς νομίζω ότι έπαιζε πολύ κόψε ράψε στο στούντιο, συγκεκριμένα είχε πει ότι το τελικό μάστερ είχε τόσα πολλά κοψίματα και κολλήματα, σε βαθμό όπου είναι επικίνδυνο να αναπαραχθεί καθώς θα ταλαιπωρηθεί η ταινία. Τι θέλω να πω με αυτό. Σαφώς και υπάρχει η δυνατότητα στο στούντιο να γίνει κόψε ράψε, να βάλουν σε λουπα μια φράση με δίκαση κτλ.

Και αν το καλοσκεφτούμε, είναι λίγο αλλόκοτη η δίκαση του τενίστα ακόμα και στις πρωτότυπες ηχογραφήσεις, δεν είναι καθαρή να το πω, ακούγεται λίγο σαν να “κουτσαίνει” επομένως, είμαι της άποψης ότι ανέκαθεν δεν ήταν το δυνατό του σημείο οι δίκασες, ακούστε για παράδειγμα τη δίκαση στο Battery, πόσο διαφορετική ακούγεται στο σόλο και πόσο διαφορετική στο τέλος.

Σε πιο αργά κομμάτια, ακούγεται πιο καθαρά η δίκαση και μάλιστα, οι κακές γλώσσες, λένε ότι ο Newsted είχε χαθεί στη μίξη του ajfa επειδή αν ακουγόταν κι εκείνος, ως πιο ακριβής ρυθμικά, θα εξέθετε τον Δανό και θα φαινόταν ότι ρυθμικά δεν “κλειδώνει” ο συνδυασμός στο ρυθμικό σκέλος, γι’αυτό και ακούγεται περισσότερο η ντραμς εκεί.

Επίσης, μην ξεχνάμε και το εξής, μέχρι το AJFA οι Metallica παρουσίασαν τις πιο δαιδαλώδεις συνθέσεις τους, μετά από εκεί, πιστεύω δεν κατάφεραν να πιάσουν αντίστοιχη κορυφή συνθετικά. Τι θέλω να πω με αυτό. Σε εκείνη τη φάση, αποφάσισαν να αφήσουν το πιο περίτεχνο και εξεζητημένο παίξιμο και αποφάσισαν να στραφούν σε κάτι πιο ευθύ και άμεσο και να σου το Black Album και ότι ακολούθησε μετέπειτα.

Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει και η πρόκληση για τον Λαρς σε κάτι πιο εξεζητημένο παικτικα και εκεί σταμάτησε η όποια εξέλιξη του, εκεί κάπου τυποποιήθηκε και έγινε πιο snare basher, ανέκαθεν δεν είχε το πιο groove και ευφάνταστο παίξιμο των Bill Ward, Ian Paice, Cozy Powell και άλλων αντίστοιχων.

Παικτικά ναι, δίνει λαβές για πολλά σχόλια, παρόλα αυτά, συνθετικά είναι η κύρια συνεισφορά του, έχει ιδέες σε θέμα ενορχηστρώσεων και αυτό είναι κάτι εξίσου, αν όχι περισσότερο σημαντικό από το ίδιο το παίξιμο.

Λιγο μυθος αυτο, γιατι ως γνωστον δεν επιτρεπεται να κρινεις αρνητικα τον James.

Εχουν υπαρξει πολλα live στα οποια μαλιστα κοβουν τα κομματια επειδη εκανε λαθος ο James. Απλα κανει χιουμορακι και συνεχιζει, οπως θα επρεπε αλλωστε. Επισης, δεν γινεται να ειναι αρρωστημενα ακριβης στο παιξιμο του, οταν με καποιον μαγικο τροπο εδω και 40 χρονια παιζουν ολοι ενα τσικ πιο γρηγορα απο οτι στο στουντιο και παρολα αυτα συγχρονιζονται. Απλα παιζουν ολοι το ιδιο λαθος :stuck_out_tongue:

O Lars εχει προφανεστατα πιο γαματο groove απο ολους αυτους αλλα οκ. Δε θα τα βρουμε, ολα καλα.

1 Like

Καλά αυτό δεν ισχύει σίγουρα. Έχει πει δεκάδες φορές ο Χετφιλντ ότι το μπάσο του Jason πατούσε νότα προς νότα πάνω στη ρυθμική του. Γι αυτό και στα λαιβ του γυρνούσε πλάτη για να μη βλέπει τι παίζει και να τον «αναγκάσει» έτσι να γίνει πιο περιπετειώδης στο παίξιμο του (βλέπε Cliff και φυσικά Rob).

Από εκεί και πέρα ο Λαρς πάντα έλεγε ότι θαυμάζει ντράμερ σαν τον Phil Rudd που είχαν μια νοοτροπία “serve the song” και από ένα σημείο και έπειτα δεν ήθελε να ακούγεται τεχνικός αλλά πιο ουσιαστικός στο παίξιμο του.

2 Likes

ναι αλλα ο rudd ειναι ψιλοβράχος.

Βράχος είναι στο backbeat του, αλλά φημίζεται για το groove του και την απλότητα, όπως άλλωστε και ο Λαρς.

Αυτό που θέλω να πω όμως είναι τι στυλ του άρεσε και ήθελε να παίζει.

1 Like

O Lars στους πρώτους δίσκους, είχε πιο ευφάνταστο παίξιμο, μετά άλλαξε την προσέγγιση του, όσο να 'ναι, είχε ανεβάσει ψηλά τον πήχη, ειδικά αν σκεφτούμε και τις ζωντανές εμφανίσεις μιας άλλης εποχής επομένως, είναι αρκετά δύσκολο να υπερβείς την κορυφή που ο ίδιος κατέκτησες, είναι δύσκολο να μάχεσαι συνεχώς.

Για να είμαστε ειλικρινείς, είναι πιο δύσκολο να διατηρήσει ένας μουσικός πιο απλοϊκή προσέγγιση στο παίξιμο του, οι περισσότεροι θέλουν να φλυαρούν. Και ναι, για να είμαστε ειλικρινείς, συγκριτικά με τον Phil Rudd, έχει περισσότερο groove ο Lars, παρόλα αυτά, θα διαφωνήσω στο ότι είναι καλύτερος από Bill Ward & Ian Paice οι οποίοι δεν αρέσκονται στο σόλο ροκ παίξιμο, βάζουν και στοιχεία από άλλες μουσικές, έχουν άλλου είδους groove και έχουν περισσότερο ενδιαφέρον παικτικά, δεν είναι τόσο προβλέψιμοι.

Βέβαια, μπορεί ένα πιο φλυαρούν παίξιμο στα κρουστά να αποσυντονιζει από τα υπόλοιπα τεκταινόμενα όμως, σε μια μπάντα, ο καθένας μπορεί να βρει το χώρο του και να προβληθεί, δεν είναι απαραίτητο να υποσκελίζεται κάποιος εις βάρος του άλλου.

Η παγίδα όμως του Lars, είναι ότι προτιμά την πιο laid back προσέγγιση στο παίξιμο του, η οποία στερεί όμως στο κομμάτι της εξέλιξης, γι’αυτό και δεν έχει σημειώσει ιδιαίτερη εξέλιξη παικτικά, έχει σημειώσει εξέλιξη όμως στην προσέγγιση του, από κει που μπορούσε να είναι χταπόδι παικτικά, αποφάσισε να ακολουθήσει μια άλλη οδό και αυτό είναι οκ.

Και μιας και θίξατε και άλλους της μπάντας, πρώτον, cocaine is a hell of a drug και γι’αυτό η μπάντα κάποτε έβγαζε φωτιά παικτικά και ήταν λυσσαλέοι, μετά, κάπου κώπασαν, ως πότε θα έτρεχαν με 200, κατέβασαν ταχύτητα.

Και μην ξεχνάμε και το εξής, μέχρι το Black Album, προσπαθούσαν με τον οποιονδήποτε τρόπο να κατακτήσουν την επιτυχία και επομένως, ήταν πιο ευφάνταστοι στο παίξιμο τους, εφόσον κατέκτησαν την επιτυχία, χαλάρωσαν από πολλές απόψεις, παικτικά κυρίως, δεν είχαν κάτι να αποδείξουν, είχαν δώσει τα διαπιστευτήρια τους και ακολούθησαν μια άλλη πορεία…

1 Like

Πώς με ένα τρολαρισμα έδωσα κοντεντ ούτε που το κατάλαβα :stuck_out_tongue::joy:

Και ο Λαρς φλυαρεί πάντως (διπλής σημασίας)

3 Likes

Αν και άσχετο σχόλιο, αλλά το θάψιμο του παιξίματος του Λαρς κλπ και γενικά το κράξιμο που τρώει, μου έφερε στο μυαλό άλλον κορυφαίο drummer που λάιβ (και στο στουντιο βασικά) στην δίκαση δεν τραβάει, αλλά παρόλαυτα δεν έχει ακουστεί κάτι για αυτόν.

Summary
Summary

Lombardo

15 κομματια στο tour ειναι λιγα,ο mustaine επαιξε 16. :rofl:

όντως είναι λίγα, κάναμε τα στραβά μάτια στα 16 αλλά κάπου όπα

3 Likes

IMG_2406

3 Likes

Ναι, σε αυτό δεν χάνει χτύπημα (όσο άκουσα τουλάχιστον). Βάλε άκου Decade, που είναι κλασμένος από την αρχή σχεδόν(War Ensemble, Angel of Death, Raining Blood). Ή ακόμα και το Silent Scream από studio.