Μετριότητα είναι το Dm 
Ο καθένας όπως το βλέπει, για μένα είναι ένας πολύ καλός δίσκος, έχει σπουδαία τραγούδια μέσα και κανένα κακό, ίσως ένα μέτριο στην χειρότερη.
1 Like
Σίγουρα. Αλλά τον θεωρώ κουραστικό δίσκο πλέον απλά οι τύποι έπαιζαν ασταμάτητα. Ένα λόγος που ευχαριστήθηκα το Hardwire ήταν ότι κάπως το έχουν βρει
μπα, το dm είναι απλώς η μοναδική στιγμή που προσωπικά θα έσβηνα από κατάλογο metallica. εκβιαστικό, ανέμπνευστο, βασικός λόγος (όχι μοναδικός) για να γράφονται (και να ευσταθούν) τέτοια (χιουμοριστικά, για να μην παρεξηγηθεί κανεις εύθικτος) άρθρα
3 Likes
Είναι αυτό που λέει και ο @kbil, σίγουρα δεν είναι ένας αυθόρμητος δίσκος, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει μέσα καλά τραγούδια ή ότι ο James δεν έχει γράψει ξανά ριφφάρες, εδώ ακόμα και στα St. Anger και Lulu βρίσκεις ριφφάρες…αλλά σε αυτά βρίσκεις πραγματικά καλά κομμάτια με το μικροσκόπιο.
1 Like
Δε βρισκω καθολου μετριο το Death Magnetic. Εχει μεσα καταπληκτικα τραγουδια, οπως τα That Was Just Your Life, All Nightmare Long, Judas Kiss, εχει μεσα τραγουδια που χωρανε ανετα σε οποιοδηποτε album MEtallica, και εχει μεσα για μενα μολις μια μετρια στιγμη, που ειναι το Cyanide. Το instrumental ειναι συγκινητικα καλο, και το My Apocalypse το βρισκω απλα τελειο, κι ας εχει φαει αναιτιο κραξιμο απο πολυ κοσμο. Απλα το HTSD στο συνολο του ειναι αρκετα ανωτερο, οπως και τα Load/Reload.
4 Likes
Δεν είπα ότι δεν έχει γράψει ριφφαρες o James η ότι δεν έχει καλά τραγούδια απλά βρίσκω κουραστικό που τράβηξαν τόσο πολύ τα κομμάτια μέχρι αηδίας και επίσης την κακή παραγωγή του δίσκου. Για αυτό και θεωρώ το δίσκο μέτριο
1 Like
Βέβαια επειδή είναι μπανταρα στα live που έκαναν τα κομμάτια τα απογειωσαν!!
Τα μονα δυο τραγουδια που ειναι τραβηγμενα κατα τη γνωμη μου ειναι το Broken Beat and Scarred, που επρεπε να ειναι ενα 5λεπτο χιτακι (και εχει το καλυτερο ριφφ των Metallica απο το 2000 και μεχρι και σημερα), και το The Day That Never Comes, το οποιο τραβαει πααααααρα πολυ… Ολα τα αλλα τα βρισκω αψογα. Ο ηχος ποτε δε με ενοχλουσε τοσο πολυ.
Έχω πει πιο παλιά την εμπειρία μου με το φετινό Live και το The Day… οπότε να μην γίνομαι κουραστικός… απλά κομματάρα
2 Likes
Αντιθέτως το Day never comes το θεωρώ κομμάταρα κάθε φορά που το ακούω ανατριχίλα μόνο! Και ειδικά όταν το παίζουν live
Αυτό που λες έχει να κάνει με την παραγωγικοτητα και όχι με τη ακμή συνθετικά αλλά και βιολογικά που είναι χοντρικά τα πρώτα 10-15 χρόνια. Στα 70s οι μπάντες ηχογραφούσαν πιο συχνά αφού αυτή ήταν η κυρία πηγή εσόδων τους, στα 80s σε μικρότερο βαθμό για να φτάσουμε στο σήμερα που ακόμα και φρέσκιες μπάντες βγάζουν δίσκο κάθε 3-4 χρόνια.
Φυσικά και (για μένα) δε μπορεί να συγκριθεί μια μπάντα που έχει 10 χρόνια πορεία με μια μπάντα που έχει 40. Αν ψάξουμε μπάντες με πορεία σε βάθος χρόνου θα βρούμε σε όλες “misteps”. Με εξαίρεση για μένα τους Rush.
Στην ουσία της συζήτησης όμως, χαίρομαι που οι Metallica έχουν μεγάλες αποτυχίες, αυτό σημαίνει πως είναι ανήσυχοι καλλιτεχνικά και έχουν την ελευθερία (που την κέρδισαν) να δοκιμάζουν πράγματα. Το αν θα μας αρέσουν είναι δευτερεύον, πρέπει να είναι δευτερεύον για έναν καλλιτέχνη. Πρώτα και κύρια πρέπει να εκφράζει τους ίδιους. Φυσικά, από εκεί και έπειτα εφόσον κυκλοφορούν κάτι για να το μοιραστούν με το κοινό , κρίνονται κιόλας. Δίκαια λοιπόν άκουσαν όσα άκουσαν για το St. Anger, καλώς το κυκλοφόρησαν όμως.
4 Likes
ΝΑΙ ρε πούστη μου.
Πολύ σωστό και αυτό.
2 Likes
Σε κάποιο σημείο της συνέντευξης μιλάει και για ένα σημείο στο St. Anger που τον έκανε να λέει "what the fuck? " προφανώς εννοεί το σημείο-ντροπή στην ιστορία των Metallica στη μέση του απαράδεκτου Invisible Kid, που πραγματικά δεν ξέρω τι σκεφτόταν ο James
Ακόμα και τότε έκαναν αυτό που γούσταραν παρόλο που το αποτέλεσμα ήταν κακό. Για αυτό γουστάρω Metallica γιατί ποτέ δεν παίζουν τα ίδια όπως οι Maiden ξέρω εγώ
με όλο το σεβασμό, αυτό που συζητάμε είναι η πιθανότητα μιας μπάντας να κάνει πατάτα. για να το κάνω πιο σαφές:
-
σημείωσες πως μια μπάντα που υπάρχει 40 χρόνια είναι (θεωρητικά 4 φορές) πιθανότερο να κάνει πατάτα από μια μπάντα που υπάρχει 10. σύμφωνοι απόλυτα στο συγκεκριμένο.
-
ανέφερα πως ναι μεν αυτό είναι σωστό, αλλά πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν πως δυο μπαντες που κυκλοφορουν έκαστη 13 δίσκους έχουν (θεωρητικά) τις ίδιες πιθανότητες πατάτας.
-
σημείωσες πως αυτό έχει να κάνει με την ηλικιακή ακμή αλλά και τις νόρμες της μουσικής βιομηχανίας. σύμφωνοι απολύτως και σε αυτό. ωστόσο, δεν κατανοώ που μπορεί να εφαρμόζεται στην περίπτωση που συζητάμε. Γιατί πολύ απλά θα μπορούσα να σου θέσω το επιχείρημα πως μια μπάντα σε 10 χρόνια εκδίδει 13 δίσκους, ήτοι έχει 9,2 μήνες στη διάθεσή της για να γράψει τον κάθε δίσκο (και να τον προωθήσει φυσικά) ενώ η δεύτερη έχει αντίστοιχα 36,92 μήνες στη διάθεσή της για τον κάθε δίσκο -με συμπέρασμα πως όταν κάτι το δουλεύεις 4 φορές παραπάνω, έχεις περισσότερες πιθανότητες να αποφύγεις την μαλακία. Αναγνωρίζω πως το επιχείρημα αυτό είναι μη καθολικής ισχύος, ωστόσο προφανώς αντίστοιχα “άσχετο” είναι και το δικό σου.
2 Likes
εεε το οτι τα 60s-70s κλπ ηταν η δημιουργια της μουσικης οπως την ακουμε εως τωρα, και οτι νοτα κι αν χτυπουσαν λεγαν " καλο αυτο, ας το ηχογραφησουμε" δεν το λαμβανουμε υποψιν. Στο τοπικ των ghost γινεται λογος για αναφορες σε κομματια που ειναι ξεχασμενα απ’το θεο ( με ενα ας το πουμε συγκρισιμο metric εχουν 10.000views στο youtube ) και μοιαζουν με το Rats. Ε νταξει, να βγαζουν οι νεες μπαντες αλμπουμ ανα 2 χρονια εν ετει 2018 που να μην μοιαζει με τιποτα που να εχει ξαναπαιχθει ειναι αδυνατο. Εδω ακομη λενε για το kill em all και το rtl εχουν “κλεμμενα” μερη. Φαντασου τωρα να βγαζαν κατι που να θυμιζε κατι παλαιοτερο. Αρα ενας λογος (κατ’ εμε ο κυριοτερος ) που βγαζαν τοσο πολυ μουσικη σε παλαιοτερα ετη και πολλα συγκροτηματα ειναι θρυλοι, ειναι γιατι με το ταλεντο τους γραφαν κομματια που δυσκολα ηταν κακα και να υπηρχαν ηδη.
Στη κουβεντα για τα ριφς να πω οτι το αγαπημενο μου post 00, ειναι το riff του st.anger
2 Likes
Η τεχνη δεν ειναι μαθηματικα… ασε που για μενα οι Μπητλς εχουν παμπολλες πατατες. Καπου 10 ας πουμε.
εδω εγιναν επιτυχιες στα 60s - 70s ακομα και στις αρχες των 80s , πολλα κομματια που ουσιαστικα προυπηρχαν.
Δεν ειχαμε το internet τοτε για να πρoλαβαινουμε να απομυθοποιησουμε μεσα σε μερικα δευτερολεπτα την οποιαδηποτε κυκλοφορια.
Σε βρίσκω υπερβολικό