Το γεγονος των 3 περιπτωσεων ( αν μετρησα καλα - και βαζοντας και εμενα μεσα 4 ), που αναφερει οτι θα παει η θα πηγαινε στη συναυλια με το ετερο ημισυ, ειναι ισως ο κυριοτερος λογος που το φαμιλι χτυπαει στα νευρα των 15χρονων ( στο μυαλο τουλαχιστον ) τρολ. 
1 Like
Μπα, μάλλον το γεγονός ότι πολυ παραπάνω από 4 θα πάνε εξωτερικό να τους δουν.
€2200 το meet n’ greet 
Το περίεργο είναι ότι αν έρχονταν στην Ελλάδα θα πήγαινα μόνος μου αλλά η προοπτική του εξωτερικού έχει κι άλλα να δεις…
7,99 το πηρα στα lidl Γερμανιας. χαχα
να πηγαινες σε κανα Live να το επαιρνες τσαμπα !
1 Like
Δεν φτάνει που άκουγαν metallica,εκάναν και παράπονα από πάνω. Ελάτε στο χωριό μου τότε να ακούτε (ειδικά τα καλοκαίρια ) ποντιακα στην διαπασών…εκεί να δείτε αν θα μπορεσετε να κοιμηθείτε
δεν επαιξαν εκει την περιοδο που πηγα δυστηχως
1 Like
Ναι μωρέ πλάκα κάνω.
2 Likes
Metallica - Leper Messiah
Καλημερα, καλη βδομαδα και καλο μηνα. Αισιως φτανουμε προς το τελος ακομα ενος δισκου των Metallica σιγα σιγα, και συγκεκριμενα για σημερα εχουμε ενα τραγουδι που συνηθως θεωρειται η μια απο τις δυο επιλογες ως το πιο αδυναμο του δισκου. Οταν αυτο το τραγουδι ειναι το Leper Messiah, καταλαβαινει κανεις για τι δισκο μιλαμε.
Τα τραγουδια σαν το Leper Messiah τα αγαπω. Ειναι απο αυτα τα τραγουδια των Metallica που τους κανουν να ξεχωριζουν απο αλλες μπαντες, και να αναδεικνυουν την προσωπικοτητα τους. Ειναι σαν κατι τραγουδια οπως το Trapped Under Ice, το Frayed Ends Of Sanity, το The God That Failed, ή ακομα και το Where The Wild Things Are ή το ManUNkind, που δε σου πολυγεμιζουν το ματι σε σχεση με αλλα στους αντιστοιχους δισκους, αλλα που ειναι απαραιτητα και δε θα γινοταν να εχουν γραφτει απο αλλη μπαντα. Σε καθε ενα απο αυτα τα τραγουδια, ειναι πολυ συγκεκριμενα τα σημεια που καθοριζουν τον χαρακτηρα τους, και ολοι φυσικα γνωριζουμε ποιο σημειο ειναι αυτο στο Leper Messiah.
James: Δε χρειαζεται να εχει κανει κανεις διδακτορικη διατριβη για να αναγνωρισει το συγκεκριμενο τραγουδι ως μια συνθεση που ειναι σιγουρα σχεδον εξ’ολοκληρου απο τον Hetfield. Το δευτερο αργοσυρτο τραγουδι του δισκου, με ριφφαρα χαρακτηριστικοτατη του δημιουργου της. Ε οσον αφορα τα φωνητικα, ο James βαζει ολη την επιθετικοτητα και οργη που χρειαζεται, προκειμενου να βγαλει προς τα εξω αυτο που θελει με το συγκεκριμενο τραγουδι.
Lars: Δεν εχω πολλα να πω για τον Lars, εχει γεμισει το κομματι με τις γνωστες τεχνοτροπιες του και με ενδιαφερουσα χρηση δικασης στα σημεια που ακουγεται απολυτα ταιριαστη.
Kirk: Συμμετεχει κι αυτος στο κιθαριστικο οργιο απο τη μεση και μετα, μαζι με τον James, και το ολοκληρωνει με το (ακομα ενα) χαρακτηριστικοτατο σολο του.
Cliff: Οπως συνηθως, ακολουθει την κιθαρα και προσθετει ογκο, δεν εχει κατι το ιδιαιτερο εδω.
Σολο: Τα αρπετζιο που ακουγονται σαν βιολι δεν τα μισησε κανενας. Συνεχιζει να εντυπωσιαζει ο Κερκαρος στο συγκεκριμενο αλμπουμ, κανενα παραπονο κι απο αυτο το σολο που γεμιζει τη γεφυρα.
Στιχοι: Μετα τα νευρα, τα ναρκωτικα, τα φρενοκομεια και τον πολεμο, το loose theme με τα συστηματα ελεγχου και τον εθισμο/φανατισμο συνεχιζεται. Εν προκειμενω ο James ασκει σκληρη (και οχι και πολυ διακριτικη) κριτικη στις οργανωμενες θρησκειες, και συγκεκριμενα στους ψευδοπροφητες και τηλε-ευαγγελιστες που ηταν μαστιγα στην Αμερικη κατα τις δεκαετιες εκεινες. Προσωπικα βρισκω τους στιχους αυτου του τραγουδιου απο τους πιο δυνατους και εκφραστικους που εχει γραψει ποτε ο James, με αποκορυφωμα στιχους οπως “send me money, send me green, heaven you will meet” ή το “Marvel at his tricks, need your sunday fix, blind devotion came, rotting your brain” το οποιο μαλιστα παραπεμπει ευθεως στην υποκρισια της κυριακατικης Εκκλησιας ως συνηθεια, αλλα και στιχους οπως “γουητσερι, γουηκενιν, σηζεσιπ αργκαδεριν, σετετραπ, χιπνοταηζ, ναουγιουφολο” που απλα σηκωνουν καθε τριχα στο συγκεκριμενο σημειο.
Καλυτερη στιγμη:
Ειναι το σημειο το οποιο οπως λεγαμε προηγουμενως, κανει το τραγουδι να ξεχωριζει απο αλλα τραγουδια αλλων μπαντων του ιδιωματος. Και φυσικα ειναι αυτο το μαγικο διλεπτο που ξεκιναει στο 3:15 και ολοκληρωνεται στο 5:15 με την επιστροφη στο βασικο ριφφ για ενα ολοσωστο outro.
Χειροτερη στιγμη:
Η στιγμη που ο σωσιας του Mika Hakinen με το ενα βουλωμενο ρουθουνι ισχυριστηκε οτι κι αυτο το ριφφ, αυτος το εχει γραψει… και γελασε μεχρι κι ο Ron MGovney…
Γερμανια 1987
(απο κονσολα, χωρις εικονα, αλλα οτι καλυτερο βρηκα απο τα χρονια τα παλια)
Φιλαδελφεια 1989
(Με φωνη Τζεημς στα καλυτερα της, δυστυχως με κακο ηχο, ομως απλα κολασμενη εμφανιση)
Παρισι 2003
(Απο 1 εκ των 3 συναυλιων την ιδια μερα, γαματη εκτελεση παρα τον Κερκ, και γιατι τρρρρρ τρ τρ τρ τ κα)
Κοπεγχαγη 2009
(Απο το fan can 6, στιβαρος ηχος και εποχη Death Magnetic)
Λονδινο 2017
(Λαρς.-)
Πραγα 2018
(γιατι μπορει να μην εχει ουγγαρεζικα σνιτσελ, αλλα εχει ηχαρα και βιντεαρα)
7 Likes
Στο τέλος ο Cliff ακούγεται να λέει “That was sick”
1 Like
Ο Mustaine ηταν κι αυτος
3 Likes
Ολα ο Mustaine τα εχει γραψει…
4 Likes
Sold out η Ρουμανία. Καλά θα ξανανοιξουν τα εισιτήρια αλλά (ξε)πουλάνε σα ζεστά ψωμακια.
Πρόσθεσαν κι άλλη μια συναυλία στην Τσεχία τον Αύγουστο ή υπήρχε από πριν?
Υπήρχε
τι μαλακιες ειναι αυτες ; Γιορταζουμε το τζαστις με κοντα μαλλια ;
2 Likes
