Μetallica

Επειδη εδω γραφονται ασυναρτησιες και το ποπολο στελνει καρδουλες ας πουμε και την αληθεια γιατι μπορει να διαβαζουν και μικρα παιδια. Ο δισκος που τους εκανε μεγαλυτερους και ενα πιο ευρυ κοινο ασχοληθηκε μαζι τους ηταν τοblack album και οχι φυσικα το Load. Το load απλα αλλαξε λιγο το κοινο, καποιοι παλιοι ξενερωσαν καποιοι καινουργιοι εκτος μεταλ ηρθαν. Το load σε γενικες γραμμες ειναι οτι χειροτερο ειχαν κυκλοφορησει μεχρι τοτε(αν βγαλεις απο την εξισωση το kill em all) και ειναι οτι καλυτερο εχουν κυκλοφορησει απο τοτε μεχρι σημερα.

εδω ολοι οι δισκοι των μεταλλικα γαμανε κωλαρακια προσεχε τι λες στο φαμιλυ

Συμφωνώ περί Black Album και ανοίγματος στο ευρύ κοινό. Διαφωνώ βέβαια με τις ατάκες “ό,τι χειρότερο μέχρι τότε” και το υπονοούμενο περί Kill 'em All, και επεξηγώ: όταν είσαι 20 χρονών και κυκλοφορείς το Kill 'em All, έναν δίσκο που άνοιξε το δρόμο για ένα νέο μουσικό ρεύμα, με κομματάρες και γεμάτο ενέργεια, με παραγωγή για σεμινάριο για την εποχή - συγκριτικά με όλες τις υπόλοιπες αντίστοιχες μπάντες, τότε λίγο χλωμό να θεωρείται ένας από τους χειρότερούς σου δίσκους, εκτός αν μετά από 30 χρόνια ΕΣΥ προτιμάς κάποιο άλλο, πράγμα σεβαστό και λογικό. Περί Load, η ιστορία επίσης απέδειξε την ανωτερότητά του και σημείωσε ξεκάθαρα ότι οι Metallica είναι κάτι παραπάνω από μια πολύ καλή thrash/metal μπάντα που δεν εφησυχάζει στις δάφνες της επιτυχίας της. Περισσότερος ντόρος έγινε με τα κουρέματα και το style που επέλεξαν εκείνη την εποχή, παρά με την ουσία, δηλαδή τη μουσική. Επίσης, είναι ό,τι πιο πειραματικό είχαν κάνει μέχρι τότε, αρκετά διαφορετικό και πιο σκοτεινό από τους προηγούμενους δίσκους τους. Το ότι έχει μέσα ένα Ronnie και ένα Poor Twisted Me δε μειώνει την αξία του. Ανέκαθεν ηχητικά μου έκανε σαν τη φυσική και προς το καλύτερο, εξέλιξη του Black Album, ένα album που με τα χρόνια προσωπικά το ακούω πολύ σπάνια, γιατί για τα δικά μου ακουσματα ΠΑΡΑΕΙΝΑΙ safe και με standard δομές, δηλαδή pop λογική μέσα σε metal πλαίσια, ήταν όμως αυτό που χρειαζόταν η μπάντα τότε για να ακουστεί στους πάντες.

5 Likes

Κανενα υπονοουμενο γις το kea. Ο δισκος γαμαει.
Τι δεν σου αρεσει στην προταση το χειροτερο μεχρι τοτε; Εκτος αν ηθελες να γραψω το λιγοτερο καλο για ψυχολογικους λογους.

1 Like

Το αιμα και σπερμα που μπορει να δει κανεις στο εξωφυλλο του Load παντως, συμβολιζει το τσο και λο που μοιρασε με την κυκλοφορια του.

3 Likes

Tribute στους Manowar ήταν :stuck_out_tongue:

Ε αφού γαμάει (το Kill 'em All) γιατί να το βγάλεις από την εξίσωση?

Στην πρόταση περί Load ως ό,τι χειρότερο μέχρι τότε δε μου αρέσει η παραδοχή ότι είναι ό,τι χειρότερο. Πολύ απλά. Πρώτον γιατί δεν ήταν και δεύτερον γιατί μπορεί και να ήταν ό,τι καλύτερο μέχρι τότε. Ίσως όμως όχι μέσα στα θεόστενα metal πλαίσια για μια μπάντα με σκληροπυρηνικούς metal οπαδούς.

3 Likes

Eξαιρετικός δίσκος που μάλλον τον ακούω συχνότερα από Black Album, KEA και ότι άλλο έβγαλαν μετά από αυτό (με εξαίρεση το HTSD, πλέον).
Νομίζω πως ακούμπησαν συνθετικές κορυφές με κάποια τραγούδια που άνετα θα ήταν σε ένα best of τους. Θες Bleeding me και Outlaw, θες Until it sleeps και το αγαπημένο μου The House Jack Built;

Μουσικά δεν ήταν και τόσο μεγάλη στροφή (όσο ήταν αυτή από το Justice στο TBA λόγου χάρη), προσωπικά βρίσκω αυτό τον ήχο πιο ενδιαφέρον από το Black Album για τον ίδιο λόγο που ανέφερε και ο furor παραπάνω. Προσοχή, όχι απαραίτητα καλύτερο, πιο ενδιαφέρον.

Μακάρι να το ακουμπούσαν περισσότερο live ή να είναι το κρυφό χαρτί του κοντού για τα γεράματα αυτά τα 2 άλμπουμ.

2 Likes

Ας λέτε ότι θέλετε για το Ronnie, κομματάρα είναι :stuck_out_tongue:

He said
“Lost my way
This bloody day
Lost my way”

3 Likes

Εγω μιλουσα παντοτε στα πλαισια του αλμπουμ, και συγκριτικα με τα αλλα τραγουδια. Σε σχεση με δισκογραφιες αλλων συγκροτηματων, οπως τα λες ειναι…

1 Like

Εγώ το ριφφ του Ronnie το έχω στις κορυφές του δίσκου. Μαζί με ain’t my bitch και το outro του outlaw torn

Γούστα είναι αυτά

Συμφωνώ με @Alejandro.m. Φοβερά ενδιαφέρον μουσικά και σαν ήχος αυτό το άλμπουμ

1 Like

Τις τελευταίες μέρες, τυχαίνει να ακούω κάποια από τα κομμάτια του Load και μπορώ να πω ότι αρχίζω να το εκτιμώ περισσότερο σαν album. Ειδικά από το The House Jack Built μέχρι το Mama Said, το δισκάκι σπέρνει. Σαφώς και υπάρχουν κάνα δυο αδύναμες στιγμές αλλά και πάλι, δεν είναι πατάτα ως album.

Έχει πολλά και διάφορα moods μέσα αν και σαφώς έχει γίνει στροφή σε μια πιο συναισθηματική πλευρά γενικότερα αλλά και ερμηνευτικά ο Hetfield, ξεδίπλωσε μια άλλη ερμηνευτική πτυχή την οποία και εξέλιξε από το Black Album. Το Until It Sleeps σαφώς και έχει ένα ιδιαίτερο και πολύ προσωπικό νόημα με το οποίο ταυτίζομαι μέχρι ενός σημείου και βγάζει παράλληλα μια δυναμική. Ειδικά το drumming βγάζει έναν ιδιαίτερο δυναμισμό και ας μην έχει δικασίδια μέσα.

Όσο ακούω τα κομμάτια του Load, αρχίζει να μου αρέσει περισσότερο αλλά ακόμα, δεν μπορώ να χωνέψω το Reload. To Load μου έχει κάτσει πιο καλά για την ώρα. Χρόνια πολλά Load!

2 Likes

Σε 50 χρόνια μπορεί να σου κάτσει καλύτερα :stuck_out_tongue:!

1 Like

Μη λέτε μαλακίες για ό,τι καλύτερο είχαν (και έχουν) κυκλοφορήσει μετά το Master… (ναι το Load εννοώ!) :face_with_raised_eyebrow:

1 Like

Αν και το Hero Of The Day δεν ειναι στα αγαπημενα μου τραγουδια απο το Load, και τα 4 βιντεο για τον δισκο ειναι εξαιρετικα, με αγαπημενο μου μακραν το Until It Sleeps, και πιο ιδιαιτερο το Mama Said, το οποιο εφαγε τοσο κραξιμο οταν βγηκε ο δισκος που μου φαινεται πλεον αστειο μετα απο τοσα χρονια.

Βαλε μαζι με αυτα το πολυ υποτιμημενο Ain’t My Bitch (ριφφαρες απο την αρχη ως το τελος), το groovy 2Χ4, το εκρηκτικο Wasting My Hate, το ατμοσφαιρικο Jack, τα δυο μαλλον καλυτερα τραγουδια του δισκου (Bleeding Me + Outlaw Torn) και την προσωπικη μου αδυναμια Thorn Within (αν αγαπας Alice In Chains αυτα γινονται), κι εχεις μια 11αδα με διαμαντια.

3 Likes

Το Hero of the Day δεν είναι από τα αγαπημένα μου στον δίσκο, δεν το ακούω όταν βάζω το Load, στο S&M όμως είναι χαλαρά από τις κορυφαίες στιγμές του live. Φοβερη εκτελεση και η ερμηνεια του James εκει ειναι εξαιρετικη.

2 Likes

Μια σημείωση εδώ, το Master of Puppets απευθύνεται σε metal κοινό - και κυρίως μπορούν να το εκτιμήσουν/καταλάβουν/αποδεχτούν μεταλλάδες, ενώ το Load απευθύνεται σε πολύ ευρύτερο κοινό. Και οι Metallica εδώ και χρόνια δεν είναι μπάντα που απευθύνεται μόνο σε μεταλλάδες.

1 Like

Και μονο που μετα απο τόσα χρονια υπαρχει διχόνοια και παραληρηματα για το load και το reload,σημαίνει οτι κάτι μετράνε αυτά τα άλμπουμ.

2 Likes

Και ποιο ηταν;

Αστειευεσαι προφανως. Μονο εδω διαβαζω τετοιες αποψεις. Καρδουλα μονο και μονο για την πλυση εγκεφαλου που προσπαθειτε να κανετε στους εαυτους σας.

Για εμενα προσωπικα αν πιασω να βαλω ενα αλμπουμ Μεταλλικα στην τυχη αυτο που εχω πιο συχνα την διαθεση να ακουσω ειναι το Load. Ποιοτικα μονο κατω απο την Αγια δυαδα και τις παιζει στα ισα με το Justice για την τριτη θεση στο τοπ μου.

Με το τρολλ γιατι ασχολειστε ακομα δεν καταλαβαινω…

2 Likes