Πάει η φαλτσαδούρα σύννεφο στο συγκεκριμένο St. Anger δυστυχώς. Δεν πειράζει
Αυτά δεν γίνονται ούτε στο σινεμά…
Εγώ ακόμα περιμένω τον Σαντορίνη να πει για την φαλτσαδουρα στο ΜΑΣΤΕΡ, εκεί δεν τον ενοχλεί? Γαργάρα βλέπω, ενώ στο Σερενγκερ έσπευσε.
Ο ύμνος της μετ(σ)αλ
Έσπευσα μετά από μια μέρα που το είδα
Αν έχει φαλτσαδουρα και στο Master θα το πω πάντως, δεν φοβάμαι να θίξω τις αδυναμίες σας
Ποιοί είμαστε πάλι “εμείς” γαμω τον ελληνικό αθλητισμό και τις ομάδες “σας”?
Γιατί εγώ προσωπικά καμία αδυναμία δεν έχω σε κανένα από τα δύο, και αν πρέπει να θιχτεί κάποιος αυτός είναι ο Τζεημς που φαλτσαρει
Το πρόβλημα σου λοιπόν είναι όταν πω κάτι αρνητικό για τους Metallica, που σιγά το αρνητικό δηλαδή να πει κάποιος ότι ένα βράδυ δεν είπε καλά το st. Anger ο Hetfield. Θέλεις μόνο να αποθεωνουμε εδώ μέσα; Έχει ξαναγίνει αυτή η κουβέντα. Συγγνώμη αλλά έχω αυτιά και το θάρρος της γνώμης μου . Όταν κάτι με χαλάει θα το πω. Όταν κάτι μου αρέσει θα το αποθεωσω. Simple as that.
Ναι μιλούσα τόσο σοβαρά άλλωστε που σε έγραψα Σαντορίνη… Που ακριβώς είδες να έχω πρόβλημα με το κράξιμο? Εγώ δεν έγραψα για φαλτσαδουρες και στο ΜΑΣΤΕΡ? Δεύτερο ποστ για να διευκρινίσω ότι δεν θίχτηκα γιατί δε με λένε Τζεημς Χετφιλντ?
Αν δεν ήταν ειρωνικό τοτε οκ . Αλλιώς είσαι πιο γραφικός και από
St. Anger is my favorite Slipknot album.
Για να τα λεμε ολα, οι Μεταλικα φαινονται (γιατι δεν τους εχω δει λαιβ απο το 10) να ειναι εξαιρετικοτατοι στην περιοδεια αυτη, οπως και απο τα σχολια που ακουγονται γενικα ειναι δοθυραμβικα. Τι άλλαξε? Ο Λαρς. Οταν ο Λαρς γουσταρει η Μεταλικα ειναι αλλη μπαντα. Παραδειγμα η δεκαετια μετα το st. Anger. Αλμπουμ που δε “θελανε” να βγαλουν, orion, ταινια, lulu. Οταν αποφασισε να κάνει focus στους Μεταλικα ειδαμε ολοι τα αποτελεσματα και πριν και μετα. Αλλα ανθρωποι σαν το λαρς δεν μπορουν να μη προσπαθουν να κανουν τα παντα. Ενιουει χωρις το λαρς οι μεταλικα ειναι μπαντα 10/10, με το λαρς ειναι μπαντα απο αλλο γαλαξια. Αποψη μου ε
δεν θα διαφωνησω στο οτι ο Λαρς εκανε focus στη μπαντα…
Αλλά ! Για μένα υπάρχει αλλά .
Ο James μπορει να ειναι εξαιρετικος φροντμαν , one of a kind , αλλα μετα το St. anger δεν ειχε βρει τις ισορροπιες του (rehab γαρ) και το 2010 (περιπου) πέρασε κρίση μεσης ηλικιας.
O Lars μεγαλο γατονι , τον αφησε να χαλαρωσει και κυκλοφορησαν εναν δισκο βασισμενο πανω του . Στηριξε τον συνεργατη και φιλο του (μπραδερι αφου ειναι φαμιλυ) και τους βγηκε.
Ακομη και ο Kirk ανεβηκε μετα τις προσωπικες του περιπετειες.
Rob βραχος ετσι κι αλλιως . Μακαρι στην επόμενη κυκλοφορια ,όποτε και αν έρθει αυτη, να ειναι πιο “ενεργος”.
Το βαρόμετρο και πρόβλημα για μια 5ετια (και όχι δεκαετία) των Metallica ήταν πάντοτε ο Τζεημς νομίζω. Δε θεωρώ “προβληματική” περίοδο τους το Death Magnetic, την ταινία τους ή το Lulu. Τα δύο τελευταία είναι take it or leave it projects. Για την προσωπική τους καυλα. Εντωμεταξύ στην περίοδο 2008-2012 σκότωναν σε λάηβ.
Το Orion γιατί αναφέρθηκε? Το 2012 είναι η καλύτερη συναυλία Metallica που έχω δει στη ζωή μου, και όποιος ήταν εκεί θα σου πει ότι ήταν τεράστια επιτυχία όσον αφορά την διοργάνωση. Το ότι μπήκαν μέσα οικονομικά δε με ενδιαφέρει ούτε στο ελάχιστο. Μακάρι να το έκαναν κάθε χρόνο αν γινόταν. Μοναδική εμπειρία.
Δεν ειπα οτι ηταν προβληματικη ενω με αυτο
Υπογραμμίζεις το ποιντ μου. Ηταν απασχολημενοι με πραγματα ευρυτερα της ταμπελας Μεταλικα και ενω δεν μπορούμε να ξερουμε ποιος παιρνει τις αποφασεις (έστω ποιος απο τους 2), με ολα αυτα που εχω δει ειναι ο λαρς που έχει το vision ολα τα χρονια. Μολις “συγκεντρώθηκε” στη μουσικη βλέπουμε τα αποτελεσματα απο το hardwired και μετα.
Το αν ηταν καλοι η οχι το 12 ειναι άσχετο, παντα σπερνουν, αυτο που λεω ειναι για το dedication
Εδώ βγάζω το καπέλο και προσκυνώ ταπεινά τον Hammett που παίζει το σολο τόσο γαμάτα! Με βροχή ρε! Στάζει!
Η απόδοση λαιβ ανέβηκε σταθερά από τότε που εντάχθηκε ο Ρομπ. Ειδικά με τον Λαρς να είναι πιο διεκπαιρεωτικος πλέον, ο Ρομπ έχει κρατησεο το rythm section σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Επίσης ο Χετφιλντ δεν έχει τα θεματακια με τη φωνή που είχε στην περιοδεία του St. Anger. Σε αυτό βοηθάει ότι δίνουν Μαξ 50 συναυλίες το χρόνο πλέον με διαλλειματα και δεν ταλαιπωρειται. Και ο Χετφιλντ έγινε με τα χρόνια πιο διεκπαιρεωτικος (πχ δεν κάνει downpicking συνεχώς) αλλά δεν το αντιλαμβάνεται κανείς ακούγοντας τον, μόνο βλέποντας τις κινήσεις του.
Επιβεβαιώνω ότι από το DM και μετά λαιβ περνάνε δεύτερη νιότη.
Η μεγαλύτερη αλλαγή στη φετινή περιοδεία ωστόσο είναι ότι ο Χαμετ είναι αψεγαδιαστος. Όλα του τα σόλο είναι να τα πιεις στο ποτήρι. Γενικότερα το παίξιμο του είναι πιο “loose” (εννοώ σε βαθμο μεγαλύτερο από ότι στο παρελθόν) αλλά το καλύπτει η χειρουργική ακρίβεια του Χετφιλντ. Στα leads του όμως είναι ο καλύτερος Χαμετ των 00s.
Αυτό που ήθελα να πω, είναι ότι δεν υπάρχει “λάθος” και “σωστοί” Μεταλλικα. Οκ μπορεί να μη σου κάνουν οι Μεταλλικα του Λουλου (σε ελάχιστους κάνουν άλλωστε), αλλά δε βρίσκω έλλειψη αφοσίωσης στην μπάντα από Λαρς κάπου. Στο Death Magnetic τους ευνουχισε λίγο ο Rubin και ακόμα κι έτσι δεν πιστεύω ότι το drumming του πάσχει, ούτε η όρεξή του.
Το ότι το HTSD βγήκε πολύ καλύτερο είναι για μένα καθαρά αποτέλεσμα James, που γενικά καλύτερα να γράφει αυτός όλη τη μουσική. Το να τους έχουν και τους 4 να δουλεύουν ταυτόχρονα και παράλληλα όπως στο DM δεν είναι και η καλύτερη ιδέα. Και τα λέω αυτά ενώ μου αρέσει πολύ ο συγκεκριμένος δίσκος ε. Το HTSD μου αρέσει περισσοτερο γιατί είναι και πολύ λιγότερο μέταλ από το DM. Είναι δίσκος Χετφιλντ.