Metallica - Sad But True
DO YOU WANT HEAVYYYY? 'TALLICA GIVES YOU HEAVY BABEEEYYY
Ηδη απο το δευτερο αλμπουμ δειλα δειλα (και το For Whom The Bell Tolls) οι Metallica ειχαν δειξει σημαδια πως φλερταρουν οχι μονο με την ταχυτητα και τις μελωδιες, αλλα και με τον βαρυ κι ασηκωτο αργοσυρτο ηχο. Στη συνεχεια βεβαια εβγαλαν το The Thing That Should Not Be, και με το Sad But True ουσιαστικα εκαναν μια τεραστια δηλωση, πως θα υπαρχει σε καθε δισκο κι ενα τετοιο.
HEY!
Νεες εποχες για τους Metallica με το φιδισιο αλμπουμ, αφου μετα την πρωτη αποπειρα με βιντεοκλιπ 3 χρονια νωριτερα, το 1991 εκαναν το μεγαλο μπαμ και για την προωθηση του Black Album εφτιαξαν 5 βιντεοκλιψ. Για το συγκεκριμενο βεβαια δεν εκαναν και μεγαλο κοπο, αφου ειναι footage απο την περιοδεια για το αλμπουμ, και μαλιστα κυκλοφορησε το 1993, καθως ηταν το τελευταιο απο τα 5 πασιγνωστα singles.
YOU!
Λοιπον το Sad But True εχει αποτελεσει το αγαπημενο μου τραγουδι απο τον εν λογω δισκο για το μεγαλυτερο διαστημα, στα περιπου 25 χρονια που ακουω Metallica. Αλλο ενα με μακροχρονη παρουσια στην συγκεκριμενη θεση ειναι το Wherever I May Roam, αλλα θα φτασουμε κι εκει.
HATE!
Στα μουσικα της υποθεσης… οχι πως θα εκπλαγει και κανενας, αλλα για μενα μιλαμε για αριστουργημα απο καθε αποψη. Τα διαφορα layers απο κιθαρες ειναι απλα μνημειωδη και το ηχητικο αποτελεσμα ειναι απο τα πιο βαρια πραγματα που εχουν κυκλοφορησει οι Metallica, αν οχι το πιο βαρυ. Ηχητικα, νομιζω μονο με το Dream No More και το Devil’s Dance μπορει να συγκριθει. Αν βαλουμε μαζι με αυτα και το peak της φωνης του James οσον αφορα την οργη (ισοπαλια με Justice) και τις αψογες συνεισφορες απο Kirk και Lars, τοτε ειναι ευκολο να καταλαβει κανεις γιατι το συγκεκριμενο ειναι στην 7η θεση με τα πιο πολυπαιγμενα τραγουδια των Metallica live.
Αν η μπαντα συνεχισει να κανει συναυλιες για καμια 10αρια χρονια ακομα, λογικα θα ξεπερασει καποια στιγμη τα Bellz και Seek, και θα εδραιωθει στην 5η θεση (δεν υπαρχει καμια περιπτωση να φτασει ποτε Master, One, Sandman, Creep αν και ειναι μολις 18 φορες κατω απο το Sandman). Προσωπικα, ειναι το 1 απο τα 2 τραγουδια (παλι μαζι με το Roam) που δε θα με πειραζε να το ακουγα ζωντανα σε καθε συναυλια τους.
James: Οταν εχεις βαλει σε τραγουδι ΑΥΤΟ το ριφφ, που ειναι μαλλον στα 10 πιο αναγνωρισιμα ριφφς ολων των εποχων στο μεταλ (μαζι με Sand και Master) και οταν εχεις βαλει ΑΥΤΟΥΣ τους στιχους, ΑΥΤΗΝ την ερμηνεια και εχεις γραψει ΑΥΤΗΝ την συνθεση, ε ας παρεις το 12/10 σου (και οι αδοκιμοι βαθμοι σε μορφη κλασματος εκτροχιαζονται) Δε νομιζω οτι εχω τραγουδησει αλλο τραγουδι των Metallica οσο το ακουω οσες φορες οσες το συγκεκριμενο. Μολις ανακαλυψα οτι υπαρχει ενα metal bar στη Νεα Υορκη που κανει karaoke. Λεω να παω και να βγαλω τα σωθικα μου με το συγκεκριμενο συντομα.
Lars: Τυμπανα που σπανε τυμπανα, αλλα με την καλη εννοια. Το ταμπουρο συντονιζεται με δονησεις σε ολον τον εγκεφαλο, η μποτα απλα προκαλει ολικη εσωτερικη ανακλαση ηλεκτρομαγνητικων κυματων στην περιοχη ακτινοβολιας γ του φασματος μεσα στο στερνο, και τα πιατινια στελνουν υπεριωδεις διαθλασεις στο υπερπεραν. Εγω προφανως γραφω ενα σωρο ασυναρτητες μαλακιες, αλλα η ουσια ειναι οτι ο Λαρς εδωσε ενα τελειο σεμιναριο στο πως να ντυσει κανεις ενα τραγουδι με οσο πιο απλα και λιτα τυμπανα γινεται. Δε θα παρει 12 ομως, θα μεινει στο 11, γιατι 12 μονο ο Τζεημς στο συγκεκριμενο, μονο και μονο για το πως ουρλιαζει το I’m Your Mask.
Kirk: Αλλο ενα ευκολακι 11/10. Οι ροκαδικες μελωδιες που ντυνουν ολο το τραγουδι, ο ογκος που προσθετει με την δικη του κιθαρα στο τραγουδι (που οπως ειπαμε εχει καμια κατοσταρια layers απο κιθαρες) και φυσικα το σολο του, που για μενα ειναι στα 3 καλυτερα σολο του δισκου (μαζι με Unforgiven και Wherever) ειναι προφανως λογος για να παρει κι αυτος το σουρρεαλιστικο κλασμα.
Jason: Θα παρει 11/10 γιατι ακουγεται ακομα και σε φτηνιαρικα ηχοσυστηματα, ακομα και σε 128kbps MP3, ακομα και σε αυτοκινητα με ανοιχτα παραθυρα στην Κηφισιας 2 το μεσημερι τον Ιουλιο, ακομα κι αν το παιζει ο γειτονας στο επομενο τετραγωνο κι εσυ παιζεις videogames και σκοτωνεις Sith με φωτοσπαθο στη διαπασων. Επισης, γιατι τα backing vocals του για μια δεκαετια απο το 1991 εως το 2001 στο συγκεκριμενο τραγουδι σε live, δημιουργησαν μια γλυκια και βαρια αναμνηση.
Ας βαλουμε και το ντεμο, γιατι εχω μερικες απωςενδιαφερουσες παρατηρησεις:
- Ακουγεται πεντακαθαρα η μεταβαση απο το Justice στο Black. Θα μπορουσε να μπει στο Justice αυτο το ντεμο αν ηταν λιγο πιο γρηγορο. Βαλτε το στο 1.25 οπως λεει κι ενα σχολιο, και αυτο ακουγεται ακομα καλυτερα.
- Τα σολος του James απο το ντεμο ειναι εντελως bluesy και southern rock, το οποιο το κανει αρκετα ενδιαφερον. Εν τελει φυσικα τα σολος που μπηκαν στο τραγουδι ειναι πιο ταιριαστα και καλυτερα, αλλα εχει πλακα αυτη η εναλλακτικη εκδοση.
- Η φωνη Τζεημς ειναι επισης εντελως Justice, και μαλιστα απο τις λιγες φορες που το ντεμο εχει ολοκληρωμενους στιχους κι οχι ενα ματσο yeah yeah yeah.
Σολο: Οπως ειπαμε και στο Sandman, ο Kirk ειχε ηδη παρουσιασει δειγματα φλερτ με τον ροκαδικο ηχο στα solos του απο το Justice, και στο συγκεκριμενο τραγουδι τελειοποιησε αυτην την πλευρα του (μεχρι τον επομενο δισκο φυσικα, και μετα τον επομενο απο αυτον). Τα σολιδια του απο το 3:10 και για το επομενο λεπτο δενουν εξαισια με το υπολοιπο τραγουδι, και αν και ειναι ευκολο να το πει κανεις μετα απο 28 χρονια υπαρξης του τραγουδιου, δε μπορω να φανταστω με ποιον τροπο θα μπορουσε να υπαρχει αλλο σολο στο Sad But True.
Στιχοι: Γενικα το Black Album εχει πολλες υπεροχες στιγμες σε στιχους (σχεδον ολες οι συνθεσεις βασικα), αλλα το συγκεκριμενο το βαζω στις τοπ στιγμες. Απλα αγαπω τους στιχους του Sad But True και το πως πλαισιωσε με φωνητικα ο Τζεημς την μουσικη. Εχω βρει γενικα διαφορες ερμηνειες για το τραγουδι, αλλα προσωπικα νομιζω πως αυτη που ταιριαζει περισσοτερο ειναι το πως κανεις μας δεν ειναι τελειος, και καλυτερα να ειμαστε αληθινοι γενικα και με τον εαυτο μας και με αλλους, κι ας ειναι λυπηρο μερικες φορες. Το οποιο φυσικα μπορει να εχει και κρυμμενες αναφορες και στους εθισμους οπως το αλκοολ για παραδειγμα, το οποιο ταλαιπωρουσε τον James και τους Metallica αρκετα εκεινα τα χρονια. Γενικα το τραγουδι μου βγαζει ενα συναισθημα αποδοχης των αρνητικων και του εαυτου μας και της ζωης, και πως τι να γινει, καποια πραγματα ειναι απλα οπως ειναι. Πειτε κι εσεις ομως για να γινει καμια κουβεντα.
Καλυτερη στιγμη: Θα μπορουσε να μπει οποιαδηποτε εναρξη κουπλε με τις λεξεις που ουρλιαζει ο James (και ειδικα το Hate) αλλα θα επιλεξω το κοψιμο στο 3:07 γιατι δινει μια τρομερη μεταβαση στο δευτερο μισο του τραγουδιου, και οχι απαραιτητα μονο στο σολο που ακολουθει, αλλα γενικα στο τραγουδι.
Χειροτερη στιγμη: Η στιγμη που το εκλεψαν ξεδιαντροπα οι Avenged Sevenfold και οταν ερωτηθηκαν το παρουσιαζουν ως tribute, κατι που υποστηριζουν και οι απολογητες τους (!)
Παμε στα live.
Μοσχα, 1991
(μην τα ξαναλεμε, η Μοσχα ειναι βασικα για το Black Album οτι ηταν το Seattle για το Justice)
San Diego, 1992
(βυζια)
Mexico City, 1993
(ηχος απο το CD, εικονα δεν ξερω απο που, Jason ξεπουλημενος με ξουρα ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ)
Texas, 1997
(Cunning Stunts, nuff said, 'Tallica gives you heavy babeeeey)
San Francisco, 1999
(Απο το πρωτο S & M φυσικα, μια ενδιαφερουσα εκτελεση, αν και ισως οχι η πιο ταιριαστη)
Γερμανια, 2008
(Rock Am Ring, ενδεικτικο το οτι η φωνη του James απο το 2003 εως το 2008 ηταν στα down της)
New Jersey, 2012
(ORION Music + More Festival, μονο και μονο επειδη ημουν μεσα και επειδη γαμησε επισης. Α και γιατι ηταν μαλλον η τελευταια χρονια που επρεπε να επιτρεπεται στον James να φοραει γιλεκο και τιποτα αλλο απο μεσα)
Κολομβια, 2016
(Επειδη οι Λατινοαμερικανοι ειναι τρελοι, η Κολομβια εχει τις πιο ομορφες γυναικες στον κοσμο, και επειδη νεο αλμπουμ)
Πορτογαλια, 2018
(Απο τις καλυτερες εκτελεσεις της παρουσας περιοδειας που μετραει πλεον σχεδον 3 χρονια ε)
Washington, 2018
(Κυριως γιατι ΗΧΑΚΛΑ, και γιατι στο 4:35 εκανε ολους τους βορειοδυτικους Αμερικανους να κατουρηθουν)
Βερολινο, 2019
(τι να πει κανεις για αυτην την εκτελεση. Βροχη, αψογος ηχος, απλα τελειοτητα σε καθε επιπεδο)
. Εισαγωγή ορόσημο και για μένα το τραγούδι που συμπληρώνει την Αγία Τριάδα των τραγουδιών μαζί με το for whom και το harvester. Κορυφαίο σημείο πάντα για μένα οι τελευταίοι στίχοι I am inside open your eyes I am youuuuuuu
