Το Lulu έχει 2-3 φοβερά κομμάτια. Το Iced Honey είναι το αγαπημένο μου, κομματάρα!
Το The View είναι πάρα πολύ καλό κομμάτι. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που τραγουδάει - απαγγέλει ο Lou Reed και πώς στη συνέχεια μπαίνει φωνητικά ο Hetfield.
Γενικά το project αυτό είχε πρόσημο +
Αυτο δε θα γινει, γιατι τα φωνητικα του Lou Reed ειναι απαλευτα, και γιατι ο δισκος δεν εχει πια και κατι τοσο ξενο απο Metallica.
Τα Dragon, Little Dog, Cheat On Me, Junior Dad ειναι ωραια τραγουδια.
Εντωμεταξύ ο Reed είναι φτυστός ο Newsted στα 70 του. Δεν είναι τυχαίο που φαγώθηκαν να συνεργαστούν μαζί του, υποσυνείδητη εξιλέωση λέγεται… 
Αυτο λοιπον ειναι μια ΠΟΛΥ καλη διασκευη…
… με κλασικο dealbreaker τα φωνητικα. Κανενας μα κανενας στον κοσμο δυστυχως δεν μπορει να βγαλει αυτο που βγαζει ο James με την φωνη του, ακομα και σε ενα αλμπουμ οπως το St. Anger, και ομολογω απο οσες διασκευες Metallica εχω ακουσει, οι μονες στις οποιες δε με χαλανε τα φωνητικα και απολαμβανω πληρως την εναλλακτικη εκτελεση ειναι το Battery απο Machine Head, το Escape απο Gojira και το Creeping Death απο Stone Sour.
Τρελο respect παρολα αυτα για την διασκευη αποπανω.
μια χαρά η διασκευή , πολύ καλή . Αξιοπρεπή τα φωνητικά κανένα θέμα
Ρε φιλε ο τυπος ειναι Αμερικανος μεγαλωμενος στο Bay Area και εχει προφορα κατι αναμεσα σε Πολωνο ντελιβερα και Ρωσο γκεημερ.
του ριφ το κάγκελο…
μου άρεσε πολύ ειδικά στην αρχή η πινελιά εισαγωγής του ομώνυμου Justice
τελειώνει το 3ο κουπλέ και μένουν 3 λεπτά ακόμα
πιο justice πεθαίνεις!!
Ξεκιναω με μια τεραστια συγγνωμη προς το Θρουδενεβα, γιατι ειναι ενα τραγουδι που πιθανοτατα εχω αδικησει αρκετες φορες στο παρελθον, πατωντας ενα εντελως αναιτιο και περιττο skip, εκει που θα μπορουσα να ειχα κανει ανελεητο headbanging για 4 λεπτα και 4 δευτερολεπτα.
Ενα ακομα χειροτερο εγκλημα ειναι το οτι εχω κανει το λαθος στο παρελθον να αναφερθω στο συγκεκριμενο τραγουδι ως “filler”, αν και προς υπερασπιση μου η διατυπωση που πρεπει να εκανα ειναι πως “ΑΝ πρεπει σωνει και καλα να εχουμε 2 fillers στο Black Album, τοτε αυτα θα ηταν το Don’t Tread On Me και το Through The Never”. Αν και εννοειται πως δεν θεωρω οτι υπαρχει ουτε ενα δευτερολεπτο filler στο Black Album, για το Through The Never αισθανομαι τυψεις και ενοχες, για το Don’t Tread On Me οχι 
Στην τελικη, μιλαμε για ενα τραγουδι το οποιο εδωσε το ονομα του στην ταινια των Metallica 22 χρονια μετα την κυκλοφορια του.
Λοιπον, στα πιο ουσιαστικα. Το Black Album γενικα δεν μπορει καποιος να το πει thrash σε καμια περιπτωση, αλλα αν υπαρχει ενα πιο up tempo τραγουδι εκτος απο το Holier Than Thou αυτο ειναι φυσικα το Through The Never, και ενα πραγμα που εκτιμω σε αυτο το ασμα ειναι το οτι ειναι καθολη την διαρκεια του in your face. Χωρις να θελω να φανω γραφικος (λολολ βασικα δε με ενδιαφερει, ας φανω), ειναι ενα τραγουδι που μαλλον για τους περισσοτερους συγκαταλαγεται στα πιο “δευτερα” του Black Album, οταν για αλλες μπαντες θα ηταν staple στιγμη σε ολοκληρη την δισκογραφια τους. Εδω αλλωστε βλεπουμε ποσο μπροστα ηταν ανεκαθεν, οταν 7 χρονια πριν προεβλεψαν οτι ολοι θα φοραμε μασκες:
Το Through The Never ειναι ενα τραγουδι χωρις πολλες εκπληξεις, πληρως συμβατο με την νοοτροπια του Black Album της δομης intro - κουπλε - ρεφρεν - κουπλε - ρεφρεν - γεφυρα και σολο - κουπλε -ρεφρεν, ομως αυτο που κανει το κανει εξαιρετικα. Και οπως και το τραγουδι ειναι straight to the point και δεν πρηζει πολυ, ετσι δε θα πρηξω κι εγω πολυ. Οι Metallica παντως με συνθεσεις σαν κι αυτην εκδηλωνουν πληρως την απεχθεια που ειχαν αποκτησει προς μεγαλεπηβολες, μεγαλες και πολυπλοκες συνθεσες μετα την περιοδεια του Justice, αφου κατι μου λεει πως αυτα τα 4 λεπτα καυτου μεταλ θα ειχαν μετατραπει σε 7-8 λεπτα με πολλες αλλαγες και τα διπλασια ριφφς αν οι Metallica ειχαν γραψει αυτο το τραγουδι το 1987 ή το 2007.
James: Fuck yeah motha fucka. Στο δικο μου το μυαλο κατι τετοια τραγουδια ειναι η επιτομη της χετφιλντιλας. Σε ενα εναλλακτικο συμπαν που δεν εχει δει ποτε την αγγελια του Lars, ο James εχει βγαλει 15 δισκους με 15 τετραλεπτα τραγουδια σε αυτο το στυλ (και ο Lars εχει κανει rock star γκρουπαρα με Mustaine και εχουν σκοτωθει, διαλυθει, επανενωθει 10 φορες)
Lars: Κατι τετοια τραγουδια ειναι που αναδεικνυουν το ποσο εξυπνα παιζει ο τενιστας απο την Δανια. Τα breaks στα ρεφρεν και ο τροπος με τον οποιο πλαισωνει την γεφυρα του κομματιου και το σολο με τα τυμπανα του ειναι ο λογος που ενα τραγουδι των Metallica σαν κι αυτο μετατρεπεται απο “αρκετα πιασαρικο” σε “πιο πιασαρικο πεθαινεις”
Kirk: Ενα απο τα 4 στα 12 τραγουδια στα οποια εχει credits, το οποιο με κανει να πιστευω πως εχει γραψει το main riff, αφου η συγκεκριμενη συνθεση δεν εχει και παρα πολλα προς αναλυση. Εκτος αν ειναι υπευθυνος για το ριφφ στην γεφυρα, που ουτε αυτο θα μου εκανε εκπληξη. Ομολογω οτι δεν γνωριζω ποιο κομματι ειναι δικο του. Με ακομα ενα εξαιρετικο σολο στο τραγουδι, σιγουρα δεν περναει απαρατηρητος.
Jason: Ο Τζεησοναρας δινει ωραιο ογκο και σε αυτο το τραγουδι, αν και φαινομενικα ακολουθει κλασικα την κιθαρα αντι να δημιουργει ενα πιο ορθολογικο rhythm section με τα τυμπανα, τουλαχιστον στην μεγαλυτερη διαρκεια του τραγουδιου. Παρολα αυτα, οι Metallica ειναι Metallica και θα συνεχισουν να εχουν το μπασο ετσι στην μουσικη τους, και καλα θα κανουν μαλλον.
Σολο: Μετα απο 6 τραγουδια κατανταει αρκετα βαρετο να λεμε τα ιδια και τα ιδια, αλλα η αληθεια παραμενει πως ο Hammett εχει γεμισει αυτον τον δισκο με εξαιρετικα σολιδια, και το Through The Never δεν αποτελει εξαιρεση. Πιο παραδοσιακο σολο σε σχεση με αρκετα αλλα στον δισκο, η χρηση του wah πολυ περιορισμενη, και η κιθαρα σκιζει την μονοτονια στα δυο.
Στιχοι: Παρα πολυ υποτιμημενοι στιχοι. Προκειται για μια απο τις φιλοσοφικες ανησυχιες του James, και με μια σημαντικη δοση υπαρξιακων σκεψεων προφανως εγκρινω στο μαξιμουμ. Βασικα αν ποτε οι Metallica εγραφαν εναν θεματικο δισκο με τετοια θεματολογια, πιστευω πως το αποτελεσμα θα ηταν αψογο. Ο James αναρωτιεται για το μεγεθος του συμπαντος, τον χωροχρονο, το νοημα των πραξεων μας, τις συνεπειες, τις πρωτογονες επιθυμιες μας και τα ενστικτα μας, την αναγκη μας για αναζητηση και επεξηγηση, και τα μεγαλυτερα ερωτηματα που μας απασχολουν, και μας βαζουν σε αυτο το ταξιδι μεσα απο το ποτε (ή το παντα, αναλογα πως το βλεπει κανεις). Προτεινω στον James να γραψει τραγουδι Through The Always στον επομενο δισκο.
Καλυτερη στιγμη: Προσωπικα αν και γενικοτερα συνηθως βρισκω τις γεφυρες των Metallica αναμεσα στα καλυτερα σημεια σχεδον καθε τραγουδιου τους, εδω θα επιλεξω ενα απο τα κουπλε και συγκεκριμενα το παρακατω, το οποιο αποτελει πολυ αγαπημενο σημειο και μουσικα (υπεροχες κιθαρες) και στιχουργικα, και ειδικα το σημειο που ξεκιναει με το “all alone” και τελειωνει σε ενα μεγαλειωδες yeeayeaaaah:
In the dark, see past our eyes
Pursuit of truth no matter where it lies
Gazing up to the breeze of the heavens
On a quest, meaning, reason
Came to be, how it begun
All alone in the family of the sun
Curiosity teasing everyone
On our home, third stone from the sun
Χειροτερη στιγμη: Ε αν πρεπει να προσπαθησω να βρω κατι θα πω η παραμορφωση στην φωνη του James στο “twisting turning through the never” που ξεκιναει καθε ρεφρεν.
Για παμε στα live… fun fact:
Το Through The Never εχει παιχτει συνολικα 237 φορες και ειναι 7ο απο τα τραγουδια του Black Album, προφανως πισω απο τα 5 singles και το Of Wolf And Man (257 φορες) που σιγουρα πηρε προβαδισμα καπου το 1999 αφου το επαιζαν σε καθε συναυλια.
Για Through The Never:
San Diego, CA 1992
(Ολοκληρωνοντας σιγα σιγα κι αυτο το αλμπουμ, συνειδητοποιω ποσο κομβικο σημειο ηταν το Live Shit για την μπαντα. Μεγαλωσε σωστα παιδια. Σαν Ντι - φακιν - εγκο και θρας ρε μουνια. Υπεροχη εκτελεση, κατα 30 δευτεορλεπτα πιο συντομη απο την εκδοση στον δισκο, το οποιο με προχειρους υπολογισμους σημαινει οτι το επαιξαν περιπου κατα 12% πιο γρηγορα)
Mexico City 1993
(που θα ημασταν ως ανθρωποι αν δεν ειχαμε το Μεξικο Σιτι του 1993? Απο τις εκτελεσεις που δειχνουν πως η φωνη του James αλλαξε απο το 1992 στο 1993, προσωπικα απλα ΛΑΤΡΕΥΩ την χροια του στο Μεξικο Σιτι, και η συγκεκριμενη εκτελεση εχει το καλυτερο nevaaaaaaah ολων των εποχων στο τελος)
San Francisco, CA 2011
(κακος ηχος στο βιντεο δυστυχως, αλλα μπαινει για την ιστορια)
Orion Music + More Festival, New Jersey 2012
(αν δεν παινεψεις το βρωμερο σπιτι του γειτονα σου, θα πεσει να σε πλακωσει, nevah say nevah)
Amsterdam, Holland 2017
(Παντα κλαιω με την διαφορα στην ποιοτητα ηχου οταν φτανουμε στα βιντεακια απο Worldwired)
Charlotte, NC 2018
(Ακομα μια απο την Worldwired, κολαση στην Βορεια Καρολαηνα, revenge of the mustache, γαματη εκτελεση)
κορυφαία στιγμή…
on through the never…WE MUST GO \m/
North, Βόρεια.
Για να μη νομίζεις ότι δε διαβάζουμε μέχρι τέλους 
Επιτηδες το εβαλα για να σας τσεκαρω!!! (και καλα)
Μου ξεφυγε η μαλακια χαχαχ, ας το διορθωσω λοιπον.
ΥΓ. Εχω παει και στις δυο Καρολαηνες, προτιμω την Νοτια αν και ειναι και οι δυο πολυ ομορφες
Επ τι έχουμε εδώ?
Τιποτα που δεν γνωριζαμε
Επισης, μια πιθανη απολυση του Ellefson 
Λογικό να απολυθεί, μισθωτός ιδιωτικού είναι, δεν είναι Κερκ 
Προσπαθω να βρω το κουραγιο και την ενεργεια για να εστιασω και να αφοσιωθω σε ενα τραγουδι που το λατρευω πιο πολυ απο τα περισσοτερα τραγουδια Metallica, και ταυτοχρονα το βαριεμαι περισσοτερο απο τα περισσοτερα τραγουδια Metallica
Δεν ξερω ποσα live βιντεος θα εχει, αλλα σιγουρα θα εχει απο Live Shit, Cunning Stunts, Elevator Version, demo, S&M, Fuel single, St. Anger tour, S&M2, Worldwired…
ανατριχιαστικά καλή εκτέλεση, το έχουμε δει και παλιότερα αλλά εδώ είναι pro shot
Live Shit μόνο από Μεξικό, στο Σαν Ντιέγκο δεν το είχαν
Ναι αλλωστε προτιμω το Μεξικο Σιτι απο το Σαν Ντιεγκο προσωπικα, κι ας μην εχει εικονα
