Τώρα που τα λέμε, κι εμένα τα τέσσερα που μου άρεσαν περισσότερο είναι δύο παλιά metal κομμάτια σε ακουστική έκδοση, το αναγεννημένο από το SM2 AWMH και η διασκευαρα σε animals.
Το κακό είναι πως τους έχουμε λιώσει τόσο πολύ τους Metallica που διψαμε περισσότερο για κάτι καινούριο. Σκεφτειτε όμως και τον 15χρονο καβλαντη που θελει να ακούσει master και sandman και να κοπανηθει και τα άλλα του φαίνονται μεσηλικοι ρεβιζιονισμοι, να τον αφήσουμε έξω από τη φαμιλια;
Άκουσα το πρώτο μισάωρο και είναι εξαιρετικό λαηβ , λατρεύω ούτως ή άλλως τους ήχους των ακουστικών οργάνων και εδώ έχουν κάνει σπουδαία δουλειά
Μεγάλο συν τα δεύτερα φωνητικά που είναι διακριτικά αλλά δίνουν αυτό το κάτι , και το μαντολίνο ( αν είναι μαντολίνο )
Θα το δω όλο εννοείται
(μισή καρδιά ήταν η από πάνω, μόνο στο δεύτερο τμήμα του post 
)
πω πω ναι είναι και το bellz (έκανε και μαλακία στους στίχους ο τζειμζ στο δεύτερο κουπλέ 
) … νταξ βάρεσα ενέσεις… και κρίμα γιατί δεν τα κρίνω σαν τραγούδια, αλλά δεν μπορώ άλλο)
Επίσης κάτι άλλο το οποίο δεν μπορώ να αποδείξω, αλλά κανείς δεν μπορεί να με πείσει για το αντίθετο… δεν θα βλέπαμε ποτέ τέτοια live αν δεν είχαν βγει τα loads.
Τι ωραία που κούμπωσε το wasting my hate…
Σορυ κιόλας αλλά ολοι οι παραπάνω δώσατε το δεκαπενταρι ή θα έπρεπε να ξέρω κάτι κάπου κάποτε???
το είδαμε στον θείο μας
Εχει αδερφο ο James?
+1 εδώ το σκεφτόμουν κι εγώ. Θα κέρδιζαν πολύ αν είχαν καλά backing vocals.
Χθες συμπληρωθηκαν 11 χρονια απο τοτε που ειδα τους Metallica για πρωτη φορα στην Αμερικη, ακριβως 3 μηνες αφου μετακομισα εδω.
Νωριτερα τον Νοεμβριο ειχα παει Ελλαδα για μια βδομαδα γιατι η αδερφη μου αποφασισε να παντρευτει λιγους μηνες αφου εκανα μεταναστευση κι οχι πριν, γιατι οχι αλλωστε. Το δευτερο μισο του Νοεμβριου εμενα με μια θεια μου στο Long Island, στο οποιο αλλωστε εμεινα και μεταξυ Αυγουστου - Οκτωβριου 2009, και εζησα μεσα σε 3 μηνες απειρα σουρεαλιστικα σκηνικα αμερικανικης suburban life, βγαλμενα απο ταινιες που δεν μπορειτε να φανταστειτε.
Πολυ δραμα γενικα… και μια αποπειρα αυτοκτονιας απο την ξαδερφη μου στην πρωτη μου εβδομαδα στην Αμερικη, η οποια εκοψε τις φλεβες της και ετσι με ξυπνησε η θεια μου με φωνες στις 6 το πρωι, με αποτελεσμα να κατεβω να αντικρισω ενα δωματιο γεματο αιματα και τις 15 γατες της ξαδερφης μου να σουλατσαρουν αναμεσα στα αιματα σα να μην συμβαινει τιποτα. Ωραια σκηνικα.
Πισω στις 15 Νοεμβριου 2009 ομως, ή μαλλον μπροστα, ή τελος παντων back to the future ή forward to the past. Ηταν μια βαρετη και σχετικα κρυα Κυριακη κατα την οποια ημουν διδακτορικος φοιτητης και οχι πολυ υπευθυνος, οποτε δεν ειχα τι να κανω. Ηξερα πως επαιζαν 2 συνεχομενες νυχτες οι Metallica και εχασα την πρωτη νυχτα γιατι διστασα να κατεβω χωρις εισιτηριο μπας και βρω απεξω. Ομως την Κυριακη ειπα δε βαριεσαι, ας παω για βολτα κι αν δεν βρω εισιτηριο θα κανω μια βολτα στο ακομα ψαρωτικο Μανχαταν τοτε, και θα γυρισω πισω στον σουρεαλισμο στο Long Island.
Πηγα απεξω, βρηκα εναν τυπο που πουλουσε εισιτηρια at face value και μαλιστα χωρις το εξτρα κοστος που χρεωνε το ticketmaster, στα $77 αν θυμαμαι καλα. Η θεση αναμενομενη, στου διαολου τη μανα ψηλα στην γωνια, παρολα αυτα το MSG εχει φοβερη προοπτικη και εβλεπα ολη την σκηνη χωρις να αισθανομαι πολυ μακρια. Απο τη μια ειχαν περασει 2 χρονια απο την εκπληκτικη εμφανιση τους στην Μαλακασα το 2007 και ετσι δεν μου ειχαν λειψει αρκετα, απο την αλλη τους εβλεπα σε μια νεα ηπειρο, σε ενα θρυλικο γηπεδο, για πρωτη φορα σε κλειστο και τριτη συνολικα, και επιτελους μετα απο καινουριο αλμπουμ, το οποιο ηταν μαλιστα πολυ καλο.
Για την συναυλια δεν υπαρχουν πολλα να πω, οποτε απλως θα αφησω αυτα εδω, που ηταν και το ζουμι:
Aν και προς μεγαλη μου εκπληξη δεν επαιξαν το All Nightmare Long, το οποιο ηταν, ειναι και θα ειναι το αγαπημενο μου απο αυτον τον δισκο. Τα αλλα που εχασα ηταν παραδοξως το Cyanide (που το ειδα αργοτερα με @pantelis79 στο Bronx μαζι με το All Nightmare Long και μαλιστα back to back) , το Unforgiven III (λογικο, εχει παιχτει 10 φορες συνολικα) και το Suicide & Redemption (επισης λογικο , εχει παιχτει 2 φορες ολες κι ολες)
Μετα απο αυτο πηγα να φαω τριπλο Baconator απο τα Wendy’s (it can smell fear), και το βραδυ γυρισα με τον αντιστοιχο προαστιακο στο Long Island, στο οποιο εμεινα μεχρι 30 Νοεμβριου αφου επρεπε να φυγω αρον αρον απο κει μεσα. Εκτοτε δυστυχως εχω χαθει εντελως με την οικογενεια μου, πρεπει να τους επισκεφτηκα συνολικα καπου 10-15 φορες τα πρωτα 2-3 χρονια και πλεον εχω να τους δω απο το 2014… Ε ρε πως περνανε τα χρονια!!!
https://www.setlist.fm/setlist/metallica/2009/madison-square-garden-new-york-ny-7bd736d8.html
shortest straw, judas kiss, dyers eve, trapped under ice, last caress σε ένα live… δεν έχω λόγια
Το ίδιο πιστεύω και εγώ.
Η 2η καλύτερη περιοδεία από πλευράς setlist μετά από αυτή του St. Anger για μένα. Aλλά με τη μπάντα σε καλύτερη κατάσταση.
Πω… ποσο διαφωνω για την περιοδεια του St. Anger 
Εγω γουσταρα πολυ τις περιοδειες που ετυχε να τους δουμε στην Αθηνα το 1999 και το 2007, για μενα αυτα τα setlists ηταν εκπληκτικα καλα. Με τα χιτακια απο Load/Reload το 1999 και με πολλες ευχαριστες εκπληξεις το 2007.
Εκτος συναγωνισμου η Worldwired στην οποια επαιξαν πιθανοτατα τον μεγαλυτερο αριθμο τραγουδιων σε ποικιλια στην ιστορια τους , και οχι μονο επειδη ειχαν καινουριο αλμπουμ με περισσοτερες συνθεσεις διαθεσιμες. Το rotation που εκαναν ηταν ανεπαναληπτο.
Παντως ναι, το setlist που ειδα εκεινη την Κυριακη ηταν φοβερο και πολυ ανωτερο απο αυτο της προηγουμενης βραδιας, που ναι μεν ειχε Turn The Page και Helpless, ομως ελειπαν και τα 5 τραγουδια που εβαλα αποπανω ως highlights (Straw, Dyers, Caress, Trapped, Judas)
2007 είναι St Anger era ρε - την ευρύτερη περίοδο εννοώ. Αλλά και συγκεκριμένα για το St. Anger tour, μην ξεχνάς ότι το Dyers Eve το πρωτοέπαιξαν (17 φορές μάλιστα) στην Madly in Anger tour. Bleeding me, Outlaw Torn, The God that Failed. Τα encore με διασκευές . Ίσως οι περισσότερες αλλαγές από βράδυ σε βράδυ.
Το μουστάκι του Roberto?? 
Αν έβλεπα στο δρόμο τον Rob χωρίς να ξέρω ποιος είναι θα άλλαζα πεζοδρόμιο νομίζοντας ότι είναι αρχηγός καρτέλ στο Μεξικό
Θειωρητικα θα μπορούσε( καμία ντροπή )
