Οταν φοραγες pampers γλυκουλη εγω το ελιωνα <3
Η θεικη μελωδια των τελευταιων περιπου 20 δευτερολεπτων του κομματιου ειναι βασισμενη στο main riff
Οταν φοραγες pampers γλυκουλη εγω το ελιωνα <3
Η θεικη μελωδια των τελευταιων περιπου 20 δευτερολεπτων του κομματιου ειναι βασισμενη στο main riff
Δεν φόραγα παμπερς για να κατουράω στη μούρη όλους τους haters
Αφού το παίζουν και στην αρχή αυτό πριν παίξουν για πρώτη φορά το “του του, του του τουυυ, του του τουυυυυ, του του, του του τουυυ, του του τουυυυυ του του τουυυυυ”. Οκ στο τέλος το κόβουν διαφορετικά, αλλά το ίδιο δεν είναι?
Για να ειμαστε δικαιοι ειναι το ιδιο ριφφ παιγμενο μελωδικα.
Για μενα το σημειο που κανει αριστουργημα αυτο το τραγουδι ειναι απο το 6:20 εως το 7:15 οπου τα layers απο κιθαρες ειναι περισσοτερα κι απο τα layers στο New York Synecdoche. Η επιβραδυνση του βασικου ριφφ για να κανει την μεταβαση απο την γεφυρα προς το κλεισιμο του τραγουδιου ειναι μεγαλειωδης.
Tμημα της ακουγεται και στο 1:48 περιπου. Αν το αναλυσουμε πολυ το κομματι στο τελος θα μας πεισει ο @QuintomScenario , I see it coming
δεν ξέρω αν έκανα σωστή περιγραφή… εννοώ τη μελωδία στα τελευταία δευτερόλεπτα του τραγουδιού, ακριβώς μετά το τελευταίο ρεφρέν παίζουν κάτι που δεν ακούστηκε σε όλο το προηγούμενο τραγούδι…
όπως το λες… απλά ακούγεται “φρέσκο” εκείνη τη στιγμή
Δώσε δευτερόλεπτο
9:15 με 9:45 εννοουν τα παιδια
Αυτό λέω εγώ πάντως, δεν το κάνουν μόνο στο τέλος ( σημείωση στο 1.41 ξεκινάει )
Απλά στο τέλος αντί να κλείσουν το μελωδικό riff όπως στην αρχή, το κόβουν και το ξαναπαίζουν εκτός απ’το 4ο παίξιμο ( τελευταίο μέτρο? Δεν τα ξέρω τα μουσικά, από guitar pro και με το αυτί παίζω )
Σημασια εχει οτι ο Λαρς ειπε "λοιπον στο 4:50 θα παιξει κοψιμο και θα χτυπησω το ταμπουρο 1 φορα, μετα παυση, μετα 2 φορες και παυση, μετα 3 φορες παυση, μετα 4 φορες και παυση, και μετα αλλες εκατον οχτακοσες φορες.
Και οι αλλοι οχι μονο τον ακουσαν αλλα το εκαναν κιολας.
Και τελικα ηταν καλη ιδεα.
Οποιος δεν κανει air drumming εκει περα καθε φορα, να φυγει απο το θρεντ οικειοθελως
πάω να το ξανά ακούσω.
Συνεχίστε.
Το γαμάτο είναι πως 2 τραγούδια μετά, κάνουν ακόμα καλύτερο layering οι κερατάδες
Ορίστε ρε μαλάκες τον ζορίσατε τον άνθρωπο
κάτσε να το ακούσω κι εγώ
Το Dyers Eve έχει τους πιο δυνατούς στίχους σε τραγούδι τους ever
Έχουν πάρα πολλά κομμάτια με δυνατούς στίχους.
Μερικά που μου έρχονται τώρα είναι τα low man’s lyric (που είναι η νοηματική συνέχεια του master), halo on fire, thorn within (που σχηματίζει μια άτυπη τριπλέτα με τα leper Messiah και the god that failed), master of puppets, fade to black, disposable heroes, one, unforgiven, through the never, and justice και φυσικά και το dyer’s eve. Είναι τελείως υποκειμενικό με τι ταυτίζεται περισσότερο ο καθένας.
Κάποια από αυτά έχουν αρκετά αφηρημένη σημάσια και είμαι βέβαιος ότι ο καθένας τα ερμηνεύει διαφορετικά. Πρόσφατα εντυπωσιάστηκα από το πόσο διαφορετικές εκδοχές δίνονται για τους στίχους του halo on fire, που με τη δική μου ερμηνεία των στίχων και τελείως υποκειμενικα είναι ένα από τα κομμάτια με τον πιο δυνατό στίχο στην ιστορία της μπάντας
Το αγαπημένο μου τραγούδι είναι το For Whom The Fucking Bell Tolls αλλά όταν βλέπω αυτό εδώ, σαν να έχεις δίκιο!
Ισχύει… άμεσοι και χωρίς δεύτερη ερμηνεία, όπως πολλά άλλα τραγούδια τους.
Χαχα , πριν μπω να διαβάσω σχόλια και την περιγραφή του τυπακου σκέφτηκα τους Down και το eyes of the south ( κομματαρα )
Ωραίο είναι
Keenan και PapaHet πολλά κοινά . Ο ένας επιρρέασε τον άλλο στα mid 90s.