Και είναι και γουστόζικο αγόρι:
Load, Reload, Garage, S&M
Την παραγωγικότητα αμφισβητώ σαν ορο, οχι τις κυκλοφοριες. Και για να μην αρχισουν συζητήσεις χωρις λογο απο τις 4 οι 2 ειναι διασκευες και live
Ε αν είναι έτσι να μη μετράμε ούτε το Kill em all ρε μαν
Το να βάζεις το προσωπικό σου στίγμα σε μια διασκευή θέλει δουλειά πάντως.
Για παράδειγμα το Orgasmatron που το πήραν οι Sepultura, το απογείωσαν και το έκαναν δικό τους.
Garage για μένα καταπληκτικο, έχει αξία όσο μια κανονική κυκλοφορία νέου άλμπουμ. Απο τις κορυφαίες διασκευές που έχουν γίνει, βλ turn the page, the more I see, whiskey in the jar, astronomy και άλλα. Συν πόσα γαμανε από το garage days και πόσα b-sides ανακάλυψαμε όταν κυκλοφόρησε το garage inc το 1998. Τελείως ενδεικτικά από το δεύτερο cd τα blitzkrieg, so what, stone dead forever, last caress/green hell, the wait, damage case και πολλά ακόμα ΓΑΜΑΝΕ ΚΑΙ ΔΕΡΝΟΥΝΕ (οκ τα δύο που εγραψα ήταν ήδη στο revisited του '87 αλλά νομίζω πως οι περισσότεροι ακόμα και αυτά με το garage inc τα ανακαλυψαμε)
Θυμάμαι με δέος (το στάτους τους για μένα τότε ήταν τουλάχιστον μυθικό, η αγαπημένη μου μπάντα μαζί με τους Queen εκείνα τα χρόνια) να πηγαίνω και να το αγοράζω και να αποτελεί το soundtrack του τελευταίου καλοκαιριού στο οποίο έκανα διακοπές με τους γονείς μου. Ακόμα και σήμερα τα ακούω και τα δύο cd πολύ συχνά, πιο συχνά ακόμα και από αρκετα “κανονικά” album τους
Όπως και το s&m 1 πολύ ωραίο. Συμφωνώ πως τα τέλη των 90s ήταν φοβερή εποχή για τη μπάντα. Μέχρι εκείνη την εποχή ότι βγάζανε ήταν διαμάντι, ούτε Λουλου ούτε τίμιο 7αρι σεντεγκρερ. Και οι κυκλοφορίες ήταν ακόμα σχετικά συχνές.
???
Χαχα έχω τοποθετηθεί παλιότερα πως θεωρώ το st Anger 7αρι και όχι τόσο χάλια δίσκο όσο το θεωρούν οι περισσότεροι!
Θα συμφωνούσα μαζί σου γενικά για κάποιο άλλο live, αλλά εν προκειμένω:
-
Για το Garage Inc. ουσιαστικά έγραψαν 11 νέα τραγούδια, δεν τα λες απλά ηχογραφήσεις και επαιξαν και συναυλίες για αυτές
-
Για το S&M έκαναν ολόκληρη προετοιμασία και άπειρες πρόβες για το ειδικό του εγχειρήματος. Δεν το λες απλά ένα live.
7αρι στα 100, ισως
1.garage είτε θέλει κανείς ν το μετρήσει ως «κανονική» κυκλοφορία είτε όχι, είναι 10αρι.
- Για το s&m, θ ζητήσω συγχώρεση απο το φαμιλι και τον ΚΕ και θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Καραολίδη
Pretentious horseshit, take the edge off, “real musicians” και του βάζει 6. Να πούμε καμιά μαλακία μπας και ανεβάσουμε το traffic, αλλά μη μας πούνε και μαλάκες
Τα εχουμε πει για το τι σημαινουν αυτα τα 6αρια
Φοβερά και τα δύο εσενεμ, απλά δεν έχουν μεγάλο replay value κατά την άποψη μου. Καταπληκτικό το αποτέλεσμα όμως και στα δύο, και μας εδώσε και το No Leaf Clover, αλλά και μερικές μνημειώδεις εκτελέσεις όπως αυτές των Bleeding Me, Outlaw Torn, Memory Remains και Unforgiven III. Λίγο το σετλιστ θα μπορούσαν να σιαξουν κάπως καλύτερα, κατά τα άλλα κανένα παράπονο από μένα για το εγχείρημα. Είναι απλά ένα live με κάποιο twist.
Δεν έχει και άδικο πάντως, το αγόρασα και το άκουσα μία φορά, μία μέρα το ένα cd άλλη το δεύτερο. Δε νομίζω να το ξανακούσω.
Σχωρεμενος.
Πάνω κάτω αλήθεια λέει, με μόνη ένσταση για τον Λαρς.
Επίσης ο ίδιος άνθρωπος (ο Καραολιδης) είχε γράψει ότι το Lulu θα το εκτιμούν εκείνοι που γουστάρουν avant-garde και για τους υπόλοιπους δεν θα σημαίνει τίποτα ( πάνω κάτω αυτό είχε γράψει).
Από την άλλη… ποίος χεστηκε αν είναι του 6 , του 2 ή του 9.
Αυτές τις καψούρες και τις κατατάξεις τις έχουν άλλοι.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν ψάχνεσαι καλλιτεχνικά θα βγάλεις και πατάτες.
Και οι Metallica μόνο φρόνιμοι δεν έχουν κάτσει since day one.
Υ.Γ. ο Καροαλιδης πχ γουστάρει με τρέλα Monster Magnet. Και εγώ γουστάρω. Αλλά έχουν κυκλοφορήσει πολλά αδιάφορα πράγματα (ή αν θέλετε παρόμοια) . Τους βάζει 8αρια λες και είναι καραμέλες. Οπότε περί ορέξεως…
Τι να σου πω, δεν το ξέρω, είναι πιθανό να θέλει κάποιος να ανεβάσει το τραφικ σε ενα μπλογκ που δεν έχει διαφημίσεις και ανανεώνεται μια φορά το μήνα. Ενδεχομένως, το ίδιο πιθανό με το να κάνει κάποιος attention seeking, αφήνοντας απ’ έξω το κομμάτι της αρχικής κριτικής του δίσκου που αναφέρει ότι η αχνιστή αυτή κουράδα περιέχει μερικά από τα καλύτερα κομμάτια της ιστορίας άρα αυτονόητα πώς να πέσει κάτω από 6αρι;
Aλήθεια λέει, και για τον Λαρς, μπορεί κανείς να τον αγαπά και σίγουρα θα είναι κολλημένος αν δεν τον παραδέχεται, αλλά οκ δεν είναι και προικισμένος μουσικός, ειδικά εν συγκρίσει με τους απαρτίζοντες μια φιλαρμονική. Και; Έχει σημασία; Έχει συνεισφέρει σε αρκετά από τα καλύτερα κομμάτια της μεταλ ιστορίας, αρκεί. Να σου θυμίσω την καλύτερη κριτική του Καραολίδη πάλι για τη μπάντα σε 15 λέξεις;
Τα χέρια και πόδια του Λαρς δεν είναι προικισμένα το μυαλό του όμως είναι γαμημενη μουσική ιδιοφυΐα ( με την έννοια του αυτοδίδακτου όχι των σπουδών και του ωδείου) , πάμε παρακάτω !
Επίσης, ανατριχιλα μόνο και μόνο στο ανάγνωσμα των κομματιών που έχει γράψει ή co-γραψει (αυτό πως θα το λέγαμε στα ελληνικος?) ο “φτωχός” αυτός μουσικός
Αν λέμε για βιρτουόζο, σαφώς και είναι ΓΤΠ.
Αν μιλάμε για καλλιτεχνική - μουσική αξία (άρα και μουσικός) είναι στην κορυφή.
Υπάρχουν κάμποσα τέτοια παραδείγματα.