Βλέποντας αυτά τα παλιά βιντεάκια από το 96 νιώθω και μία μελαγχολία. Γεράσανε από τότε τα παλικάρια, γερνάμε κι εμείς…
Κρίμα που έχουμε την δυνατότητα να πατάμε μόνο μια καρδούλα για like… 
Τώρα είναι σωστό!
2 Likes
Metallica - 2X4
Το “2 by 4” ειναι οι στανταρ διαστασεις υψους και πλατους μιας σανιδας ξυλου με οποιοδηποτε μηκος στην Αμερικη, με την πιο κοινη χρηση να ειναι φυσικα το χτισιμο σπιτιων, ειδικα στην επαρχια. Ο James μας ειχε προειδοποιησει 15 χρονια νωριτερα οτι στην πραγματικοτητα ταυτιζεται με ενα ξυλινο τραπεζι, αλλα εμεις δεν ακουγαμε.
Εκτος απο μια σανιδα ξυλου που μαυριζει βρεγμενους κωλους, το 2Χ4 ειναι επισης ενα τραγουδι των Metallica που κοβει μεταλλικους κωλους. Αν ποτε υπηρχε καποιο δημοψηφισμα για το πιο σαμπαθικο τραγουδι τους, μαλλον θα επαιρνε την πρωτη θεση, και ισως και με μεγαλη ευκολια. Οταν πρωτοακουσα το Load και για πολυ καιρο, το συγκεκριμενο τραγουδι αποτελουσε εως και skip μπορω να πω. Μου εκατσε στραβα πολυ στην αρχη, ισως ειναι ενα απο 3-4 τραγουδια στον δισκο για τα οποια τοτε ελεγα οτι καταλαβαινω και γιατι δεν αρεσει ο δισκος σε καποιους και λενε οτι εχει πολλες μουφες μεσα, κι ας μην συμμεριζομαι την αποψη τοσο παθιασμενα.
Πλεον, αποτελει φυσικα ενα απο τα αγαπημενα μου λοουνταδικα τραγουδια, και δεν υπαρχει περιπτωση να το κανω skip ποτε και για κανεναν λογο. Μακαρι να μπορουσα να το δω live, πιστευω θα ειναι παρα πολυ fun σε μια συναυλια, και θα το τραγουδουσα εννοειται ολο απο την αρχη ως το τελος. Νομιζω ετσι οπως παιρνουμε τα τραγουδια των Metallica με την σειρα, αποτελει το πρωτο τραγουδι (στο νουμερο 49 σε αυξουσα σειρα) που με το πρωτο ακουσμα μπορει να πει κανεις “WTF τι ειναι αυτο που ακουω, δεν θυμιζει Metallica καθολου?”
Το 2Χ4 ειναι απο τα πρωτα τραγουδια που εγραψαν οι Metallica για το Load, και σιγουρα οι πρωιμες εκδοσεις του ντεμο του θα υπηρχαν ηδη απο το 1994, αφου ειναι και ενα απο τα 3-4 τραγουδια που ακουστηκαν live 1 ολοκληρο χρονο πριν την κυκλοφορια του δισκου. Μαλιστα, μια live εκδοση του τραγουδιου περιλαμβανεται στο single για το Until It Sleeps, που κυκλοφορησε δυο εβδομαδες πριν την κυκλοφορια του Load.
James: Η βλαχια στην προφορα και τον τροπο που τραγουδαει εχει πιασει πλεον δυσθεωρητα υψη, καποιες λεξεις κοβονται, αλλες λεξεις ακουγονται ως κατι που μονο ο James μπορει να αναγνωρισει, και πλεον ξεχναμε τα clean cut στα φωνητικα που ειχαμε καθολη την διαρκεια των 80ς. Για πρωτη φορα ακουμε τον Hetfield να τραγουδαει τοσο μελωδικα στο pre-chorus, και δειχνει οτι εχει ενα ευρος που δεν ειχαμε ανακαλυψει μεχρι αυτον τον δισκο. Οσον αφορα τα riffs, το συγκεκριμενο τραγουδι ειναι μαλλον το πρωτο τραγουδι στο οποιο δεν υπαρχει κανενα γρηγορο riff με downpicking και ολα τα συναφη που μας ειχε συνηθισει ο James για 15 χρονια, το οποιο ειναι λιγο ειρωνικο αν σκεφτει κανεις το σχολιο για το ποσο σαμπαθικο ειναι το 2Χ4, και αρα θυμιζει τον αλλο υπερτατο riffmaster.
Lars: Οπως λαμπουν τα ματια του με την μασκαρα και το μετωπο του με την εκκολαπτομενη φαλακρα, ετσι λαμπει κι ο Λαρς με την ενορχηστρωση του και την αποδοση του στο συγκεκριμενο τραγουδι. Υπευθυνος για την πλεον υπερ-κλασικη εισαγωγη, για το αψογο groove που ακολουθει, για το break στα 3 λεπτα που οδηγει στο καλυτερο σημειο του τραγουδιου, και για ενα εξαιρετικο κλεισιμο στο τραγουδι.
Kirk: Ενω καποιοι σιγουρα θεωρουν τα Loads την πτωση του Kirk ως κιθαριστα, για μενα ειναι ενα απο τα καλυτερα παραδειγματα re-invention. Ο τυπος εφτασε το shredding και το ripping στα ακρα στην προηγουμενη δεκαετια, και μετα απλα αποφασισε να αλλαξει στυλ και υφος και να εμπλουτισει το ρεπερτοριο του με τον πιο γλυκο, smooth, sexy και ζεστο ηχο που θα μπορουσε να εχει καποιος κιθαριστας σε hard rock album με blues και southern επιρροες. Η μαγεια του δισκου ανιχνευεται πολυ καλυτερα με ακουστικα, στα οποια μπορει να ακουσει κανεις τα πολλαπλα καναλια με τα ενα σωρο lead σημεια στα οποια ο Kirk παιρνει το pre-chorus, την γεφυρα και το outro και απο εκπληκτικα τα κανει διαστημικα.
Jason: Δεν πολυξεχωριζεις το μπασο απο τις κιθαρες, αφου επιστρεψαμε σε αυτον τον ρολο για τον Jason, αλλα αυτο δεν αποτελει κανενα προβλημα. Δινει ογκο στα τυμπανα του Λαρς, κραταει τον ρυθμο οσο παιζει η γεφυρα με τις καθαρες κιθαρες και το σολο, και συνεισφερει ακριβως οπως πρεπει για ενα απο τα πιο groovy τραγουδια, του πιο groovy δισκου τους.
Σολο: Το πως γινεται καποιος να ακουει αυτο το σολο και να λεει οτι ο Hammett ειναι ξεπλυμενος, μετριος ή οτιδηποτε αλλο, με ξεπερναει. Ενα σολο που δεν βγαζει ματια πουθενα, αλλα ειναι το κερασακι στην τουρτα για ενα τραγουδι σε αυτο το υφος. Δεν μπορω να φανταστω ουτε για μισο δευτερολεπτο να εχει την παραμικρη διαφορα αυτο το σολο, θα ηταν εγκλημα.
Στιχοι: Λοιπον, αυτο το τραγουδι οσο και να προσπαθησεις να του δωσεις ενα πιο βαθυ νοημα, δεν εχει καποιο. Ειναι ξεκαθαρα συνεχεια απο το προηγουμενο τραγουδι, απλα το παει και ενα επιπεδο πιο περα. Ο James εχει αποφασισει λοιπον σε εκεινη την φαση της ζωης του οτι οχι απλα δεν τον νοιαζει τι αηδιες μπορει να λενε για αυτον και την μπαντα του, ή και σε πιο γενικοτερο επιπεδο απλα δεν μπορει να καιει φαια ουσια για τα προβληματα των αλλων πλεον, αλλα αν τον κοντραρουν, μερικες φορες η απαντηση ειναι ενα αντε γαμησου. Ή εν προκειμενω, μια ξυλινη σανιδα με διατομη 8 τετραγωνικες ιντσες στη μαπα. Ως ενα σημειο, οι στιχοι φανταζουν εως και ρομαντικοποιηση της βιας, αλλα επειδη δεν ειμαι 17 χρονων με μπερδεμενη ταυτοτητα σε καθε εκφανση της ζωης μου που να εχω ζησει ολη μου τη ζωη μεσα απο το ιντερνετ, μπορω να πω οτι αυτο θα ηταν ενα τεραστιο λογικο αλμα.
Καλυτερη στιγμη: Ολο το σημειο που ξεκιναει απο το 2:54 με το χαρουμενο ληντακι, περναει στην γεφυρα με τις καθαρες και τα σολακια του Kirk, συνεχιζει με τα γεμισματα του Lars και την σολαρα του Kirk, και ολοκληρωνεται οπως ακριβως ξεκινησε το τραγουδι στο 4:30.
Χειροτερη στιγμη: Το mullet του James που χαρακτηριζει τις μισες live εκτελεσεις του τραγουδιου. Εναλλακτικα μπαινει και στο αποπανω section, αφου ειναι ταυτοχρονα και η καλυτερη στιγμη.
Παραδοξως (και δυστυχως) το 2Χ4 εχει εκτελεστει ζωντανα μονο 10 φορες στην ιστορια των Metallica, 4 εκ των οποιων ηταν το καλοκαιρι του 1995, 5 ακομα ηταν σε διαστημα μιας εβδομαδας απο τελος Δεκεμβριου του 1999 εως αρχες Ιανουαριου 2000, και μολις 1 εκτελεση στην Πραγα το 1996 κατα την διαρκεια της Poor Touring Me, η οποια ειναι και η μονη εκτελεση του τραγουδιου σε μη αγγλοφωνη χωρα (ολες οι αλλες σε Αγγλια, Καναδα, Αμερικη)
Λονδινο, Αγγλια 1995
(δευτερη εκτελεση ever, Jason αφανας, Kirk & Lars με μαλλια, James ως Joe Dirt)
Donington, Αγγλια 1995
(I wanna say mother fucker a lot tonight, okay MOTHA FUCKA? Απο τo single του Until It Sleeps, ο ηχος απο κονσολα προφανως, βιντεο δεν υπαρχει καλο… αυτο το lyric βιντεο το εχω φτιαξει εγω μια βραδια που βαριομουν παρα πολυ τον Νοεμβριο του 2010… enjoy)
Κληβλαν, OH 2000
(πρωτοχρονια χιλιετιας, παλι μονο ηχος, μετρια εκτελεση δυστυχως, Τζεησοναρας καφρος)
15 Likes
Έχω ρίξει τρελό γέλιο με τους… υπότιτλους στο βιντεάκι που έφτιαξες 
Από τον Ιούνιο του '96 και για 2-3 χρόνια το Load (και μετέπειτα και το Reload) είχαν παίξει άπειρες φορές, τώρα αφορμή να το ξαναβάλω να παίζει χωρίς κανένα skip (αυτό μόνο στο πλυντήριο).
Φριξο φιουζο…
Κενχιργιου…
2 Likes
Αινιγματικος ο στίχος του 2x4, κάποιοι λένε ότι αναφέρεται σε συγκεκριμένες ταινίες, άλλοι σε domestic violence, άλλοι σε αυτοτιμωρια, άλλοι ότι έχουν αντιθρησκευτικη υφη (I can’t hear ya trying to be my Lord, Put the screws into ya, ξύλινος σταυρός κτλ), με την τελευταία έκδοχη να μου αρεσει περισσότερο, χωρίς να έχω ιδέα όμως στην πραγματικότητα τι θέλει να πει ο ποιητής.
Σε κάθε περίπτωση είναι κόμματαρα, ρίχνει λιγο τις ταχύτητες σε σχέση με το aint my bitch, ώστε με τη σειρά να πέσουν ακόμα περισσότερο στο πολύ πειραματικό και υπέρ-υπεργαματο the house jack built που ακολουθεί
2 Likes
To The House Jack Built είναι κομματάρα! Ανυπομονώ για την παρουσίαση από Κουιντομ…
3 Likes
Κατσε να τον μπριζωσω λιγο γιατι μεχρι στιγμης μας εχει βγει μεγαλη lulu, τα μαζευει απο Load ακομα, μεχρι και οι ιδιοι περιμεναν να τα μαζεψουν στο Reload…
6 Likes
Τσάμπα η μπανάνα του Kirk .
3 Likes
ξέπλυμα στους μεταλλάδες, κυρίες και κύριοι…
3 Likes
Και καλά θα κάνεις να αγαπήσεις τα διαμάντια αυτά! 10άρια ατόφια.-
1 Like
7 Likes
Καρδούλα μόνο και μόνο για τον Yoda
1 Like
Αυτο για να τσουξει καποιους που μου ειπανε οτι δεν ημουν οσο προκλητικος οσο επρεπε (θα διορθωθει αμεσα για το σπιτι που εχτισε ο Μητσος) και ως ενα ευχαριστο διαλειμμα. Κομματαρα ηταν και στο Load, κομματαρα παραμενει και αν εμπαινε στο St. Anger ετσι ακριβως οπως το εφτιαξε ο φιλος αποπανω. Κριμα που δνε του εβαλε φωνητικα βεβαια.
2 Likes
Metallica - The House Jack Built
Κι αν εκεινη την αποφραδα ημερα του καλοκαιριου το 1995 καποιους τους ξενισε λιγο ή και πολυ το 2Χ4, ηρθε το επομενο τραγουδι για να σπρωξει κι αλλο την ταφοπλακα στο μεταλ, λιγες ιντσες ακομα μεσα στο εδαφος, το οποιο ειχαν ηδη σκαψει οι Alice In Chains, οι Nirvana, οι Soundgarden και πολλοι αλλοι. Οι Metallica ειναι φλωροι λεγανε… οι Metallica ξεπουληθηκαν… οι Metallica ειναι pop, οι Metallica βαφουν τα νυχια τους μαυρα και κουρευτηκαν, ειναι ξεφτιλες, και αλλα τετοια πανεμορφα. Τα μισα απο αυτα βεβαια δεν ειναι καν προσβλητικα, μαλλον κοπλιμεντα, αλλα που να καταλαβει τωρα ο θερμοκεφαλος οπαδος το 1996?
Το The House Jack Built ειναι αν μη τι αλλο, ενα απο τα πιο περιεργα τραγουδια. Ειναι για το Load, οτι ειναι το The Thing That Should Not Be για το Master Of Puppets. Αργοσυρτο, βαρυ, ατμοσφαιρικο, με μελωδιες που παραπεμπουν σε καποια ταινια τρομου, και κυριως, εξαιρετικο τραγουδι. Με μια ανατροπη. Το ρεφρεν εχει μια λιγο περισσοτερο ματζορε μελωδια απο οτι εχουμε συνηθισει τους Metallica, και αυτο κακοφανηκε σε αρκετους απο οτι φαινεται.
Στα 6 λεπτα και 39 δευτερολεπτα, το τραγουδι αυτο παραδοξως ειναι το τριτο μεγαλυτερο τραγουδι στον δισκο, μετα απο τα αριστουργηματικα Bleeding Me και The Outlaw Torn. Τα οποια ειναι και τα τρια τραγουδια που ξεπερνανε τα 6 λεπτα σε διαρκεια στον δισκο. Σε αυτο το σημειο ο ακροατης που απολαμβανει για πρωτη φορα τον δισκο αρχιζει και καταλαβαινει πως οι παλιοι Metallica μαλλον δε θα ακουστουν πουθενα στα υπολοιπα 10 τραγουδια που ακολουθουν, καθως θα εχει ηδη ακουσει το Until It Sleeps και αρα οποιαδηποτε ελπιδα για thrash metal και αλλα τετοια πραγματα του παρελθοντος εχει χαθει.
James: Τι αλλο πια να κανει σε αυτο το τραγουδι? Εντελως χετφιλντιδικη ριφφαρα, στιχοι δικοι του, ερμηνεια τρομακτικα στοιχειωμενη και στοιχειωτικα τρομακτικη, κραυγες, παραμορφωμενα φωνητικα με echo και της παναγιας τα ματια στα φιλτρα, μεχρι και το σολο ειναι δικο του. Δικο του το τραγουδι, οπως αλλωστε και η πλειονοτητα στα αδερφακια.
Lars: Καθε χτυπημα στα πιατινια του στην εισαγωγη, καλυτερο απο δισκογραφιες αλλων. High hat κι αγιος ο θεος. Ο αγαπημενος μας Δανος εχει πλεον ωριμασει και γνωριζει ακριβως τι ρυθμους πρεπει να βαλει σε καθε τραγουδι ωστε να το κανει καλυτερο, διχως να πρεπει να παιζει οσο πιο γρηγορα γινεται. Ακομα μια στιγμη που λαμπει χωρις να κανει και τιποτα ιδιαιτερο (τα κανει στο επομενο)
Kirk: Του πηρε και το σολο ο Papa Het, τι αλλο να κανει πια κι αυτος στο τραγουδι? Παρολα αυτα, θα του δωσουμε credit για τις πολλαπλες υποχθονιες lead μελωδιες που γεμιζουν τον χωρο, οπως επισης και για το μαυρο νυχακι που τριγκαρει κολλημενους. Φοβερη δουλεια στα διαφορα πεταλια με τα οποια πειραματιστηκαν γενικα οι Metallica στον δισκο, στο συγκεκριμενο τραγουδι ακουμε ενα σωρο εφφε που χτιζουν στην ατμοσφαιρα, ειδικα στις κιθαρες.
Jason: Ο όγκος , που ονομάζεται επίσης και χωρητικότητα, είναι η ποσότητα του χώρου που καταλαμβάνει ένα αντικείμενο, δηλαδή μετράει πόσο χώρο πιάνει ένα αντικείμενο. Συμβολίζεται συνήθως με το αγγλικό γράμμα V από τη λέξη Volume. Η διεθνής μονάδα μέτρησης είναι το κυβικό μέτρο (m^3), δηλαδή ο όγκος ενός κύβου με πλευρά ένα μέτρο.
Σολο: Παρτε κι ενα εναλλακτικο εξωφυλλο απο καποιον τυχαιο κομπλεξικο που δεν μπορεσε ποτε να αποδεχθει την αλλαγη στο λογοτυπο. Και συνεχιζουμε με το σολο. Το σολο οπως ειπαμε, ειναι του James, ο οποιος προφανεστατα χρησιμοποιει talkbox. Μια εξαιρετικη επιλογη για το συγκεκριμενο τραγουδι, αφου προσθετει στο χαωτικο και αποκοσμο υφος του τραγουδιου.
Στιχοι: Μπορει να σας φανει συνταρακτικο, αλλα σε αυτο το τραγουδι ο James μιλαει για τους εθισμους και πως επηρεαζουν την ζωη του. Ξερω, πρωτοτυπο. Παρολα αυτα, αυτην την φορα η αναφορα ειναι αρκετα πιο αμεση και συγκεκριμενη, και προφανως εχει να κανει με το αλκοολ. Το σπιτι που εφτιαξε ο Τζακ ειναι το safe space του James, ο χωρος στον οποιον αισθανεται το βαρος της ζωης πιο ελαφρυ. Και ειναι ο χωρος στον οποιον πηγαινει οταν καταναλωνει τον Jack, με το επωνυμο Daniels. Θα εγραφα κι αλλα για τους στιχους, αλλα θα συνεχισω με το δευτερο επιπεδο αναλυσης στην ακριβως αποκατω παραγραφο.
Καλυτερη στιγμη: Θα μπορουσε να ειναι φυσικα το drop στο 0:48, στιγμη δηλαδη που μπαινει το βασικο ριφφ κι αν εχει σκοταδι στο σπιτι μπορει να χασεις μερικα λεπτα ζωης απο τον τρομο. Αλλα θα εστιασω σε κατι πιο βαθυ, το οποιο βιωσα τωρα, και δε θα πω ψεματα, κατεληξα σε αυτο το συμπερασμα διαβαζοντας και 2-3 αποψεις καποιων αλλων στα interwebs. Η καλυτερη στιγμη λοιπον ειναι η στιγμη που καταλαβαινεις οτι αυτο το τραγουδι ειναι καλλιτεχνικα ενα απο τα πιο μεγαλειωδη επιτευγματα της μπαντας, οσον αφορα την διαδοση ενος μηνυματος και μιας ιστοριας, που ειναι παντα η πεμπτουσια της Τεχνης.
Το τραγουδι ξεκιναει απο ενα σκοτεινο σημειο, ενα σημειο ψυχολογικου πατου, και ειναι επιτηδες αποκοσμο (ισως η καλυτερη λεξη για την περισταση), τρομακτικο και βαρυ κι ασηκωτο… και περιγραφει το αγχος και την απογνωση οσο ειναι sober ο James. Ξαφνικα, ανοιγει την πορτα, το μπουκαλι δηλαδη, για το safe space του, και οσο αυτο του δινει μια προσωρινη αισθηση ευτυχιας και ασφαλειας, ετσι και το pre-chorus μετατρεπεται σε quasi-ελπιδοφορο, που οντως ακουγεται ως μια θετικη νοτα, αλλα κατι της λειπει. Και το ρεφρεν γινεται λιγο ακομα πιο ελπιδοφορο, μεχρι να ξεμεθυσει ο James και να βιωσει παλι την πτωση στην πραγματικοτητα και οποιαδηποτε θλιψη μπορει να επιφερει αυτην. Ολο το τραγουδι ειναι χτισμενο με τετοιο τροπο που ολοι οι μυστηριωδεις ηχοι και τα εφφε προσπαθουν να σε βαλουν οσο περισσοτερο γινεται μεσα στην ψυχη του Hetfield, και στο τελος ερχεται η οργισμενη καθαρση. Αυτο λοιπον φιλοι μου, ειναι η καλυτερη στιγμη του τραγουδιου.
Χειροτερη στιγμη: Η στιγμη που ακομα και μετα απο 25 χρονια, κι ενω οσοι γνωριζεις να εχουν μια βασικη κατανοηση της μουσικης, της τεχνης, και των συναισθηματων που μπορει να αγγιξει αυτοι, συμφωνουν οτι τα Loads ειναι αριστουργηματικοι δισκοι και οι πιο εσωστρεφεις των Metallica, διαβαζεις ακομα απο κοσμο “ε ναι αλλα δεν ειναι σαν τα παλια μωρε”. Σταρχιδια μας. Ειναι καλυτερα απο πολλες αποψεις. Deal with it.
Την επομενη φορα θα βαλω φωτογραφια του Lars με γουνα, για να δειξω ακομα πιο ξεκαθαρα ποσο γραμμενους σταρχιδια τους εχει οσους δεν μπορουν να καταλαβουν καν τι σημαινει να γραφεις μουσικη που να σε εκφραζει και να εξωτερικευει ολες σου τις ανησυχιες, τα παθη και τις σκεψεις. Προς το παρον παω για υπνο ηρεμος και γαληνιος. Until It Sleeps την επομενη φορα για σας, until it sleeps για μενα τωρα.
YΓ. Αισιως φτασαμε στο πρωτο τραγουδι δισκογραφιας των Metallica που δεν εχει παιχτει ποτε live. Χρειαστηκαν 5 δισκοι και γκρινιες απο μεταλλαδες για να φτασουμε σε αυτο το σημειο, αλλα ενω το Jack εχει ακουστει σε διαφορα soundcheck, τελικα δεν τα καταφερε να μπει στο σετλιστ, και εννοειται κατηγορω ξεκαθαρα τους οπαδους για αυτο.
The House Jack Built - Tuning Room
18 Likes
6,5/10, ανεβηκες
3 Likes
Καλα την επομενη φορα θα κοτσαρω κι ενα αντεγαμησου Παντελη για να ανεβω στο 8, δυσκολοι ειστε βρε αδερφε μου 
2 Likes
Το καλυτερο κομματι στο load μαζι με το outlaw torn (ξεκαθαρα 11αρια δηλαδη σε δισκο 10αρι), εξαιρετικο το post του @QuintomScenario που εστιαζει σε βαθος στην καλλιτεχνικη πλευρα του κομματιου σε συνδυασμο και με τους στιχους και τις διακυμανσεις του. Οτι καλυτερο να διαβαζεις τετοια ποστ με τον πρωινο καφε.
Για να δωσω κι εγω λιγο πονο στους πρωτοδισκακηδες, παιζει την τελευταια δεκαετια να εχω ακουσει πενταπλασιες φορες το load σε σχεση με το KEA και το RTL.
7 Likes
νομίζω είμαστε πολλοί!
Φανταστικό κομμάτι, από τα πιο-αν όχι το πιο-ατμοσφαιρικό κομμάτι τους εβερ και ένας Hetfield… μεθυστικός. Πραγματικά στα 14 μου που το πρωτοάκουσα ανατρίχιασα με τα εφε.
2 Likes
χειροκροτώ την παράγραφο της “χειρότερης στιγμής”…
5 Likes