Γινόμαστε λίγο γραφικοί, συμφωνώ σε όλα όσα λες, το Cure μου έβγαζε και 'μένα από την πρώτη στιγμή που το άκουσα μικρό αμούστακο παιδί, ό,τι ακριβώς μου βγάζει και το the House Jack Built, δηλαδή αυτά που γράφεις στο quote.
Πωωωωωωω ποσο καλυτερο απο την επισημη ηχογραφηση και καμερα…
Τώρα που παίζουν σε τρύπες δεν είναι τυχαίο που δεν παίζουν τα “βαρετά”… ούτε στο Σικάγο sandman και matters
νταξ το παραδέχομαι… ο σημαντικότερος λόγος που έγραψα είναι γιατί στο fuel ο papa τρουχίλας παίρνει την FLAMETHROWER
fixxxed
Αυτά όμως είναι τα μπασα, όχι οι κιθάρες
είσαι σίγουρος;;;
Ναι, το 4 και το 5 είναι οι χορδές (νομίζω)
μάλλον το έπαιξαν κάπως πιο αργά από την κανονική ταχύτητα πάντως
Ισως ένα κλικ. Πάντως καμία σχέση με την υπερηχητική ταχύτητα που το έπαιζαν λαιβ μέχρι πρόσφατα.
Το προτιμώ έτσι να σου πω την αληθεια και να έχεις όλα τα fills του και τον Λαρς να κρατάει ένα σταθερό ρυθμό, παρα να κάνουν διαγωνισμό ταχύτητας.
ισχύει, δε μπορούν να το παίζουν όπως στα 80s προφανώς, οπότε ποντάρουν στο γκρουβ και καλά κάνουν
Μιας και έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν τα live του Black Album Deluxe Box Set
3:56-4:48 η απόλυτη doom κατάσταση
Θαρρω πως στο φαμιλυ (M-L) δεν εχουμε υπεραναλυσει- οπως κανουμε σε αυτο το τοπικ για καθε εργο των 'tallica- το S&M II (εκτος αν μου διαφευγει κατι), οποτε θα πω τα δικα μου σχολια και οποιος θελει το συνεχιζει.
Ολα τα παλια κομματια: Λέγοντας παλια εννοω οσα υπηρχαν και στο S&M I, στα περισσοτερα οι εκτελεσεις ειναι το ιδιο καλες με το πρωτο, καποια σημεια λιγο καλυτερα αλλα λιγο χειροτερα, νομιζω δεν εχει πολυ νοημα να πλατιασω εδω, μονο να πω πως η εκτελεση του No Leaf Clover (τι κομματαρα) μου αρεσε περισσοτερο στο πρωτο.
The day that never comes: του παει η ορχηστρα, το περιμεναμε νομιζω, ωραιο και το πρωτο μισο και το δευτερο με τα γκαζια
Confusion: Απο τα αγαπημενα μου στο Hardload, ωραια εκτελεση απο την μπαντα, σαν να μην ταιριαξε πολυ το κομματι με την ορχηστρα ομως, μονο λιγο στο ρεφρεν και στο κλεισιμο κατι παει να γινει.
Moth into flame: γαματη εκτελεση απο την μπαντα, ταιριαστη και η ορχηστρα, και γαμω.
Halo on fire: Το απολυτως αγαπημενο μου κομματι απο το HTSD, η ορχηστρα δινει πολυ ωραιες πινελιες. Ο παπαχετ πλεον αισθανεται πολυ πιο ανετα με τους μουσικαντηδες σε σχεση με το πρωτο S&M, το λεει ωραια και καφρικα οπως και στα live εκτος ορχηστρας. Γαμω.
Scythian Suite: Εργο του Sergei Prokofiev, δεν το γνωριζα οπως και το 99.9999% (βαλτε οσα εννιαρια θελετε) των εργων συμφωνικης μουσικης, ωραιο, επικο, περιπετειωδες, ταιριαστο θα το ελεγα
Iron Foundry: Εργο του Alexander Mosolov, γαμαει ο ηχος της κιθαρας του Kirk, γαμαει οταν ακουγεται και ο Lars πιο εντονα προς το τελος, πολυ ωραιο, θα ηθελα και αλλα τετοια
The Unforgiven III: Φανταστικο. Ισως η καλυτερη στιγμη απο τα νεα.
All within my hands: Αυτο θυμαμαι να το εχουμε συζητησει λιγο, του αλλαξαν τα φωτα και το εκαναν πολυ ανωτερο του original.
Anesthesia Pulling Teeth: Ειναι ενα ωραιο break μεσα στο Mustaine Wrote Them All (οκ τρολαρω), καπως ετσι λειτουργει και στο S&M II, tribute και στον Cliff, μια χαρα. Το ποσο ευκολα μπαινει η ορχηστρα σε αυτο το κομματι φανερωνει και πραγματα για τις εξωμεταλλικες επιρροες του Cliff.
Συνολικα αν δεν ειχε προηγηθει το πρωτο S&M θα ηταν μια φανταστικη κυκλοφορια, αλλα επειδη ελειπε το στοιχειο της εκπληξης εννοειται δεν ηταν τοσο φοβερο και ιστορικο οσο το πρωτο. Προσωπικα θα ηθελα να ειχε μονο καινουρια κομματια (που δεν παρουσιαστηκαν στο πρωτο δηλαδη), αλλα πολλα θες ρε μπαργαλατσε θα μου πειτε.
Υπάρχει και (M-L) φαμιλι?
Νομιζω σε καποιο τοπικ ειχαμε γραψει πως το φαμιλυ (M-L) ειναι το φαμιλυ που λατρευει ολες τις περιοδους της μπαντας (M απο Master και L απο Load ενδεικτικα), με βαση αυτο καπου θα πρεπει να υπαρχει και ενα (M-L) φαμιλυ που πιστευει ακριβως τα ιδια αλλα θεωρει οτι γαμιομαστε
χαχαχαχα! Α οκ, εγώ ανήκω στο πατροπαράδοτο φάμιλι, που προσπαθώ να δικαιολογήσω το St. Anger που ενώ γνωρίζω ότι είναι ένα έκτρωμα, δε θέλω να να υποκύψω στις πιέσεις των καπιταλοφιλελεMaidenάδων.