Σήμερα ήρθε το Blu Ray.
Η ποιότητα της εικόνας είναι απαιχτη!!
Προσωπικά μου άρεσε πολύ και το Live.
Το live ειναι φοβερο, το μερος που γινεται η συναυλια απιστευτο και το setlist επισης. Το ψηνω και εγω για αγορα, αλλα με τιποτα συντομα, σκεφτομαι να το παρω το καλοκαιρι που θα παω Γαλλια.
Oλο DVD βγαζουν πλεον …ξεπουληθηκαν. [-X
Ζηλεψαν τους maiden…
Mπα, προσωπικα θα προσπερασω…
Αν δεν βγαλουν ενα ικανοποιητικο (για τα γουστα μου τουλαχιστον) δισκο, δεν ειμαι σιγουρος οτι θα ειμαι διατεθειμενος να πληρωσω αλλο ενα υπερογκο ποσο (αθανατη ελληνικη αγορα) για να τους δω ξανα live.
Οταν αρχιζεις να βλεπεις ενα live για λαθος λογους τοτε αρχιζω να πιστευω πως ισως δεν πρεπει να το βλεπεις καθολου. Στους λαθος λογους βαλτε οτιδηποτε εκτος απο την ιδια την μουσικη και ενεργεια της συναυλιας.
Χθες ειδαμε ξανα με φιλους το some kind of monster. Ειναι απιστευτο πως συνεχιζει να μας ‘‘σοκαρει’’. Βλεπετε μετα απο μια εφηβεια οπου οποιαδηποτε νιξη για ελλατωμα των metallica ισοδυναμουσε με βλασφημια, οπου θεωρουνταν οι βασιλιαδες του metal και περα απο αυτο ακομη, ειναι λιγο δυσκολο να ‘‘φας’’ το περιεχομενο της ταινιας. Ποσο μαλλον αν εχεις δει αμεσως πριν το Story of Αnvil.
Kαταλαβαινω οτι αυτα θα ακουγονται ultra πεσιμιστικα σε παιδια που γνωρισαν τους Metallica μετα το Load-Reload. Aλλα οπως και να το κανουμε η μπαντα αλλοτριωθηκε ολοκληρωτικα απο την επιτυχια. Περα και απο το σημειο οπου θα μπορουσαν να προσποιηθουν οτι γουσταρουν αυτο που κανουν, οπως κανουν αλλωστε τοσες και τοσες κλασσικες μπαντες, για να ειμαστε δικαιοι.
Αν το σκεφτει κανεις αντικειμενικα, η μπαντα ειχε ως το justice εκπληκτικους metal δισκους, που τους τοποθετησαν ψηλα. Με το justice αρχισαν οι σοβαρες απολαβες του ολου εγχειρηματος και με το black album ηρθε η αποθεωση στο γενικο στερεωμα της μουσικης και τα απιστευτα χρηματα. Μετα η μπαντα συντηρησε απλα αυτη την αυρα με περιοδειες (χρηματα), live κυκλοφοριες (χρηματα), merchandise καθε ειδους(χρηματα), απονομες βραβειων και λοιπες χρηματοοικονομικες και μαρκετιστικες κινησεις. Που θελω να καταληξω και σας τα πρηζω?
Πως οι metallica ουσιαστικα απο την στιγμη που πρωτοεπιασαν χρηματα, εγραψαν την δημιουργικη διαδικασια στα παπαρια τους. Πολυ πιο συντομα απο αλλες μεγαθηριακες μπαντες με πολλαπλες κυκλοφοριες απιστευτης εμπορικης επιτυχιας και εδω συγκαταλλεγω ολο το φασμα της ροκ. Εχουν αποκοπει πληρως απο τον αληθινο κοσμο και περιστοιχιζονται απο αυλοκολακες και εταιρικα στελεχη. Κλεινω λεγοντας πως την μονη αληθινη κριτικη απο το περιβαλλον τους για το τοτε Saint Anger την δεχτηκαν απο τον πατερα του Lars με την φραση ‘‘delete it’’.
Οι “Let There Be Light” που εχεις υπογραφη (που τυγχανει να ειναι στα αγαπημενα μου συγκροτηματα) τι διαφορετικο κανουν δηλαδη;;;
Σταματηστε να βλεπετε τις μπαντες σα φιλαρακια σας.
Φίλε god αν δεις μια συναυλία των Metallica από αυτή τη περιοδεία θα καταλάβεις ότι πραγματικά γουστάρουν ακόμα αυτό που κάνουν και που παίζουν.
Το ότι δεν σ’ αρέσουν τα Load και Reload επεισή έμαθες τους Metallica να είναι METAL, δεν σημαίνει ότι έγραψαν την δημιουργική διαδικασία στα παπάρια τους. Επίσης το St. Anger πές το πατάτα, μαλακία, σκουπίδι αλλά εμπορικό δίσκο μην το λες ούτε γι αστείο.
Όσο για τα μπολνταρισμένα, θα ήθελα να μάθω μία (έστω) μπάντα και δη αμερικάνικη που να διαφέρει.
σωστός ο crisp.Black album,load και reload δεν είναι άσχημα άλμπουμ απλα πείραξαν τους true οπαδούς και τους θρασάδες.Οκ ίσως το reload να είναι με ακρετά fillers αλλα το load δεν περνά απαρατηρητο.Όσο για το black album όσο και να γκρινιάζουμε όλοι καταβάθος είτε κρυφά είτε φανερά κοπανιόμαστε με αυτό.Όσο για τα live των μετάλλικα είναι πολύ διαφορετικά απο την τελευταία φορά που ήρθα.Λίγο τα μαθήματα drums του urlich,λίγο η σφαλιάρα απο τον kirk,λίγο ο πούλος που δώθηκε στον bob rock και ακούγονται στα αλήθεια δυνατοί.
Σαν χαρακτήρες είναι πολύ σκατιάδες αλλά οι άνθρωποι είναι μουσικάρες…έχουν ήδη γραφτεί στην ιστορία…:bow2:
Κάπου θα συμφωνήσω με god. Σε κάποια πραγματα έχεις δίκιο φίλε, μόνο που γίνεσαι υπερβολικός. Σιγουρα η δημιουργκή διαδικασία κάπου πήγε περίπατο απο την επιτυχία τους black album και μετά. Δεν έχει να κάνει τόσο με την ποιότητα των δίσκων που ακολούθησαν όσο με την συχνότητα για μενα. απο το 1991 ως 2009, 18 ολοκληρα χρόνια και οι Metallica έβγαλαν 4 άλμπουμ 2 εκ των οποιων γραφτηκα με την μια (Load reload) για μια μπαντα που ήθελε να δώσει την εντύπωση πως ήταν ενεργή (μιας και οι δραστηριότητες τους δεν σταμάτησαν σχεδὀν ποτέ) η συχνότητα καινουργιων στουντιο άλμπουμ ήταν τραγική.
Και αντε να παρυμε το δεδομένο “η ποιοτητα εχει σημασία όχι η πόσοτητα” και εκεί αν και τα πραγματα δεν τα λες και τραγικά σίγουρα δεν είναι και καλά. Καλό το Load κατάφερε άντεξε στο χρόνο και πολλά κομμάτια τους συνεχίζουν να ακουγονται ανετα ακομα και σήμερα. Το Reload για μένα ήταν αποφάγια, γεματο με φιλερς ξεχωρισε για 3-4 κομματια του, δεν πειθομαι πως δεν ήταν απλα περισευματα απο το Load. Για το St. Anger έχουν ειπωθεί πάρα πολλά. Εγω ξέρω πως στα setlist στα live τους δύσκολα περιλαμβανει κάποιο κομματι απο αυτο το άλμπουμ, εδω το προβλημα ξεφευγε δεν ήταν μόνο στην παραγωγή, υπαρχουν καλές ιδεες αλλα αυτες δεν φτάνουν. Τελός στο Death Magnetic έμενα με πεισαν πως ακομα το νιώθουν, ίσως και για πρωτη φορά μετα απο πολλά χρόνια να με έχουν πεισει για κάτι τέτοιο, μενει να δούμε την συνέχεια.
Πάντως, για να τελειωνω κιολας, στα live είναι απλα φοβεροι, Τους ειδα στην Βουλγαρία λίγο πριν κυκλοφορησει το Death Magnetic και ξεπέρασαν τις προσδοκιες μου. Σημειωση: Σε αυτο το live απο τα Load, Reload, St. Anger έπαιξαν μονο ένα (1) κομμάτιμ, αυτό κάτι λέει.
Λέει ότι έπιασε τόπο το θάψιμο που ξεκίνησε από την εποχή του Load και μετά. Εμένα στο Death Magnetic με πείσαν ότι γράφουν γαμάτα metal κομμάτια για την πλάκα τους, αλλά η ουσία του δίσκου κρύβεται στα heavy rock riffs που είναι διάσπαρτα μέσα στο δίσκο. με αποκορύφωση φυσικά το Unforgiven III.
Προφανως έχεις προσωπικές σχέσεις με τους Metallica ωστε να ξέρεις τον χαρακτήρα τους…:p:p
Επειδή τα πιο πολλά πράγμάτα στη ζωή έχουν 2 όψεις για τους Metallica θα μπορούσε κάποιος να πει οτι ήταν πολύ μεγάλοι μάγκες όταν έκαναν οτι έκαναν με το Napster.
Ήξεραν τι ζημιά θα είχαν.Και αν δεν το ήξεραν αυτοί το ήξεραν οι μανατζερ.Παρόλα αυτά όμως τόλμησαν να κάνουν κάτι το οποίο το 95% των καλλιτεχνών θα ήθελαν να κάνουν αλλα απλά δεν έχουν τα κότσια να το κάνουν.
στην αρχή έγραφαν κοματάρες,αλλά μετά μου το χάλασαν, άστα να πάνε,απογοήτευση…
Χα, χα, χα :lol::lol::lol2::lol2:
Εχουν κολλησει ολοι με το αν οι Metallica εγιναν εμπορικοι ή οχι. Εγω πιστευω πως ναι, προσπαθησαν με την στροφη στα Load/Reload να πιασουν το πνευμα των καιρων αλλα αυτο δεν σημαινει κατι, εγραψαν πολλα καλα τραγουδια, ασχετα αν και εγω ειμαι φαν των πιο παλιων κυκλοφοριων τους… Το St. Anger ειναι οντως απογοητευτικο, αλλα η συναισθηματικη κατασταση που βρισκονταν τα μελη του συγκροτηματος εκεινη την εποχη και κυριως ο James, ειναι για μενα ο κυριοτερος λογος με την παραγωγη αμεσως μετα. Δεν ειναι οτι προσπαθησαν να ακουστουν εμπορικοι με το St. Anger… Το Death Magnetic ομως ειναι ΔΙΣΚΑΡΑ και θεωρω καποιον που δεν μπορει να το δει αυτο κολλημενο… Και δεν το θεωρω εμπορικο με τοσο μεγαλα κομματια. Και για το αν γουσταρουν αυτο που κανουν, οποιος εχει απορια ας δει τα 2 dvd απο Γαλλια και Μεξικο και ας μας πει μετα την αποψη που σχηματισε. Απλα σπερνουν…
το dvd απο γαλλια το ειδα και σπερνει!!ολοι τους εχουν παρα πολυ καλη αποδοση!!!
ο ουλριχ κανει παλι εξασκηση στα ντραμς?επιτελους ακουμε σωστο διπεταλο στα γρηγορα κομματια
O Ulrich με εχει αποστομωσει. Ενω πριν απο 2 χρονια τον απαξιωνα μετα απο 2 φορες που τους ειδα (Σεπτεμβρης 2008, Φεβρουαριος 2009), με εβαλε στην θεση μου. Ειναι ο μαεστρος του συγκροτηματος και επι σκηνης παροτι ο Hetfield ειναι η “αδυναμια” μου.
Eνταξει το παλευει οσο μπορει ο ulrich αν και ζοριζεται καποιες φορες .
ναι μαεστρος ο κοντος :lol:
τα τραγουδια τα γραφει ο hetfield και αυτος λεει “ενταξει james”
και κοτσαρει και το ονομα του διπλα:lol: