Είμαι σχεδόν σίγουρος οτι σε ξινισε ενώ το διάβασες αυτό, γιατί δεν είναι κάτι άκακο όπως 1.5 δις Κινέζοι χιλιάδες χλμ μακρυά, αλλά μιλάει κατευθείαν στο δικό σου context
Ούτε καν… όπως το “μου φαίνονται κινέζικα”, έτσι και το “it’s greek to me” δεν με ενοχλούν καθόλου.
Μα δεν ειναι στερεοτυπο οτι ολοι οι σκυλαραπες παιζουν ταμ ταμ αφου ειναι υπαναπτυκτοι και ζουνε σε καλυβες, ειναι η αληθεια. Πολιτικλι κορρεκτ μαλακιες, αμαν πια.
Α ναι, το αφου δεν ενοχλει εμενα γιατι να ενοχλει τους αλλους. Το γνωστο επιχειρημα. Παραδινομαι.
Εντελώς απαράδεκτο το ασμα, ακόμα και για την εποχή του
Έχεις δίκιο μίλησε (ίσως) υποτιμητικά για κάποια άλλη φυλη
4 Likes
Είπε ο άνθρωπος που λέει τον Ρομπ, πίθηκο.
Yeah right !
Κάπου μπερδέψαμε το ρατσισμό με τα στερεότυπα. Στερεότυπο = είσαι Ασιάτης (δηλαδή έχεις σχιστά μάτια), ξέρεις kung fu.
Ρατσισμός είναι να τον θεωρείς κατώτερο επειδή είναι Ασιάτης.
Όπως είναι δηλαδή στερεότυπο να χαρακτηρίζουμε το Hetfield βλάχο (με την έννοια του redneck φαντάζομαι, κι ας είναι από το Λ.Α. της Καλιφορνια). Η να λέμε «αμερικανακια» ξέρω ‘γώ.
Άκομψο είναι, ενοχλητικό λιγάκι, αλλά μέχρι εκει.
9 Likes
Εχεις δικιο
1 Like
Ναι λεω οτι κανει σαν πιθηκος. Γιατι το βλεπεις υποτιμητικά δεν καταλαβαινω;
Δεν ειμαι ρατσιστης, αυτοι ειναι μαυροι
1 Like
(Άρχισα να το γράφω απ’ τα πρώτα post της κουβέντας, είδα προχώρησε η κουβέντα, αλλά το βάζω όπως και να 'χει).
Εγώ θα πιαστώ από το post του Παργαλάτσου (και θ’ αφήσω ασχολίαστο το αν θα έχανε κάτι ο πολιτισμός μας αν ο Ζαμπέτας δεν έβγαζε τον «αράπη, τον μαύρο, τον σκύλο»), γιατί δε θεωρώ ότι η προσέγγισή του γίνεται με κακές προθέσεις κι ούτε είναι προϊόν άκρατου fanboy-ισμού. Θίγει ένα δύσκολο ζήτημα περί «ορίων στην έκφραση» κι εκφράζει έναν αυθόρμητο (αλλά λίγο αυθαίρετο) διαχωρισμό μεταξύ «χιούμορ» και «υποτίμησης». Πιστεύω ότι αν εξετάσουμε το ζήτημα λίγο διεξοδικά, θα δούμε ότι πολλές φορές αυτά τα δύο (ιδίως όταν αφορούν φυλετικά, έμφυλα, ταξικά και άλλα κοινωνικά χαρακτηριστικά) δεν είναι τόσο διαχωρισμένα όσο φαίνονται -απεναντίας, το πρώτο μάλλον περιέχει καμουφλαρισμένο το δεύτερο, απλά όχι με όρους εξόφθαλμης βίας, σκληρότητας κλπ.
Καταρχήν να πούμε ότι όρια στην έκφραση, τη σάτιρα, το χιούμορ κλπ., φυσικά και υπάρχουνε , και είναι αυτά που επιβάλλουν οι συσχετισμοί δύναμης μεταξύ αυτών που κοροϊδεύουν κι αυτών που κοροϊδεύονται . Χοντρικά μιλώντας, σ’ αυτό το ταμπλό υπάρχουν δύο εκδοχές: είτε οι αδύναμοι κοροϊδεύουν τους ισχυρούς (και τότε μπορούμε να μιλάμε για ένα πνεύμα αντιλογίας με τεράστιο κόστος κάποιες φορές για τους πρώτους), είτε οι ισχυροί κοροϊδεύουν τους αδύναμους -κι αυτό ονομάζεται απλά ατιμία της εξουσίας . Για να το πω αλλιώς, επειδή αναφέρθηκε και το παράδειγμα του Charlie Hebdo: η εν λόγω φυλλάδα μπορεί να κορόιδευε τις μουσουλμάνες μετανάστριες που ζητούσαν επίδομα γέννας, αλλά δε θα διανοούνταν ποτέ να σατιρίσει τη βασιλική οικογένεια των Σαούντ… Γιατί θα τρώγανε τόσες ξεγυρισμένες μηνύσεις που θα το κλείνανε το μαγαζί -απλά πράγματα.
Ας έχουμε ακόμη στο νου μας ότι κάθε συζήτηση περί ελευθερίας της σάτιρας, της έκφρασης κλπ., πρέπει να λαμβάνει υπόψη ότι αυτές είναι ιστορικά και κοινωνικά προσδιορισμένες . Οι χριστοπαναγίες δε λένε κάτι σε μη-χριστιανούς. Το να φτιάχνεις σήμερα σκίτσα σατιρίζοντας τον Μπίσμπαρκ ή τον Τρικούπη είναι άχρηστο. Συνεπώς η ίδια η ιστορία (σαν ιδεολογική και πολιτιστική πραγματικότητα με ορατές ή/και φαντασιακές θεσμίσεις) δημιουργεί τα δικά της όρια σ’ αυτήν την «ελευθερία έκφρασης». Π.χ. φονταμενταλιστές μουσουλμάνοι υπήρχαν και στα 60’s και στα 70’s, αλλά ούτε αυτοί, ούτε η θρησκεία τους γινόταν τότε στόχος γελοιοποίησης. Όχι γιατί οι γελοιογράφοι της εποχής δεν ήταν «ελεύθεροι» να το κάνουν, αλλά γιατί απλά κανένας δεν ασχολιόταν με το θέμα. Με τι ασχολιόταν; Με αντικομμουνιστική προπαγάνδα, σάτιρα των Ρώσω ή των Κουβανών κλπ. κλπ.
Δεν ξέρω τι συνθήκη επικρατούσε το 2002 στις Η.Π.Α. όσον αφορά όσους είχαν «σχιστά μάτια». Είχαν κι αυτοί τη μοίρα των latinos, chicanos κλπ; Μιλάμε, γενικά, για ένα υποτιμημένο κομμάτι του εκεί πληθυσμού που συνήθως εργάζεται σε χαμηλόμισθες θέσεις, περιορίζεται σε συγκεκριμένες γειτονιές, γίνεται στόχος γελοιοποίησης στον δρόμο ή μέσα από ανέκδοτα, αναπαράγονται γι’ αυτό συγκεκριμένα στερεότυπα όσον αφορά την κουλτούρα του, τις διατροφικές του συνήθειες, την εμφάνισή του κλπ; Δεν το γνωρίζω, ωστόσο όλα αυτά θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όταν είναι να προχωρήσουμε σε κάποια «αθώα, χιουμοριστική διακωμώδηση» φυλετικών (ή άλλων) χαρακτηριστικών ή όταν θέλουμε να κρίνουμε το ποιόν ατόμων που το κάνουν αυτό. (Για την τελευταία περίπτωση, φυσικά, μπορούμε να λάβουμε υπόψη μας κι άλλα στοιχεία για να συνθέσουμε το μωσαϊκό της ψυχοσύνθεσης ενός ατόμου. Για παράδειγμα, όσες φορές αναζωπυρώνεται η συζήτηση για το αν ο Hetfield είναι τυπάρας ή παπάρας, απορώ που σπάνια αναφέρεται το γεγονός ότι δις έχει δηλώσει σε συνεντεύξεις υπερήφανος ότι η μουσική των Metallica χρησιμοποιούταν για να βασανιστούν αιχμάλωτοι πολέμου (για την ιστορία, ο Ulrich εξέφραζε τον αποτροπιασμό του). Προσωπικά μιλώντας, αυτό είναι το μελανότερο σημείο που έχω εντοπίσει στην ιστορία αυτού του μουσικού.
Κατ’ αντιστοιχία, υπάρχει ένα άλλο συγκρότημα που συχνά-πυκνά στους στίχους του ή στις συναυλίες του λέει ξεκαρδιστικά «ρατσιστικά» (θα εξηγήσω τα εισαγωγικά) ανέκδοτα. Μιλάω για τους NOFX, και μία ιδέα μπορεί να πάρει κανείς εδώ:
Το ότι οι συγκεκριμένοι τύποι (ορθώς, κατά τη γνώμη μου) δεν τρώνε το κράξιμο που τρώει ο (κάθε) Hetfield, παρ’ ό,τι έχουν τσακωθεί ανεπανόρθωτα με την έννοια της πολιτικής ορθότητας, έγκειται για ‘μένα σε δύο πράγματα: ο προφανής λόγος είναι ότι οι ίδιοι είναι λατινοαμερικάνοι, Εβραίοι κλπ., πράγμα που κατά κάποιον τρόπο τους «νομιμοποιεί» να μιλάνε έτσι και μετατρέπει την κοροϊδία τους σε αυτοσαρκασμό. Αν κι αυτός ο παράγοντας έχει το μεγαλύτερο βάρος, απ’ ό,τι φαίνεται, στη συγκεκριμένη συζήτηση τη σήμερον ημέρα (παρ’ όλο που για ‘μένα ανοίγει κι άλλα ζητήματα που δεν είναι της ώρας να τα θίξω), για ‘μένα αυτό που έχει εξίσου (ίσως και μεγαλύτερη) σημασία είναι η γενικότερη στάση των NOFX όσον αφορά τέτοια ζητήματα. Οι NOFX, λοιπόν (και αφήνοντας στην άκρη το γεγονός ότι μιλάμε για μία μπάντα που φυσικά είναι μέρος ενός «εναλλακτικού» star-system κι όχι τίποτα επαναστάτες), απ’ την αρχή της καριέρας τους μέχρι και σήμερα δεν έχουν διστάσει να μιλήσουν ανοιχτά (και πολλές φορές με πολύ επιτυχημένο, κατά τη γνώμη μου, τρόπο) για την έμφυλη βία, το bullying (πολύ πριν γίνει δημοφιλής ο όρος), την πορνεία, την ομοφυλοφιλία και τις καταπιεσμένες σεξουαλικότητες, φυσικά για τον πόλεμο, κοινωνικές αδικίες εν γένει κλπ., οι ίδιοι πάμπολλες φορές στις συναυλίες τους επιδίδονται σε crossdressing, έχουν φωτογραφηθεί γυμνοί, πάντα υπάρχουν τα χρώματα του ουράνιου τόξου on stage, πήραν ενεργή, δημόσια θέση κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις σε Αφγανιστάν και Ιράκ κλπ. κλπ. Κοινώς, δεν έχουν αφήσει περιθώρια για παρεξήγηση . Άλλοι, δυστυχώς, τέτοιες πόρτες τις έχουν αφήσει ανοιχτές, είτε με την απολίτικη σιωπή τους, είτε (χειρότερα) με αμφιλεγόμενες (το λιγότερο) δηλώσεις τους για διάφορα ζητήματα που δεν άπτονται άμεσα της μουσικής. Κλείνει η παρένθεση).
Τέλος πάντων, για να καταλήγω: τέτοια «αστεία» αυτό που πετυχαίνουν στην πραγματικότητα είναι να μασκαρεύουν τις σχέσεις εξουσίας (μερικές φορές και σχέσεις ανοιχτής, φυσικής βίας ) σαν αστείο. Δεν έχω μελετήσει διεξοδικά την ιστορική καταγωγή των ποντιακών ανεκδότων, αλλά το θεωρώ απίθανο αυτά να μην προέρχονται και από την εχθρική, ανοιχτά ρατσιστική και υποτιμητική υποδοχή που επιφύλαξε σ’ αυτούς τους πληθυσμούς ένα μέρος της ντόπιας ελληνικής κοινωνίας. Παρομοίως, τα ανέκδοτα για τις ξανθιές που με τόση ζέση «έσπρωχναν» στα 90’s ο Θέμος, ο Πέτρος κι άλλα σιχάματα, δεν μπορούν να ιδωθούν ξέχωρα από τη γενικότερη αντικειμενοποίηση της γυναικείας φιγούρας που έπρεπε να είναι ξανθιά, χαζή και άξια το πολύ-πολύ για ένα πήδημα ή για γλάστρα στα πρωινάδικα. Τα ανέκδοτα για τους «Αλβανούς τουρίστες» τα λέγαμε από πάντα, ή μήπως όταν ήρθανε μαζικά για να εγκατασταθούν τον πάτο του κοινωνικού βαρελιού;
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, τα αστεία των ισχυρών απέναντι στους αδύναμους εκφράζουν ακριβώς μια συγκεκριμένη πραγματικότητα εξουσίας προσπαθώντας να την επεκτείνουν στη σφαίρα του γέλιου και της φαιδρότητας. Μιλάμε για μία γελοιοποίηση που απλά επιβεβαιώνει τη νομιμότητα των σχέσεων κυριαρχίας, όχι για ένα «αναφαίρετο δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης». Η αλαζονεία της εξουσίας και η πρακτική/λεκτική άσκησή της δεν είναι «δικαίωμα» ή «ελευθερία» της, είναι κάτι το αυτονόητο γι’ αυτήν. Αντίθετα, δικαίωμα και ελευθερία των αδύναμων είναι να εμποδίζει ή και να καταργεί την εν λόγω «ελευθερία». Ίδιες λέξεις, άλλα νοήματα.
Υ.Γ. Στη δίκη της Νυρεμβέργης καταδικάστηκε (κι εκτελέστηκε) ο Julius Streicher, εκδότης της εβδομαδιαίας εφημερίδας Der Sturmer. Ο συγκεκριμένος τύπος ποτέ δεν αποτέλεσε κομμάτι του στρατιωτικού συμπλέγματος της ναζιστικής Γερμανίας, δε σήκωσε ποτέ όπλο, δε σχεδίασε το ολοκαύτωμα, δεν είχε άμεση εμπλοκή στην εξόντωση των Εβραίων κ.ο.κ. Σκίτσα δημοσίευε ο άνθρωπος που «απλά» γελοιοποιούσαν τη συγκεκριμένη εθνοτική ομάδα (πολύ πριν την άνοδο των Ναζί στην εξουσία, ε). Ήθελα να ‘ξερα αν σήμερα κάποιος θα υπερασπιζόταν τις πράξεις του εν λόγω κυρίου επικαλώντας μια κάποια «ελευθερία της έκφρασης» ή του Τύπου.
4 Likes
Για μένα είναι λίγο άτοπο να βγάζουμε ολα αυτά τα συμπεράσματα βάση ενός βίντεο out of context.
Για παράδειγμα, ο Brian Lew (κολλητός του Hetfield) είχε κάνει ένα πολύ ωραίο ποστ για το πως όλοι στο Bay Area τον είχαν αγκαλιάσει και δεν ένιωσε ποτέ ξένο σώμα. Είναι ασιατικής καταγωγής btw. Έγραψε για έναν αντίστοιχο Ασιάτη metalhead στο Σικαγο που σε μια συναυλία τον έκαναν ασήκωτο χωρίς λόγο, για την καταγωγή του.
Ο Χετφιλντ έχει κάνει δηλώσεις που μπορείς να τον κατηγορήσεις (παρεμπιπτόντως ολόκληρη η δήλωση του για το ότι χρησιμοποιούσαν τη μουσική τους για βασανιστήρια είναι η παρακάτω, όπως κι ένα λινκ που αναφέρει -από δήλωση Αμερικάνου αξιωματικού- ότι ζήτησαν να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τη μουσική τους σε βασανιστήρια) αλλά δε νομίζω να μπορεί κανεις να πει πως είναι ρατσιστής
1 Like
Υπάρχει κι αυτό, βέβαια:
EDIT: Επίσης, Alejandro, η δήλωση που post-αρες έχει παραλείψει το πιο juicy κομμάτι που αναφέρεται, κατά τ’ άλλα, στο άρθρο που έβαλες μετά, δηλαδή τη φράση: part of me is proud because they chose Metallica. Μετά ακολουθεί το part of me is bummed, πράγμα που παραλείπεται εντελώς στο quote που έβαλες, συνεπώς δεν ισχύει αυτό που γράφεις για “ολόκληρη δήλωση”. Το σημειώνω αυτό, γιατί θεωρώ ότι έχει τεράστια σημασία (δε λέω ότι το έκανες επίτηδες, ίσως να μην το πρόσεξες).
Ρε μλκς τι 25 νεα μηνυματα, μια μαλακια βιντεο 50 δευτερολεπτων απο το 2002 εβαλα 
Λοιπον, ο James εκανε μαλακια που εκανε αυτο το αστειο, ποσο μαλλον που ηταν 40 χρονων ανθρωπος οταν το εκανε. Ειναι στερεοτυπικο και δειχνει αμορφωσια και ηλιθιοτητα. Δεν ειναι καν η μεγαλυτερη μαλακια που εχει κανει, καθως εχει χασει τα γενεθλια του γιου του για να παει να κυνηγησει αρκουδες. Και ποιος ξερει τι αλλες μαλακιες εχει κανει στην ζωη του που δε θα τις μαθουμε ποτε, ειδικα λογω αλκοολισμου.
Απο κει και περα τι θα κανουμε τωρα, θα γραψουμε καμια 50αρια ποστς ακομα για το ποσο ρατσιστης ειναι ή δεν ειναι? Στα σχολια αποκατω στο YouTube εντωμεταξυ λενε ενα σωρο ασιατες οτι ειναι ασιατες και το βρηκαν παρα πολυ αστειο γιατι ειναι απλα ενα ηλιθιο κακο αστειο και τιποτα παραπανω. Εγω αν εκανε καποιο αστειο ο James και κοροιδευε τους Ελληνες που τρωνε φετα ολη την ωρα και βαζουν ελαιολαδο μεχρι και στον φυσικο ορο στα νοσοκομεια, θα γελουσα παρα πολυ παντως. Και θα εβρισκα οποιον τον ελεγε ρατσιστη τουλαχιστον γραφικο.
Αν το ειχε κανει αυτο εν ετει 2022, θα ηταν μαλλον πολυ περισσοτερο μαλακας. Το οτι το εκανε το 2002 κανει την κατασταση λιγο διαφορετικη. Προσωπικα βρισκω πολυ υποκριτικο το οτι υπαρχουν επαγγελματιες ασιατες stand up comedians οι οποιοι βασιζουν ολοκληρο το σετ τους (και βγαζουν πολλα λεφτα), σε τετοια αστεια και πολυ χειροτερα απο αυτα βασικα. Οπου βλεπουμε κυριολεκτικα εναν Αμερικανο που εχει μεγαλωσει στην Αμερικη και δεν εχει ζησει ποτε στην Κινα, να πεταει 300 στερεοτυπικα αστεια για τους Κινεζους και τα σχιστα τους ματια, επειδη οι γονεις του γεννηθηκαν στην Κινα κι αυτος εχει σχιστα ματια. Αλλα αυτο ειναι μια αλλη κουβεντα.
Οπως και να χει,
^ αυτο ειναι η πιο ηρεμη και σωστη αποψη κατ’εμε
Θα μπορουσε επισης να σου περασει απο το μυαλο το ενδεχομενο να ειναι και τα δυο.
Καλοι μαλακες κι αυτοι
5 Likes
Μα αυτό ακριβώς έγραψες και έβαλα τη συνέχεια (περί όλοκληρης δήλωσης) - επίσης το blabermouth δεν σε αφήνει να κάνεις copy -paste όποτε το έκανα print screen
Στο ίδιο άρθρο πχ λέει ο Κέρι Κινγκ "αν ήθελαν να τους τρομοκρατήσουν θα έβαζαν Slayer και όχι το Enter Sandman και λέει ο Χετφιλντ “συμφωνώ” και συνεχίζει ο Ούλριχ “θα μπορούσαν επίσης να βάλουν μερικές death metal μπάντες που μας κάνουν να ακουγόμαστε σαν του Simon & Granfunkel”.
Έχει σημασία και σε τι ύφος ήταν η συνέντευξη - αλλά το να πιάνουμε ένα απόσπασμα που λέει είμαι “honored” και να παραλείπουμε το bummed είναι λίγο επιλεκτικό. Πόσω μάλλον όταν το honored πήγαινε στη μουσική (λέει για παράδειγμα ότι όταν κυκλοφορείς τη μουσική σου παύει να σου ανήκει) και το bummed στην πολιτική χροιά. Και όταν σαν συγκρότημα ζήτησαν (όχι δημόσια) να μη χρησιμοποιούν τη μουσική τους στο Guantanamo κλπ.
2 Likes
Παλια συνεντευξη, ολοκληρη σχεδον ηταν σε εντελως μη σοβαρο και χαβαλεδιαρικο υφος.
Σκεψου οτι η πρωτη αντιδραση του James ηταν αυτη:
“Ha! We have tortured individuals with it for a very long time. A lot longer than the CIA.”
Σιγουρα το εννοουσε κυριολεκτικα. Ή και οχι.
3 Likes
Κατάλαβα πώς το θέτεις τώρα, ωστόσο η αρχική διατύπωση αφήνεται να εννοηθεί ότι αυτή είναι ολόκληρη η δήλωση για το όλο ζήτημα (και όχι η συνέχεια αυτού που έγραψα εγώ). Ή, τέλος πάντων, έτσι το εξέλαβα εγώ.
Ακόμη, το ότι γενικά “κάνανε πλάκα με το ζήτημα” δεν ξέρω προς ποια θετική κατεύθυνση δείχνει τελικά, ενώ ας έχουμε στο νου μας ότι οι δηλώσεις ήταν δύο περί περηφάνιας, σε διαφορετικές συνεντεύξεις (τουλάχιστον όπως αναφέρεται στα δύο παραπάνω links).
1 Like
Ο “ρατσιστής” με Ασιάτες Χετφιλντ έχει δίπλα του στην μπάντα τα τελευταία 40 χρόνια έναν τύπο με ασιατική καταγωγή btw…
1 Like
Ναι, αλλά μετά από πόσα χρόνια του επέτρεψε να βγάλει προσωπικό EP (ούτε καν δίσκο), για πες μας.
Και αυτό τι σημαίνει; ότι είναι ρατσιστής;…
O Χετφιλντ έχει βγάλει κάποιο σόλο δίσκο, ep;
Να πει τότε ο Kirk τι έχει περάσει όλα αυτά τα χρόνια να το μάθουμε και εμεις.
Μια μαλακια βιντεο αλλα η αναγκη να ξεπλυνουμε τον χεντφιλντ μας θολωνει.