Εκ πρώτης ακροάσεως, θα κάνω κάποια σχόλια. Καταρχήν, θα πω οτι ειναι ένας δίσκος ο οποίος ειναι αυτός που περίμενα να ακούσω από τους Metallica εν έτει 2023. Ένας δίσκος που δεν είναι καινοτόμος σε κάποιον τομέα, ειναι όμως ένας δίσκος που “μυρίζει” Metallica απο πολλές πλευρές καθώς, περιέχει στοιχεία που περιμένεις να ακούσεις απο εναν δισκο τους.
Πλέον, είναι εμφανές οτι δεν τους ενδιαφέρει να γράψουν σουξεδάκια καθώς, με εξαιρεση το Lux Aeterna, κανένα άλλο κομμάτι του δίσκου δεν είναι αντίστοιχα “πιασάρικο”, χωρις φυσικά να σημαίνει οτι δεν ειναι αξιόλογη η μουσική που έχουν γράψει.
Ειναι άπλα φάσης Load/Reload όπου έγραφαν αυτό που πραγματικά ήθελαν να γράψουν, κάτι το οποίο αισθάνομαι και στον καινούριο δισκο τους, μου φαίνεται μουσική αυθόρμητη, χωρίς να νιώθω κάπου οτι υπάρχει πίεση. Δεν ένιωσα δηλαδή κάπου να πλατειάζει η μουσική, ένιωσα να υπαρχει ροή επομένως, δεν υπήρχε καποιο σημείο που με ενόχλησε για να πεσει σκιπάρισμα.
Βέβαια, μου φαίνεται οτι ναι μεν προσφέρει οτι περίμενα απο το συγκρότημα, μου φαίνονται όμως πολύ ουδέτεροι, χωρίς να παίρνουν ιδιαίτερα ρίσκα βέβαια, ουκ ολίγες φορες το έχουν κανει στο παρελθόν, δεν μας πειράζει καθόλου.
Επίσης, φαίνονται σε καλή φόρμα, μου άρεσε το παίξιμο του Λαρς, δεν μου φάνηκε απλά διεκπεραιωτικός, νομίζω οτι έβαλε τα δυνατά του, ο Παπαχετ σταθερή αξία, ο Χάμετ ναι, πιστευω οτι έκανε καλή δουλειά στα σόλο απλώς, δεν ήταν στα single που ακούσαμε, ηταν σε άλλα κομμάτια του δίσκου. Επίσης, αυτό που μου άρεσε ιδιαίτερα, ειναι οτι επιτέλους, μετα απο χρόνια, έδωσε δυναμικό παρόν και το μπάσο και νομίζω εξ’ ου και οι συνδέσεις με το Black Album, το μπάσο βρίσκεται ουκ ολίγες φορές στο προσκήνιο και οχι στο παρασκήνιο και ναι, νομίζω οτι στους πρόσφατους δίσκους τους, δεν ηταν τόσο εμφανές.
Γενικά, μπορεί να μην ειναι η τέλεια παραγωγή, πιστεύω ομως οτι είναι η καλύτερη σε σύγχρονους Metallica δίσκους, στους δυο προηγούμενους, υπήρχαν θεματάκια, εδω νομίζω οτι υπάρχει περισσότερος όγκος.
Πιστεύω οτι ο καινούριος δίσκος, δεν είναι τοσο επιτηδευμένος όσο οι αμέσως προηγούμενοι, έχω την αίσθηση οτι ειναι πιο πηγαίοι εδώ πέρα, δεν προσπαθούν να ανακαλύψουν τον τροχό οπότε, δεν είναι τόσο αγχωμένοι, στην τελική, δεν εχουν να αποδείξουν τίποτε και σε κανέναν πλέον…