Σορρυ για το σπαμμαρισμα στο τοπικ, αλλα μια συναυλια Metallica ειναι καλη αιτια για κατι τετοιο 
Εχοντας δει την μπαντα σε μια μεγαλη ποικιλια απο χωρους και περιστασεις, μπορω να πω οτι η απολαυση μιας συναυλιας Metallica ειναι πολυ μεγαλυτερη σε καποιο φεστιβαλ ή σε εναν χωρο οπως η Μαλακασα, απο οτι σε ενα αχανες γηπεδο τεραστιων διαστασεων, στο οποιο ειτε τους βλεπεις σαν μυρμηγκια ειτε σκας ενα πεντακοσαρι δολλαρια για να τους δεις απο το GA.
Μετα απο το 2021 ειχα πει στον εαυτο μου οτι δεν χρειαζεται να ξαναδω Metallica στην ζωη μου, και η αληθεια ειναι οτι το εννοουσα. Η παρουσια μου στην χθεσινη συναυλια (και στην αυριανη) ειναι καθαρα περιστασιακη και συγκυριακη, και η οριστικη αποφαση παρθηκε κυριολεκτικα πριν 2 μερες (αν και το σκεφτομουν για καποιον καιρο αν θα παω ή οχι). Το μετανιωσα? Ελαχιστα, αλλα μονο λογω της ταλαιπωριας που θα περιγραψω πιο κατω. Αξιζε? Αρκετα, εως πολυ, Metallica ηταν, οι οποιοι σου δινουν αυτο που θελεις να δεις. Θα ειχα χασει κατι αν δεν ειχα παει? Σχεδον σιγουρα οχι. Γι αυτο λοιπον μπορω να πω οτι αυριο θα ειναι και οριστικα η τελευταια φορα που θα τους δω ζωντανα. Μια Legacy συναυλια Metallica δεν εχει πλεον να μου δωσει απολυτως τιποτα.
Παμε στην ουσια ομως, γιατι πολλη σαλτσα εβαλα. Χθες πηγα μονος μου στο live, αφου δεν υπηρχε κανενας λογος να υποβαλω την γυναικα σε μαρτυριο για δυο βραδιες, και θα με συνοδευσει αυριο. Εφυγα σχετικα αργα απο το σπιτι, γιατι δεν εχω πλεον ουτε την υπομονη ουτε την ενεργεια να παω να αραξω σε εναν χωρο για 6-7 ωρες, ειδικα αν ειμαι μονος μου, οποτε εφτασα στα περιχωρα του γηπεδου κατα τις 20:00, μετα απο οδηγηση 1 ωρας και 20 λεπτων. Μια ιδεα για να καταλαβετε για τι ταξεις μεγεθους μιλαμε οσον αφορα αποστασεις, κοστος, νοοτροπια, πληθυσμο κτλ… ειναι οτι το parking στον χωρο του γηπεδου κοστιζει $40, καθως εδω πληρωνεις τα παντα εκτος απο τον αερα που αναπνεεις (προς το παρον εστω). Υπαρχει ενα ταβερνειο στα 25 λεπτα περπατημα απο το γηπεδο, το οποιο χρεωνει $50 για να παρκαρεις το αυτοκινητο σου, και σε μεταφερει στο γηπεδο με βανακια. Εμενα ολα αυτα μου φαινονται τραγικα, εως τρισαθλια, και αρνουμαι να σκασω αυτα τα λεφτα για κατι που θα επρεπε να ειναι τζαμπα. Οποτε πηγα και παρκαρα σε ενα Dunkin Donuts, και περπατησα 27 λεπτα για τον χωρο της συναυλιας, κατι που δε με πειραξε καθολου.
Αφου πηρα κοτοπουλακι πανέ με τηγανητες πατατες και μια Pepsi (συνολικο κοστος $22 πως σας φαινεται?), πηγα στις θεσεις μου, οι οποιες ηταν προφανως πολυ πολυ μακρια απο την σκηνη, αλλα με τελεια ορατοτητα. Το γηπεδο ειναι αχανες, απλα τεραστιο. Μαλλον μεγαλυτερο απο το ΟΑΚΑ, το οποιο ειναι το μονο με το οποιο μπορω να το συγκρινω. Το στησιμο του show με την τεραστια κυκλικη σκηνη και τις 8 γιγαντοοθονες πανω στις κολονες εμενα μου αρεσει παρα πολυ προσωπικα, και μου φερνει και στο μυαλο το υπερ-επος με τον τιτλο Cunning Stunts. Δεν ξερω γιατι οπως εγραψε ο Αλεχαντρο υπαρχει κοσμος με παραπονα για την σκηνη, δεν ειναι κατι πολυ διαφορετικο απο αυτο που κανουν εδω και δεκαετιες.
Καπου στις 20:45 σταματαει η μουσικη, σβηνουν τα φωτα, αρχιζει να παιζει πιο δυνατα το It’s A Long Way To The Top απο AC/DC και ολοι αρχιζουν να φωναζουν ενθουσιασμενοι, οπως παντα αλλωστε σε αυτο το σημειο. Να πω καπου εδω οτι οι κερκιδες ηταν ΟΛΕΣ γεματες, με ελαχιστες θεσεις κενες, οι οποιες μαλλον ανηκαν σε κοσμο που εχει παρει εισιτηριο και απλα δεν μπορεσε να παει. Το MetLife Stadium εχει χωρητικοτητα 82.500, κατι που σημαινει οτι αυτη ηταν σιγουρα η πιο μεγαλη συναυλια των Metallica στην οποια εχω παρευρεθει, αφου μαζι με τον κοσμο στο Snake Pit και στην αρενα, το νουμερο μπορει να πλησιασε τους 90.000. Σιγουρα μιλαμε για νουμερο μεγαλυτερο του 85.000 παντως. Ηταν αρκετα εντυπωσιακο το να βλεπεις και να ακους ΤΟΣΟΥΣ πολλους ανθρωπους να ζητωκραυγαζουν παντως, οσο κι αν ξενερωνεις απο την αποσταση.
Ξεκιναει το Ecstasy Of Gold, το οποιο ειναι πραγματικα ο τελειος τροπος να ξεκινησεις μια συναυλια σου. Χαμος στο Creeping Death σε ολο το γηπεδο, απιστευτη πωρωση στο Harvester Of Sorrow που αποτελει ενα απο τα αγαπημενα μου εβερ, λιγη βαρεμαρα στο Holier Than Thou (με τετοιο καταλογο που εχουν πλεον, δεν βρισκω τον λογο να παιζουν ενα χιλιοπαιγμενο “deep cut” που δεν ειναι και τιποτα ιδιαιτερο, αλλα οκ), και στα καπακια πωρωση με King Nothing που η τελευταια φορα που το ειχα δει ζωντανα ηταν το 1999 αν δεν κανω λαθος Εκει ξεκινανε τα καινουρια, με το πληρως αδιαφορο κατ’εμε 72 Seasons, το οποιο ακολουθησε το πολυ καλο If Darkness Had A Son. Το θετικο αυτης της φασης της συναυλιας ηταν οτι ειναι ωραιο να βλεπεις τους Metallica να γουσταρουν που παιζουν κατι καινουριο, κι οχι τα τραγουδια που εχουν παιξει απειρες φορες τα τελευταια 30-40 χρονια.
Στην συνεχεια ειχαμε μια απο τις (παντα) καλυτερες στιγμες της συναυλιας με το Fade To Black, με εναν ξεχωριστο προλογο. Ο James μιλησε για τα γενεθλια του εν συντομια, αναφεροντας οτι ειναι χαρουμενος που τα γιορταζει με ολους μας, ενω του φαινεται απιστευτο το οτι μολις ξεκινησε την 7η δεκαετια της ζωης του και ειναι πλεον 60. Ειπε συγκεκριμενα οτι “I made it, it feels that I’ve made it now that I’m 60” και στην συνεχεια ειπε “I’m glad I did not listen to my head when I was young”, πριν ξεκινησει το Fade To Black. Εκει ανατριχιασα λιγακι, καθως προφανως αναφερθηκε στις αυτοκτονικες σκεψεις που σιγουρα ειχε ως εφηβος. Η πιο ανθρωπινη στιγμη του live.
Πρεμιερα για το Shadows Follow, το οποιο σκοτωνει και στουντιακα και ζωντανα. Να ναι καλα ο Λαρς, ο οποιος ηταν φοβερος χθες. Συνεχεια διχως λογια με Orion (see what I did there?) και ανατριχιλες, προτου κανει λαθος ο Kirk στην εισαγωγη του Nothing Else Matters, το οποιο επρεπε να ξεκινησει απο την αρχη 
Συνεχιζουμε με Sad But True που δεν το βαριεμαι ποτε και ηταν αψογο, The Day That Never Comes που το βαριεμαι παντα αλλα χθες ηταν πολυ πολυ καλο, και μετα απο συντομη παυση το Battery μας εδωσε τα μυαλα στο πιατο. Fuel απο τις καλυτερες στιγμες της συναυλιας, Seek and Destroy παντα χαβαλεδιαρικο και απολαυστικο με τα μπαλονια παντου, και κλεισιμο με μυθικο Master.
Οι Metallica ηταν αυτοι που ειναι παντα, ολοι εξαιρετικοι στον ρολο τους. Ο James συγκινητικος και με charisma 100/100 οπως οφειλει αλλωστε να εχει ο μεγαλυτερος frontman ολων των εποχων, ο Lars στιβαρος και χωρις να μιλησει καθολου μεχρι το τελος της συναυλιας που μας αποχαιρετησε, ενω Kirk και Rob εδειχναν να απολαμβανουν την φαση στο επακρο. Συνολικα πολυ ικανοποιημενος και περασα παρα πολυ καλα, απλως η αποσταση απο την σκηνη και το setlist βαζουν αυτην την συναυλια στην 7η θεση απο 8 φορες που τους εχω δει στο δικο μου ranking.
Υστερογραφο Ενα = Rant για Καπιταλισμο και βρωμερο New Jersey
ΥΓ1. Επειδη βαριεμαι να τα γραφω αναλυτικα (γιατι θα μπορουσα να γραψω πολλα περισσοτερα), εν συντομια θα πω οτι το μεγεθος του κοσμου σε συνδυασμο με την τυπολατρεια των Αμερικανων και τον πεταμενο καπιταλισμο τους, με εκανε να φυγω απο το MetLife Stadium στις 00:25 παρολο που η συναυλια ειχε τελειωσει απο τις 23:05. Οχι οτι εφυγε και κανενας πολυ νωριτερα βασικα. Μονο οσοι εφυγαν με μετρό εφυγαν πιο γρηγορα, κατι που δυστυχως ηταν απαγορευτικο για μενα, αφου ζω σε αλλη πολιτεια. Εχοντας παρκαρει μιση ωρα με τα ποδια απο το γηπεδο, υπηρχε μονο ΕΝΑΣ τροπος να φυγεις με τα ποδια, ο οποιος περιελαμβανε μια πεζογεφυρα - τουνελ με χιλιαδες κοσμο να στεκονται στην ουρα για να μπουν στην γεφυρα. Αν εχετε δει οποιαδηποτε ταινια με ζομπια σε αμερικανικη μεγαλουπολη στιβαγμενα στις χιλιαδες, ετσι ακριβως ηταν η φαση. Οι εκατονταδες μπατσοι δεν αφηναν κανεναν να φυγει με τα ποδια απο το γηπεδο μεσω οποιουδηποτε αλλου δρομου, ολοι οι δρομοι ηταν γεματοι αυτοκινητα μεχρι εκει που μπορουσε να φτασει το ματι σου, ενω για τα βανακια απο την σκατοταβερνα που θεωρητικα θα μπορουσαν να με πανε πισω στο αυτοκινητο μου χρειαζοταν βραχιολακι στο χερι που κοστιζε $50 οπως ανεφερα πιο πανω (και αρα ηταν μονο για οσους πληρωσαν παρκινγκ στους απατεωνες).
Κοινως, εμεινα εγκλωβισμενος στον χωρο του γηπεδου χωρις να μπορω να βγω για περιπου μιαμιση ωρα. Μετα περπατησα μεσα στο σκοταδι στην μεση του πουθενα στο γαμημενο New Jersey, για να παω να παρω το αυτοκινητο μου, και τελικα επεστρεψα σπιτι μου 2:20 αφου πηρα καφε και σαντουιτς στον δρομο, δηλαδη τρεις ωρες και κατι ψιλα μετα το τελος της συναυλιας. Η ταλαιπωρια ηταν τοσο μεγαλη, που χθες βραδυ οριακα σκεφτομουν να μην παω την Κυριακη στην δευτερη συναυλια Και δεν ειναι οτι οσοι παρκαραν στο γηπεδο εφυγαν νωριτερα απο μενα. Ολοι αυτοι ηταν κολλημενοι στις ουρες επι μια ωρα επισης, οποτε αντε να γλιτωσαν μιση ωρα σε σχεση με μενα. Την Κυριακη βεβαια θα κανουμε κι εμεις το ιδιο, και θα σκασω τα $40 αναγκαστικα.
Υστερογραφο Δυο = Metallica σε καθε ειδους γηπεδο & Ranking
ΥΓ2. Με αφορμη το post του Παντελη που ανεφερε ποιες ομαδες της Νεας Υορκης παιζουν σε γηπεδα στα οποια εχω δει τους Metallica, συνειδητοποιησα οτι με καποιον μαγικο τροπο εχω καταφερει να τους δω σε γηπεδο κατασκευασμενο για καθε ενα απο τα “μεγαλα” αθληματα της Αμερικης, και οχι μονο. Το 1999 ξεκινησαμε με ποδοσφαιρο στο γηπεδο της Ριζουπολης, το 2009 τους ειδα στο Madison Square Garden οποτε πιασαμε και μπασκετακι (Knicks) και χοκει επι παγου (Rangers), το 2011 πηγαμε με Παντελη στα πλαισια της Big4 στο γηπεδο των Yankees στο Bronx (baseball), ενω φετος ηταν η σειρα του American Football για να κλεισει το συνολακι. Καπου ενδιαμεσα ειχαμε το δασος της Μαλακασας το 2007, ενα κλειστο αεροδρομιο το 2012 στο Orion Festival, και τον αυτοκινητοδρομο της Daytona το 2021. Ποικιλια, δεν μπορει να πει κανεις 
Παρεμπιπτοντως, δεν τα γραφω για επιδειξη ολα αυτα, αφου οι μισοι απο αυτους τους χωρους δεν ειναι επ’ουδενι ιδανικοι για τετοια events. Ισα ισα που μακαρι να μπορουσα να τους εχω δει μονο σε αεροδρομια και μαλακασες.
Ranking και Βαθμος Ικανοποιησης:
- Ριζουπολη 1999 = 10/10
- Orion 2012 (ολο το Μπλακ) = 10/10
- Orion 2012 (ολο το Ραηντ) = 10/10
- Μαλακασα 2007 = 10/10
- Madison Square Garden 2009 = 9/10
- Daytona Speedway 2021 = 7/10
- MetLife Stadium 2023 = 6/10
- Yankees Stadium 2011 = 6/10
