Το δεύτερο που λες, ακόμα κι αν ειρωνευεσαι. Το πρωτάθλημα είχε κριθεί από το 3ο παιχνίδι. Μετα από τέτοιο διαιτητικο βιασμό δε σηκώνεις κεφάλι, είσαι ψυχολογικό ράκος. Σαν τον Παναθηναϊκό στο ματς του '11 στο Καραϊσκάκη… Με τι ψυχολογία να συνεχίσουν το πρωτάθλημα μετά, όταν τους έχει κλαπεί η νίκη σε ένα ντέρμπυ που τους φέρνει στο -1?
Εμ άμα σου λέω για δικαιολογίες ρε Τζον κάτι ξέρω…
Σε εχουμε αφησει μονο σου με τους γαυρους να βγαλεις το φιδι απο την τρυπα 
Γαμώ τα φλέημ προκάλεσα ξανά, με συγκινώ ώρες ώρες…
Εγώ εκείνη την διαιτησία των Χριστοδούλου, Τανατζή, μόνο με χαβαλέ την βλέπω πλέον! Η φάση που είπε ο Giannis με το 5ο φάουλ του Τεόντοσιτς ήταν αρκετά καλή, αλλά ή καλύτερη ήταν η φάση όπου ο Μπατίστ πατάει και με τα 2 πόδια αρκετά έξω από τον αγωνιστικό χώρο, πηδάει και πιάνει την μπάλα και την πετάει στον αγωνιστικό χώρο. Και ο Τανατζής που ήταν στο μισό μέτρο δεν είδε τίποτα!!! :lol2:
ΥΓ. Αν εκείνη τη χρονιά ο Ολυμπιακός είχε νικήσει τον 4ο τελικό, τι θα άλλαζε; Θα πηγαίνε η ομάδα στο ΟΑΚΑ και δεν θα είχε τέτοια διαιτησία ξανά; Αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα ως επιχείρημα. Εκείνη τη χρονιά έπρεπε να το πάρει ο ΠΑΟ. Ήταν πιο μεγάλη ομάδα και οι Γιαννακόπουλοι έκαναν cash out το ότι για τόσα χρόνια ήταν οι μόνοι που έριχναν λεφτά στο δύσμοιρο ελλ. μπάσκετ. Μέσα στο παρκέ, κανείς δεν μπορούσε να τους νικήσει σε εκείνο το τελικό. Ούτε η 2η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης εκείνη τη χρονιά.
Τωρα το βλεπω και γελαω αλλα μιλαμε αυτη η φαση ειναι ο ορισμος της σαπίλας,ρε σοβαρα δεν γίνεται αυτο το πράγμα:lol::lol:
Και στο τρίποντο του Σαρας ζουμε μεγαλες στιγμες
Αλλά οχι,ας είχε μεγαλη ομάδα ο Ολυμπιακός να το κράταγε και κει,αλλο που παίζαν με ξεχωριστούς κανόνες#-o
(ειναι που μαθαμε μπασκετ…Ελλαδαρα)
Όσο “θλιβερός” είναι ο Χ γαύρος που δεν δέχεται την αμφισβήτηση πως από τα τόσα πρωταθλήματα που πήρε την τελευταία 15ετία, κάποια απ’αυτά τα πήρε επειδή έλεγχε το παρασκήνιο, άλλο τόσο είναι και ο Χ βάζελος που κάνει το αντίστοιχο στο μπάσκετ. Δεν υπάρχει καμία διαφορά.
Δεν είχε και πολλές ευκαιρίες ο Παο να αποδείξει πως δεν διαφέρει από αυτά που χρόνια κατηγορεί. Στις λίγες όμως που του παρουσιάστηκαν τους ζήλεψε και ο Σωκράτης(πρωτάθλημα 10’ στην μπάλα και τα δύο αίσχη 07’ - [B][SIZE=“3”]10’[/SIZE][/B] στο μπάσκετ).
Είναι εύκολο μια ελληνική ομάδα να πάρει ευρωπαϊκό τίτλο στο μπάσκετ. Είναι λιγότερο εύκολο αλλά όχι ακατόρθωτο να το κάνει συνεχώς.
Είναι αδύνατο μια ελληνική ομάδα να πάρει ευρωπαϊκό τίτλο στο ποδόσφαιρο.
Νομίζω οι λόγοι για τους οποίους ισχύουν τα παραπάνω, έχουν αναφερθεί, είναι γνωστοί και μη αμφισβητήσιμοι
Αν υπάρχει μια ομάδα που έδωσε τα απίστευτα λεφτά, είναι ο Παναθηναϊκός. Με εξαίρεση την τριετία 2003-2005 ήταν σίγουρα στο τοπ3 των μεγαλύτερων μπάτζετ της ευρωλίγκας κάθε χρόνο. Το 2002 είχε πανάκριβη ομάδα με κακή χημεία που προέκυπτε από την έλλειψη καλού ψηλού τύπου Ράτζα/Ρέμπρατσα. Η κακή του χημεία ήταν που τον υποβίβαζε σε αουτσάιντερ σε σχέση με την Κίντερ και όχι το υποτιθέμενο αστρονομικό μπάτζετ της ιταλικής ομάδας. Η Μακάμπι έκανε το θαύμα της την περίοδο που ο ΠΑΟ έχει σταματήσει να βάζει χρήμα λόγω Σπόρτινγκ και ταυτόχρονα έχουν εξαφανιστεί από τον χάρτη ο Ολυμπιακός και οι Ιταλοί. Ποτέ δεν ήταν φτωχή ομάδα και ποτέ όμως δεν έχωσε τα απίστευτα, απλώς εκμεταλλεύτηκε τις συγκυρίες. Η ΤΣΣΚΑ ακολούθησε την ίδια τακτική με τον Παναθηναϊκό από το 2003 και μετά με τα ίδια περίπου αποτελέσματα. Ο Ολυμπιακός μπήκε στο ίδιο τρυπάκι για δύο μόλις χρόνια (2009-2010), ακόμα και στα καλά χρόνια του '90 είχε καλό μεν αλλά μέτριο μπάτζετ σε σχέση με τους ανταγωνιστές του. Οι Ισπανοί τα ίδια, πότε βάζουν πότε το παρατάνε, πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ρεάλ.
Η διαφορά μας σε σχέση με του Ισπανούς προέρχεται από την οργάνωση. Με τους Ρώσους από τα χρήματα. Σε τεχνογνωσία δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα, υπάρχει ελληνική σχολή και διακρίνεται ιδιαίτερα από αυτό το στοιχείο που ονομάζεται “σκεπτόμενο μπάσκετ”.
Το ζήτημα είναι ότι όταν ο Ολυμπιακός έφτασε στο σημείο να κάνει την υπέρβαση και να πάρει το πλεονέκτημα στα χέρια του δύο φορές ('07, '10) δεν του δόθηκε κανένα περιθώριο από τους εξωτερικούς παράγοντες για να το ολοκληρώσει. Μαζί σου ότι ακόμα κι αν νικούσε στους τρίτους αγώνες της σειράς, θα έπρεπε να πάρει μια νίκη εντός έδρας για να στεφθεί πρωταθλητής. Το αόρατο χέρι της μπασκετικής πιάτσας έκανε με τον πλέον αδιάκριτο τρόπο ότι χρειάστηκε για να αποτραπεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Ο εξωαγωνιστικός παράγοντας μπορεί να θεωρηθεί κατά κάποιο τρόπο συστατικό στοιχείο του ελληνικού ποδοσφαίρου (ίσως και ολόκληρου του ελληνικού αθλητισμού) από την θέσπιση του πρώτου πρωταθλήματος αρκετά χρόνια πριν γίνει επαγγελματικό. Γιατί να αυτοπεριοριστούμε σε ένα χρονικό πλαίσιο που έχει επιλεχθεί αυθαίρετα; Οι πιθανότητες της παρθενογέννεσης αγγίζουν οριακά το μηδέν.
Θεοι Μασιουλις και Βοροντσεβιτς
και ο Γκορντον σαν τον Καραγκουνη
Πολύ ενδιαφέρον βίντεο (και εξαιρετικά οφτόπικ επίσης), που σχετίζεται με τον κανόνα των 0,3 2λέπτων για σουτ (λεπτομέρειες εντός). Ποτέ δεν κατάλαβα τη χρησιμότητα ενός τέτοιου κανόνα. Αν κάποιος έχει άποψη, ας την καταθέσει.
Οντόπικ: οι Farmar και Kapono θα είναι αντιμέτωποι την προσεχή Πέμπτη, όπου ο ΠΑΟ καλείται να νικήσει σε μια δυνατή έδρα μια μάλλον πεσμένη ομάδα που δεν ανταποκρίνεται στα πολλά εκατομμύρια του ρόστερ της. Θα είναι πολύ δύσκολο ματς πάντως.
Κάτι άλλο επίσης: νομίζω πως θα υπάρξουν πολλές εκπλήξεις στο τοπ16. Πολλές ομάδες έχουν ενισχυθεί και αποκτούν φόρμα τώρα (ή το αντίθετο). Τολμώ πρόβλεψη για τους 2 ομίλους (για να γίνει κουβέντα):
GROUP E
CSKA, Real, Zalgiris, ΠAO. Η Unicaja είναι πολύ επικίνδυνη για την έκπληξη, κυρίως λόγω ομοιογένειας και πληρότητας, χωρίς όμως να έχει τον απόλυτο ηγέτη (ο Williams είναι μάλλον λίγος για να λέγεται ηγέτης, αλλά πολύ καλός παίκτης). Αν η Zalgiris διαλυθεί λόγω οικονομικών, τα δεδομένα αλλάζουν.
GROUP F
Barcelona, Oλυμπιακός, Khimki, Siena. Πιο αμφίρροπος όμιλος χωρίς αμφιβολία. Η Caja έδειξε άλλο πρόσωπο με το καλημέρα και διεκδικεί θέση. Θα δείξει.
Ισχύει, και όχι μόνο λόγω ενίσχυσης και φόρμας αλλά και λόγω εισαγωγής του νέου συστήματος.
Σε κάθε περίπτωση, στην ευρωλίγκα βλέπουμε μερικές φορές ματσάρες από το πουθενά, όπως καλή ώρα το Μάλαγα-Μπάμπεργκ τις προάλλες. Καλύτερος της Μάλαγα ο Πάνκο btw…
δεν ξερω αν εβλεπε κανας αλλος το μπαρτσα ρεαλ
τι εκανε παλι αυτος ο ξεκωλιαρης ο ναβαρο, 33 ποντους με 1 χαμενο σουτ, κατι τριποντα με παικτες κρεμασμενους πανω του στο τελος του χρονου εκτος ισορροπιας
δεν την παλευει
Απλως προσκυνας… Ασταματητος !!!
To μπάσκετ της αλάνας. Δεν είναι ακριβώς η λατρεία του προπονητή αυτά που κάνει ο Ναβάρος, αλλά άμα μπαίνουν, όλα καλά…
Αυτό είναι η ουσία του μπάσκετ όμως.
Και του ποδοσφαίρου βέβαια, απλά εκεί πλέον είναι μάλλον ακατόρθωτο ένας παίκτης, όσο ξεχωριστός κι αν είναι να διαλυσει από μόνος του τα συστήματα των αντιπάλων.
Συμφωνώ…
Αλλά… είσαι χεντ κόουτς σε πάγκο μεγάλης ομάδας, έχεις γαμηθεί σε αναλύσεις σε μπλοκάκια, πίνακες και dvd, σου έχει βγει η φωνή στο τάϊμ άουτ (γαμοσταυρίζεις και το Μαυροειδή σου…), τα έχεις σχεδιάσει όλα στην εντέλεια και μετά βγαίνεις και λες πόση ελευθερία δίνεις στο Ναβάρο σου, έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνατότητές του…[-X[-X
Αλλά σε κάτι τέτοια παιχνίδια είμαστε με τον παίκτη…
Κοίτα μαλάκα Μίλος, πώς γίνονται αυτά…
Nαβαρο πανε ψόφα ρε